INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczona odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 09 grudnia 2009 r. (data wpływu 17.12.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z dnia 18 lutego 2010 r. (data wpływu 22.02.2010 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka prowadzi obecnie inwestycję - budowę centrum handlowego na zbiegu ulic. Po jej zakończeniu, Spółka planuje wynajmować w budynku pomieszczenia. Prowadzona inwestycja zakłada konieczność przebudowy części drogi i skrzyżowania oraz sygnalizacji świetlnej, w celu poprawienia infrastruktury komunikacyjnej i umożliwienia klientom dojazdu do centrum handlowego.

Chcąc osiągnąć cel - dojazd do centrum handlowo - usługowego, zapewnienie bezpieczeństwa przechodniów (cele Wnioskodawcy), jak również poprawienie ogólnej infrastruktury komunikacyjnej miasta, zoptymalizowanie natężenia ruchu samochodów poprzez sprawne, nowe połączenia dla ruchu w istniejącym układzie komunikacyjnym na terenie miasta (cele Prezydenta Miasta) - Spółka oraz Prezydent Miasta, jako zarządca dróg publicznych, podpisali „Porozumienie w sprawie przygotowania i realizacji przedsięwzięcia polegającego na przebudowie skrzyżowania wraz z instalacją sygnalizacji świetlnej u zbiegu ulic”. W związku z powyższym, Spółka poniesie koszty planowania inwestycji (koncepcji architektonicznej) oraz koszty przebudowy skrzyżowania i montażu wspomnianej sygnalizacji. Po zakończeniu przebudowy, Spółka zamierza nieodpłatnie przekazać efekty swoich prac (w postaci zmodernizowanego skrzyżowania wraz z nową sygnalizacją świetlną) Prezydentowi Miasta (jako zarządcy dróg publicznych na terenie miasta i jednocześnie reprezentantowi Skarbu Państwa), do czego się zobowiązała w podpisanym Porozumieniu. Jako uzasadnienie zawartego Porozumienia, Spółka wskazuje ponadto przepisy ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2007 r., Nr 19, poz. 115). Art. 15 ust. 1 i 2 tej ustawy zobowiązuje podmioty prowadzące działalność gospodarczą do udziału w kosztach budowy, modernizacji oraz utrzymania dróg, jeśli użytkowanie tych dróg jest związane bezpośrednio z potrzebami tych podmiotów.

W piśmie z dnia 18 lutego 2010 r. (data wpływu 22.02.2010 r.) stanowiącym uzupełnienie wniosku wskazano, iż:

• koszty przebudowy części drogi i skrzyżowania oraz instalacji sygnalizacji świetlnej nie zostaną Spółce zwrócone,

• Spółka na mocy porozumienia z Prezydentem Miasta zobowiązała się do przekazania na rzecz gminy efektów dotyczących powyższego przedsięwzięcia,

• grunt, na którym znajduje się przebudowywane skrzyżowanie oraz instalowana sygnalizacja świetlna jest własnością miasta,

• Wnioskodawca nie posiada tytułu prawnego uprawniającego do wyłącznego korzystania z przebudowywanego skrzyżowania ulic,

• Spółka jest inwestorem budowanego centrum handlowo – usługowego, wykonawcą było przedsiębiorstwo X.,

• pod pojęciem „wydatki związane z przebudową skrzyżowania i instalacją sygnalizacji świetlnej” Spółka rozumie nie tylko wyłącznie koszty przebudowy i montażu sygnalizacji, lecz także poniesione przez Spółkę koszty koncepcji architektonicznych oraz planowania inwestycji.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

Czy Spółka ma prawo zaliczyć wydatki związane z przebudową skrzyżowania i instalacją sygnalizacji świetlnej do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia ...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, „kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1”. Zdaniem Spółki, istnieje ścisły związek pomiędzy kosztami poniesionymi na przebudowę skrzyżowania, a uzyskiwanymi przychodami z tytułu najmu pomieszczeń w centrum handlowym. Poprawa infrastruktury komunikacyjnej przy centrum handlowym jest niezbędna, ze względu na umożliwienie klientom dojazdu do budynku. W innym przypadku nie byłoby możliwym wynajęcie pomieszczeń oraz uzyskiwanie z tego tytułu przychodów. W powyższym świetle, Wnioskodawca uważa, iż przedmiotowe wydatki można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

• został właściwie udokumentowany,

• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem a przychodem musi istnieć związek przyczynowo - skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła. Są to więc wszelkie koszty, których poniesienie jest niezbędne, aby określone źródło przychodów przyniosło konkretne przychody. Aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie między nim a przychodem bezpośredniego związku. Należy zaznaczyć, że kosztami uzyskania przychodów są wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów tak, aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. Wobec powyższego, kosztami będą również koszty pośrednie związane z uzyskiwanymi przychodami, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka prowadzi inwestycję polegającą na budowie centrum handlowego. W celu poprawienia infrastruktury komunikacyjnej i umożliwienia klientom dojazdu do centrum handlowego, niezbędna jest przebudowa części drogi i skrzyżowania oraz sygnalizacji świetlnej, znajdujących się na gruncie będącym własnością miasta. W związku z powyższym, Spółka zawarła porozumienie z Prezydentem Miasta (zarządcą dróg publicznych), zgodnie z którym Spółka poniesie koszty planowania inwestycji (koncepcji architektonicznej) oraz koszty przebudowy skrzyżowania i montażu wspomnianej sygnalizacji.

Kwestia ponoszenia kosztów związanych z budową i przebudową dróg przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą została uregulowana w przepisach ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115 ze zm.). Zgodnie z art. 16 ust. 1 tej ustawy budowa lub przebudowa dróg publicznych spowodowana inwestycją niedrogową należy do inwestora tego przedsięwzięcia.

Nie ulega wątpliwości, iż przebudowywane skrzyżowanie wraz z sygnalizacją świetlną nie będzie stanowić środka trwałego będącego własnością podatnika. Zgodnie natomiast z postanowieniami art. 16a ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wydatki poniesione w związku z przebudową skrzyżowania i instalacją sygnalizacji świetlnej nie będą mogły również zostać zakwalifikowane jako inwestycje w obcym środku trwałym.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych, nie definiuje wprawdzie wprost pojęcia „inwestycji w obcym środku trwałym”, to jednak w praktyce przyjmuje się, że taką inwestycją są nakłady poniesione na ulepszenie środka trwałego, który używany jest na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. Są to zatem poniesione wydatki mające na celu przystosowanie środka trwałego do używania go przez podatnika.

Wnioskodawca, uzupełniając wniosek, wskazał bowiem, iż nie posiada tytułu prawnego uprawniającego do wyłącznego korzystania z przebudowywanego skrzyżowania ulic.

Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, że wydatki, jakie poniesie Spółka w związku z przebudową skrzyżowania oraz instalacją sygnalizacji świetlnej, w celu umożliwienia dojazdu do centrum handlowego, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów Spółki na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ponadto, ww. wydatki należy uznać za koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami, bowiem nie mają one bezpośredniego odzwierciedlenia w uzyskanych przychodach, lecz ich poniesienie jest warunkiem ich uzyskania.

Moment potrącenia kosztów podatkowych uznanych za inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, wskazany został w art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w myśl którego koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f - 4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów (art. 15 ust. 4e ustawy podatkowej).

Reasumując powyższe wyjaśnienia, stwierdzić należy, iż wydatki związane z przebudową skrzyżowania i instalacją sygnalizacji świetlnej, jako inne niż bezpośrednio związane z przychodami, Wnioskodawca ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia.

Należy jednocześnie podkreślić, iż prawidłowe zaliczenie wydatku do kosztów uzyskania przychodów uwarunkowane jest wykazaniem jego celowości i związku z przychodem, jak i prawidłowym udokumentowaniem. Należy zwrócić przy tym uwagę, że to na podatniku ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami, bo to on wywodzi skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego.

Ponadto, tut. Organ zauważa, że Wnioskodawca, przedstawiając własne stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, błędnie powołał się na art. 15.1. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Mając jednak na uwadze całokształt informacji zwartych we wniosku, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu przyjął, że Wnioskodawca zamierzał przywołać art. 15 ust 1. ww. ustawy.

Jednocześnie dodaje się, że w zakresie opisu zdarzenia przyszłego dotyczącego podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.