INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 10 grudnia 2009r. (data wpływu do tut. Biura – 14 grudnia 2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży wierzytelności z tytułu poczynionych nakładów (zbytych wraz z dokumentacją budowlaną) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 grudnia 2009r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży wierzytelności z tytułu poczynionych nakładów (zbytych wraz z dokumentacją budowlaną).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 09 grudnia 2009r. wnioskodawca wraz z żoną sprzedał swoją wierzytelność z tytułu poczynionych nakładów na budowę budynku mieszkalnego wraz z planem budynku i wszelkimi uprawnieniami i dokumentami, tj. decyzją Powiatowego Inspektoratu Nadzoru Budownictwa, inwentaryzacją wykonanych robót budowlanych sporządzoną przez architekta oraz decyzją Powiatowego Inspektoratu Nadzoru Budownictwa nakazującą wnioskodawcy w terminie do 31 grudnia 2009r. wykonać roboty budowlane w budynku mieszkalnym. Wierzytelność została sprzedana na podstawie aktu notarialnego za kwotę 30 tys. zł. Dom, który był przez wnioskodawcę budowany mieścił się na działce, która jest własnością osoby, której sprzedana została przedmiotowa wierzytelność. Z tytułu poniesionych nakładów na budowę domu w latach, gdy była możliwość odliczenia tych wydatków, wnioskodawca odliczał te wydatki od dochodu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przedmiotowa sprzedaż wierzytelności z tytułu nakładów poczynionych na budowę domu podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem wnioskodawcy, przychód z tego tytułu nie został wymieniony w art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako źródło przychodu podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z generalną zasadą opodatkowania wyrażoną art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Źródłem przychodu, określonym w art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodu jest – z zastrzeżeniem ust. 2 – odpłatne zbycie:

• nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości
• spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
• prawa wieczystego użytkowania gruntów
• innych rzeczy

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że wnioskodawca wraz z żoną sprzedał swoją wierzytelność z tytułu poczynionych nakładów na budowę budynku mieszkalnego wraz z planem budynku i wszelkimi uprawnieniami i dokumentami. Wierzytelność ta została sprzedana na podstawie aktu notarialnego za kwotę 30 tys. zł. Dom, który był przez wnioskodawcę budowany mieścił się na działce, która jest własnością osoby, której została sprzedana przedmiotowa wierzytelność.

Z treści powołanych wyżej przepisów wynika, iż odpłatne zbycie praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy stanowi katalog zamknięty i nie obejmuje swym zakresem przychodów osiągniętych ze sprzedaży wierzytelności z tytułu nakładów poniesionych na cudzym gruncie (tj. wierzytelności z tytułu roszczeń o zwrot poniesionych nakładów na cudzym gruncie). Przychód, który powstał z ww. sprzedaży wynika z roszczeń jakie wnioskodawca miał do właściciela gruntu z tytułu poniesionych na tym gruncie nakładów na budowę budynku mieszkalnego i jako taki stanowi przychód, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, jako przychód z praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

W myśl postanowień art. 18 ww. ustawy za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Wskazany przepis jedynie przykładowo wymienia rodzaje praw majątkowych. Źródłem przychodu może być zatem każda postać prawa majątkowego, w tym także odpłatne zbycie praw majątkowych jakimi są wierzytelności z tytułu roszczeń o zwrot poniesionych nakładów na cudzym gruncie.

Jak wynika z zapisu art. 46 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeksu cywilnego (Dz. U. Nr 16 poz. 93 ze zm.) nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części tych budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Grunty stanowiące odrębny przedmiot własności są więc z natury swej nieruchomościami, budynki natomiast trwale z gruntem związane są częścią składową nieruchomości w myśl zasady wyrażonej w art. 48 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z tą zasadą wszystko, co jest trwale związane z gruntem stanowi jego część składową i nie może być odrębnym przedmiotem obrotu prawnego.

W opisanym stanie faktycznym nie mamy więc do czynienia ze sprzedażą nieruchomości, lecz ze sprzedażą wierzytelności z tytułu nakładów poniesionych na budowę budynku mieszkalnego na cudzym gruncie, tj. wierzytelność z tytułu roszczeń o zwrot tychże nakładów.

Mając powyższe na uwadze, dokonaną przez wnioskodawcę transakcję sprzedaży należy zakwalifikować jako sprzedaż prawa majątkowego, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 7 w związku z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 powołanej ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Zatem opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlega dochód uzyskany z przedmiotowej sprzedaży tj. kwota stanowiąca różnicę pomiędzy ceną uzyskaną ze sprzedaży, a kosztami uzyskania przychodu, poniesionymi w celu jego uzyskania, w tym związanymi ze zbyciem przedmiotu sprzedaży.

Dochody z praw majątkowych podlegają kumulacji z innymi dochodami zgodnie z art. 9 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych zgodnie z art. 27 tej ustawy.

Stosownie do treści art. 45 ust. 1 powołanej ustawy podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8. W tym samym terminie należy wpłacić należny z tego tytułu podatek (zgodnie z art. 45 ust. 4 pkt 1 ww. ustawy).

Reasumując, w świetle opisanego we wniosku stanu faktycznego i powołanych przepisów prawa, przychód ze sprzedaży wierzytelności z tytułu poniesionych nakładów na budowę domu mieszczącego się na cudzym gruncie (wraz z dokumentacją związaną z tą budową) podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako przychód z odpłatnego zbycia prawa majątkowego na wyżej opisanych zasadach.

Wobec powyższego, stanowisko wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja indywidualna stosownie do art. 14 § 1 Ordynacji podatkowej, który stanowi, iż Minister Finansów, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną), została wydana wyłącznie dla wnioskodawcy. Żona wnioskodawcy aby uzyskać interpretację w swojej indywidualnej sprawie winna wystąpić z odrębnym wnioskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.