INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 13 kwietnia 2010 r. (data wpływu 19 kwietnia 2010 r.) uzupełnionym w dniu 12 lipca 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży posiłków oraz „opłaty stałej” w przedszkolu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 kwietnia 2010 r. złożono wniosek, uzupełniony w dniu 12 lipca 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży posiłków oraz „opłaty stałej” w przedszkolu.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Przedszkole z oddziałami żłobkowymi jest jednostką budżetową, prowadzi działalność statutową obejmującą opiekę i bezpieczeństwo dzieci oraz zajęcia edukacyjne. Dzieci podczas pobytu w placówce mają zapewnione całodzienne wyżywienie, dlatego też w ramach swojej działalności wnioskodawca prowadzi stołówkę przedszkolną. Stołówka jest integralną częścią placówki i prowadzona jest przez jego personel. Przedszkole jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Obiady dla wychowanków placówki opłacane są przez ich rodziców, zaś dzieciom z rodzin najuboższych posiłek finansują Ośrodki Pomocy Społecznej (które są jednostkami budżetowymi) z miejscowości, w których zamieszkują dzieci. Wnioskodawca także nalicza i pobiera od rodziców dzieci uczęszczających do placówki tzw. „opłatę stałą”, na którą składają się koszty związane z codziennym pobytem dziecka w placówce. Wnioskodawca prowadzi działalność sklasyfikowaną wg PKD 8510Z – „wychowanie przedszkolne”.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaką stawką podatku od towarów i usług należy opodatkować obiady przygotowywane w stołówce przedszkolnej wraz z oddziałami żłobkowymi dla jego wychowanków oraz obiady finansowane przez Ośrodki Pomocy Społecznej a także „opłatę stałą” związaną z kosztami utrzymania dziecka w przedszkolu wraz z oddziałami żłobkowymi...

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzenie stołówki dla wychowanków przedszkola wraz z oddziałami żłobkowymi jest ściśle związane z działalnością sklasyfikowaną w grupowaniu PKWiU 80 „usługi w zakresie edukacji” i zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług winno korzystać ze zwolnienia. Obecnie obiady przygotowywane w stołówce przedszkola wraz z oddziałami żłobkowymi dla wychowanków oraz tzw. „opłatę stałą”, dotyczącą całodziennego pobytu dziecka w placówce Wnioskodawca opodatkowuje stawką 7%, a do obiadów finansowanych przez Ośrodki Pomocy Społecznej stosuje zwolnienie od podatku od towarów i usług na podstawie § 8 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (DZ. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.)

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez świadczenie usług – w myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Na podstawie art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Należy wskazać, iż w myśl § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207 poz. 1293 ze zm.) – dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU), wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42 poz. 264 ze. zm).

Stawka podatku w myśl art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2 - 12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści cyt. ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W załączniku tym, stanowiącym wykaz usług zwolnionych od podatku, w pozycji 7 wymieniono usługi z grupowania PKWiU ex 80 - usługi w zakresie edukacji. Użycie przez ustawodawcę „ex” przy grupowaniu PKWiU oznacza, że zwolnienie dotyczy wyłącznie usługi z danego grupowania.

Jednocześnie w myśl § 12 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799), zwolnieniem od podatku są objęte usługi świadczone pomiędzy gospodarstwami pomocniczymi jednostek budżetowych, jednostkami budżetowymi i zakładami budżetowymi, z wyjątkiem usług wymienionych w poz. 138 i 153 załącznika nr 3 do ustawy (tj. usług w zakresie rozprowadzania wody i usług w zakresie gospodarki ściekami oraz wywozu i unieszkodliwiania odpadów, usług sanitarnych i pokrewnych) oraz usług komunikacji miejskiej.

Wskazania wymaga, iż przywołane przez Wnioskodawcę rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970, ze zm.), które w § 8 ust. 1 pkt 14 przewidywało zwolnienie od podatku w ww. zakresie z dniem 30 listopada 2008 r. straciło moc. Natomiast w okresie od dnia 1 grudnia 2008 r. do 31 grudnia 2009 r. obowiązywały przepisy § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Przedszkole z oddziałami żłobkowymi prowadzi stołówkę stanowiącą integralną część placówki, w której przygotowywane są obiady dla dzieci. Obiady opłacane są przez rodziców oraz przez Ośrodki Pomocy Społecznej – dla dzieci z rodzin najuboższych. Wnioskodawca pobiera również tzw. „opłatę stałą” za całodzienny pobyt dziecka w placówce. Prowadzenie stołówki wraz całodziennym pobytem dzieci w placówce Wnioskodawca klasyfikuje w grupowaniu PKWiU 80 „usługi w zakresie edukacji”.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy należy stwierdzić, iż o ile rzeczywiście – jak wskazał Wnioskodawca – jego działalność statutowa polegającą na opiece nad dziećmi oraz zajęciach edukacyjnych mieści się w całości w grupowaniu PKWiU 80 (usługi w zakresie edukacji) a podana klasyfikacja jest prawidłowa, to w przypadku, gdy posiłki opłacane są indywidualnie przez rodziców wychowanków, podlegają zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy (poz. 7 załącznika nr 4 do ustawy). Natomiast, w przypadku, gdy przedmiotowe usługi finansowane są przez Ośrodki Pomocy Społecznej zastosowanie ma zwolnienie, o którym mowa w § 12 ust. 1 pkt 13 powołanego rozporządzenia. Podobnie w przypadku całodziennego pobytu dziecka w placówce – o ile wskazana przez Wnioskodawcę klasyfikacja w grupowaniu PKWiU 80 „usługi w zakresie edukacji” jest prawidłowa, to tzw. „opłata za pobyt” podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy (załącznik nr 4 do ustawy, poz. 7).

Należy zauważyć, iż Minister Finansów nie jest uprawniony do klasyfikacji usług. W związku z tym niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o wskazane przez Wnioskodawcę grupowanie statystyczne i przy założeniu, że podana klasyfikacja jest prawidłowa.

Zgodnie bowiem z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 roku w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.