INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 10.03.2010 r. (data wpływu 12.03.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowego rozliczenia transakcji WNT towaru zaimportowanego na terytorium Niemiec - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12.03.2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowego rozliczenia transakcji WNT towaru zaimportowanego na terytorium Niemiec.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny

Firma K. zajmuje się sprzedażą między innymi różnych gadżetów reklamowych. Gadżety te są sprzedawane wydawnictwom, które załączają je do gazet celem uatrakcyjnienia sprzedaży. Towary te są nabywane w Chinach i dopuszczane do obrotu na terenie Unii Europejskiej poprzez odprawę celną w Hamburgu. Dokonanie odprawy celnej w Hamburgu potwierdza SAD w formie wydruku elektronicznego, z którego wynika m.in. kwota cła.

Wszelkie sprawy związane z odprawą celną załatwia niemiecki przedstawiciel podatkowy i on także obciąża naszą firmę cłem, kosztami opłat handlingowych, kosztami obsługi celnej i innymi kosztami dotyczącymi obsługi logistycznej.

Wystawiając fakturę przedstawiciel podatkowy podaje swój numer NIP poprzedzony przedrostkiem DE oraz numer naszego NIP poprzedzony przedrostkiem PL i nie nalicza niemieckiego podatku VAT.

Po odprawie celnej towar jest transportowany do Polski a koszty z tym transportem związane wynikają z faktury wystawionej przez polskiego podatnika. Przyjęcie towaru do magazynu potwierdza dokument magazynowy PZ.

Towar z Chin dociera na warunkach transportowych CIF Hamburg, co oznacza, że koszty transportu i ubezpieczenia do Hamburga pokrywa nadawca i są ujęte w cenie towaru.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W związku z powyższym, Spółka zwraca się z pytaniem, czy prawidłowo rozliczane są wyżej opisane transakcje zakupu towaru.

Transakcje te rozliczane są w sposób następujący - przykład:

W dniu 12.06.2009 roku do magazynu przyjęte zostały torby odprawione w Hamburgu w czerwcu 2009 roku. Towar do odprawy celnej został zgłoszony na podstawie faktury zakupu, wystawionej przez chińską firmę na kwotę 52.765,85 USD.

Przedstawiciel podatkowy załatwiający w naszym imieniu wszelkie formalności wystawił fakturę na kwotę 1.493,67 EUR, w której 1.040,67 EUR stanowi cło, natomiast 453,00 EUR stanowią opłaty handlingowe i obsługa celna.

Ponieważ towar został przyjęty do magazynu w dniu 12.06.2009 to jako wewnątrzwspólnotowe nabycie zostało wykazane w deklaracji VAT-7 w rozliczeniu za 07/2009 pod datą 15.07.2009 r. na podstawie faktury wewnętrznej, czyli 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów.

52.765,85 USD * 3,1158 = 164.407,84 PLN

1.040,67 EUR * 4,3613 = 4.538,67 PLN

RAZEM: 168.946,51 PLN

Do wyceny zastosowano średnie kursy NBP z dnia 14.07.2009 TK Nr 135/A/NBP/2009.

W deklaracji VAT-7 za 07/2009 w polu nr 32 wykazana została kwota 168.947,00 PLN. Ponieważ była to jedyna transakcja dotycząca III kwartału 2009 roku dlatego też w VAT-UE za III kwartał tylko ta pozycja została ujęta.

Wynikające z faktury wystawionej przez przedstawiciela podatkowego koszty opłat handlingowych, koszty obsługi celnej oraz inne dotyczące obsługi logistycznej ujmowane sąjako import usług w deklaracji VAT-7 w rozliczeniu za okres, w którym przypada dzień wystawienia faktury. Oznacza, to że w deklaracji za 06/2009 ujęta została kwota 2.026,22 PLN = 453,00 EUR*4,4729, TK nR 112/A/NBP/2009 z 10.06.2009r.

Rozliczeń ww. transakcji dokonywaliśmy opierając się na interpretacjach zamieszczonych na stronie internetowej Ministerstwa Finansów oraz po zasięgnięciu informacji na Krajowej Informacji Podatkowej, z których wynika, że:

skoro towary zostały zaimportowane przez polskiego podatnika do Niemiec w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa oraz mają służyć działalności gospodarczej podatnika, to dalsze przemieszczenie przez podatnika własnych towarów, uprzednio zaimportowanych i dopuszczonych do obrotu w Niemczech, będzie stanowić już wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Przy wewnątrzwspólnotowym nietransakcyjnym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje 15-go dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dostarczono towary z Niemiec do Polski.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlega wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju.

Stosownie do dyspozycji art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Art. 9 ust. 2 ustawy. stanowi, iż wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów ma miejsce pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:
   a. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
   b. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a
   - z zastrzeżeniem art. 10;
2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.
   
   

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika, według art. 11 ust. 1 ustawy.

Powyższy warunek oznacza, iż przemieszczenie towarów traktowane będzie jako wewnątrzwspólnotowe nabycie tylko wtedy, gdy przemieszczane towary są własnością podatnika, który wszedł w ich posiadanie na terytorium państwa członkowskiego, z którego transportowane są do Polski i będą służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium kraju.

Ze złożonego wniosku wynika, iż Strona nabywa towary w Chinach i dopuszczane są one do obrotu na terenie Unii Europejskiej poprzez odprawę celną w Hamburgu. Wszelkie sprawy związane z odprawą celną załatwia niemiecki przedstawiciel podatkowy i on także obciąża Spółkę cłem, kosztami opłat handlingowych, kosztami obsługi celnej i innymi kosztami dotyczącymi obsługi logistycznej. Po odprawie celnej towar jest transportowany do Polski a koszty z tym transportem związane wynikają z faktury wystawionej przez polskiego podatnika.

Analizując zatem treść złożonego wniosku zgodzić należy się z Wnioskodawcą, iż powyższa transakcja stanowi wewnątrzwspolnotowe nabycie towarów, gdyż wypełnia ona warunki przewidziane w wyżej wymienionym art. 11 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 31 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić.

Art. 31 ust. 2 stanowi, iż podstawa opodatkowania, o której mowa w ust. 1, obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze związane z nabyciem towarów, z wyjątkiem podatku;
2. wydatki dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu oraz ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę od podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia.
   
   

Stosownie do art. 31 ust. 5 ustawy w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów, a gdy nie ma ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie nabycia tych towarów. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.

Z powyższego wniosku wynika, iż do podstawy wewnatrzwspolnotowego nabycia Strona wliczyła cenę nabycia towaru (cenę określoną na fakturze od chińskiego sprzedawcy) i cło uiszczone na terytorium Niemiec. Podstawy opodatkowania wewnatrzwspólnotowego nabycia towarów Strona nie zwiększyła natomiast o koszt opłat handlingowych i obsługi celnej. Koszty te, jako nieopodatkowane przez przedstawiciela podatkowego na terytorium Niemiec, będą rozliczone przez Wnioskodawcę jako import usług.

Art. 27 ust. 4 ustawy zawiera katalog usług niematerialnych, m.in. w punkcie 3 wymienia usługi doradcze, inżynierskie, prawnicze, księgowe oraz usługi podobne do tych usług. W związku z powyższym można stwierdzić, że katalog usług wymienionych w art. 27 ust. 4 pkt 3 ustawy należny rozumieć szeroko, tzn. objęte są nim wszystkie usługi księgowe oraz usługi podobne do tych usług. Ponadto na mocy art. 8 ust. 4 ustawy, przy określaniu miejsca świadczenia usług, o których mowa w art. 27 ustawy, usługi są identyfikowane za pomocą klasyfikacji statystycznych, jeżeli dla tych usług przepisy ustawy oraz przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole PKWiU. Tak jak zauważono, w art. 27 ust. 4 pkt 3 ustawy ustawodawca powołał symbole PKWiU wyłącznie dla niektórych rodzajów usług.

Zatem usługi objęte zakresem tego przepisu (m.in. usługi podobne do usług księgowych) a nie oznaczone symbolami PKWiU, stosownie do dyspozycji art. 8 ust. 4 ustawy, należy identyfikować w oparciu o przedstawiony stan faktyczny i w konkretnym przypadku.

W ocenie tutejszego Organu, usługi odprawy celnej świadczone przez niemiecki podmiot można zakwalifikować do usług podobnych do usług księgowych, dla których ustawodawca określił miejsce świadczenia w art. 27 ust. 4 pkt 3 ustawy. W związku z faktem, iż są świadczone dla podatnika mającego siedzibę na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę, będą podlegały opodatkowaniu w kraju nabywcy usług. Ujęcie tej transakcji w deklaracji podatkowej VAT-7, powinno opierać się na zapisach art. 19 ust. 4 w związku z ust. 19 tegoż artykułu.

Zatem, w świetle powołanych wyżej zapisów art. 27 i art. 31 stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz rozpoznania importu usług co do opłat handlingowych i obsługi celnej uznać należy za prawidłowe.

W myśl art. 31a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku, gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

W przedmiotowej sprawie obowiązek podatkowy powstał, zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy, 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym miała miejsce dostawa towaru do Polski. Do wyliczenia podstawy opodatkowania nabycia wewnątrzwspólnotowego należy przyjąć wartość towarów wynikającą z faktury kontrahenta chińskiego powiększoną o wartość należności celnych przeliczoną według średniego kursu NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego 15-go dzień miesiąca następującego po miesiącu, w którym towar został dostarczony do magazynu Spółki w Polsce.

W niniejszej sprawie faktura za towar została wystawiona przez kontrahenta chińskiego, niebędącego podatnikiem podatku od wartości dodanej i związana jest z importem towarów, który miał miejsce na terenie Niemiec. W związku z powyższym należy przyjąć, iż w tym przypadku nie ma zastosowania ww. art. 20 ust. 6 ustawy, rodzący wcześniejszy termin powstania obowiązku podatkowego niż 15 dzień miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy, ponieważ Podatnik nie dysponuje fakturą wystawioną przez podatnika od wartości dodanej, o której mowa w art. 20 ust. 6 ustawy.

Zatem zgodzić należy się z Wnioskodawca, iż w sytuacji gdy w miesiącu czerwcu 2009 r. Strona przyjęła do swojego magazynu towar, będący przedmiotem wewnatrzwspolnotowego nabycia, obowiązek podatkowy z tytułu tej transakcji powstał z dniem 15 lipca 2009 r.

Zgodnie z art. 100 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy, o których mowa w art. 15, dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w rozumieniu art. 9 - 12 lub wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w rozumieniu art. 13, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym informacje podsumowujące o dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów i wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów, zwane dalej „informacjami podsumowującymi”, za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów - w przypadku informacji podsumowujących dotyczących wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów.

W ustępie 3 omawianego art. 100 ustawy wskazano, iż informacja podsumowująca powinna zawierać w szczególności następujące dane:

1. nazwę lub imię i nazwisko podmiotu, o którym mowa w ust. 1 lub 2, oraz jego numer identyfikacji podatkowej podany w potwierdzeniu dokonanym przez naczelnika urzędu skarbowego zgodnie z art. 97 ust. 9;
2. właściwy i ważny numer identyfikacyjny kontrahenta nadany mu w państwie członkowskim, z którego dokonywane jest wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów lub do którego jest dokonywana wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów;
3. kod kraju, z którego jest dokonywane wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów lub do którego jest dokonywana wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów;
4. łączną wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, wyrażoną zgodnie z art. 31, oraz łączną wartość wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - w odniesieniu do poszczególnych kontrahentów.
   
   

Z powyższych przepisów wynika, że w informacji podsumowującej z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów należy wskazać właściwy i ważny numer kontrahenta nadany w państwie członkowskim, z którego jest dokonywane wewnatrzwspólnotowe nabycie towarów oraz kod kraju, z którego jest dokonywane wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Jak wskazano we wniosku, Spółkę reprezentował na terytorium Niemiec ustanowiony tam przedstawiciel podatkowy. Wobec powyższego, mając na uwadze specyfikę przedmiotowej transakcji, w informacji podsumowującej VAT-UE, Wnioskodawca powinien wykazać jako kontrahenta niemieckiego przedstawiciela fiskalnego, podając jego właściwy i ważny numer nadany w państwie członkowskim, z którego dokonane zostało wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów oraz kod tego kraju.

Dodać należy, że tut. Organ dokonuje interpretacji przedstawionego stanu rzeczy przez Wnioskodawcę, w oparciu o przepisy prawa podatkowego i co do opisanych zdarzeń czy faktów we wniosku. Nie analizuje i tym bardziej nie sprawdza pod względem rachunkowym danych liczbowych zawartych we wniosku.

Reasumując, zaimportowanie towarów służących własnej działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę do Niemiec w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa i dalsze przemieszczenie ich na terytorium kraju, będzie stanowić wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów z art. 11 ust. 1 ustawy o VAT.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.