INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 26 kwietnia 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP 29 kwietnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 kwietnia 2010 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka zamierza przystąpić do struktury cash poolingu rzeczywistego, oferowanej przez bank z siedzibą w Wielkiej Brytanii (dalej jako „Bank").

Generalnie, usługa cash poolingu rzeczywistego jest systemem zarządzania płynnością finansową spółek z danej grupy kapitałowej, którego głównym celem jest bardziej efektywne wykorzystanie nadwyżek finansowych spółek biorących udział w strukturze. W efekcie dochodzi do zmniejszenia kosztów finansowania poszczególnych uczestników i efektywnej alokacji środków pieniężnych w ramach danej grupy kapitałowej. W przypadku cash poolingu rzeczywistego, jego mechanizm opiera się na rzeczywistej konsolidacji sald z rachunków bankowych poszczególnych uczestników w opisany poniżej sposób.

W wyniku przeprowadzanych codziennie operacji gospodarczych, każda ze spółek biorących udział w strukturze wykazuje na koniec dnia roboczego określone saldo (dodatnie bądź ujemne) na swoim rachunku bankowym. Następnie, salda te są bezpośrednio lub pośrednio konsolidowane na jednym tzw. Rachunku Agenta.

Poniżej Spółka przedstawia szczegółowy opis struktury, w której będzie uczestniczyć:

• Spółka będzie stroną umowy cash poolingowej („Umowa”) zawartej pomiędzy Bankiem i innymi podmiotami z grupy kapitałowej, do której należy Spółka.
• w strukturze będą brali udział uczestnicy należący do jednej grupy kapitałowej, będący polskimi rezydentami lub rezydentami innych państw.
• jeden z Uczestników, spółka z siedzibą w Wielkiej Brytanii, będzie pełnić w omawianej strukturze rolę Agenta. Spółka ta (tj. Agent) będzie posiadała dodatkowy rachunek techniczny, tzw. Rachunek Agenta, który będzie służyć bilansowaniu sald występujących na rachunkach bieżących/technicznych Uczestników.
• Spółka będzie posiadała należące do niej:
  • bieżący rachunek bankowy prowadzony w Polsce oraz
  • tzw. rachunek techniczny, prowadzony przez Bank w Wielkiej Brytanii.
• na koniec każdego dnia roboczego ustalone zostanie saldo (dodatnie bądź ujemne) na rachunku bieżącym Spółki w Polsce, powstałe w wyniku przeprowadzanych codziennie operacji gospodarczych.
• w przypadku wystąpienia salda dodatniego na powyższym rachunku bieżącym, dokonane zostanie przeniesienie środków na należący do Spółki rachunek techniczny, prowadzony w Wielkiej Brytanii.#61607; w przypadku wystąpienia salda ujemnego na rachunku bieżącym Spółki w Polsce, rachunek techniczny Spółki w Wielkiej Brytanii zostanie obciążony kwotą odpowiadającą ujemnemu saldu rachunku bieżącego, a rachunek bieżący w Polsce zostanie uznany tą kwotą.
• w konsekwencji powyższych operacji, na koniec każdego dnia roboczego, saldo na rachunku bieżącym Spółki w Polsce będzie wynosiło zero (0), a rachunek techniczny Spółki w Wielkiej Brytanii będzie wykazywał saldo polskiego rachunku bieżącego sprzed dokonania powyższych operacji. Innymi słowy, na koniec każdego dnia roboczego, saldo z polskiego rachunku bieżącego należącego do Spółki będzie „przenoszone" na Jej rachunek techniczny prowadzony w Banku.
• następnie, techniczny rachunek Spółki prowadzony w Banku w Wielkiej Brytanii będzie brał udział w faktycznym cash poolingu rzeczywistym świadczonym przez Bank. Oznacza to, iż w przypadku wystąpienia salda dodatniego na rachunku technicznym Spółki, środki pieniężne znajdujące się na tym rachunku zostaną przeniesione na tzw. Rachunek Agenta. Z drugiej strony, w przypadku wystąpienia salda ujemnego na rachunku technicznym Spółki, z tzw. Rachunku Agenta zostaną przeniesione na rachunek techniczny Spółki środki pieniężne w takiej wysokości, aby pokryć przedmiotowy niedobór środków.
• w konsekwencji, na koniec każdego dnia roboczego, saldo na rachunku technicznym Spółki będzie wynosiło zero (0) i efektywnie, będzie ono „pokazywane" na tzw. Rachunku Agenta w Wielkiej Brytanii.
• analogiczne operacje będą przeprowadzane w odniesieniu do rachunków bieżących/technicznych innych Uczestników, w taki sposób, że na rachunkach należących do innych Uczestników saldo na koniec dnia roboczego będzie wynosiło zero (0) i będzie ono „pokazywane” na tzw. Rachunku Agenta.
• w konsekwencji powyższych operacji, tzw. Rachunek Agenta będzie odzwierciedlał globalne saldo wszystkich Uczestników biorących udział w przedmiotowej strukturze cash poolingu rzeczywistego.
• powyższe czynności będą przeprowadzane automatycznie, tj. bez konieczności składania dodatkowych dyspozycji przez Agenta lub innych Uczestników.
• Bank na koniec każdego dnia roboczego, po dokonaniu konsolidacji środków na tzw. Rachunku Agenta, oblicza odsetki należne Bankowi z tytułu udzielonego kredytu (tj. gdy saldo tzw. Rachunku Agenta jest ujemne) lub do zapłaty przez Bank z tytułu depozytu (tj. gdy saldo na tzw. Rachunku Agenta jest dodatnie). Na koniec każdego miesiąca, Bank odpowiednio, uzna lub obciąży tzw. Rachunek Agenta odpowiednią kwotą odsetek od kredytów/depozytów naliczonych (na bazie dziennej) przez Bank w danym miesiącu.
• następnie, na podstawie odrębnego porozumienia pomiędzy Agentem a Uczestnikami, Agent dokona odpowiedniej alokacji powyższych odsetek pomiędzy Uczestników, z uwzględnieniem sald na ich rachunkach bieżących/technicznych, wykazywanych codziennie w danym miesiącu. Po zakończeniu miesiąca, Agent wystawi na Spółkę notę obciążeniową lub uznaniową za odsetki przypadające na Spółkę za poprzedni miesiąc.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy odsetki wypłacane na rzecz Agenta nie będą podlegały zryczałtowanemu podatkowi dochodowemu od osób prawnych (dalej „podatek u źródła”) w Polsce w świetle brzmienia art. 21 ust. 1 pkt 1 updop oraz art. 11 Konwencji...

Zdaniem Spółki, odsetki wypłacane na rzecz Agenta nie będą podlegały podatkowi u źródła w Polsce w świetle brzmienia art. 21 ust. 1 pkt 1 updop oraz art. 11 Konwencji. Powyższe wynika z następujących przestanek.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 updop, podatek dochodowy z tytułu przychodów z odsetek uzyskanych na terytorium Polski przez podatników, którzy nie mają w Polsce siedziby lub zarządu, ustala się w wysokości 20% przychodów. Jednakże, zgodnie z art. 21 ust. 2 updop, przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Polska.

W myśl art. 26 ust. 1 updop, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1 updop, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże, zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

W świetle powyższych regulacji, w momencie obciążenia Spółki przez Agenta odsetkami w związku z zaistnieniem ujemnego salda na jej bieżącym rachunku bankowym uczestniczącym w cash poolingu, odsetki te będą, co do zasady, podlegały opodatkowaniu w Polsce, a Spółka jako podmiot dokonujący ich wypłaty będzie zobowiązana do pobrania podatku u źródła jako płatnik.

W celu ustalenia stawki podatku u źródła właściwej dla opodatkowania przedmiotowych odsetek, w świetle powyżej przytoczonych przepisów należy odnieść się do postanowień Konwencji.

Zgodnie z art. 11 ust. 2 Konwencji, odsetki, które powstają w jednym państwie (tu: Polska) i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania/siedzibę w drugim państwie (tu: Wielka Brytania), mogą być także opodatkowane w Polsce. Stawka podatku u źródła pobieranego od odsetek wypłacanych z Polski do Wielkiej Brytanii wynosi 5%.

Niemniej jednak, zgodnie z treścią art. 11 ust. 3 lit. d Konwencji, bez względu na powyższe unormowanie, odsetki podlegają opodatkowaniu tylko w państwie miejsca zamieszkania/siedziby otrzymującego odsetki (tu: w Wielkiej Brytanii), jeżeli:

• odbiorca ten jest osobą uprawnioną do odsetek i
• takie odsetki są wypłacane w związku z jakąkolwiek pożyczką udzieloną przez bank.
  
  

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, po ustaleniu sald Uczestników, na koniec każdego dnia roboczego z Rachunku Agenta spłacane będą ujemne salda na kontach technicznych Uczestników. Zatem, w przypadku wystąpienia na rachunku bieżącym Spółki salda ujemnego (kredytu w rachunku), zadłużenie Spółki z tego tytułu będzie spłacane z Rachunku Agenta.

Sformułowanie „osoba uprawniona do odsetek” użyte w polskiej wersji Konwencji jest tłumaczeniem terminu „beneficial owner”, występującego w międzynarodowych umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania. Z uwagi na brak definicji tego pojęcia w polskim prawie podatkowym, jego interpretację należy oprzeć na Komentarzu do konwencji modelowej OECD o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (dalej jako „Komentarz OECD”), oraz praktyce wykształconej w doktrynie międzynarodowego prawa podatkowego.

Zgodnie z Komentarzem OECD, koncepcja „beneficial owner” została wprowadzona do konwencji modelowej aby zapewnić realizację jednego z podstawowych celów międzynarodowych traktatów podatkowych, jakim jest zapobieganie unikania opodatkowania. W myśl Komentarza OECD, termin „beneficial owner” nie powinien być rozumiany w wąskim, technicznym sensie, ale powinien być raczej interpretowany zgodnie z celami modelowej konwencji, tj. unikaniem podwójnego opodatkowania i zapobieganiem unikania opodatkowania .

W świetle Komentarza OECD, a także doktryny, „beneficial owner” to podmiot posiadający władztwo ekonomiczne nad majątkiem, z którego czerpie korzyści, a nie jedynie władztwo formalne. Cechy „beneficial ownera” nie będą miały podmioty takie jak pośrednik, które nie mają aktywnej funkcji ekonomicznej w danej strukturze, a ich udział podyktowany jest często jedynie chęcią nieuprawnionego wykorzystania preferencyjnych postanowień międzynarodowych umów podatkowych (zjawisko tzw. „treaty shopping”).

Spółka podkreśla, iż zarówno Komentarz OECD, jak i praktyka oraz doktryna międzynarodowego prawa podatkowego nie wykształciły jednej, uniwersalnej definicji terminu „beneficial owner”. Podkreśla się natomiast, iż ustalenie, czy dany podmiot jest „beneficial ownerem” wymaga każdorazowo analizy jego cech i funkcji pełnionych w danej strukturze gospodarczej.

Biorąc pod uwagę powyższe wytyczne, zdaniem Spółki, Agent w przedstawionym stanie faktycznym będzie posiadał cechy „beneficial ownera”.

Wynika to z następujących przesłanek:

1. Agent jest faktycznym (prawnym, jak i ekonomicznym) odbiorcą odsetek. Odsetki należą mu się od Spółki z tytułu pokrycia ujemnych sald na jej rachunku biorącym udział w cash poolingu.
2. Agent nie jest podmiotem sztucznie wprowadzonym do cash poolingu w celu nieuprawnionego korzystania z Konwencji („treaty shopping”). Jak podkreśla się w doktrynie, w kwestii „beneficial owner” zaleca się władzom podatkowym szerokie spojrzenie na strukturę transakcji w celu zbadania, czy istnienie „pośrednika” jest w jakikolwiek sposób uzasadnione ekonomicznie, czy też jedynym uzasadnieniem istnienia „pośrednika" jest uzyskanie korzyści wynikających z treści danej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania (por. Zdyb M., „Instytucja właściciela faktycznego („benefial owner”) w umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania”; Przegląd Podatkowy 6/2009, str. 27). Przeprowadzając powyższą analizę w przedstawionym stanie faktycznym należy uznać, iż jedynym celem struktury cash pooling i udziału Agenta jest lepsze zarządzanie płynnością finansową w grupie kapitałowej, a kwestie podatkowe nie są czynnikiem generującym korzyści.
   
   

Biorąc pod uwagę fakt, iż Agent jest spółką z siedzibą w Wielkiej Brytanii będzie on faktycznie uprawniony do otrzymywania odsetek na podstawie Umowy, w konsekwencji, pierwszy z dwóch powyższych warunków zastosowania zwolnienia z podatku u źródła zostanie spełniony.

W odniesieniu do drugiego warunku, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż sformułowanie „odsetki wypłacane w związku z jakąkolwiek pożyczką udzieloną przez bank" należy interpretować szeroko. W szczególności, nie ma podstaw do nadania analizowanemu zapisowi Konwencji wąskiego znaczenia, tj. „na podstawie umowy pożyczki udzielonej przez bank". Cytowany przepis nie wymaga także, aby umowa pożyczki bankowej stanowiła bezpośredni tytuł prawny do wypłaty danych odsetek.

Należy w tym miejscu podkreślić, że w przypadku powstania sald ujemnych w rachunku bieżącym Spółki w Polsce, faktycznie będzie dochodziło do korzystania ze środków finansowych banku (tj. bank będzie finansował Spółkę do wysokości limitu przyznanego jej kredytu w rachunku bieżącym w Polsce - do momentu konsolidacji sald). Ponadto, skonsolidowane saldo grupy kapitałowej, do której należy Spółka, odwzorowane na Rachunku Agenta, będzie finansowane z kredytu udzielonego przez Bank z siedzibą w Wielkiej Brytanii (w przypadku, gdy skonsolidowane saldo grupy będzie ujemne).

Biorąc pod uwagę powyższe, należy dojść do wniosku, że pierwotny dług Spółki, od którego będą wypłacane odsetki, powstanie wobec banku w Polsce (tj. niedobór środków na polskim rachunku bieżącym). W konsekwencji, przedmiotowe odsetki płacone na rzecz Agenta niewątpliwie będą związane z „jakąkolwiek pożyczką” (finansowaniem) udzieloną przez bank.

Ponadto, zdaniem Wnioskodawcy, z gramatycznej wykładni przepisów Konwencji wynika, iż także znaczenie pojęcia „jakakolwiek pożyczka" powinno być utożsamiane nie tylko z umową pożyczki uregulowaną w przepisach Kodeksu cywilnego, ale z każdą umową, na podstawie której jeden podmiot korzysta ze środków finansowych innego podmiotu za wynagrodzeniem. W ocenie Spółki, na szerokie znaczenie przedmiotowego sformułowania wskazuje wyrażenie „jakakolwiek”. Przepis obejmuje w szczególności także umowę pożyczki/kredytu bankowego. Zdaniem Wnioskodawcy, zapis ten odnosi się również do umów takiego typu jak cash pool świadczonych przez Bank, gdyż na podstawie takich umów dochodzi do finansowania podmiotów przez bank i powstają odsetki wypłacane „w związku” z finansowaniem otrzymanym od banku

Mając powyższe na uwadze, w ocenie Spółki, zasadne jest stanowisko, iż przedmiotowe odsetki są wypłacane Agentowi w związku z finansowaniem/szeroko rozumianą pożyczką udzieloną przez bank.

Powyższe stanowisko potwierdza również wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 września 2008 r. (sygn. akt III SA/Wa 727/08), w którym Sąd doszedł do wniosku, że „stwierdzenie, iż odsetki wypłacane są „w związku z jakąkolwiek pożyczką udzieloną przez bank" jest pojęciem bardziej pojemnym od pojęcia „na podstawie umowy pożyczki udzielonej przez bank" i - zdaniem sądu - przepis ten obejmuje swym zakresem stany faktyczne, w których co prawda bezpośrednim tytułem prawnym do wypłaty odsetek na rzecz ich odbiorcy jest umowa Cash poolingu zawierająca w swych postanowieniach elementy cesji wierzytelności ale wierzytelności te wynikają z udzielonego wcześniej kredytu.”

W konsekwencji, uznać należy, że odsetki wypłacone w ramach Umowy, będą stanowiły rodzaj odsetek „wypłacanych w związku z jakąkolwiek pożyczką udzieloną przez bank". Zatem, również drugi warunek zastosowania zwolnienia jest spełniony.

Podsumowując, ponieważ obydwa warunki zastosowania zwolnienia z podatku u źródła na podstawie art. 11 ust. 3 lit. d Konwencji w omawianej sytuacji będą spełnione, odsetki, które będą wypłacane na podstawie Umowy na rzecz Agenta, nie będą podlegały podatkowi u źródła w Polsce, przy założeniu, że Wnioskodawca będzie posiadał ważny certyfikat rezydencji podatkowej Agenta.

Mając powyższe na uwadze, w omawianym stanie faktycznym obowiązek pobrania polskiego podatku u źródła w odniesieniu do odsetek wypłacanych na podstawie Umowy nie powstanie.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2 (podatnicy podlegający ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu) przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how), ustala się w wysokości 20% przychodów. Przepisy art. 21 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 21 ust. 2 cyt. ustawy).

Stosownie natomiast do art. 26 ust. 1 ww. ustawy, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Jak stanowi art. 11 ust. 1 i ust. 2 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisanej w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 250, poz. 1840; dalej: „Konwencja”), odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże, takie odsetki mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto tych odsetek. Właściwe organy Umawiających się Państw ustalą, w drodze wzajemnego porozumienia, sposób stosowania tego ograniczenia.

W myśl art. 11 ust. 3 lit. d) Konwencji, bez względu na postanowienia ustępu 2 niniejszego artykułu, jakiekolwiek odsetki, o których mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym osoba uzyskująca odsetki ma miejsce zamieszkania lub siedzibę, jeżeli taka osoba jest osobą uprawnioną do odsetek i odsetki są wypłacane z tytułu jakiejkolwiek pożyczki udzielonej przez bank.

Jednocześnie art. 11 ust. 4 tej Konwencji definiuje, jakiego rodzaju dochody należy uznać za odsetki. Zgodnie z tym przepisem, określenie „odsetki” oznacza dochód z wszelkiego rodzaju wierzytelności, zarówno zabezpieczonych, jak i niezabezpieczonych hipoteką lub prawem do uczestniczenia w zyskach dłużnika, a w szczególności dochody z pożyczek rządowych oraz dochody z obligacji lub skryptów dłużnych. Określenie to nie obejmuje żadnego dochodu, który jest traktowany jak dywidenda zgodnie z postanowieniami artykułu 10 Konwencji.

Postanowienia ustępów 1, 2 i 3 ww. artykułu nie mają zastosowania, jeżeli osoba uprawniona do odsetek, mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie prowadzi w drugim Państwie, w którym powstają odsetki, działalność poprzez zakład tam położony i jeżeli wierzytelność, z tytułu której płacone są odsetki, jest faktycznie związana z takim zakładem – art. 11 ust. 5 Konwencji.

Należy przy tym zwrócić uwagę na treść Modelowej Konwencji, stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak również brzmienie Komentarza do niej. Zostały one wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień. Zauważyć należy, iż zarówno Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej, nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, niemniej stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

Z Komentarza do Konwencji Modelowej OECD wynika, iż postanowienia umów (konwencji) o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie dotyczącym odsetek mają zastosowanie jedynie w przypadku, gdy to podmiot uzyskujący odsetki posiada status rzeczywistego odbiorcy („beneficial owner”), czyli jest podmiotem, którego prawo do dysponowania otrzymaną płatnością nie ma wyłącznie formalnego charakteru. Co do zasady, w sytuacji, gdy płatność dokonywana jest na rzecz pośrednika będącego rezydentem określonego państwa, który następnie przekazuje tę płatność ostatecznemu odbiorcy, państwo w którym powstaje dana płatność nie jest zobowiązane do zastosowania wobec tego pośrednika postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Sam fakt bycia rezydentem określonego państwa i otrzymania płatności nie jest bowiem wystarczającym warunkiem do skorzystania z postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania w sytuacji, gdy prawo do dysponowania dochodem ma ograniczony charakter. Oznacza to, iż postanowienia umów o unikaniu podwójnego opodatkowania mają zastosowanie w odniesieniu do podmiotów będących faktycznymi odbiorcami odsetek.

Cash pooling jest formą efektywnego zarządzania środkami finansowymi, stosowaną przez podmioty należące do jednej grupy kapitałowej, lub podmioty powiązane ekonomicznie w jakikolwiek inny sposób. Sprowadza się ona do koncentrowania środków pieniężnych z jednostkowych rachunków poszczególnych podmiotów na wspólnym rachunku grupy (rachunek główny) i zarządzaniu zgromadzoną w ten sposób kwotą, przy wykorzystaniu korzyści skali. Pozwala to na kompensowanie przejściowych nadwyżek, wykazywanych przez jedne z podmiotów z przejściowymi niedoborami zaistniałymi u innych podmiotów. Dzięki temu dochodzi do minimalizowania kosztów kredytowania działalności podmiotów z grupy poprzez kredytowanie się przy wykorzystaniu środków własnych grupy. W ramach porozumienia cash poolingu podmiot organizujący cash pooling i zarządzający systemem, tzw. pool leader, którym może być wyspecjalizowany bank, jak również jednostka z grupy, zapewnia wszystkim uczestnikom systemu środki finansowe na pokrycie sald ujemnych, a w przypadku wystąpienia sald dodatnich na rachunkach uczestników to na jego rachunek trafiają środki finansowe. Uczestnicy porozumienia nie wiedzą, czyje środki zostały im przekazane na pokrycie niespłaconego zadłużenia, bowiem wszelkie przepływy koordynowane są przez pool leadera. Niezależnie od tego, czy podmiotem zarządzającym systemem jest bank, czy wybrana spółka z grupy, realizuje on jedynie funkcję pośrednika, tzn. nie jest ostatecznym właścicielem odsetek, do których prawo przysługuje spółkom przekazującym nadwyżkę. Rzeczywistymi właścicielami przekazywanych środków pozostają podmioty przekazujące nadwyżkę znajdującą się na ich rachunkach. To, czy uczestnik systemu posiada w nim rzeczywisty rachunek, jest rzeczą wtórną zależną od przyjętego wariantu systemu i stanowi kwestię techniczną tegoż systemu, od której nie zależy układ praw i obowiązków - i związany z tym aspekt ekonomiczno-podatkowy - jego uczestników.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, iż przepisy Konwencji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, zawartej pomiędzy Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, znajdą zastosowanie jedynie w odniesieniu do podmiotów będących faktycznymi odbiorcami odsetek. Warunkiem zastosowania obniżonej stawki podatkowej jest bowiem, aby podmiot otrzymujący odsetki był ich ekonomicznym właścicielem.

Z opisanego zdarzenia przyszłego nie wynika, iż właścicielem odsetek będzie Agent. Nie można zatem zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, iż w przedmiotowej sprawie, Spółka nie będzie zobowiązana na mocy art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do poboru zryczałtowanego podatku. Zatem, w przypadku wypłaty przez Spółkę odsetek na jego rzecz nie znajdzie zastosowania art. 11 ust. 1 polsko-brytyjskiej konwencja o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Jednocześnie należy dodać, iż Spółka będzie mogła jednak zastosować, zgodnie z postanowieniami art. 21 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, preferencyjną stawkę podatkową wynikającą z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania obowiązującej pomiędzy Polską a państwem rezydencji podatkowej podmiotu uprawnionego, uzyskującego dochód z tytułu odsetek, a więc poszczególnych spółek z grupy, które biorą udział w systemie cash - poolingu (pod warunkiem posiadania ich certyfikatów rezydencji).

Także w sytuacji, gdy Pool Lider będzie otrzymywał od Spółki odsetki jako rzeczywisty odbiorca odsetek, tj. gdy będzie mu przysługiwać, na podstawie postanowień umowy cash-poolingu, proporcjonalny do wielkości salda na jego rachunku, udział w należności odsetkowej, zastosowanie znajdą (pod warunkiem posiadania przez Spółkę certyfikatu rezydencji) postanowienia art. 11 ust. 1 ww. Konwencji, w konsekwencji czego Spółka nie będzie zobowiązana, na mocy art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do poboru zryczałtowanego podatku.

Stanowisko Spółki jest zatem nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.