INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28 stycznia 2010 r. (data wpływu 4 lutego 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu ultra lekkiego statku powietrznego oraz paliwa do jego napędu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lutego 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu ultra lekkiego statku powietrznego oraz paliwa do jego napędu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie naprawy sprzętu pożarniczego. Wykonywane przez niego usługi są w całości opodatkowane 22% stawką podatku VAT i polegają na naprawie sprzętu pożarniczego. Zainteresowany planuje zakupić ultra lekki statek powietrzny, dla celów prowadzonej działalności. Urządzenie to planuje wykorzystywać wyłącznie dla celów prowadzonej działalności – w związku z usługami jakie świadczy w zakresie naprawy sprzętu pożarniczego. Urządzeniem tym Wnioskodawca będzie się przemieszczał w celu świadczenia usług serwisowych wykonywanych prac, z uwagi na to, że transport powietrzny jest znacznie szybszy. Na statku powietrznym Zainteresowany planuje również umieścić reklamę swojego Zakładu, dzięki której spodziewa się uzyskać wzrost ilości klientów korzystających z usług świadczonych przez jego firmę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia podatku VAT od zakupu ultra lekkiego statku powietrznego oraz paliwa do jego napędu...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT będzie miał prawo do odliczenia podatku VAT od zakupu statku powietrznego, gdyż urządzenie to będzie wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych jakie stanowią usługi, które Zainteresowany świadczy w zakresie naprawy sprzętu pożarniczego. Statek powietrzny nie jest pojazdem samochodowym i dlatego nie obowiązują go ograniczenia w odliczaniu podatku zawarte w art. 86 ust. 3. Wnioskodawca uważa również, że będzie miał prawo do odliczania podatku VAT od paliwa kupowanego do statku powietrznego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług oraz niepodlegających temu podatkowi.

Z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wynika, iż dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług, a prowadzoną działalnością. Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą może mieć charakter pośredni lub bezpośredni.

O bezpośrednim związku dokonywanych zakupów z działalnością Zainteresowanego można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży – towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio więc wiążą się z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania firmy; mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganymi przychodami. Aby jednak można było wskazać, iż określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością gospodarczą, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu.

Na mocy art. 86 ust. 3 ustawy, w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60 % kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca – nie więcej jednak niż 6.000 zł.

W myśl art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3.

Wskazać należy, iż przytoczone regulacje art. 86 ust. 3 oraz 88 ust. 1 pkt 3 ustawy dotyczą pojazdów samochodowych zdefiniowanych w ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 ze zm.).

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie naprawy sprzętu pożarniczego. Wykonywane przez niego usługi są w całości opodatkowane 22% stawką podatku VAT i polegają na naprawie sprzętu pożarniczego. Zainteresowany planuje zakupić ultralekki statek powietrzny, dla celów prowadzonej działalności. Urządzenie to planuje wykorzystywać wyłącznie dla celów prowadzonej działalności. Urządzeniem tym Wnioskodawca będzie się przemieszczał w celu świadczenia usług serwisowych wykonywanych prac, z uwagi na to, że transport powietrzny jest znacznie szybszy. Na statku powietrznym Zainteresowany planuje również umieścić reklamę swojego Zakładu, dzięki której spodziewa się uzyskać wzrost ilości klientów korzystających z usług świadczonych przez jego firmę. Zdaniem Wnioskodawcy, statek powietrzny nie jest pojazdem samochodowym i dlatego nie obowiązują go ograniczenia w odliczaniu podatku zawarte w art. 86 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca uważa również, że będzie miał prawo do odliczania podatku VAT od paliwa kupowanego do statku powietrznego.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy warunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. w omawianej sprawie warunek ten zostanie spełniony, gdyż Wnioskodawca wykorzystywać będzie przedmiotowe urządzenie do wykonywania czynności opodatkowanych, a ponadto nie będą miały zastosowania przesłanki negatywne uniemożliwiające dokonanie odliczenia (bądź odliczenia w pełnej wysokości) wskazane w art. 86 ust. 3 i art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Reasumując, Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku od towarów i usług wynikającego z faktur dokumentujących zakup ultralekkiego statku powietrznego, a także paliwa do jego napędu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.