INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 15 grudnia 2009 r. (data wpływu 21 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury otrzymywanej z Norwegii, odnośnie pytania nr 1 – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury otrzymywanej z Norwegii.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 1 marca 2010 r., nr ILPB2/415-1/10-2/AJ wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia tego wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

W złożonym wniosku Zainteresowana zadała 4 pytania, natomiast przedstawione przez Nią własne stanowisko w sprawie nie korespondowało z zadanymi pytaniami nr 2 - 4.

W związku z powyższym należało uzupełnić wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej poprzez przedstawienie własnego stanowiska w sprawie w odniesieniu do zadanych we wniosku pytań nr 2 - 4

Tut. organ poinformował Wnioskodawczynię, że nieuzupełnienie wniosku w wyznaczonym terminie spowoduje, iż wniosek zostanie rozpatrzony tylko w zakresie pytania nr 1.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowaną, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ, a jego uzupełnieniem przez Wnioskodawczynię nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 1 marca 2010 r., skutecznie doręczono w dniu 5 marca 2010 r., a zatem wyznaczony termin upłynął z dniem 12 marca 2009 r. i w tym czasie Wnioskodawczyni nie uzupełniła braków formalnych wniosku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Od 2003 roku Wnioskodawczyni otrzymuje emeryturę z Norwegii po zmarłym mężu.

Dotychczas Zainteresowana podatek płaciła w Polsce, a bank występował w roli płatnika i co miesiąc pobierał zaliczki na poczet podatku dochodowego.

Wnioskodawczyni otrzymała informację z Biura Podatkowego w Norwegii, że zgodnie z podpisaną konwencją z dnia 9 września 2009 roku o unikaniu podwójnego opodatkowania od 1 stycznia 2010 roku będzie płaciła podatek w Norwegii.

Z danych, które udało się Wnioskodawczyni uzyskać wynika, że Polska jeszcze nie ratyfikowała umowy i w związku z tym od 1 stycznia 2010 roku podatek będzie miała pobierany przez Biuro Skarbowe w Norwegii oraz przez stronę polską, a więc przez bank, który dotychczas nie otrzymał żadnych dyspozycji w tej kwestii.

Zainteresowana będzie więc podwójnie opodatkowana i w związku z tym prosi o jednoznaczną odpowiedź na pytania, które stwarza ta skomplikowana sytuacja prawna.

Wnioskodawczyni wskazała, że w Norwegii konwencja była ratyfikowana niemal natychmiast po jej podpisaniu, a więc po 9 września 2009 r.

W Polsce nadal jeszcze konwencji nie ogłoszono, a tylko podaje się informację, że ratyfikacja nastąpi na początku 2010 r.

Tak więc Zainteresowana została już poinformowana, że od 1 stycznia 2010 r. Norwegia będzie pobierała podatek od wypłaconej emerytury.

Natomiast bank w Polsce, gdzie wpływa emerytura i od której pobiera podatek, nie ma żadnych informacji dotyczących zaniechania poboru na poczet podatku dochodowego.

Zainteresowana posiada obywatelstwo polskie.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Gdzie w myśl nowych przepisów Zainteresowana powinna płacić podatek...
2. Czy ewentualnie nadpłacone zaliczki wynikające z pobierania ich od 1 stycznia 2010 r. zarówno w Polsce jak i Norwegii powinny być Wnioskodawczyni zwrócone i przez którą ze stron...
3. Czy jako obowiązującą datę można przyjąć datę podpisania konwencji z Norwegią...
4. Czy istnieje realna data obowiązywania konwencji z 9 września 2009 r. w Polsce...
   
   

Tutejszy organ informuje, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 1. Natomiast w zakresie pytań 2- 4 w dniu 25 marca 2010 r. zostało wydane postanowienie o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia nr ILPB2/415-1/10-4/AJ.

Zdaniem Wnioskodawczyni, po konsultacji z Ambasadą Królestwa Norwegii strona norweska jest uprawniona, w myśl Konwencji, do opodatkowania emerytury wypłacanej przez ich biuro emerytalne. Niepokój Zainteresowanej budzi fakt, że przepisy te równolegle nie zaczęły obowiązywać w Polsce i w związku z tym przez pierwsze miesiące 2010 roku będzie ponosiła koszty podwójnego opodatkowania. Sytuację tą uważa za krzywdzącą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. u. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 4a ww. ustawy powyższy przepis stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Ze względu na to, że Wnioskodawczyni jest rezydentem polskim (ma miejsce zamieszkania w Polsce), a otrzymywana emerytura jest wypłacana przez instytucję norweską, zastosowanie w tej sprawie znajdzie umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Królestwa Norwegii o unikaniu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku podpisanej w Oslo dnia 24 maja 1977 r. (Dz. u. z 1979 r. Nr 27, poz. 157 ze zm.).

Zgodnie z art. 18 ust. 1 ww. umowy z uwzględnieniem postanowień ustępu 2 artykułu 19 emerytury i inne świadczenia o podobnym charakterze wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie (w Polsce) w związku z jej zatrudnieniem w przeszłości oraz wszelkie renty wypłacane takiej osobie będą opodatkowane tylko w tym Państwie (w Polsce).

Stosownie do art. 19 ust. 2 lit. a) ww. umowy jakakolwiek renta lub emerytura, wypłacana przez Umawiające się Państwo (Norwegię), jego jednostkę terytorialną lub władzę lokalną albo z funduszy utworzonych przez to Państwo lub jego jednostkę terytorialną albo władzę lokalną jakiejkolwiek osobie fizycznej z tytułu usług świadczonych na rzecz tego Państwa, jego jednostki terytorialnej lub władzy lokalnej, będzie opodatkowana tylko w tym Państwie (Norwegii). Jednakże takie renty lub emerytury będą opodatkowane tylko w tym drugim Umawiającym się Państwie (w Polsce), jeżeli osoba je otrzymująca jest obywatelem tego Państwa i ma w nim miejsce zamieszkania – art. 19 ust. 2 lit. b) ww. umowy.

Z treści ww. przepisów wynika, że renty lub emerytury wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Polsce w związku z jej zatrudnieniem w przeszłości w Norwegii (art. 18 ust. 1 ww. umowy) są opodatkowane w Polsce. Również renty lub emerytury wypłacone osobie mającej obywatelstwo polskie i mającej miejsce zamieszkania w Polsce z tytułu usług świadczonych na rzecz tego Państwa (Norwegii), jego jednostki terytorialnej lub władzy lokalnej (art. 19 ust. 2 lit. b) są opodatkowane w Polsce.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawczyni otrzymuje emeryturę z Norwegii. Zainteresowana posiada obywatelstwo polskie i miejsce zamieszkania w Polsce.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz przedstawiony powyżej stan prawny, stwierdzić należy, że emerytura otrzymywana przez Wnioskodawczynię podlega opodatkowaniu wyłącznie w Polsce.

Należy dodać, iż dokumenty dołączone do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji.

Ponadto, tut. organ informuje, że dniu 9 września 2009 r. została podpisana nowa umowa między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Norwegii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu.

Jednakże powyższa umowa nie ma mocy obowiązującej z uwagi na to, iż nie została ratyfikowana.

Zgodnie bowiem z art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 roku - Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. u. Nr 78, poz. 483 ze zm.) źródłami powszechnie obowiązującego prawa w Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia.

W związku z powyższym interpretacja została wydana w oparciu o przepisy obowiązujące w dniu wydania interpretacji, czyli w oparciu o umowę między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Królestwa Norwegii o unikaniu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku podpisanej w Oslo dnia 24 maja 1977 r.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.