INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 stycznia 2010 r. (data wpływu 28 stycznia 2010 r.) uzupełnionym pismami z dnia 16 lutego 2010 r. (data wpływu 17 lutego 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku zapłaty podatku VAT – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 stycznia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku zapłaty podatku VAT. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismami z dnia 16 lutego 2010 r. (data wpływu 17 lutego 2010 r.), w których sprostowano dane na złożonym wniosku oraz doprecyzowano opis sprawy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w 2006 r. kupił działkę niezabudowaną. Za zakup ww. gruntu otrzymał od sprzedawcy fakturę. Zapłacił VAT tytułem nabycia przedmiotowej nieruchomości. Zainteresowany wskazał, że ww. nieruchomość nie była przez niego amortyzowana. Po wykonaniu inwentaryzacji na zakończenie każdego roku podatkowego nieruchomość była wykazywana jako towar do sprzedaży.

W roku 2010 Wnioskodawca planuje wnieść, do nowo zakładanej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, wkład w postaci przedmiotowej działki niezabudowanej, obejmując w zamian udziały.

Kapitał zakładowy spółki z ograniczoną odpowiedzialnością wyniesie 50.000 zł, zaś z nadwyżki w postaci wniesionych przez wspólników do spółki wkładów przekraczającej wysokość kapitału zakładowego ma zostać utworzony kapitał zapasowy spółki z o.o. Nie jest wykluczone, że mocą postanowień umowy spółki, wspólnicy spółki z ograniczoną odpowiedzialnością zostaną w przyszłości zobowiązani do dopłat.

W uzupełnieniu Zainteresowany wskazał, iż nieruchomość będąca przedmiotem zapytania jest przeznaczona pod zabudowę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy jeżeli wycena aportu wnoszonego do spółki następuje według wartości netto, obowiązek zapłaty podatku VAT obciąża spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością...

Zdaniem Wnioskodawcy, określenie aportu w postaci własności nieruchomości niezabudowanej do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością - w wartości netto - spowoduje przeniesienie ciężaru podatku na nabywcę (w tym przypadku na nowo zakładaną spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością). Nabywca nieruchomości niezabudowanej - nowo zakładana spółka - odliczy podatek, o ile tylko nabyte (wniesione aportem) składniki majątkowe (nieruchomość niezabudowana) będą związane z działalnością opodatkowaną spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Powyższy przepis nakłada na podatnika obowiązek dokumentowania sprzedaży fakturą VAT. Przez sprzedaż, w myśl art. 2 pkt 22 ustawy, rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 103 ust. 1 ustawy, podatnicy oraz podmioty wymienione w art. 108 są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 33 i 33b.

Art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza – mocą art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stwierdzenie, że dana czynność podlega opodatkowaniu podatkiem VAT stosownie do art. 5 ustawy, oraz że jest ona wykonywana przez podatnika tego podatku w myśl art. 15 ust. 1 ustawy, powoduje powstanie u danego podmiotu obowiązku podatkowego.

Z analizy powyższych przepisów wynika zatem, że obowiązek podatkowy (obowiązek zapłaty podatku VAT określonego w fakturze) powstaje u podatnika dokonującego czynności podlegającej opodatkowaniu, jakim niewątpliwie jest Wnioskodawca.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż wartość podatku VAT określona na fakturze wystawionej z tytułu transakcji wniesienia nieruchomości niezabudowanej, winna zostać rozliczona przez Zainteresowanego.

Zatem, biorąc pod uwagę opis sprawy oraz wskazane przepisy uznać należy, iż w przedmiotowej sprawie obowiązek zapłaty podatku od towarów i usług, bez względu na sposób wyceny wnoszonego aportu, spoczywać będzie na Zainteresowanym.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w zakresie zdarzenia przyszłego w części dotyczącej obowiązku zapłaty podatku VAT. w kwestii dotyczącej opodatkowania czynności wniesienia aportem do spółki z o.o. działki niezabudowanej, przeznaczonej pod zabudowę oraz wyceny wnoszonego aportu w dniu 23 marca 2010 r. wydano odrębne interpretacje indywidualne odpowiednio o nr ILPP2/443-137/10-4/AK oraz ILPP2/443-137/10-5/AK.

W zakresie interpretacji dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od czynności cywilnoprawnych zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Ponadto, zwrócić należy uwagę, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisanych stanowisku własnym, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.