INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 kwietnia 2010r. (data wpływu do tut. Biura 20 kwietnia 2010r.), uzupełnionym w dniu 29 czerwca 2010r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• możliwości zaliczenia w dacie poniesienia opłat leasingowych (numer 1 - 3), wynikających z zawartej umowy leasingu operacyjnego samochodu osobowego do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej - jest prawidłowe,
• podstawy prawnej ww. zaliczenia – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 20 kwietnia 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia opłat leasingowych (numer 1 – 3), wynikających z zawartej umowy leasingu operacyjnego samochodu osobowego do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 16 czerwca 2010r. Znak: IBPBI/1/415-382/10/ESZ wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 29 czerwca 2010r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 28 października 2009r. Spółka zawarła umowę leasingu operacyjnego. Przedmiotem umowy jest samochód osobowy, który zgodnie z umową przekazany został Korzystającemu do użytkowania na okres od 28 października 2009r. do 01 listopada 2011r. Korzystający zobowiązany jest do zapłaty opłat leasingowych zgodnie z harmonogramem stanowiącym załącznik nr 1 do Umowy. Wynika z niego, że Spółka zobowiązana jest do zapłaty opłaty leasingowej numer 1 w wysokości 18.524,60 zł netto, 22.600,01 zł brutto. Dokonanie tej zapłaty jest warunkiem wejścia w życie umowy Leasingu zgodnie z paragrafem 2 pkt 1 Ogólnych Warunków Umowy Leasingu Operacyjnego.

Opłata leasingowa nr 2 i 3 ustalona została na poziomie netto 16.594 zł, brutto 20.244,68 zł każda. Pozostałe opłaty nr 4 do 25 ustalone zostały na poziomie 1.659 zł netto, 2.023,98 zł brutto.

W uzupełnieniu wniosku Spółka wskazała iż:

• prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Koszty w Spółce rozliczane są na zasadach określonych w art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• zawarta umowa leasingu spełnia wymogi określone w art. 23b ust. 1 tzn. została zawarta na czas oznaczony stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji. Okres trwania umowy określony został na 24 miesiące i 4 dni (czyli od 28 października 2009r., choć faktycznie od 29 października 2010r. do 01 listopada 2011r.). Normatywny okres amortyzacji samochodu wynosi 5 lat czyli 60 miesięcy. 40% tego okresu to 24 miesiące. Stąd wynika że warunek ten jest spełniony, co do warunku określonego w ust. 2 tego artykułu to suma ustalonych w niej opłat w wysokości netto odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych. Zgodnie z harmonogramem suma opłat leasingowych netto wraz z wartością wykupu przedmiotu leasingu wynosi 105.808,36 zł. Natomiast wartość początkowa samochodu zgodnie z danymi zawartymi w umowie leasingu wynosi netto 92.623 zł, czyli jest mniejsza od sumy opłat.
• ponieważ wartość początkowa przedmiotu leasingu wynosi 92.623 zł netto to zapłacone pierwsze trzy raty stanowią odpowiednio
  • I rata = 18.524,60 zł netto – 20% wartości samochodu,
  • II rata = 16.594 zł netto – 17,92% wartości samochodu,
  • III rata = 16.594 zł netto – 17,92% wartości samochodu,
• umowa leasingu zawarta została w dniu 28 października 2009r. Wszystkie przedmiotowe opłaty uiszczone zostały przez leasingobiorcę po dacie zawarcia umowy, w następujących terminach (dotyczy daty obciążenia rachunku bankowego Korzystającego):
  • I opłata – 29 października 2009r.,
  • II opłata – 26 listopada 2009r.,
  • III opłata – 22 grudnia 2009r.
• w paragrafie 2 Ogólnych Warunków Umowy Leasingu zawarta jest klauzula, z której wynika, że umowa wchodzi w życie z dniem dokonania przez Korzystającego zapłaty opłaty leasingowej oznaczonej w harmonogramie płatności opłat leasingowych jako opłata leasingowa numer 1.
• ponadto w paragrafie 3 ww. Ogólnych Warunków wskazano, że zamówienie przedmiotu leasingu przez Finansującego u zbywcy następuje m.in. po dokonaniu przez Korzystającego zapłaty opłaty leasingowej numer 1. Sam przedmiot leasingu wydany został w dniu 04 listopada 2009r.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy tak ustalone opłaty leasingowe numer 1 - 3 stanowić będą koszty uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia...

Zdaniem Wnioskodawcy, opłaty leasingowe nie są powiązane z przychodami jednego roku podatkowego, dlatego też zastosowanie powinna mieć zasada zaliczania takich kosztów z chwilą ich poniesienia. Zgodnie z ogólnymi zasadami prawa podatkowego, dla ustalenia momentu potrącenia kosztów w ciężar kosztów uzyskania przychodów należy dokonać powiązania kosztów z przychodami. Koszty ponoszone przez podatnika podlegają podziałowi na bezpośrednie, czyli te które bezpośrednio związane są z danymi przychodami oraz pośrednie, czyli te które nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, jakkolwiek ich ponoszenia związane jest z osiąganym przychodem. Wydatki z tytułu ponoszonych przez Spółkę opłat stanowiących kolejne trzy opłaty leasingowe nie pozostają w uchwytnym związku z konkretnymi przychodami, zatem utrudnione jest ustalenie, w którym roku podatkowym nastąpi przychód uzasadniający potrącenie takich kosztów. Skoro zatem, nie ma możliwości powiązania kosztów z konkretnymi przychodami według zasad określonych w art. 22 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Spółka powinna zaliczyć je do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia, zgodnie z zapisem art. 22 ust. 5 zdanie ostatnie. W przypadku omawianej umowy nie występują wstępne opłaty leasingowe, czy też opłaty administracyjne, jednakże pierwsza opłata jest warunkiem wejścia w życie umowy leasingu. Zważywszy jednak na przedstawioną powyżej argumentację bez względu na wysokość poniesionych opłat, wszystkie on stanowić będą koszt uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia.

Na poparcie swojego stanowiska Spółka powołała wyroki:

• WSA w Gdańsku z dnia 15 stycznia 2009r. I SA/Gd 798/08,
• WSA w Warszawie z dnia 20 lutego 2009r. III SA/Wa 1519/08.
  
  

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 51 poz. 307 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Stosownie do postanowień art. 23b ust. 1 ww. ustawy, opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:

1. została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome, lub wartości niematerialne i prawne , albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości, oraz
2. suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.
   
   

W myśl natomiast art. 23b ust. 2 ww. ustawy, jeżeli finansujący w dniu zawarcia umowy leasingu korzysta ze zwolnień w podatku dochodowym przysługujących na podstawie:

1. art. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.),
2. przepisów o specjalnych strefach ekonomicznych,
3. art. 23 i 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym (Dz. U. z 1997 r. Nr 26, poz. 143 ze zm.)

-do umowy tej stosuje się zasady opodatkowania określone w art. 23f-23h.

Jeżeli zatem, będąca przedmiotem wniosku umowa leasingu spełnia wszystkie warunki określone w art. 23b ww. ustawy, to poniesione przez korzystającego opłaty (w tym opłaty leasingowe numer 1 - 3), z tytułu używania ww. samochodu osobowego mogą stanowić koszt uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej.

Jednocześnie powołany przepis art. 23b ww. ustawy nie precyzuje, w którym momencie korzystający winien zaliczyć ww. opłaty związane z leasingiem do kosztów uzyskania przychodów. Zatem rozstrzygając tę kwestię należy brać pod uwagę ogólne zasady potrącania kosztów, uregulowane w art. 22 ust. 4–6 i ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 22 ust. 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, są potrącane tylko w roku podatkowym, w którym zostały poniesione.

Z uzupełnienia wniosku wynika, iż Wnioskodawca zalicza wydatki do kosztów uzyskania przychodów w sposób określony przepisem art. 22 ust. 4, tj. w dacie ich poniesienia, bez względu na datę uzyskania przychodu. Wnioskodawca nie stosuje zatem (powołanych w części D.3. poz. 47 oraz części G poz. 56 wniosku) zasad określonych w art. 22 ust. 5–5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przewidzianych dla podatników prowadzących księgi rachunkowe oraz podatkową księgę przychodów i rozchodów w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów uzyskania przychodów odnoszących się tylko do danego roku podatkowego.

W konsekwencji wydatki związane z uiszczeniem opłat leasingowych numer 1 - 3, wynikających z wystawionych faktur powinny być zaewidencjonowane w kosztach uzyskania przychodów jednorazowo – w dacie ich poniesienia. Podkreślenia przy tym wymaga, iż zgodnie z art. 22 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, w przypadku podatników, o których mowa w art. 22 ust. 6 ww. ustawy (tj. prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów), z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba, 6bb i 7b (nie mających zastosowania w niniejszej sprawie), uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż w zakresie możliwości zaliczenia w dacie poniesienia opłat leasingowych (numer 1 - 3), wynikających z zawartej umowy leasingu operacyjnego samochodu osobowego do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe, natomiast w zakresie podstawy prawnej ww. zaliczenia stanowisko Spółki jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zważywszy na fakt, iż wnioskodawcą jest Spółka Cywilna niniejsza interpretacja stosownie do postanowień m. in. art. 14k Ordynacji podatkowej jest wiążąca tylko dla tej Spółki tego podmiotu co oznacza, iż nie wywołuje bezpośrednio skutków dla jej wspólników.

Do wniosku dołączono dokument źródłowy. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do jego oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.