INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 4 maja 2010 r. (data wpływu 10 maja 2010 r.), uzupełnionym w dniu 29 lipca 2010 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej przy sprzedaży prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej wraz z rozpoczętą na niej budową budynku wielomieszkaniowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 maja 2010 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 29 lipca 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej przy sprzedaży prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej wraz z rozpoczętą na niej budową budynku wielomieszkaniowego.

W przedmiotowym wniosku oraz uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Zgodnie z aktem notarialnym, Spółka sprzedała Spółdzielni Mieszkaniowej prawo użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej wraz z rozpoczętą na niej budową budynku wielomieszkaniowego, sklasyfikowanego w PKOB 112, na etapie ścian konstrukcyjnych piwnic bez stropów, obejmującą 17% prac budowlano-montażowych, wraz z infrastrukturą towarzyszącą dotyczącą przyłączy sieci wodno-kanalizacyjnych zewnętrznych oraz instalacji wodno-kanalizacyjnych wewnętrznych, wznoszoną zgodnie z ostateczną decyzją Prezydenta Miasta, zatwierdzającą projekt budowlany i udzielającą pozwolenie na budowę.

Strony umowy sprzedaży oświadczyły, że pomiędzy Spółdzielnią - jako inwestorem a Spółką - jako wykonawcą została zawarta umowa, mocą której inwestor powierzył wykonanie Spółce, do dalszej realizacji, inwestycję obejmującą wykonanie budynku mieszkalnego, o powierzchni 629,51 m², wraz z 10 miejscami postojowymi w podziemiu budynku i wykończenia wg opisu budynku mieszkalnego. Kupujący przedstawił uchwałę rady nadzorczej w sprawie nabycia nieruchomości w celu prowadzenia inwestycji mieszkaniowej.

Z projektu wynika, iż budowa dotyczy całego obiektu, bez rozbijania na garaże i mieszkania. Świadczone przez Spółkę usługi sklasyfikowane są w grupowaniu 45.2.

Spółka wystawiając fakturę VAT dotyczącą sprzedaży zastosowała stawkę w wysokości 22%, jednak ma wątpliwości czy stawka ta jest prawidłowa.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaka stawka podatku powinna być zastosowana do sprzedaży przedmiotowej nieruchomości...

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka powinna zastosować stawkę 7%, tak jak w budownictwie mieszkaniowym, ponieważ dalej kontynuowana jest budowa budynku mieszkalnego wielorodzinnego, zgodnie z wydanym pozwoleniem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy – zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z definicji zawartej w art. 2 pkt 6 cyt. ustawy wynika, iż za towary uważa się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Co do zasady stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 powołanej ustawy, wynosi 22%. Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z ust. 12 powołanego artykułu, 7% stawkę podatku od towarów i usług stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, rozumie się - w myśl ust. 12a cyt. przepisu - obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z ust. 12b powołanego wyżej artykułu, nie zalicza się budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m² oraz lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej – art. 41 ust. 12c ustawy.

Ponadto zgodnie z § 37 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799), w okresie do dnia 31 grudnia 2010 r. stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% w odniesieniu do:

1. robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiektów sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych,
2. obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

• w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy.

Z unormowań zawartych w przytoczonych przepisach wynika zatem, iż 7% stawka podatku od towarów i usług ma zastosowanie w całym budownictwie mieszkaniowym, zarówno objętym społecznym programem mieszkaniowym, jak i nieobjętym tym programem.

Należy również zwrócić uwagę na brzmienie art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

W myśl § 6 ust. 5 pkt 1 ww. rozporządzenia, obniżoną do wysokości 7% stawkę podatku stosuje się również do zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są opodatkowane stawką 7%.

Zgodnie z pismem Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 19 kwietnia 1999 r. nr SRI-4-WSK-12-535/99 (pismo wydane zostało w okresie funkcjonowania obowiązującej do dnia 31 grudnia 1999 r. Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, jednak wyrażone w nim stanowisko w zakresie istotnym dla rozstrzygnięcia analizowanego zagadnienia, należy uznać za wciąż aktualne), obiekt budowlany rozpoczęty, który po zmianie właściciela nadal będzie kontynuowany może być klasyfikowany według Klasyfikacji Obiektów Budowlanych. W chwili sprzedaży obiekt budowlany wznoszony na podstawie wydanej decyzji administracyjnej zezwalającej na budowę określonego budynku jest tym budynkiem w określonym stopniu zaawansowania robót budowlanych.

Z uregulowań zawartych w art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.) wynika, że pod pojęciem obiektu budowlanego należy rozumieć:

1. budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,
2. budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,
3. obiekt małej architektury.

W pkt 2 powyższego artykułu wskazano, iż przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Budowlą - w rozumieniu pkt 3 ww. artykułu - jest każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Natomiast – zgodnie z pkt 9 tego artykułu - pod pojęciem „urządzenie budowlane” należy rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

W myśl art. 2 pkt 11 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (t.j. z 2005 r. Dz. U. nr 240, poz. 2027 ze zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o sieci uzbrojenia terenu - rozumie się przez to wszelkiego rodzaju nadziemne, naziemne i podziemne przewody i urządzenia: wodociągowe, kanalizacyjne, gazowe, cieplne, telekomunikacyjne, elektroenergetyczne i inne, z wyłączeniem urządzeń melioracji szczegółowych, a także podziemne budowle, jak: tunele, przejścia, parkingi, zbiorniki itp.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka sprzedała Spółdzielni prawo użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej wraz z rozpoczętą budową budynku wielomieszkaniowego (PKOB 112) z infrastrukturą towarzyszącą. Wybudowany budynek jest na etapie ścian konstrukcyjnych piwnic bez stropów (obejmuje 17% prac budowlanych) oraz wykonano przyłącze sieci wodno-kanalizacyjnej zewnętrznej oraz instalację wodno-kanalizacyjną wewnętrzną. Z projektu wynika, iż budowa dotyczy całego obiektu, bez rozbijania na garaże i mieszkania. Spółdzielnia jako inwestor, zleciła Spółce wykonanie dalszej części realizacji inwestycji, tj. budowę budynku mieszkalnego z miejscami postojowymi i jego wykończenie. Budowa wznoszona jest zgodnie z decyzją zatwierdzającą projekt budowlany i udzielającą pozwolenie na budowę. Kupujący (Spółdzielnia) przedstawił uchwałę rady nadzorczej w sprawie nabycia nieruchomości w celu prowadzenia inwestycji mieszkaniowej.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, iż dostawa budynku wielomieszkaniowego, sklasyfikowanego pod symbolem PKOB 11 – na wskazanym we wniosku etapie budowy (ściany konstrukcyjne piwnic bez stropów, instalacje wodno-kanalizacyjne wewnętrzne) – podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według obniżonej stawki podatku 7%, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług oraz § 37 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r.

Okoliczności tej nie zmienia fakt, iż wskazane czynności dotyczą obiektów znajdujących się w początkowym etapie prac budowlanych. O zastosowaniu właściwej stawki podatku przesądza bowiem każdorazowo całokształt okoliczności faktycznych i prawnych. W analizowanej sprawie, zdaniem tutejszego organu, nie ulega wątpliwości, iż przedmiotem dostawy jest rozpoczęta budowa budynku wielomieszkaniowego, co przesądza o zastosowaniu ww. preferencji.

W konsekwencji zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, związanego z ww. budynkiem – zgodnie z treścią § 6 ust. 5 pkt 1 rozporządzenia z dnia 24 grudnia 2009 r. - podlega opodatkowaniu 7% stawką podatku.

Natomiast do sprzedaży nakładów inwestycyjnych poniesionych na budowę przyłączy sieci wodno-kanalizacyjnych zewnętrznych (znajdujących się poza bryłą budowanego domu), Spółka winna zastosować stawkę w wysokości 22%, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy.

Podkreślić należy, iż kwestia dotycząca zaklasyfikowania budynku wskazanego we wniosku do właściwej klasy PKOB, nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Również Minister Finansów nie jest uprawniony do klasyfikacji usług, a wyłączną odpowiedzialność za prawidłową pod względem statystycznym, jak i podatkowym identyfikację świadczonych usług ponosi podatnik. W związku z powyższym, niniejsza interpretacja przepisów podatkowych wydana została w oparciu o przedstawioną we wniosku klasyfikację budynku oraz klasyfikację statystyczną wykonywanych czynności.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.