Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP4/443-453/12-4/EWW
z 17 stycznia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 11 października 2012 r. (data wpływu 15 października 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 31 grudnia 2012 r. (data wpływu 2 stycznia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku złożenia druku VAT-24 w celu uzyskania zaświadczenia VAT-25 z tytułu przywozu środka transportu z terytorium innego państwa członkowskiego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 października 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku złożenia druku VAT-24 w celu uzyskania zaświadczenia VAT-25 z tytułu przywozu środka transportu z terytorium innego państwa członkowskiego. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 31 grudnia 2012 r. (data wpływu 2 stycznia 2013 r.) o stanowisko własne Wnioskodawcy oraz opłatę.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W ramach swojej drobnej działalności gospodarczej, Zainteresowany dokonał wewnątrzwspólnotowego nabycia używanego towaru jakim jest motor - pojazd ma przejechane 28500 km i pierwsza rejestracja była z datą w 2004 r.

Jako mały podatnik Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia od VAT, na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy VAT - nie przekroczył limitu za 2011 r. w wysokości 150 000 zł oraz na podstawie art. 10 ust. 2 ustawy VAT - nie przekroczył limitu w wysokości 50 000 zł dla WNT zwolnionych od VAT.

Sprzedaż motoru Zainteresowany udokumentuje rachunkiem uproszczonym, a w uwagach dopisze, że jest zwolniony z VAT, na podstawie wyżej wskazanych przepisów ustawy, w związku z czym nie ma obowiązku załączania VAT-25.

W związku z powyższym zapytuje on, czy w jego przypadku - w świetle obecnie obowiązujących przepisów ustawy o podatku VAT - prawidłowym jest, że nie musi występować do Naczelnika Urzędu Skarbowego z wnioskiem na druku VAT-24 o wydanie zwolnienia od VAT na druku VAT-25?

Zainteresowany nadmienił, iż do wniosku na druku VAT-24 należy załączyć opłatę w wysokości 160 zł, żeby otrzymać zwolnienie od VAT na druku VAT-25 (wartość zakupionego używanego motoru wynosi około 600 zł (150 eur), zatem opłata 160 zł przewyższa kwotę VAT gdyby miał on być naliczony: 600 zł x 23% = 138 zł w przypadku, gdyby Zainteresowany nie korzystał ze zwolnienia od podatku VAT).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle obecnie obowiązujących przepisów ustawy o VAT, prawidłowym jest działanie, że Wnioskodawca nie jest zobowiązany do wnioskowania do Naczelnika Urzędu Skarbowego na druku VAT-24 o wydanie zwolnienia od VAT na druku VAT-25?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie wystąpi on do Naczelnika Urzędu Skarbowego z wnioskiem na druku VAT-24 o wydanie zwolnienia od podatku VAT na druku VAT-25. Sprzedaż używanego motoru (ma przejechanych więcej niż 6000 kilometrów oraz był używany dłużej niż 6 miesięcy), zamierza on udokumentować rachunkiem uproszczonym i w uwagach dopisze on informację: „podatnik jest zwolniony od VAT na podstawie art. 113 ust. 1 oraz art. 10 ust. 2 ustawy VAT, nie ma obowiązku załączania VAT-25”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) - art. 7 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Przepis art. 9 ust. 1 - stosownie do art. 9 ust. 3 ustawy - stosuje się również w przypadku, gdy:

1. nabywcą jest podmiot inny niż wymieniony w ust. 2 pkt 1,
2. dokonującym dostawy towarów jest podmiot inny niż wymieniony w ust. 2 pkt 2

– jeżeli przedmiotem nabycia są nowe środki transportu.

Zgodnie z art. 2 pkt 10 lit. a ustawy, przez nowe środki transportu - rozumie się przeznaczone do transportu osób lub towarów pojazdy lądowe napędzane silnikiem o pojemności skokowej większej niż 48 centymetrów sześciennych lub o mocy większej niż 7,2 kilowata, jeżeli przejechały nie więcej niż 6000 kilometrów lub od momentu dopuszczenia ich do użytku upłynęło nie więcej niż 6 miesięcy (…).

Należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisy rozporządzenia wykonawczego do tej ustawy nie definiują pojęcia „pojazd”, dlatego też należy odwołać się do przepisów ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 ze zm.). Jak wskazują art. 2 pkt 31 i pkt 33 ww. ustawy, „pojazd” oznacza środek transportu przeznaczony do poruszania się po drodze oraz maszynę lub urządzenie do tego przystosowane, zaś „pojazd samochodowy” - pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego. Motocykl natomiast, zgodnie z art. 2 pkt 45 cyt. ustawy, jest to pojazd samochodowy jednośladowy lub z bocznym wózkiem - wielośladowy.

W przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów opodatkowaniu podatkiem VAT podlega czynność nabycia towarów. Należny podatek z tytułu obrotu rozliczany jest przez nabywcę towaru w państwie, do którego następuje dostawa towarów. Transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów towarzyszy zawsze lustrzana czynność, wykonywana przez drugą stronę transakcji, tj. dostawa towarów (co do zasady mająca charakter dostawy wewnątrzwspólnotowej). Podkreślić jednakże należy, że niewłaściwe rozpoznanie przez kontrahenta zagranicznego jego dostawy, nie powoduje braku wystąpienia u polskiego nabywcy wewnątrzwspólnotowego nabycia. Podobnie - zadeklarowanie przez kontrahenta zagranicznego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów nie powoduje, że u polskiego nabywcy automatycznie dochodzi do nabycia wewnątrzwspólnotowego.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9, nie występuje w przypadku, gdy dotyczy towarów innych niż wymienione w pkt 1 nabywanych przez:

1. rolników ryczałtowych dla prowadzonej przez nich działalności rolniczej,
2. podatników, którzy wykonują jedynie czynności inne niż opodatkowane podatkiem i którym nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług,
3. podatników zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
4. osoby prawne, które nie są podatnikami

– jeżeli całkowita wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju nie przekroczyła w trakcie roku podatkowego kwoty 50 000 zł.

Powyższy przepis zawiera katalog przypadków, w których nabycia towarów nie uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Przepis ust. 1 pkt 2 stosuje się, jeżeli całkowita wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 50 000 zł (art. 10 ust. 2 ustawy).

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nabył używany motor, tj. pojazd, który ma przejechane 28 500 km, a jego pierwsza rejestracja miała miejsce w 2004 r. Jako mały podatnik Zainteresowany korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy - nie przekroczył limitu za 2011 r. w wysokości 150 000 zł oraz na podstawie art. 10 ust. 2 ustawy - nie przekroczył limitu w wysokości 50 000 zł dla WNT zwolnionych od VAT.

Mając na uwadze przedstawione informacje oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że dokonana przez Wnioskodawcę transakcja nabycia używanego motoru (nie będącego nowym środkiem transportu), nie spełnia warunków do uznania jej za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 ustawy.

W niniejszej sprawie wątpliwości Zainteresowanego dotyczą obowiązku wystąpienia z wnioskiem do naczelnika urzędu skarbowego na druku VAT-24 o wydanie zwolnienia od VAT na druku VAT-25.

Zasady wydawania zaświadczenia, o którym mowa powyżej, regulują przepisy art. 105 ustawy.

I tak, w myśl art. 105 ust. 1 ustawy, naczelnicy urzędów skarbowych dla celów związanych z rejestracją środków transportu są obowiązani do wydawania zaświadczeń potwierdzających:

1. uiszczenie przez podatnika podatku - w przypadkach, o których mowa w art. 103 ust. 3 i 4,
2. brak obowiązku uiszczenia podatku z tytułu przywozu nabywanych z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju pojazdów, które mają być dopuszczone do ruchu na terytorium kraju.
   
   

W ust. 1 ww. przepisu ustawodawca odwołuje się do sytuacji, o których mowa w art. 103 ust. 3 i 4 ustawy, a zatem do przypadków dokonywania wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu lub innych środków transportu. Natomiast jak już wykazano, w niniejszej sprawie dokonanej przez Wnioskodawcę transakcji nie można uznać za wewnątrzwspólnotowe nabycie. Zatem nie dokonał on ani wewnątrzwspólnotowego nabycia nowego środka transportu, ani też wewnątrzwspólnotowego nabycia innego (używanego) środka transportu. Tym samym, art. 105 ust. 1 pkt 1 ustawy nie będzie miał zastosowania w jego przypadku.

Natomiast art. 105 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy sytuacji, w których podatnik na zamiar dokonać rejestracji środka transportu w celu jego dopuszczenia do ruchu na terytorium kraju. W takiej sytuacji konieczne jest przedłożenie we właściwym organie rejestrującym dokumentu (wydanego w trybie ww. przepisu), potwierdzającego brak obowiązku uiszczenia podatku od towarów i usług z tego tytułu. Jest to zaświadczenie wydawane na formularzu VAT-25 na podstawie uprzednio złożonego wniosku VAT-24.

Bowiem w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, zaświadczenie wydaje się na wniosek zainteresowanego. Wniosek zawiera w szczególności:

1. dane identyfikujące pojazd;
2. datę pierwszego dopuszczenia pojazdu do użytku;
3. przebieg pojazdu;
4. cenę nabycia pojazdu przez wnioskodawcę;
5. dane dotyczące podmiotu dokonującego dostawy pojazdu na rzecz wnioskodawcy (art. 105 ust. 2 ustawy).
   
   

Zgodnie z art. 105 ust. 3 ustawy, do wniosku, o którym mowa w ust. 2, załącza się umowę lub fakturę stwierdzającą nabycie pojazdu przez wnioskodawcę oraz inne dokumenty, z których jednoznacznie wynika, że nie zachodzi w tym przypadku wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

W myśl art. 105 ust. 4 ustawy, załączone do wniosku dokumenty, o których mowa w ust. 3, urząd skarbowy zwraca, przy wydawanym zgodnie z ust. 1 zaświadczeniu, wnioskodawcy.

Stosownie do treści art. 105 ust. 5 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku, o którym mowa w ust. 2, uwzględniając konieczność zapewnienia niezbędnych danych pozwalających na stwierdzenie braku obowiązku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2.

Na podstawie powyższej delegacji, w dniu 26 czerwca 2012 r. Minister Finansów wydał rozporządzenie w sprawie określenia wzoru wniosku o wydanie zaświadczenia potwierdzającego brak obowiązku uiszczenia podatku od towarów i usług z tytułu przywozu środka transportu z terytorium innego państwa członkowskiego (Dz. U. 2012, poz. 781) - zawierający wzór deklaracji VAT-24.

Powyższe przepisy regulują zatem kwestie związane ze złożeniem naczelnikowi urzędu skarbowego wniosku VAT-24 przez osoby chcące zarejestrować w Polsce nabyty środek transportu w celu jego dalszego dopuszczenia do ruchu na terytorium kraju.

Z opisu niniejszej sprawy wynika jednak, iż nabyty przez Wnioskodawcę motor (będący towarem używanym) został przeznaczony do dalszej odsprzedaży. W związku z powyższym, Zainteresowany nie będzie go rejestrował w celach dopuszczenia do ruchu na terytorium kraju.

Ustosunkowując się do zadanego pytania stwierdzić należy, że w świetle obecnie obowiązujących przepisów ustawy, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do występowania do naczelnika urzędu skarbowego z wnioskiem VAT-24 w celu uzyskania zaświadczenia potwierdzającego brak obowiązku uiszczenia podatku z tytułu przywozu środka transportu z terytorium innego państwa członkowskiego (VAT-25).

Zatem stanowisko Zainteresowanego uznano za prawidłowe, jednak na podstawie innego uzasadnienia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.