INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 9 grudnia 2009 r. (data wpływu do Biura KIP w Lesznie 8 stycznia 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 marca 2010 r. (data wpływu 25 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości jest:

• prawidłowe – w części dotyczącej opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży udziału w budynku mieszkalnym,

• nieprawidłowe – w części dotyczącej opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży udziału w gruncie.

UZASADNIENIE

W dniu 9 grudnia 2009 r. Pani złożyła do Urzędu Skarbowego Wrocław-Fabryczna wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

Pismem z dnia 31 grudnia 2009 r. nr PD-II/412-9/09/WSP/1, 471/2010 Naczelnik Urzędu Skarbowego Wrocław-Fabryczna – działając na podstawie art. 15 § 1, art. 17 § 1 oraz art. 170 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) – przekazał zgodnie z właściwością miejscową wniosek Pani do rozpatrzenia Dyrektorowi Izby Skarbowej w Poznaniu.

Wyjaśnić bowiem należy, że zgodnie ze znowelizowanym art. 14a ustawy Ordynacja podatkowa, z dniem 1 lipca 2007 r. organem właściwym do dokonywania interpretacji przepisów prawa podatkowego został Minister Finansów.

Natomiast, stosownie do art. 14b § 6 Ordynacji podatkowej Minister Finansów upoważnił –w drodze ww. rozporządzenia – dyrektorów czterech izb skarbowych do wydawania interpretacji indywidualnych w jego imieniu i w ustalonym zakresie, określając jednocześnie właściwość rzeczową i miejscową upoważnionych organów.

W analizowanym przypadku, właściwym miejscowo organem podatkowym do wydania pisemnej interpretacji od dnia 1 lipca 2007 r. jest - w związku z § 6 ww. rozporządzenia – Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu.

Z uwagi na fakt, że przedmiotowy wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3, art. 14b § 4 oraz 14f § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 15 marca 2010 r., znak ILPB2/415-59/10-2/AJ, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowaną, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawczynię nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 15 marca 2010 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 17 marca 2010 r.), zaś w dniu 25 marca 2010 r. (data nadania: 22 marca 2010 r.) do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni otrzymała w spadku udział w połowie nieruchomości po zmarłej w czerwcu 2007 roku mamie. w ww. nieruchomości Zainteresowana mieszkała i była zameldowana na pobyt stały od xxxx roku do yyyy roku.

Przysługujące udziały w nieruchomości stanowiącej zabudowaną budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym w zabudowie bliźniaczej działkę o powierzchni 0,0461 ha dla której prowadzona jest księga wieczysta, Zainteresowana i siostrzenica zbyły za łączną cenę przekazaną przez nabywcę - po połowie tej łącznej ceny dla każdej z nich.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawczyni przysługuje zwolnienie od podatku dochodowego od przychodów z odpłatnego zbycia przedmiotowej nieruchomości po złożeniu w ciągu 14 dni od zbycia, stosownego oświadczenia w urzędzie skarbowym właściwym dla miejsca zamieszkania.

Oświadczenie takie Zainteresowana złożyła w urzędzie skarbowym w dniu 10 listopada 2009 roku wraz z kopiami odpowiednich załączników.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni jest zwolniona w całości od płacenia podatku od zbycia nieruchomości...

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z pkt 126 z zastrzeżeniami w p. 21 i 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zwolniona w całości od płacenia podatku w 2010 r. od zbycia ww. nieruchomości.

Ani art. 30e ustawy, ani art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „budynek”, dlatego jego znaczenia należy poszukiwać w innych dostępnych ustawach, takich jak choćby art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego, który rozróżnia nieruchomości na gruntową, budynkową i lokalową.

Również według art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz. u. z 2000 r. Nr 106 poz.1126 ze zm.) definiuje „budynek", jako obiekt budowlany, który jest trwale związany gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Przytoczone przez Zainteresowaną akty prawne definiują w sposób szczególny nieruchomość budynkową w przeciwieństwie do nieruchomości gruntowej i nieruchomości lokalowej budynku, z których to nieruchomości można wydzielić także grunty w nieruchomości gruntowej lub z nieruchomości lokalowej można wydzielić udział w nieruchomości wspólnej, którą stanowi grunt i części budynku służące wszystkim właścicielom lokali, w przeciwieństwie do nieruchomości budynkowej jaka była przedmiotem zbycia przez Zainteresowaną, gdyż w tym przypadku nie można wydzielić w sposób rzeczowy i odpowiedzialny oddzielnie wartość budynku i wartość działki na której znajduje się budynek stanowiący integralną całość.

Nie może tu być mowy, tak jak w przypadku nieruchomości lokalowej czy też nieruchomości gruntowej o możliwości wydzielenia części wspólnych.

W ocenie Wnioskodawczyni, z uwagi na fakt, że art. 21 ust. 1 pkt 126 i art. 30e ustawy nie rozróżniają typu nieruchomości w sprawie podatku czy zwolnienia od podatku, to zasadne jest stosowanie takich samych kryteriów jak w ustawie od spadku i darowizn zapisanego w art. 4 ust 1 pkt 13.

Również w art. 4 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku od spadku i darowizn, ustawodawca operuje pojęciem lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, a zatem odniesienie zwolnienia od podatku zawartego w pkt 13 tego przepisu odnosi się jedynie do „budynku". Wnioskodawczyni nadmieniła, że pismem urzędu skarbowego z dnia 19 października 2009 r. została zwolniona od podatku od całego majątku spadkowego, a nie tylko jej części.

Zwolnienie określone w prawie materialnym, jakim jest art. 21 ust.1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczące uzyskanego przychodu ze zbycia określonych nieruchomości i innych praw majątkowych ma zastosowanie do nieruchomości nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania po dniu 31 grudnia 2006 r.), a ponadto warunkiem umożliwiającym zastosowanie tego zwolnienia jest zameldowanie podatnika w budynku lub lokalu na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

• prawidłowe – w części dotyczącej opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży udziału w budynku mieszkalnym,

• nieprawidłowe – w części dotyczącej opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży udziału w gruncie.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. u. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

   - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment jej nabycia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni otrzymała w drodze spadku po zmarłej w czerwcu 2007 roku mamie udział w wysokości 1/2 w nieruchomości stanowiącej zabudowaną budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym w zabudowie bliźniaczej działkę o powierzchni 0.0461 ha, dla której prowadzona jest księga wieczysta.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. u. Nr 16, poz. 93 ze zm.) spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą śmierci przechodzą na następców prawnych.

W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku – art. 925 Kodeksu cywilnego.

Zainteresowana wskazała, iż śmierć mamy nastąpiła w czerwcu 2007 roku. Zatem nabycie prawa o którym mowa wyżej (tj. prawa do 1/2 udziału we własności nieruchomości) po zmarłej mamie nastąpiło z dniem śmierci spadkodawcy, tj. w czerwcu 2007 roku.

Tym samym do opodatkowania przychodu ze sprzedaży udziału w nieruchomości mają zastosowanie przepisy obowiązujące od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r.

Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. u. z 2008 r. Nr 209, poz. 1316), do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) – c) ustawy zmienianej w art. 1 (ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 roku do dnia 31 grudnia 2008 roku, stosuje się zasady określone w ustawie zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 roku.

W myśl z art. 30e ust. 1 i ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonych zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych, co wynika z treści art. 19 ust. 1 ustawy, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia.

Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadku i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn (art. 22 ust. 6d).

Jednakże, zgodnie z zapisem art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

1. budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku,
2. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu,
3. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie,
4. prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,

   - jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit a)-d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia.

Zgodnie z art. 8 ust. 3 ww. ustawy zmieniającej, zwolnienie to ma zastosowanie do przychodów podatników uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) – c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, którzy złożą w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1 ww. ustawy, za rok podatkowy w którym nastąpiło odpłatne zbycie, oświadczenie, o którym mowa w art. 21 ust. 21 cyt. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008 roku (oświadczenie o spełnieniu warunków do skorzystania z ulgi meldunkowej).

Jak wynika z powołanych przepisów, warunkiem zwolnienia od podatku dochodowego przychodów uzyskanych z odpłatnego zbycia, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 cyt. ustawy, jest zameldowanie podatnika w zbywanym budynku lub lokalu na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia. Przepis ten nie określa daty, od której należy liczyć okres zameldowania, nie uzależnia zameldowania, a tym samym prawa do zwolnienia, od posiadania tytułu własności do nieruchomości lub lokalu, lecz stanowi, że istotny jest fakt zameldowania podatnika na pobyt stały w zbywanym lokalu czy też budynku przez wyżej wskazany okres.

Z stanu faktycznego wynika, że w przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawczyni była zameldowana na pobyt stały w okresie od xxxx roku do yyyy roku. w dniu 10 listopada 2009 roku Zainteresowana złożyła w urzędzie skarbowym oświadczenie o spełnieniu warunków do zwolnienia.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni spełnia wymóg dwunastomiesięcznego okresu zameldowania na pobyt stały, o którym mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. w konsekwencji tego przychód osiągnięty z tytułu sprzedaży przysługującego Wnioskodawczyni udziału w budynku mieszkalnym korzysta ze wskazanego zwolnienia.

Natomiast w odniesieniu do przychodu osiągniętego z tytułu sprzedaży trwale z tym budynkiem związanego udziału we własności gruntu, tut. Organ stwierdza co następuje.

Z analizy wcześniej przytoczonych przepisów wynika, że zakres przedmiotowy art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ) - c) nie jest tożsamy z zakresem przedmiotowym zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnienie to ma zatem zastosowanie wyłącznie do przychodów uzyskanych z tytułu zbycia rzeczy i praw w nim wymienionych, a nie wszystkich, o których mowa jest w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c).

W związku z tym nie dotyczy ono przychodu uzyskanego z tytułu zbycia, między innymi udziału we własności gruntu.

Jednocześnie tut. Organ pragnie wyjaśnić, iż rozpatrując ulgi i zwolnienia podatkowe należy jednoznacznie podkreślić, że nie stanowią one standardu prawnego, lecz są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania. Stąd też korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym zwolnień podatkowych, wymaga spełnienia warunków określonych w odpowiednich przepisach stanowiących ich podstawę prawną.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny i przytoczone przepisy prawne stwierdzić należy, iż przychód uzyskany ze sprzedaży przysługującego Wnioskodawczyni udziału w budynku mieszkalnym nabytego w drodze spadku w 2007 r. będzie korzystał ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe zwolnienie nie będzie miało natomiast zastosowania do uzyskanej kwoty z tytułu sprzedaży udziału w nieruchomości – w części dotyczącej gruntu. Osiągnięty z tego tytułu przychód będzie podlegał opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 30e ustawy, gdyż przychód ze sprzedaży gruntu bądź udziału w gruncie nie został wymieniony w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy jako objęty zwolnieniem.

Tutejszy organ pragnie nadmienić, że dokument dołączony przez Zainteresowaną do wniosku nie podlegał analizie i weryfikacji w ramach postępowania o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Jednocześnie tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Mając powyższe na względzie, należy stwierdzić, iż interpretacje prawa podatkowego wydaje się wyłącznie na pisemny wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie.

Z uwagi na to, że wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej stosowania przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. u. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), został złożony przez jednego ze współwłaścicieli przedmiotowej nieruchomości, zaznacza się, iż interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla siostrzenicy Wnioskodawczyni.

Siostrzenica Zainteresowanej, chcąc uzyskać interpretację indywidualną, powinna wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.