Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP3/443-96/10/PH
z 19 marca 2010 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
|
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IBPP3/443-96/10/PH
Data
2010.03.19
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach
Temat
Podatek od towarów i usług --> Podstawa opodatkowania --> Podstawa opodatkowania
Słowa kluczowe
budowle
grunt niezabudowany
grunt zabudowany
rurociąg
sprzedaż nieruchomości
zwolnienie
Istota interpretacji
„Jaką stawkę podatku VAT należy zastosować dla będących przedmiotem sprzedaży gruntów określonych w stanie faktycznym?”
Wniosek ORD-IN  3 MB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 14 grudnia 2009r. (data wpływu 21 grudnia 2009r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 lutego 2010r. (data wpływu 12 lutego 2010r.) oraz pismem z dnia 16 marca 2010r. (data wpływu 16 marca 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek zabudowanych, niezabudowanych oraz ustalenia podstawy opodatkowania – jest prawidłowe. UZASADNIENIE W dniu 21 grudnia 2009r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług zakresie opodatkowania sprzedaży działek zabudowanych, niezabudowanych oraz ustalenia podstawy opodatkowania. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 11 lutego 2010r. (data wpływu 12 lutego 2010r.) oraz pismem z dnia 16 marca 2010r. (data wpływu 16 marca 2010r.). W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe: Po podziale Okręgu E., przeprowadzonym zgodnie z Zarządzeniem nr 57 Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1988r. w sprawie podziału niektórych przedsiębiorstw zgrupowanych we Wspólnocie Energetyki i Węgla Brunatnego, Zakład rozpoczął działalność jako samodzielne przedsiębiorstwo państwowe na podstawie Zarządzenia Ministra Przemysłu pod nazwą: "Zakład”. Przekształcenie przedsiębiorstwa państwowego Zakład w jednoosobową spółkę Skarbu Państwa Zakład S.A. nastąpiło aktem notarialnym z dnia 12 lipca 1993r. zawierającym "Akt przekształcenia przedsiębiorstwa państwowego w spółkę akcyjną" oraz aktem notarialnym z dnia 20 sierpnia 1993r. zawierającym "Zmianę aktu przekształcenia przedsiębiorstwa państwowego w spółkę akcyjną oraz zmianę statutu spółki", zgodnie z
W dniu 30 czerwca 2004r., zgodnie z Postanowieniem Sądu Rejonowego, w trybie przepisu art. 492 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych nastąpiło połączenie poprzez przeniesienie na Wnioskodawcę – Spółkę Akcyjną (spółka przejmująca) majątku czterech spółek (spółki przejmowane), w tym Zakładu S.A. W wyniku konsolidacji Zakład S.A. stał się oddziałem spółki przejmującej, czyli Wnioskodawcy (Oddział). Z dniem 12 lipca 1993r. nieruchomość gruntowa oznaczona numerami działek 2/2, 3/8 i 54/17 została oddana w użytkowanie wieczyste Zakładowi S.A., a budynki, budowle posadowione na gruncie stały się własnością Zakładu S.A. Wnioskodawca zamierza sprzedać nieruchomość, w skład której wchodzą poniżej określone budynki, budowle oraz pozostałe składniki majątkowe: Budynki, budowle trwale z gruntem związane:
Przyporządkowanie budynków i budowli wskazanych powyżej w punktach 1-4 do zbywanych, wymienionych poniżej działek wygląda następująco:
Dla wymienionych działek brak jest planu zagospodarowania przestrzennego, jednakże zgodnie z ustaleniami Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Miasta, nieruchomość położona jest na terenach przemysłowo-usługowych - K-29. PU II. Ponadto nieruchomość, jako całość, posiada kompletne uzbrojenie w sieci wodociągowe, kanalizację sanitarną, kanalizację deszczową, sieci energetyczne, telekomunikacyjne i teletechniczne. Budynki oraz budowle wymienione w punktach 1-4 nie były przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu VAT tzn. nie były przedmiotem najmu ani dzierżawy. Ponadto w uzupełnieniu wniosku z dnia 11 lutego 2010r. Wnioskodawca wyjaśnił, iż na przedstawione w punkcie 3 budowle ponoszono wydatki na remonty, a nie na modernizację (ulepszenie). Ze względu na znaczną ilość budynków i budowli posadowionych na sprzedawanych działkach, podzielono je w grupy, w celu ukazania pełnej informacji o sprzedawanej nieruchomości. Dodatkowo w uzupełnieniu wniosku z dnia 16 marca 2010r. Wnioskodawca poinformował, iż rurociąg centralnego ogrzewania wymieniony w punkcie 4 wniosku został wykonany w całości przez wykonawcę zewnętrznego z materiałów zakupionych przez tego wykonawcę. Wykonawca usunął poprzedni rurociąg i wykonał nowy na zlecenie Wnioskodawcy zgodnie z zawartą umową. Rurociąg został przyjęty na majątek Wnioskodawcy dnia 2 października 1997r. w wartości 70.279.00zł, natomiast w listopadzie 2007r. dokonano modernizacji budowli o wartości 37.367,29zł. W związku z powyższym zadano następujące pytanie: Jaką stawkę podatku VAT należy zastosować dla będących przedmiotem sprzedaży gruntów określonych w stanie faktycznym... Zdaniem Wnioskodawcy, działkę 2/2 oraz 54/17 należy opodatkować według stawki 22%. W przypadku działki 3/8 zostanie przypisany odpowiedni udział gruntu proporcjonalnie do wartości sprzedawanych obiektów posadowionych na tej działce i zostanie zastosowana właściwa stawka oraz zwolnienie. Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy VAT w przypadku dostawy budynków i budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 13 ust. 1 pkt 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336) zwolnione z podatku jest zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku. Wobec braku literalnych regulacji dotyczących opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży gruntu zabudowanego wieloma obiektami budowlanymi, do których stosuje się różne stawki podatku lub których część jest od tego podatku zwolniona - do ustalenia, w jakiej części sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntu podlegać będzie podatkowi, a w jakiej części zwolnieniu od podatku - należy dokonać opodatkowania przy zastosowaniu zasady proporcjonalności wartości sprzedawanych budynków, budowli. Powyższe stanowisko wynika zarówno z logicznej interpretacji przepisów ustawy, jak i dostępnych informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego. Inna interpretacja nie jest możliwa, gdyż sieci podziemne będące budowlami w rozumieniu prawa budowlanego w ogóle nie posiadają powierzchni zabudowy. Ponieważ na działce 2/2 nie ma żadnego budynku należy działkę opodatkować według stawki 22%. Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 9 zwolniona z podatku jest dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Wskazany przepis nie będzie miał zastosowania w przypadku zbycia prawa użytkowania wieczystego niezabudowanej działki nr 2/2. Działka ta jest bowiem przeznaczona pod zabudowę. Działkę 54/17 należy również opodatkować według stawki 22% w związku z tym, że znajduje się na niej 40% długości rurociągu centralnego ogrzewania, który również opodatkowany jest stawką 22%. Na przedmiotowej działce 54/17 oprócz rurociągu nie znajdują się inne budynki i budowle trwale z gruntem związane. W związku z tym, że na działce 3/8, na której znajdują się budynki, budowle (w tym 60% długości rurociągu centralnego ogrzewania) opodatkowane według stawki podatku w wysokości 22% oraz zwolnione z podatku, dla potrzeb prawidłowego opodatkowania podatkiem od towarów i usług, zostanie przypisany odpowiedni udział gruntu proporcjonalnie do wartości sprzedawanych budynków i budowli posadowionych na tej działce i zostanie zastosowana właściwa stawka oraz zwolnienie. W świetle powyższego Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie stanowiska. W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004r. Nr 54 poz. 535 z późn. zm.) – zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również – zgodnie z ust. 6 oraz ust. 7 tego artykułu - oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste oraz zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6. Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 6 ww. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. W myśl art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, przez pojecie sprzedaży rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, w myśl art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie z podatku. W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Natomiast zgodnie z § 12 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009r. w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799), zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku Z opisu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż po podziale Okręgu E., przeprowadzonym zgodnie z Zarządzeniem nr 57 Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1988r. w sprawie podziału niektórych przedsiębiorstw zgrupowanych we Wspólnocie Energetyki i Węgla Brunatnego, Zakład rozpoczął działalność jako samodzielne przedsiębiorstwo państwowe na podstawie Zarządzenia Ministra Przemysłu pod nazwą: "Zakład”. Przekształcenie przedsiębiorstwa państwowego Zakład w jednoosobową spółkę skarbu państwa Zakład S.A. nastąpiło aktem notarialnym z dnia 12 lipca 1993r. zawierającym "Akt przekształcenia przedsiębiorstwa państwowego w spółkę akcyjną" oraz aktem notarialnym z dnia 20 sierpnia 1993r. zawierającym "Zmianę aktu przekształcenia przedsiębiorstwa państwowego w spółkę akcyjną oraz zmianę statutu spółki", zgodnie z
W dniu 30 czerwca 2004r., zgodnie z Postanowieniem Sądu Rejonowego, w trybie przepisu art. 492 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych nastąpiło połączenie poprzez przeniesienie na Wnioskodawcę – Spółkę Akcyjną (spółka przejmująca) majątku czterech spółek (spółki przejmowane), w tym Zakładu S.A. W wyniku konsolidacji Zakład S.A. stał się oddziałem spółki przejmującej, czyli Wnioskodawcy (Oddział). Z dniem 12 lipca 1993r. nieruchomość gruntowa oznaczona numerami działek 2/2, 3/8 i 54/17 została oddana w użytkowanie wieczyste Zakładowi S.A., a budynki, budowle posadowione na gruncie stały się własnością Zakładu S.A. Wnioskodawca zamierza sprzedać nieruchomość wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu, w skład nieruchomości wchodzą poniżej określone budynki, budowle oraz pozostałe składniki majątkowe: Budynki, budowle trwale z gruntem związane:
Rurociąg centralnego ogrzewania wymieniony w punkcie 4 wniosku został wykonany w całości przez wykonawcę zewnętrznego z materiałów zakupionych przez tego wykonawcę. Wykonawca usunął poprzedni rurociąg i wykonał nowy na zlecenie Wnioskodawcy zgodnie z zawartą umową. Rurociąg został przyjęty na majątek Wnioskodawcy dnia 2 października 1997r. w wartości 70.279.00zł, natomiast w listopadzie 2007r. dokonano modernizacji budowli o wartości 37.367,29zł. Przyporządkowanie budynków i budowli wskazanych powyżej w punktach 1-4 do zbywanych, wymienionych poniżej działek wygląda następująco:
Dla wymienionych działek brak jest planu zagospodarowania przestrzennego, jednakże zgodnie z ustaleniami Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Miasta, nieruchomość położona jest na terenach przemysłowo-usługowych - K-29. PU II. Ponadto nieruchomość, jako całość, posiada kompletne uzbrojenie w sieci wodociągowe, kanalizację sanitarną, kanalizację deszczową, sieci energetyczne, telekomunikacyjne i teletechniczne. Budynki oraz budowle wymienione w punktach 1-4 nie były przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu VAT tzn. nie były przedmiotem najmu ani dzierżawy. Na przedstawione w punkcie 3 budowle ponoszono wydatki na remonty, a nie na modernizację (ulepszenie). Ze względu na znaczną ilość budynków i budowli posadowionych na sprzedawanych działkach, podzielono je w grupy, w celu ukazania pełnej informacji o sprzedawanej nieruchomości. W świetle powyższego stwierdzić należy, iż z cytowanych powyżej przepisów wynika, że opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są grunty zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Zwolnienie przysługuje zatem wyłącznie względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane czy też pod zabudowę. Oznacza to, że ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym, działek rekreacyjnych. Podkreślić należy, że nie ma znaczenia faktyczny i aktualny sposób wykorzystania gruntu. Znaczenie ma jego przeznaczenie. Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług w art. 43 ust. 1 pkt 9 posługuje się kryterium przeznaczenia terenu. Wskazać przy tym należy, iż na gruncie przepisów podatkowych ustawodawca nie wskazał na postawie jakich kryteriów należy daną nieruchomość gruntową uznać jako przeznaczoną pod zabudowę czy też nie. W związku z tym, że ustawa nie precyzuje, o jakie tereny przeznaczone pod zabudowę chodzi, przyjąć trzeba, że pojęcie „tereny przeznaczone pod zabudowę” obejmuje obszary, na których przewidziane są różne formy zabudowy, począwszy od zabudowy mieszkaniowej, przez tereny zabudowy techniczno-produkcyjnej, aż po tereny zabudowy zagrodowej włącznie. Celem określenia czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę, należy się odwołać do przepisów zawartych w ustawie z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.), zwanej dalej ustawą o planowaniu, regulującej zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej. Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o planowaniu, kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy. Należy uznać, iż podmiotem właściwym do dokonywania przeznaczenia danego gruntu, jako budowlanego lub też nie, jest gmina, a zatem źródłem wywodzenia czy dana nieruchomość gruntowa jest przeznaczona pod zabudowę czy też nie, są wszelkie akty prawne lub administracyjne wydane przez właściwą jednostkę samorządową. Niewątpliwie takimi aktami są wskazane w art. 4 ustawy o planowaniu, miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego lub w przypadku braku ww. planów decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Jak wynika z wniosku, dla przedmiotowych działek brak jest planu zagospodarowania przestrzennego, lecz zgodnie z ustaleniami Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Miasta, nieruchomość położona jest na terenach przemysłowo-usługowych - K-29. PU II. W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o planowaniu, w celu określenia polityki przestrzennej gminy, w tym lokalnych zasad zagospodarowania przestrzennego, rada gminy podejmuje uchwałę o przystąpieniu do sporządzania studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, zwanego dalej „studium”. Zgodnie z ust. 4 ww. artykułu, ustalenia studium są wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych. W myśl art. 20 ust. 1 ustawy o planowaniu, Rada gminy uchwala plan miejscowy po stwierdzeniu jego zgodności z ustaleniami studium (…). Według cytowanego art. 9 ust. 1 ustawy o planowaniu, z treści studium powinna wynikać polityka przestrzenna gminy, w tym lokalne zasady zagospodarowania przestrzennego. Urządzenia prawne planowania i zagospodarowania przestrzennego przewidziane w powołanej ustawie składają się na swego rodzaju system. Stąd też naturalną koleją rzeczy studium jako akt o wyższym stopniu ogólności od pozostałych urządzeń planistycznych wykorzystywanych na szczeblu gminnym (miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego oraz decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu) wyznacza przedmiotowe granice, w jakich ma następować wiążące, zarówno władzę, jak i obywateli, ustalenie przeznaczenia poszczególnych terenów oraz sposobów zagospodarowania i zabudowy. Mając powyższe na uwadze bez znaczenia pozostaje fakt, iż studium jest jedynie aktem wewnętrznym, istotny jest fakt, że studium określa przeznaczenie danej nieruchomości jako przeznaczonej pod zabudowę czy też nie, a ponadto ustalenia studium są wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych. W świetle powyższych przepisów uznać należy, iż opisana we wniosku działka nr 2/2, nie stanowi terenu innego niż teren budowlany oraz przeznaczony pod zabudowę, co wynika bezpośrednio z informacji zawartej we wniosku, że działka ta jest przeznaczona pod zabudowę. Zatem zbycie prawa użytkowania wieczystego działki nr 2/2 nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług. Przedmiotowa dostawa, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, podlegać będzie opodatkowaniu wg stawki 22%. Natomiast odnośnie działki nr 54/17, na której znajduje się 40% długości rurociągu centralnego ogrzewania, określonego przez Wnioskodawcę w pkt 4 wniosku mianem budowli, należy podkreslić, iż Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych, wprowadzona do stosowania rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.) stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych, rozumianych jako konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych. W PKOB obiekty budowlane grupowane są w dwóch sekcjach: „Budynki” i „Obiekty inżynierii lądowej i wodnej”. Budynki – w rozumieniu PKOB – to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Przystosowane są do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów. Natomiast w świetle art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2006r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.), ilekroć w tej ustawie mowa jest o budowli - należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: lotniska, drogi, linie kolejowe, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową. Zgodnie z objaśnieniami zawartymi w PKOB, obiekty inżynierii lądowej i wodnej to wszystkie obiekty budowlane nie klasyfikowane jako budynki, tj.: drogi kołowe, drogi kolejowe, mosty, autostrady, drogi lotniskowe, zapory wodne, itp. W świetle powyżej cytowanych przepisów, rurociąg centralnego ogrzewania, którego 40% długości znajduje się na działce nr 54/17, stanowi budowlę, która w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług jest towarem. Budowla ta jest połączona z gruntem w sposób trwały, tym samym, na podstawie art. 29 ust. 5 ustawy o VAT zbycie prawa użytkowania wieczystego działki nr 54/17 podlegać będzie opodatkowaniu wg stawki obowiązującej na dostawę budowli trwale związanej z tym gruntem. Zgodnie z interpretacją indywidualną z dnia 19 marca 2010r., znak: IBPP3/443-973/09/PH, dostawa rurociągu centralnego ogrzewania podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług stawka 22%. Zatem zbycie prawa wieczystego użytkowania działki nr 54/17, na której znajduje się rurociąg, podlega opodatkowaniu stawka podatku 22%. W przypadku działki nr 3/8, na której znajdują się budynki, budowle (w tym 60% długości rurociągu centralnego ogrzewania) dojdzie do sytuacji, w której w ramach jednej transakcji dokonana zostanie dostawa gruntu, na którym usytuowane są budynki i budowle, których dostawa będzie opodatkowana podatkiem VAT oraz budynki i budowle, które będą korzystały ze zwolnienia z tego podatku. Takie rozbicie przedmiotowej transakcji podyktowane jest faktem, że ze zwolnienia z podatku VAT korzysta dostawa poszczególnych budynków, budowli lub ich części, a nie kompleks budynków, gdyż jak wyżej wskazano (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT) towarem są właśnie pojedyncze budynki, budowle lub ich części. Opodatkowanie zbycia poszczególnych budynków i budowli posadowionych na działce nr 3/8 zostało wskazane w interpretacji z dnia 19 marca 2010r., znak: IBPP3/443-973/09/PH. Ze względu na to, iż na przedmiotowej nieruchomości gruntowej znajdują się zarówno budynki i budowle, których sprzedaż podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jak i takie, których sprzedaż jest zwolniona od tego podatku, dokonując zbycia gruntu zabudowanego należy określić jaka część danego gruntu związana jest z budynkami podlegającymi opodatkowaniu, a jaka ze zwolnionymi od podatku. W związku z tym, iż ani przepisy ustawy o VAT, ani przepisy wykonawcze do tej ustawy nie zawierają zapisu dotyczącego sposobu wyliczenia tych części można przyjąć różne rozwiązania, np. wg klucza powierzchniowego (udziału powierzchni budynków czy budowli podlegających poszczególnym regulacjom dotyczącym opodatkowania w ogólnej powierzchni budynków i budowli znajdujących się na tym gruncie) lub wg klucza wartościowego (udziału wartości budynków czy budowli podlegających poszczególnym regulacjom dotyczącym opodatkowania w wartości ogółem wszystkich budynków i budowli znajdujących się na tym gruncie). Zatem każda metoda - czy to oparta na kluczu wartościowym czy też kluczu powierzchniowym, o ile odzwierciedla stan faktyczny i jest w konkretnym przypadku miarodajna, jest właściwa. Mając powyższe na uwadze, zbycie prawa użytkowania wieczystego działki nr 3/8, na której znajdują się budynki i budowle opodatkowane różnymi stawkami podatku od towarów i usług będzie podlegać odpowiednio według udziału gruntu proporcjonalnie do wartości sprzedawanych budynków i budowli posadowionych na ww. działce. Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, iż działki nr 2/2 i 54/17 należy opodatkować stawka 22% podatku VAT, natomiast w przypadku działki 3/8 Wnioskodawca zastosuje klucz wartościowy, należy uznać za prawidłowe. Niniejsza interpretacja stanowi ocenę stanowiska prawnego Wnioskodawcy zawartego w ww. wniosku w zakresie drugiego przedstawionego we wniosku pytania, tj. w zakresie opodatkowania sprzedaży działek zabudowanych, niezabudowanych oraz ustalenia podstawy opodatkowania. Ocena stanowisk w zakresie ujętych we wniosku pytań oznaczonych numerem pierwszym, trzecim i czwartym, tj. w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości, w skład której wchodzą budynki i budowle trwale związane z gruntem, opodatkowania sprzedaży środków technicznych i w zakresie określenia metodologii dokonania podziału na budynki i budowle została zawarta w odrębnych rozstrzygnięciach. Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji. Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego. Ponadto należy zauważyć, iż tut. organ nie odniósł się do kwestii sukcesji generalnej, o której mowa w art. 93 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), gdyż powyższe nie było przedmiotem zapytania niniejszego wniosku. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała. |
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.