INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 07 kwietnia 2010r. (data wpływu do tut. Biura – 07 kwietnia 2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych wzajemnego potrącenia roszczeń i należności wspólników spółki cywilnej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 07 kwietnia 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych wzajemnego potrącenia roszczeń i należności wspólników spółki cywilnej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest wspólnikiem dwuosobowej spółki cywilnej. Spółka ta działa od 1995r. i rozlicza się z podatku dochodowego na zasadach ogólnych. Przedmiotem działalności spółki jest wykonywanie instalacji wentylacyjnych i klimatyzacyjnych. Na wykonane instalacje spółka udziela gwarancji na okres od roku do trzech lat.

Obecnie wspólnik wnioskodawcy, ze względów zdrowotnych (operacja kręgosłupa) podjął pisemną decyzję o wycofaniu się ze spółki i zaprzestaniu działalności gospodarczej. Chcąc zachować zdolność wywiązywania się z przyjętych zobowiązań gwarancyjnych, dotychczasowi wspólnicy zamierzają wprowadzić do spółki trzeciego wspólnika, jeszcze przed wystąpieniem z niej jednego z dwóch pozostałych wspólników.

Wspólnik występujący ze spółki rozliczy się z Urzędem skarbowym zgodnie z obowiązującą procedurą. Chcąc jednak uwolnić się (przynajmniej częściowo) od ciążących na nim zobowiązań gwarancyjnych na wspólnie wykonane usługi (zobowiązania na te usługi wygasną w 2012r.), zamierza pozostawić do dyspozycji spółki z jej zmienionym składem osobowym, przejęcie przez spółkę części jego zobowiązań do kwoty wynikającej z podziału majątku spółki, bez żadnej rekompensaty finansowej czy materialnej.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy ze względu na fakt, iż zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego opisana czynność kwalifikowana jest jako wzajemne potrącenie wymaganych roszczeń i należności, czynność ta podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn...

Zdaniem wnioskodawcy, rzeczywiście ma miejsce wzajemne potrącenie wymaganych roszczeń i należności. Według wnioskodawcy, żadna ze stron czynności wzajemnego potrącenia wymaganych roszczeń i należności nie uczestniczy w przysporzeniu majątkowym mogącym stanowić podstawę opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska wnioskodawcy tylko w zakresie podatku od spadków i darowizn. Jednocześnie wyjaśnia się, że wniosek w pozostałej części, dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych, zostanie rozstrzygnięty odrębną interpretacją.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz. U. z 2009r. Nr 93, poz. 768), podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

1. dziedziczenia, zapisu, dalszego zapisu, polecenia testamentowego;
2. darowizny, polecenia darczyńcy;
3. zasiedzenia;
4. nieodpłatnego zniesienia współwłasności;
5. zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;
6. nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.
   
   

Potrącenie wierzytelności i zwolnienie z długu uregulowane są przepisami ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.).

W myśl art. 498 Kodeksu gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, każda z nich może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelności drugiej strony, jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone tylko co do gatunku, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub przed innym organem państwowym. Wskutek potrącenia obie wierzytelności umarzają się nawzajem do wysokości wierzytelności niższej.

Powyższe oznacza, iż potrącenie wierzytelności jest jedną z form wygaśnięcia zobowiązania w wyniku wykonania świadczenia poprzez umorzenie wzajemnych wierzytelności między stronami. Wygaśnięcie zobowiązania przez potrącenie (kompensata wierzytelności), następuje wówczas, gdy jedna strona jest w stosunku do drugiej dłużnikiem i jednocześnie wierzycielem, tj. ma zarówno wierzytelności, jak i zobowiązania względem drugiej strony. Potrącenie, pomimo iż dotyczy zobowiązań do świadczeń tego samego rodzaju (z reguły pieniężnych), prowadzi do zaliczenia jednej wierzytelności na poczet drugiej. Dochodzi w ten sposób do zaspokojenia wierzyciela i osiągnięcia tym samym celu zobowiązania.

Ze zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, iż wnioskodawca jest wspólnikiem dwuosobowej spółki cywilnej. Wspólnik wnioskodawcy zamierza wystąpić ze spółki i pozostawić do jej dyspozycji część swoich zobowiązań do kwoty wynikającej z podziału majątku spółki, bez żadnej rekompensaty finansowej czy materialnej dla siebie, w zamian zaś wygasną jego zobowiązania wobec spółki do świadczeń gwarancyjnych.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz obowiązujący stan prawny, należy stwierdzić że przedstawiona we wniosku czynność wzajemnego potrącenia wierzytelności wspólników spółki cywilnej nie jest objęta ustawą o podatku od spadków i darowizn, nie nosi też znamion żadnej z czynności objętej dyspozycją ustawy, a tym samym nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, który stanowi, że Minister Finansów, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną), została wydana wyłącznie dla wnioskodawcy. Stosownie do powyższego wspólnik bądź wspólnicy wnioskodawcy, chcąc uzyskać interpretację indywidualną winni wystąpić z odrębnym zapytaniem i uiścić stosowną opłatę.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.