Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB3/423-727/12-2/EŻ
z 14 grudnia 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 14.09.2012r. (data wpływu 20.09.2012r.) w sprawie o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów podatkowych – jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 20.09.2012r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów podatkowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka z o.o. (dalej: Spółka) prowadzi działalność w zakresie wynajmu samochodów na rzecz osób fizycznych oraz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą. Przy realizacji usług wynajmu Spółka korzysta z własnej floty samochodowej stanowiącej jej środki trwałe. Dążąc do jak najlepszego zaspokajania potrzeb klientów niekiedy zdarza się, że posiadana przez Spółkę flota samochodów osobowych przeznaczonych do wynajmu jest niewystarczająca lub też brak konkretnych marek samochodów, na które zgłaszają zapotrzebowanie klienci. Wówczas Spółka wynajmuje samochody osobowe od innych wypożyczalni i przekazuje je swoim klientom. Spółka nie używa przedmiotowych samochodów do własnych celów służbowych.

Wypożyczalnia za każdy okres wynajmu samochodu wystawia Spółce fakturę VAT, następnie Spółka fakturuje usługę wynajmu na klienta korzystającego z samochodu. Spółka wynajmując samochody dla swoich klientów, oprócz czynszu wynajmu, zobowiązana jest też do ponoszenia kosztów związanych z bieżącą eksploatacją przedmiotu najmu, takich jak koszty paliwa, napraw nie objętych gwarancją lub rękojmią, ewentualnie ubezpieczeniem, przeglądów serwisowych, wymiany opon.

W związku z wyżej opisanym zdarzeniem przyszłym Spółka zadała następujące pytanie

Czy koszty związane z wynajmem samochodów osobowych dla potrzeb klientów Spółki stanowią w całości koszty uzyskania przychodów, bez konieczności prowadzenia przez Spółkę ewidencji przebiegu pojazdów?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Spółki, w sytuacji kiedy Spółka wynajmuje samochody osobowe wyłącznie dla potrzeb swoich klientów i nie są one używane dla celów Spółki, ani jej pracowników zarówno koszty wynajmu jak i ponoszone koszty eksploatacyjne samochodów, mogą zostać zaliczone w całości do kosztów uzyskania przychodów Spółki na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, bez obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdów.

Zgodnie z art. 15 ust 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Koszty wynajmu samochodów przez Spółkę, przekazywane następnie klientowi w drodze umowy najmu pozostają w związku przyczynowo-skutkowym wskazanym w powyższym przepisie.

Z kolei zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 51 ww. ustawy, do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się wydatków z tytułu kosztów używania dla potrzeb działalności gospodarczej, samochodów osobowych niestanowiących składników majątku podatnika - w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu dla celów podatnika oraz stawki za jeden kilometr przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydawanych przez właściwego ministra. Ze względu na to, że wynajmowane przez Spółkę samochody są użytkowane przez klientów Spółki poza jej siedzibą nie jest możliwe prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdów w sposób przewidziany w art. 16 ust.1 pkt 51 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z art. 16 ust. 5 ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać co najmniej następujące dane: nazwisko, imię i adres zamieszkania osoby używającej pojazdu, numer rejestracyjny pojazdu i pojemność silnika, kolejny numer wpisu, datę i ceł wyjazdu, opis trasy (skąd dokąd), liczbę faktycznie przejechanych kilometrów, stawkę za jeden kilometr przebiegu, kwotę wynikającą z przemnożenia liczby faktycznie przejechanych kilometrów i stawki za jeden kilometr przebiegu oraz podpis podatnika (pracodawcy) i jego dane. W razie braku tej ewidencji, wydatki z tytułu używania samochodów nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

Spółka nie posiada informacji niezbędnych do prowadzenia takiej ewidencji, gdyż faktycznie nie użytkuje przedmiotowych samochodów.

W świetle powyższego w ocenie Spółki wszelkie koszty poniesione z tytułu wynajmu i eksploatacji przedmiotowych samochodów osobowych, jako koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, stanowią koszty uzyskania przychodów na zasadach ogólnych, wyrażonych w art. 15 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, bez ograniczenia zawartego w art. 16 ust.1 pkt 51 przywołanej ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, w tym zakresie odstąpiono od uzasadnienia prawnego oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.