INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 17.05.2010r. (data wpływu 17.05.2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie art. 5 umowy z dnia 20 stycznia 1994 r. między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Litewskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1995 r. Nr 51, poz. 277 ze zm.), dalej umowa polsko – litewska - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17.05.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie art. 5 umowy polsko – litewskiej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka M. Sp z o o — poprzednia firma S. Sp z o.o. (do dn. 09.12.2008), (jako Wynajmujący) w okresie od 9 listopada 2006 roku do 31 sierpnia 2007 roku świadczyła usługi polegające na wynajmowaniu pracowników: monterów i spawaczy oraz pracowników nadzoru do realizacji prac montażowo- spawalniczych na terenie Rafinerii w Republice Litewskiej prowadzonych przez N. Sp z o.o. z siedzibą w P.(Najemca). Wynajem pracowników nastąpił na podstawie umowy z dnia 9 listopada 2006zawartej pomiędzy N. Sp. z o.o., a spółką S. Sp. z o. o. oraz Aneksu Nr 1 do umowy z dnia 31 grudnia 2006 roku przedłużającego termin zakończenia realizacji przedmiotu umowy do dnia 31 08.2007 roku.

Następnie w okresie od 1 września 2007 r. do 29 lutego 2008 r. spółka S. Sp. z o.o. „(Wynajmujący), świadczyła usługi wynajmu pracowników na rzecz N. Sp. z o.o. Oddział P. Litwa z siedzibą w.., Litwa - (Najemca) polegające na wynajmowaniu pracowników monterów i spawaczy oraz pracowników nadzoru do realizacji prac montażowospawalniczych prowadzonych przez N. Sp. z o o. na terenie Rafinerii w Republice Litewskiej.

Działalność ta była prowadzona na podstawie umowy nr 14 1/2007 z dnia 31 sierpnia 2007 zawartej pomiędzy N. Sp. z o. o., Oddziałem P. Litwa, a spółką S. Sp. z o. o. oraz Aneksu nr 2 przedłużających termin realizacji przedmiotu umowy do dnia 29 lutego 2008 roku Zgodnie z § 1 obu Umów, ich przedmiotem był wynajem przez Wynajmującego na rzecz Najemcy personelu monterów i spawaczy oraz pracowników nadzoru do realizacji prac montażowo-spawalniczych prowadzonych przez Najemcę na terenie Rafinerii w Republice Litewskiej.

Zgodnie z § 4 punkt 3 do obowiązków Wynajmującego należało skierowanie do pracy personelu, który

1. posiada aktualne dokumenty potwierdzające kwalifikacje i uprawnienia zawodowe w zakresie umożliwiającym prawidłowe wykonywanie obowiązków,
2. posiada ważne zaświadczenie o przeszkoleniu bhp i p. poż.,
3. posiada ważne zaświadczenie lekarskie potwierdzające zdolność do pracy na wysokości.
   
   

Zgodnie z § 4 punkt 3 Umów Wynajmujący ponosił całkowitą odpowiedzialność za personel skierowany do pracy na podstawie umowy.

Zgodnie z § 5 Umów do obowiązków Najemcy należało:

1. przeszkolenie personelu Wynajmującego w zakresie bhp (szkolenie stanowiskowe),
2. udostępnienie niezbędnych dc) wykonania pracy urządzeń i mediów,
3. prawidłowe organizowanie pracy i nadzór,
4. zagwarantowanie personelowi Wynajmującego dostępu do pomieszczeń socjalnych na budowie,
5. zapewnienie personelowi Wynajmującego odpowiedniej odzieży ochronnej i specjalistycznej,
6. zapewnienie personelowi Wynajmującego transportu na plac budowy,
7. zapewnienie dla personelu Wynajmującego hotelu, wyżywienia oraz transportu na miejscu (hotel-plac budowy-hotel),
8. terminowe regulowanie należności Wynajmującego wynikających z Umowy.
   
   

Strony uzgodniły rozliczenie umów w cyklach miesięcznych, na koniec każdego miesiąca. Podstawę rozliczeń stanowił zatwierdzony przez Najemcę wykaz przepracowanych przez personel Wynajmującego roboczogodzin. Pierwszy skierowany do pracy na rzecz Najemcy pracownik rozpoczął pracę na Litwie w dn. 20.11.2006 roku, a ostatni przebywał do dnia 29.02.2008 roku. Ogółem wynajętych było 140 pracowników.

W dniu 07 lutego 2008 roku litewskie organy podatkowe wszczęły kontrolę podatkową N. Sp. z o. o., której przedmiotem jest podatek dochodowy od osób fizycznych Kontrola ta jest aktualnie wstrzymana od dnia 24.01.2009 roku.

W dniach od 02 do 11 lipca 2008 roku w spółce S. sp. z o.o. miała miejsce kontrola podatkowa doraźna przeprowadzona przez Naczelnika Urzędu Skarbowego, której zakres obejmował wypełnianie przez Spółkę obowiązków płatnika z tytułu zatrudnienia pracowników do realizacji inwestycji na terenie A. Litwa.

W dniu 14.07.2008 roku został przekazany Spółce protokół z ww. kontroli, do którego w dn. 24.07.2008 roku Spółka złożyła wyjaśnienia i zastrzeżenia.

W dniu 08.08.2008 roku przez Naczelnika Urzędu Skarbowego została wydana informacja o sposobie załatwienia złożonych w dn. 24.07.2008 wyjaśnień i zastrzeżeń, (kserokopia informacji w załączeniu). Informacja uwzględniająca wnioski i zastrzeżenia wniesione przez Spółkę potwierdziła, że nie była ona faktycznym pracodawcą, a jedynie pośrednikiem w najmie siły roboczej w rozumieniu art. 15 ust.2 Iit. b umowy z dnia 20 stycznia 1994 roku zawartej między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Litewskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy dochody wypłacone na rzecz czterech pracowników, którzy przebywali na Litwie powyżej 183 dni w okresie jakichkolwiek 12 miesięcy, rozpoczynającym i kończącym się w danym roku podatkowym zgodnie z postanowieniami artykułu 15 umowy z dnia 20 stycznia 1994 roku między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Litewskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku mogą zostać opodatkowane na Litwie...
2. Czy działalność S. Sp. z o.o. na Litwie nie wywołała skutku w postaci zaistnienia tam zakładu w rozumieniu umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku zawartej między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Litewskiej z dnia 20.01.1994 roku (Dz. U. z dnia 23 maja 1995r.)...
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej są zagadnienia dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych, tj. pytanie oznaczone nr 2 wniosku.

W kwestiach poruszanych w pytaniu oznaczonym nr 1 wniosku, a dotyczących podatku dochodowego od osób fizycznych została wydana odrębna interpretacja nr IPPB4/415-411/10-4/SP.

Spółka stoi na stanowisku, że działalność S. Sp. z o.o. na Litwie nie wywołała skutku w postaci zaistnienia tam zakładu w rozumieniu umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku zawartej między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Litewskiej z dnia 20.01.1994 roku (Dz.U, z dnia 23 maja 1995 r.) ponieważ nie zostały spełnione przesłanki wymienione w cytowanej umowie, a zwłaszcza w art. 5 umowy tj.

1. Spółka nie posiadała, nie dzierżawiła ani nie posiadała jakichkolwiek innych praw do obiektów takich jak biura, zakłady fabryczne, warsztaty lub jakiekolwiek inne lokale,
2. Spółka nie prowadziła działalności przedsiębiorstwa z wykorzystaniem obiektów wymienionych w pkt 1,
3. Spółka nie prowadziła prac budowlanych, montażowych lub instalacyjnych oraz nie prowadziła działalności nadzorczej lub doradczej związanej z tymi pracami. S. Sp. z o.o. jest agencją pracy tymczasowej wynajmującą pracowników do wykonania określonych przez klientów zadań, pod kierownictwem i na ryzyko klienta. Również wszystkie elementy procesu gospodarczego (poszukiwanie, zatrudnienie pracowników, rozliczenie z pracownikami oraz z kontrahentem N. sp. z o.o.) zostały dokonane w Polsce.
   S. sp. z o.o. udostępnił jedynie pracowników do realizacji projektu budowlanego-montażowego przez swojego kontrahenta N. Sp. z o.o. Spółka N Sp. z o.o. odpowiadała m.in. za prawidłowe organizowanie pracy i nadzór.
   Z postanowień umowy pomiędzy S. Sp. z o.o, a N. Sp. z o.o. oraz stanu faktycznego wynika, że S. Sp. z o.o. jako Wynajmujący odpowiadał za dostarczenie pracowników o odpowiednich kwalifikacjach. Za efekt końcowy, związany z realizacją projektu budowlanego- montażowego odpowiadał Najemca N. Sp. z o.o.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe w pełnym zakresie.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono w tym zakresie od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.