INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 12 lutego 2010 r. (data wpływu 18.02.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania otrzymywanych wraz z licencjami materiałów na płytach CD - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lutego 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania otrzymywanych wraz z licencjami materiałów na płytach CD.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej związanej z publikacją i wydawaniem książek nabywa prawa licencyjne. Spółka otrzymuje wraz z licencjami materiały na płytach CD (pliki komputerowe do obróbki w procesie produkcji, przykładowo Spółka pobiera z nich tekst oryginalny do przetłumaczenia, a następnie przygotowuje własne pliki, które przesyła do drukarni). w zdecydowanej większości przypadków konieczność zapłaty za przedmiotowe pliki jest określona w umowie odrębnym zapisem. Dokumentowanie sprzedaży następuje w dwojaki sposób; w pierwszym z nich na fakturze wykazywana jest odrębnie należna kwota za licencję oraz za pliki na płytach CD.

Drugim ze stosowanych rozwiązań jest dokumentowanie odrębnymi fakturami wynagrodzenia za licencję oraz wynagrodzenia za pliki na płytach CD. Faktura dokumentująca pliki na płytach CD, zazwyczaj wystawiana jest przez kontrahenta szybciej niż faktura za prawa licencyjne.

Z uwagi na rodzaj i specyfikę prowadzonej działalności, Spółka przedmiotowe umowy zawierać będzie również w przyszłości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca winien traktować przedmiotowe pliki na CD, opisane w stanie faktycznym, jako integralną część licencji, czyli jako usługę i pobierać od nich podatek „u źródła”, czy też jako dostawę towarów i tym samym uznać je za zyski przedsiębiorstwa niepodlegające opodatkowaniu „u źródła” w Polsce (pod warunkiem posiadania certyfikatu rezydencji)...

Zdaniem Wnioskodawcy, zasadnym jest rozdzielenie kwoty należnej z tytułu udzielenia praw licencyjnych od kwoty należnej z tytułu dostawy egzemplarza utworu (materiałów na płytach CD), ponieważ nie można utożsamiać świadczenia usługi (udzielenie licencji) z dostawą towaru (płyta CD). Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, jedynie od kwot związanych z udzieleniem jej przez kontrahentów praw licencyjnych winien być pobierany podatek „u źródła”.

Na mocy art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, nie mających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych - ustala się w wysokości 20% przychodów.

Stosownie do art. 21 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (Konstytucja RP przyznaje wyższą rangę ratyfikowanym umowom międzynarodowym niż ustawom).

Natomiast w art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wskazano, iż osoby prawne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Zgodnie z komentarzem do Modelowej Konwencji OECD, do należności licencyjnych zaliczane są przychody z praw autorskich lub praw pokrewnych, praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, należności za udostępnianie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej.

Komentarz OECD nie odnosi się wprost do formy przekazania należności licencyjnych, wskazuje jedynie w jednym z fragmentów, iż: „prawo odbiorcy w większości przypadków obejmować będą prawa częściowe lub pełne w zakresie praw autorskich (...) niezależnie od tego, czy egzemplarz ten ma postać materialnego nośnika, czy jest udostępniony drogą elektroniczną”.

W opinii Wnioskodawcy, odpowiadając na pytanie, czy nośnik danych wraz z zawartymi na nim informacjami, dotyczącymi danej licencji, stanowić może sam w sobie oddzielną wartość, należy odnieść się do obowiązujących na gruncie prawa polskiego regulacji w zakresie praw autorskich. w związku z powyższym, analizując przedmiotowe zagadnienie należy mieć na uwadze art. 52 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, zgodnie z którym jeżeli umowa nie stanowi inaczej, przeniesienie własności egzemplarza utworu nie powoduje przejścia autorskich praw majątkowych do utworu. z kolei ust. 2 powyższego artykułu wskazuje, iż w sytuacji, w której umowa nie stanowi inaczej, przejście autorskich praw majątkowych nie powoduje przeniesienia na nabywcę własności egzemplarza utworu.

Treść powyższych przepisów wskazuje na możliwość, a wręcz na obowiązek rozdzielenia praw do danego utworu od jego zmaterializowanej formy. Tym samym, egzemplarz utworu (bez znaczenia jest tutaj jego wersja językowa) winien być na gruncie prawa autorskiego (a wraz z nim na gruncie prawa podatkowego) uznawany za oddzielną wartość. Wynika to z faktu, iż zbycie prawa licencyjnego nie oznacza jednoczesnej dostawy jego zmaterializowanej formy w postaci egzemplarza i odwrotnie sprzedaż egzemplarza utworu nie stanowi jednocześnie sprzedaży prawa licencyjnego do niego. Ponadto wskazać należy, iż sprzedaż egzemplarza utworu stanowi dostawę towaru, natomiast sprzedaż licencji kwalifikowana jest jako usługa.

Powyższa teza znajduje odzwierciedlenie w komentarzu do art. 52 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. u. z 2000 r. Nr 80, poz. 904), J. Barta, M. Czajkowska - Dąbrowska, Z. Ćwiąkalski, R. Markiewicz, E. Traple, Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Dom Wydawniczy ABC, 2001, wyd. II, zgodnie z którym:

„ Art. 52 dotyczy zagadnień, które w poprzedniej ustawie nie były przedmiotem regulacji, a które pojawiają się w rezultacie uznania, iż prawa na dobrach niematerialnych (w tym przypadku: prawo autorskie) mają charakter autonomiczny i niezależny w stosunku do praw odnoszących się do rzeczy (w tym przypadku: rzeczy, na których utwory stanowiące przedmiot prawa autorskiego są utrwalone) (…).

Art. 52 ust. 1 i 2 potwierdzają wspomnianą już regułę autonomiczności praw i formułują dwie dyrektywy dla wykładni umów. Pierwsza dotyczy braku wpływu przejścia prawa własności egzemplarza utworu na przejście praw autorskich (por. uwagi 3 - 5 w komentarzu do tego artykułu); druga zaś braku wpływu przejścia autorskich praw majątkowych na kwestię własności egzemplarza utworu (por. uwagę 6 w komentarzu do tego artykułu). Wprawdzie przepis art. 52 ust. 1 stanowi tylko o umowach o przeniesienie własności egzemplarza utworu, niemniej należy uznać, iż wyrażoną w nim, regułę należy odnieść (na zasadzie a maiori ad minus) również do innych umów dotyczących materialnego nośnika utworu, i to zarówno nośnika oryginału, jak i nośnika kopii (egzemplarzy zwielokrotnienia) dzieła”.

Dlatego też, w ocenie Wnioskodawcy, nie ciąży na nim obowiązek poboru podatku „u źródła” od całości uzyskanych przez jego kontrahentów na terenie Polski przychodów wskazanych w stanie faktycznym, a wyłącznie od przychodów z tytułu udzielenia praw licencyjnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie informuje się, iż w zakresie stanu faktycznego została wydana odrębna interpretacja w dniu 11 maja 2010 r. nr ILPB3/423-169/10-2/ŁM.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.