2013.02.27 - Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP2/443-1008/12-2/JN
z 27 lutego 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 30 listopada 2012 r. (data wpływu 4 grudnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usługi organizacji konferencji lub szkolenia – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 grudnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usługi organizacji konferencji lub szkolenia.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie prowadzenia hotelu i restauracji (PKD 55 10Z) i jest czynnym podatnikiem VAT od roku 2006. Spółka zamierza pozyskać nowych Klientów - podatników z siedzibą prowadzenia działalności gospodarczej poza terytorium kraju i świadczyć na ich rzecz kompleksowe usługi polegające na logistycznym zorganizowaniu konferencji lub szkolenia. Spółka zakłada, że nowi Klienci nie będą posiadać stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju, bądź usługi Spółki nie będą świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej Klienta położonego na terytorium kraju. Spółka przewiduje, że przyszli Klienci będą podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT.

Obecnie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka oferuje swoim klientom, posiadającym siedzibę prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, usługi kompleksowe polegające na logistycznym zorganizowaniu konferencji lub szkolenia. W skład takiej usługi świadczonej przez Spółkę wchodzi przede wszystkim:

zakwaterowanie w Hotelu uczestników konferencji lub szkolenia;
pełne wyżywienie uczestników konferencji tub szkolenia;
wynajem sal konferencyjnych wraz z odpowiednim sprzętem technicznym (komputer, rzutnik/projektor multimedialny, sprzęt nagłaśniający, tablice i inne);
udostępnienie mediów;
organizację czasu wolnego od zajęć merytorycznych (występy artystyczne, wspólna kolacja i wieczorna zabawa przy muzyce, tradycyjne zwiedzanie miasta z przewodnikiem bądź nowoczesna gra miejska);
transport uczestników konferencji lub szkolenia w związku ze zwiedzaniem miasta lub innymi przewidzianymi atrakcjami;
działania związane z marketingiem danej imprezy (np. ustawienie tablic informacyjnych itp.);
przygotowanie wystroju sali konferencyjnej w sposób uzgodniony z Klientem np. poprzez ustawienie kwiatów itp.;
obsługa logistyczna konferencji lub szkolenia poprzez udostępnienie usług świadczonych przez pracowników lub podwykonawców Spółki np. informatyka, pracowników technicznych, osoby odpowiedzialnej za rejestrację uczestników, pracowników ochrony.

Spółka nie określa programu merytorycznego spotkania, nie zatrudnia prelegentów, nie przygotowuje materiałów dydaktycznych. Kwestie te leżą w gestii Klienta Spółki zamawiającego usługę logistycznej organizacji konferencji bądź szkolenia wraz z zapewnieniem uczestnikom organizacji czasu wolnego. Również w stosunku do nowej grupy docelowej Klientów Spółka planuje zachować analogiczny zakres świadczonej usługi. Cena pakietu konferencyjnego ustalana będzie indywidualnie z Klientem Spółki w oparciu o zapotrzebowanie na działania ze strony Spółki i planowaną liczbę uczestników. Szczegółowa lista takich czynności wraz z ceną będzie stanowić załącznik do zawieranej z Klientem umowy. Wartość pakietu konferencyjnego kalkulowana będzie zawsze dla całej usługi łącznie i zawierać będzie wymienione wyżej czynności. Organizacja poszczególnych konferencji/szkoleń może charakteryzować się mniejszym lub większym udziałem czynności opisanych powyżej, jednak w każdym przypadku będzie obejmować minimum:

zakwaterowanie w Hotelu uczestników konferencji lub szkolenia;
pełne wyżywienie uczestników konferencji lub szkolenia;
wynajem sal konferencyjnych wraz z odpowiednim sprzętem technicznym (komputer, rzutnik/projektor multimedialny, sprzęt nagłaśniający, tablice i inne);
organizację czasu wolnego od zajęć merytorycznych (występy artystyczne, wspólna kolacja i wieczorna zabawa przy muzyce, tradycyjne zwiedzanie miasta z przewodnikiem bądź nowoczesna gra miejska).

Po wykonaniu usługi Spółka wystawi fakturę VAT z jedną pozycją o treści „pakiet konferencyjny” i łączną kwotą należności z tytułu zawartej umowy. Uczestnikami konferencji lub szkolenia mogą być zarówno osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej jak i podmioty prowadzące działalność gospodarczą. Krąg uczestników takiego spotkania określać będzie Klient Spółki. Spółka nie będzie wystawiała faktur dla uczestników konferencji/szkolenia tytułem usług wstępu, lecz dla Klienta - organizatora tych imprez za usługę „pakiet konferencyjny”.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jakie jest miejsce świadczenia usługi przy świadczeniu kompleksowej usługi logistycznej organizacji konferencji lub szkolenia w rozumieniu ustawy o VAT dla podatników nieposiadających siedziby prowadzenia działalności na terytorium Polski?

Zdaniem Wnioskodawcy, ma prawo wystawiać za opisaną w zdarzeniu przyszłym usługę kompleksową dla podatników mających siedzibę poza terytorium kraju fakturę VAT bez polskiego podatku VAT z adnotacją, iż podatek VAT rozlicza nabywca usługi. W opinii Spółki bowiem, miejscem świadczenia opisanej powyżej usługi na rzecz podatnika (w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT) jest zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy o VAT miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej.

Zdaniem Spółki, nie będzie mieć w opisanym wyżej przypadku zastosowania z art. 28g ustawy o VAT, gdyż nabywca usługi zakupuje szereg czynności powiązanych funkcjonalnie ze sobą które przyczyniają się do sprawnej organizacji konferencji/szkolenia. Nie są natomiast ani usługą wstępu na imprezę ani usługą pomocniczą związaną z usługami wstępu. Również art. 28e ustawy o podatku VAT, zgodnie z którym usługi związanie z nieruchomościami m.in. usługi zakwaterowania w hotelach, powinny zostać opodatkowane w miejscu położenia nieruchomości, nie ma zdaniem Spółki zastosowania w opisanym w zdarzeniu przyszłym przypadku. Podobne uwagi Spółka ma względem braku zastosowania art. 28i ust. 1 oraz art. 28f ust. 1 ustawy o VAT. Spółka również zauważa, że procedura VAT marża nie ma w tym przypadku zastosowania do części świadczeń związanych z organizacją czasu wolnego uczestników konferencji/szkolenia, a zatem w konsekwencji również art. 28n ustawy o VAT.

Spółka planuje bowiem świadczyć usługi kompleksowe. W przypadku świadczenia tego typu usług dla podmiotów posiadanych siedzibę na terytorium kraju tj. dla obecnych Klientów, Spółka nie opodatkowuje tych usług obniżoną stawką VAT właściwą np. usługom hotelarskim bądź gastronomicznym. Zorganizowanie konferencji lub szkolenia ma charakter usługi kompleksowej, a składające się na nią świadczenia cząstkowe są ze sobą związane i nie są realizowane oddzielnie (nie mają charakteru samoistnego, nieodrębnymi bowiem usługami zainteresowany jest nabywca, lecz ich konglomeratem), brak jest podstaw do wyodrębniania oraz oddzielnego fakturowania/opodatkowania poszczególnych usług składowych według właściwych im, różnych stawek lub zgodnie z odrębnymi regulacjami prawnymi. W związku z tym również w odniesieniu do tego typu usług świadczonych dla podatników spoza kraju Spółka nie planuje dzielenia usługi na części składowe.

Zgodnie z ustaloną na gruncie podatku VAT praktyką krajowych sądów administracyjnych, Trybunału Sprawiedliwości UE, a także organów podatkowych, każda czynność, w tym także złożona z wielu czynności będących jej częściami składowymi, powinna obejmować z ekonomicznego punktu widzenia jedno działanie podatnika, które nie powinno być sztucznie dzielone na odpłatną dostawę towarów oraz odpłatne świadczenie usług lub kilka różnych odpłatnych usług. Oznacza to, iż jedną lub więcej części składowych uznaje się za czynność zasadniczą/wiodącą, podczas gdy inne elementy traktuje się jako czynności pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania co do czynności zasadniczej (przykładowo: wyrok Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości w sprawie C-349/96; wyrok NSA z dnia 5 lipca 2006 r., sygn. akt: I FSK 945/2005).

Stanowisko Spółki pokrywa się m.in. z poglądem wyrażonym przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie działającego w imieniu Ministra Finansów w interpretacji indywidualnej z dnia 30 marca 2011 r., sygn. IPPP3/443-1264/10-4/LK. Stwierdzono w nim, że w przypadku usług organizacji logistycznej wystaw i targów, na którą składały się m.in. czynności najmu powierzchni wystawienniczej, zastosowanie ma art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, a w związku z tym także art. 19 ust. 19a ustawy o VAT. Spółka nie ma wątpliwości dotyczących momentu powstania obowiązku podatkowego natomiast prosi o odpowiedź w zakresie wskazanym w pytaniu. Ponieważ stanowisko wnioskodawcy wniosku interpretacyjnego o sygn. IPPP3/443-1264/10-4/LK nie zostało zakwestionowane, Spółka stoi na stanowisku, iż w przypadku przyszłego stanu faktycznego pokrywającego się w dużej mierze w obu przypadkach, interpretacja przepisów przez Ministra Finansów powinna być tożsama.

Zatem usługi polegające na logistycznym przygotowaniu konferencji /szkoleń świadczone przez Spółkę na rzecz podatników mających siedzibę poza terytorium kraju opodatkowane będą zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy o VAT tj. w miejscu położenia siedziby usługobiorcy. Zatem usługa ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które – stosownie do definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) – art. 7 ust. 1 ustawy.

Art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, że przez towary rozumie się rzeczy ruchome oraz ich części, a także wszelkie postaci energii.

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…) – art. 8 ust. 1 ustawy.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

W przypadku świadczenia usług, bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Kwestie dotyczące miejsca świadczenia przy świadczeniu usług uregulowane zostały w rozdziale 3 działu V ustawy. Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania ww. rozdziału:

ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Wskazany powyżej art. 28a ustawy, wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r., miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Jak stanowi ust. 2 art. 28b ustawy w przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Natomiast w przypadku, gdy podatnik będący usługobiorcą nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu (art. 28b ust. 3 ustawy).

Jednakże od ogólnej zasady zawartej w powyższych przepisach, ustawodawca przewidział szereg odstępstw, na podstawie których miejsce świadczenia pewnych usług, ściśle określonych w przepisach ustawy, ustala się w sposób szczególny.

W myśl art. 28e ustawy, miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

Jak stanowi art. 28f ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług transportu pasażerów jest miejsce, gdzie odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości.

Zgodnie z art. 28g ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, takie jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych związanych z usługami wstępu na te imprezy, świadczonych na rzecz podatnika, jest miejsce, w którym te imprezy faktycznie się odbywają.

Stosownie do art. 28i ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług restauracyjnych i cateringowych jest miejsce, w którym usługi są faktycznie wykonywane, z zastrzeżeniem ust. 2.

W art. 28n ust. 1 ustawy postanowiono, że w przypadku świadczenia usług turystyki, o których mowa w art. 119, miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

Z opisy sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie prowadzenia hotelu i restauracji (PKD 55 10Z) i jest czynnym podatnikiem VAT od roku 2006. Spółka zamierza pozyskać nowych Klientów - podatników z siedzibą prowadzenia działalności gospodarczej poza terytorium kraju i świadczyć na ich rzecz kompleksowe usługi polegające na logistycznym zorganizowaniu konferencji lub szkolenia. Spółka zakłada, że nowi Klienci nie będą posiadać stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju, bądź usługi Spółki nie będą świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej Klienta położonego na terytorium kraju. Spółka przewiduje, że przyszli Klienci będą podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT.

zakwaterowanie w Hotelu uczestników konferencji lub szkolenia;
pełne wyżywienie uczestników konferencji lub szkolenia;
wynajem sal konferencyjnych wraz z odpowiednim sprzętem technicznym (komputer, rzutnik/projektor multimedialny, sprzęt nagłaśniający, tablice i inne);
organizację czasu wolnego od zajęć merytorycznych (występy artystyczne, wspólna kolacja i wieczorna zabawa przy muzyce tradycyjne, zwiedzanie miasta z przewodnikiem bądź nowoczesna gra miejska).

Odnosząc się do powyższego należy wskazać, iż aby móc wskazać, iż dana usługa jest usługą złożoną (kompleksową), winna składać się ona z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na usługę złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu - do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast usługę należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza usługa traktowana jest zatem jak element usługi kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać usługi głównej bez usługi pomocniczej.

Co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę kompleksową, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.

Należy zauważyć, że koncepcję opodatkowania świadczeń kompleksowych wypracował Trybunał Sprawiedliwości UE, w wydanych orzeczeniach na podstawie pierwotnie obowiązującej Szóstej Dyrektywy Rady (77/388/EWG) oraz obecnie obowiązującej Dyrektywy VAT. W szczególności w wyroku w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd, Trybunał uznał, że jeżeli dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów podatku od wartości dodanej. Pogląd ten znajduje również potwierdzenie w wyroku w sprawie C-2/95 Sparekassernes Datacenter (SDC), czy też w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen BV i OV Bank NV.

Zatem w przypadku usług o charakterze złożonym, o miejscu opodatkowania decydować będzie to, czy w danych okolicznościach mamy do czynienia z jedną usługą kompleksową, czy też z szeregiem jednostkowych usług. Ocena tej okoliczności winna odbywać się więc w oparciu o to, czy dokonywane czynności (świadczenia) wykazują ze sobą tak ścisłe powiązanie, że w sensie gospodarczym tworzą jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż wszystkie wymienione we wniosku usługi stanowią jedną kompleksową usługę organizacji konferencji lub szkolenia. Zdaniem tut. Organu, nie sposób zgodzić się z powyższym twierdzeniem, gdyż część usług wymienionych we wniosku nie może wchodzić w zakres kompleksowej usługi organizacji konferencji lub szkolenia, gdyż stanowią dla kompleksowej usługi organizacji konferencji lub szkolenia, usługi dodatkowe.

W ocenie tut. Organu na złożoną usługę organizacji konferencji lub szkolenia składają się usługi nierozerwalnie ze sobą związane, które są świadczeniami niezbędnymi do realizacji usługi organizacji konferencji lub szkolenia, tj.:

wynajem sal konferencyjnych wraz z odpowiednim sprzętem technicznym (komputer, rzutnik/projektor multimedialny, sprzęt nagłaśniający, tablice i inne);

udostępnienie mediów;

działania związane z marketingiem danej imprezy (np. ustawienie tablic informacyjnych itp.);

przygotowanie wystroju sali konferencyjnej w sposób uzgodniony z Klientem np. poprzez ustawienie kwiatów itp.;

obsługa logistyczna konferencji lub szkolenia poprzez udostępnienie usług świadczonych przez pracowników lub podwykonawców Spółki np. informatyka, pracowników technicznych, osoby odpowiedzialnej za rejestrację uczestników, pracowników ochrony.

zakwaterowanie w Hotelu uczestników konferencji lub szkolenia;

pełne wyżywienie uczestników konferencji tub szkolenia.

Nie można bowiem w przedstawionych okolicznościach uznać, iż ww. usługi mają charakter samoistny. Każda z ww. czynności stanowi element usługi złożonej związanej z przygotowaniem konferencji lub szkolenia. Należy zauważyć, iż czynności te są niezbędne do świadczenia usługi przygotowania konferencji/szkolenia oraz są ze sobą tak ściśle związane, że tworzą obiektywnie jedno świadczenie i nie powinny być sztucznie dzielone dla celów podatkowych.

Natomiast pozostałe oferowane przez Spółkę usługi tj.:

organizacja czasu wolnego od zajęć merytorycznych (występy artystyczne, wspólna kolacja i wieczorna zabawa przy muzyce, tradycyjne zwiedzanie miasta z przewodnikiem bądź nowoczesna gra miejska),

transport uczestników konferencji lub szkolenia w związku ze zwiedzaniem miasta lub innymi przewidzianymi atrakcjami,

stanowią świadczenia dodatkowe, które nie są niezbędne do rzetelnego i właściwego świadczenia usługi polegającej na organizacji konferencji lub szkolenia.

Nie sposób bowiem uznać, że ww. świadczenia wykazują ścisłe powiązanie i są konieczne do przygotowania konferencji lub szkolenia, w taki sposób, iż w sensie gospodarczym tworzą jedną całość, których rozdzielenie miałoby sztuczny charakter. Nie można również uznać, iż ww. świadczenia są zdeterminowane przez usługę główną (usługę przygotowania konferencji lub szkolenia) oraz że nie można wykonać lub wykorzystać usługi głównej bez tych dodatkowych usług.

Powyższe okoliczności wskazują, iż ww. świadczenia dodatkowe oferowane w ramach organizacji konferencji lub szkolenia, nie stanowią środka do lepszego wykonania tych usług, stanowią usługi odrębne, mające na celu uatrakcyjnienie pobytu uczestnikom, mimo iż ich wartość jest objęta jedną ceną, ustalaną przez Spółkę każdorazowo indywidualnie z klientem.

Mając na uwadze powyższy opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, iż miejsce świadczenia dla usług stanowiących kompleksową usługę organizacji konferencji lub szkolenia oraz usług dodatkowych należy ustalić odrębnie, według zasad właściwych dla tych czynności.

Zatem, dla ustalenia miejsca świadczenia usług stanowiących kompleksową usługę organizacji konferencji lub szkolenia, zastosowanie znajdzie ogólna zasada zawarta w art. 28b ust. 1 ustawy. Świadczona przez Wnioskodawcę ww. usługa, na rzecz podatników w rozumieniu art. 28a ustawy, nie zawiera się w wyjątkach od ogólnej zasady, zawartych w przepisach art. 28b ust. 2-4 i art. 28c - 28n ustawy. Zatem ww. usługa świadczona przez Zainteresowanego nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski lecz miejscem świadczenia tej usługi będzie terytorium kraju, na którym usługobiorca posiada siedzibę działalności gospodarczej.

Natomiast dla świadczonych przez Wnioskodawcę dodatkowych usług należy odrębnie dla każdej z nich ustalić miejsce świadczenia. Tym samym, dla ustalenia miejsca opodatkowania usług organizacji występów artystycznych, wspólnej kolacji i wieczornej zabawy przy muzyce, tradycyjnego zwiedzania miasta z przewodnikiem bądź nowoczesnej gry miejskiej oraz transportu uczestników konferencji lub szkolenia w związku ze zwiedzaniem miasta lub innymi przewidzianymi atrakcjami, świadczonych na rzecz podatników w rozumieniu art. 28a ustawy, zastosowanie znajdzie zasada ogólna określona w art. 28b ust. 1 ustawy, pod warunkiem, że ww. usługi nie będą stanowić usług turystyki. Ww. usługi, niebędące usługami turystyki, świadczone przez Zainteresowanego nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski lecz miejscem świadczenia tych usług będzie terytorium kraju, na którym usługobiorca posiada siedzibę działalności gospodarczej.

Natomiast jeżeli ww. usługi dodatkowe będą stanowić usługi turystyki, o których mowa w art. 119 ustawy, to miejscem ich świadczenia, zgodnie z art. 28n ust. 1 ustawy, będzie miejsce, gdzie usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, czyli terytorium Polski.

Tym samym, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy, z którego wynika, że wszystkie wymienione we wniosku usługi stanowią kompleksową usługę organizacji konferencji lub szkolenia, należało uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się natomiast do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Jednocześnie należy wskazać, iż powołana interpretacja dotyczy odmiennego zdarzenia przyszłego od stanu przedstawionego w niniejszej sprawie.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin