INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 12 maja 2010 r. (data wpływu 13 maja 2010 r.), uzupełnionym w dniu 27 lipca 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego w Indiach – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 maja 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego w Indiach.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 oraz art. 14f § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 16 lipca 2010 r. znak ILPB1/415-573/10-2/AG na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 20 lipca 2010 r., a w dniu 27 lipca 2010 r. wniosek uzupełniono.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu xx listopada 2009 r. Wnioskodawca podpisał z hinduską firmą dwuletni kontrakt na udzielenie pomocy technicznej w zakresie m. in. uruchomienia nowej rafinerii srebra, poprawy obecnie stosowanej w firmie hinduskiej technologii i techniki produkcji srebra, określenia możliwości zwiększenia odzysku srebra w całym ciągu produkcyjnym, od wydobycia rudy, jej wzbogacania, przetopu hutniczego, koncentratów cynkowych i ołowiowych oraz odzysku srebra rafinowanego z ołowiu surowego.

Powyższy zakres nie wyczerpuje całości oczekiwań tej firmy w stosunku do Wnioskodawcy. Warunki kontraktu obejmują pracę w firmie hinduskiej przez okres około 100 dni w roku, z przerwami, każdorazowo na zaproszenie. Firma zapewnia Wnioskodawcy bilet lotniczy oraz zakwaterowanie. Kontrakt wyraźnie precyzuje, że w okresie jego obowiązywania Wnioskodawca nie jestem pracownikiem firmy hinduskiej.

Zgodnie z warunkami kontraktu wynagrodzenie za pracę opodatkowane jest w Indiach podatkiem TDS („Tax deducted at source” - „podatek pobierany u źródła”).

Praca ma charakter wyraźnie twórczy, wymaga posiadania szerokiego zakresu wiedzy specjalistycznej, przeprowadzania analiz oraz opracowania programu zmian w technologii i technice produkcji. Propozycje zmian muszą być poparte szczegółowymi obliczeniami procesowymi (bilanse masowe, bilanse energii) oraz przeprowadzania prób potwierdzających ich technologiczną i techniczną wykonalność.

Całość tych działań musi być poparta analizą efektywności ekonomicznej, szczególnie w przypadkach, gdy zmiany te wiążą się z koniecznością poniesienia nakładów inwestycyjnych.

W związku z tą sytuacją, Wnioskodawca potraktował ten kontrakt jako eksport usług.

Zainteresowany z dniem xx kwietnia 2010 r. uruchomił działalność gospodarczą, z określeniem przedmiotu wg PKD 70.22.Z - pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania oraz 71.12.Z - działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne.

Działalność Wnioskodawca opodatkował podatkiem liniowym. Zarejestrował się jako podatnik VAT, mimo, że usługi te nie podlegają podatkowi od towarów i usług, ale w urzędzie skarbowym otrzymał informację, że wykonując tego typu usługi musi się zarejestrować jako podatnik VAT.

W dniu xx kwietnia 2010 r., zgodnie z warunkami kontraktu, na zaproszenie Firmy hinduskiej Wnioskodawca wyleciał do Indii i wrócił xx kwietnia 2010 r. Na miejscu w Indiach sporządził raport oceny stanu faktycznego oraz sformułował wnioski i zalecenia co do przyszłych działań w zakresie objętych kontraktem. Za wykonaną pracę wystawił firmie hinduskiej fakturę na kwotę 4.000 euro, która zgodnie z warunkami kontraktu, została opodatkowana w Indiach podatkiem TDS w wysokości 20,6%. w związku z tym, na konto Wnioskodawcy w Polsce wpłynęła kwota odpowiednio pomniejszona.

Natomiast tu w Polsce pojawił się problem opodatkowania przychodu, m. in. możliwości potraktowania (zaliczenia) 50% uzyskanych przychodów jako kosztów uzyskania przychodu, z uwagi na twórczy charakter wykonywanej przez Wnioskodawcę pracy. Od dnia xx marca 2010 r. Wnioskodawca jest na emeryturze.

W uzupełnieniu Wnioskodawca podał, iż jest zatrudniony w hinduskiej firmie xxx na podstawie kontraktu, zawartego na okres dwóch (2) lat począwszy od dnia xx lutego 2010 roku. Kontrakt ten przewiduje pracę w Indiach przez okres około sto (100) dni każdego z wymienionych dwóch lat. Charakter tego kontraktu obejmuje świadczenie przez Wnioskodawcę usług typu konsultacyjnego na rzecz xxx. Firma ta, zgodnie z tym kontraktem oczekuje od Wnioskodawcy:

• udzielenia pomocy technicznej w zakresie stosowanej obecnie przez tę firmę technologii produkcji srebra oraz wdrażanego obecnie nowego projektu zakładu produkcji srebra,
• zidentyfikowania obecnych „wąskich gardeł” w zakresie produkcji srebra oraz zidentyfikowania możliwości zwiększenia odzysku srebra w całej linii produkcyjnej od wydobycia rudy, poprzez jej wzbogacanie oraz hutnictwo,
• udzielenia pomocy przy rozruchu oraz ustabilizowania produkcji w nowej rafinerii srebra.

W praktyce xxx oczekuje od Wnioskodawcy wykonania nowych projektów procesowych dla technologii stosowanej obecnie oraz dla aktualnie budowanego nowego zakładu produkcji srebra. Zgodnie z warunkami zawartego kontraktu wyłącznym właścicielem nowego procesu lub nowych procesów ma być xxxx.

Kontrakt ten jest typową umową dwustronną podpisaną na okres j/w i każda ze stron może ją w każdej chwili wypowiedzieć z miesięcznym okresem wypowiedzenia.

Wnioskodawca nie posiada w Indiach zakładu w rozumieniu art. 5 umowy z dnia 21 czerwca 1989 r. zawartej między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Indii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobieganiu uchylania się od opodatkowywania w zakresie podatków od dochodu, sporządzonej w Warszawie.

Zgodnie z warunkami kontraktu hinduska firma zobowiązana jest do zakupu biletów lotniczych, w klasie ekonomicznej, z Polski do x (lndie) i z powrotem. Firma hinduska ma także zapewnić Wnioskodawcy zakwaterowanie w x tej firmy. Fakt ten wynika z podpisanego przez strony kontraktu.

Wnioskodawca nie zaliczył i nie ma zamiaru zaliczać w przyszłości kosztów związanych z zakupem tych biletów lotniczych oraz zakwaterowaniem do własnych kosztów uzyskania przychodów.

Zainteresowany uważa, że wykonywana przez Niego praca na rzecz xxx jest utworem w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. u. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 ze zm.), w szczególności w świetle Interpretacji Indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, sygnatura IPPB4/415-18/10-2/JK2.

W związku z powyższym zadano następujące pytania w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego w Indiach.

1. Czy uzyskiwany przychód w Indiach, na warunkach podpisanego kontraktu, podlega w Polsce w ramach działalności gospodarczej opodatkowaniu podatkiem liniowym pomniejszonym o podatek w Indiach, czy cały przychód opodatkowuje się pomniejszając go o koszty uzyskania przychodu...
2. Czy bilety lotnicze i zakwaterowanie stanowi dla Wnioskodawcy przychód w Polsce podlegający opodatkowaniu...
3. Czy opisany wyżej kontrakt musi podlegać opodatkowaniu w Polsce w ramach działalności gospodarczej, czy poza tą działalnością...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, do celów opodatkowania w Polsce uzyskany w Indiach przychód winien być pomniejszony o podatek TDS opłacany w Indiach, pomniejszony dalej o koszty uzyskania przychodu ponoszone w Indiach i w Polsce i tak otrzymamy (wyliczony) dochód winien by dopiero opodatkowany w Polsce podatkiem liniowym.

Koszty biletów lotniczych ani zakwaterowania w Indiach nie powinny stanowić przychodu do opodatkowania. z uwagi na swój status emeryta Wnioskodawca uważa, że powinien mieć wolną rękę w zakresie opodatkowania dochodu z tego kontraktu, albo w ramach działalności gospodarczej albo poza nią.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. u. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast w myśl art. 10 ust. 1 tej ustawy wymienione zostały źródła przychodów, do których można m.in. zaliczyć:

• pozarolniczą działalność gospodarczą (pkt 3) oraz
• kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c) (pkt 7).

Stosownie do art. 14 ust. 1 cytowanej ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. u podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Z treści art. 18 powołanej ustawy wynika natomiast, iż za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

W myśl art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Natomiast w art. 23 ust. 1 tej ustawy wymienione zostały wydatki, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W przedmiotowej sprawie należy dokonać analizy przepisów Umowy z dnia 21 czerwca 1989 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Indii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu sporządzonej w Warszawie (Dz. u. z 1990 r. Nr 8, poz. 46).

Z art. 13 ust. 1 tej umowy wynika, iż należności licencyjne i opłaty za usługi techniczne, powstające w Umawiającym się Państwie, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Zgodnie z ust. 2 ww. artykułu, należności i opłaty za usługi techniczne mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Państwa, lecz gdy odbiorca tych należności lub opłat jest ich właścicielem, podatek ustalony w ten sposób nie może przekroczyć 22,5 procent kwoty brutto tych należności i opłat.

Natomiast w myśl art. 24 ust. 2 pkt b) umowy wynika, iż w obu Umawiających się Państwach będzie się unikać podwójnego opodatkowania w następujący sposób: każde z Umawiających się Państw przy nakładaniu podatków na osoby mające w nich miejsce zamieszkania lub siedzibę może włączyć do podstawy, od której te podatki są wymierzane, te części dochodu, które zgodnie z postanowieniami artykułów 11, 12 i 13 niniejszej umowy mogą być także opodatkowane w drugim Państwie, lecz zezwoli na potrącenie z kwoty podatku obliczonej na tej podstawie kwoty równej podatkowi zapłaconemu w drugim Umawiającym się Państwie. Takie potrącenie nie może jednak przekroczyć tej części podatku należnego w pierwszym wymienionym Państwie, wyliczonego przed dokonaniem potrącenia, która odnosi się do dochodu, który zgodnie z postanowieniami artykułów 11, 12 i 13 niniejszej umowy może być opodatkowany w tym drugim Państwie.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, iż przychód uzyskiwany przez Wnioskodawcę z realizacji podpisanego z firmą indyjską kontraktu, podlega opodatkowaniu w Polsce w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) od momentu rozpoczęcia przez Wnioskodawcę prowadzenia działalności w zakresie doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania oraz działalności w zakresie inżynierii i związanego z nią doradztwa technicznego.

Natomiast przychód uzyskany przez Wnioskodawcę z realizacji przedmiotowego kontraktu do momentu rozpoczęcia prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej w tym zakresie, podlega opodatkowaniu ze źródła przychodów prawa majątkowe (art. 18 ww. ustawy).

Zatem nieprawidłowym jest stanowisko Wnioskodawcy, iż z uwagi na status emeryta Wnioskodawca powinien mieć wolną rękę w zakresie opodatkowania dochodu z tego kontraktu, albo w ramach działalności gospodarczej albo poza nią.

Z przedstawionych we wniosku informacji wynika, iż Wnioskodawca opodatkowuje dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z treścią art. 9a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 3, mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. w tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania, a jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego - do dnia poprzedzającego dzień rozpoczęcia tej działalności, nie później jednak niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu.

Należy tu wskazać, że w przypadku przychodów uzyskiwanych ze źródła „pozarolnicza działalność gospodarcza” dochód ustala się w myśl art. 24 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w myśl którego u podatników, którzy zgodnie z obowiązującymi ich zasadami rachunkowości sporządzają sprawozdanie finansowe, za dochód z działalności gospodarczej uważa się dochód wykazany na podstawie prawidłowo prowadzonych ksiąg, zmniejszony o dochody wolne od podatku i zwiększony o wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, zaliczone uprzednio w ciężar kosztów uzyskania przychodów.

Natomiast u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14 a kosztami uzyskania powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa (art. 24 ust. 2 ww. ustawy).

Zatem więc przychody osiągnięte przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej należy określić w wyżej wskazany sposób (zależny od rodzaju prowadzonej dokumentacji podatkowej), z uwzględnieniem prawidłowo udokumentowanych kosztów uzyskania przychodów, poniesionych zarówno w Indiach jak i w Polsce.

Natomiast w przypadku przychodów osiągniętych ze źródła „prawa majątkowe” koszty uzyskania przychodów przyjmuje się – w przypadku korzystania przez twórców z praw autorskich lub rozporządzania przez nich tymi prawami – w wysokości wskazanej w treści art. 22 ust. 9 pkt 3 – tj. 50% uzyskanego przychodu.

Dopiero od tak ustalonego dochodu należy wyliczyć podatek – w przypadku dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej wg zasad określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zaś w przypadku praw majątkowych wg skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 ww. ustawy.

Ustalony w ten sposób podatek podlega umniejszeniu o podatek zapłacony w Indiach zgodnie z zasadą, o której mowa w art. 24 ust. 2 pkt b umowy. Takie potrącenie nie może jednak przekroczyć tej części podatku należnego w Polsce, wyliczonego przed dokonaniem potrącenia, która odnosi się do dochodu, który zgodnie z art. 13 umowy z Indiami może być opodatkowany w Indiach. Zatem, w celu uniknięcia podwójnego opodatkowania, umowa z Indiami przewiduje odliczenie zapłaconego podatku u źródła przy zastosowaniu metody proporcjonalnego odliczenia.

Tak więc przedstawiony przez Wnioskodawcę sposób wyliczenia należnego podatku dochodowego należy uznać za nieprawidłowy.

Odnosząc się do kwestii uznania za przychód podlegający opodatkowaniu otrzymanych przez Wnioskodawcę świadczeń w postaci biletów lotniczych oraz zakwaterowania na terenie Indii, tut. organ zważa co następuje.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Natomiast zgodnie z treścią art. 14 ust. 2 pkt 8 tej ustawy, przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 125.

Zatem, wartość otrzymanych przez Wnioskodawcę świadczeń w postaci biletów lotniczych i zakwaterowania, stanowi dla Wnioskodawcy przychód podlegający opodatkowaniu. Źródło przychodu – a w efekcie sposób jego opodatkowania – zależny jest od faktu, czy przychód ten uzyskano w związku z prowadzoną działalnością gospodarcza, czy w związku ze źródłem przychodów, jakim są prawa majątkowe. Stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie jest więc nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, że w zakresie pozostałej problematyki dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych (tj. kosztów uzyskania przychodów) wniosek rozstrzygnięto interpretacją indywidualną z dnia 20 sierpnia 2010 r. nr ILPB1/415-573/10-5/AG.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.