INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 14 stycznia 2010 r. (data wpływu 25 stycznia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie rozlewu gazu skroplonego do butli oraz objęcia tego wyrobu szczególnym nadzorem podatkowym jest:

1. nieprawidłowe – w zakresie rozlewu gazu skroplonego do butli,
2. prawidłowe – w zakresie objęcia tego wyrobu szczególnym nadzorem podatkowym.

UZASADNIENIE

W dniu 25 stycznia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie rozlewu gazu skroplonego do butli oraz objęcia tego wyrobu szczególnym nadzorem podatkowym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca dokonuje sporadycznego napełniania gazem skroplonym butli przyniesionych przez klientów.

Zainteresowany wskazał, iż gaz używany przy ww. czynnościach pochodzi z zakupu gazu (z zapłaconą w całości akcyzą) przeznaczonego do sprzedaży dla pojazdów mechanicznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w opisanym stanie faktycznym sporadyczne napełnianie gazem skroplonym w punkcie napełniania gazem butli przyniesionych przez klienta, w myśl ustawy o podatku akcyzowym, należy uznać za produkcję...
2. Czy w opisanym stanie faktycznym czynność napełniania butli winna być objęta szczególnym nadzorem podatkowym...

Zdaniem Wnioskodawcy, sporadyczne napełnianie butli indywidualnego klienta gazem skroplonym nie może być uważane za produkcję i nie ma obowiązku obejmowania tej czynności szczególnym nadzorem podatkowym. Gaz ten ma opłaconą w całości akcyzę. Zainteresowany wskazał, iż zgodnie z definicją (Wikipedia) „produkcja to powiązane ze sobą i wzajemnie uwarunkowane procesy pracy”. A więc intencją ustawodawcy, zdaniem Wnioskodawcy, było nazwanie rozlewem gazu skroplonego do butli produkcją w przypadku, gdy zachodzą procesy określone w definicji produkcji, a proces produkcji kończy się przekazaniem wyprodukowanego wyrobu do magazynu, skąd rozpoczyna się proces usług zwanych dystrybucją. Opakowanie (w tym przypadku butla) jak i produkt w tym opakowaniu zawarty, nie jest przypisany do jednostkowego odbiorcy i do czasu przekazania go do magazynu jest on własnością przedsiębiorstwa produkcyjnego.

Ponadto w procesie produkcji butle są napełniane wg tych samych, powtarzalnych parametrów ilościowych. Zupełnie inaczej ma się sprawa ze sporadycznym napełnianiem butli dostarczonych przez indywidualnego klienta i napełnienie ich na poczekaniu. W takim przypadku, nie może być mowy o procesie produkcji, ponieważ brakuje tu kilku ogniw procesu, takich jak np.: różna ilość gazu jaką klient zadeklaruje do napełnienia oraz brak przekazania wyrobu do magazynu. Zatem, sporadyczne napełnianie gazu skroplonego w punkcie napełniania, do butli dostarczonej przez indywidualnego klienta musi być, zdaniem Zainteresowanego, postrzegane jako usługa. Zgodnie z definicją zawartą w encyklopedii PWN, usługa to jest świadczenie użytecznych czynności nie związanych bezpośrednio z wytwarzaniem produktów przez jednostki trudniące się tym zawodowo. Jednocześnie do usług materialnych, wg tej samej encyklopedii, zlicza się usługi obrotu towarowego. Wnioskodawca twierdzi, że napełniania butli i zbiorników w pojazdach samochodowych oraz w innych urządzeniach takich jak wózki widłowe, podnośniki itp. (w których również napełnia się butle), nie można nazywać produkcją i obejmować tę czynność szczególnym nadzorem podatkowym. Zdaniem Zainteresowanego, chodzi tu o dwa powiązane ze sobą zjawiska:

1. gaz skroplony, który służy do sporadycznego napełniania butli przyniesionych przez ściśle określonego klienta jest gazem z całkowicie opłaconą akcyzą (ten sam gaz, który jest dostarczany do stacji autogazu), oraz
2. indywidualny klient, który w ramach usługi otrzymuje na poczekaniu zadeklarowaną przez siebie ilość gazu skroplonego.

Wnioskodawca uważa, że w odróżnieniu od produkcji, gdzie zachowane musza być jednakowe parametry ilościowe, klient otrzymuje taką ilość gazu jaką chce pod warunkiem, że nie przekroczy wartości maksymalnej dla danej butli, a więc może to być np. 5 lub 8 czy 10 kg, max 11 kg.

Zainteresowany zaznaczył, iż jego stanowisko w omawianej sprawie nie dotyczy napełniania butli na stacji autogazu. Dotyczy napełniania butli w punkcie do tego przystosowanym i dopuszczonym do użytkowania przez odpowiednie urzędy administracji państwowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest:

1. nieprawidłowe – w zakresie rozlewu gazu skroplonego do butli,
2. prawidłowe – w zakresie objęcia tego wyrobu szczególnym nadzorem podatkowym.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 3, poz. 11 ze zm.) zwanej dalej ustawą, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W myśl art. 86 ust. 1 do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby:

1. objęte pozycjami CN od 1507 do 1518 00, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
2. objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715;
3. objęte pozycjami CN 2901 i 2902;
4. oznaczone kodem CN 2905 11 00, niebędące pochodzenia syntetycznego, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
5. objęte pozycją CN 3403;
6. objęte pozycją CN 3811;
7. objęte pozycją CN 3817;
8. oznaczone kodami CN 3824 90 91 i 3824 90 97, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
9. pozostałe wyroby, z wyłączeniem substancji stosowanych do znakowania i barwienia, o którym mowa w art. 90 ust. 1, przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa silnikowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych - bez względu na kod CN;
10. pozostałe wyroby będące węglowodorami, z wyłączeniem torfu, przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa opałowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych - bez względu na kod CN.
    
    

Stosownie do art. 40 ust. 5 ustawy, procedurę zawieszenia poboru akcyzy stosuje się do wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy z zastrzeżeniem art. 47 ust. 1.

W pozycji 21 załącznika nr 2 do ustawy wymieniono gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe, z wyłączeniem objętych pozycjami 2711 11 00, 2711 21 00 oraz 2711 29 00.

Zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 12 ustawy, stawki akcyzy na wyroby energetyczne wynoszą dla gazów przeznaczonych do napędu silników spalinowych:

1. gazu ziemnego (mokrego) i pozostałych węglowodorów gazowych objętych pozycją CN 2711 oraz gazowych węglowodorów alifatycznych objętych pozycją CN 2901:
   1. skroplonych - 695,00 zł/1.000 kilogramów,
   2. w stanie gazowym - 100,00 zł/1.000 kilogramów,
2. wyprodukowanych w składzie podatkowym i spełniających wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach:
   1. biogazu, bez względu na kod CN - 0 zł,
   2. wodoru i biowodoru o kodzie CN 2804 10 00 - 0 zł.
   
   

W myśl art. 47 ust. 1 ustawy, produkcja wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 oraz wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawka akcyzy inną niż stawka zerowa może odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym, z wyłączeniem produkcji wyrobów akcyzowych, z wykorzystaniem wyłącznie wyrobów akcyzowych, od których akcyza została zapłacona w wysokości równej lub wyższej od kwoty akcyzy przypadającej do zapłaty od wyprodukowanych wyrobów akcyzowych.

Z opisanego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca dokonuje sporadycznego napełniania gazem skroplonym butli przyniesionych przez klientów.

Zainteresowany wskazał, iż gaz używany przy ww. czynnościach pochodzi z zakupu gazu (z zapłaconą w całości akcyzą) przeznaczonego do sprzedaży dla pojazdów mechanicznych (ten sam gaz, który jest dostarczany do stacji autogazu).

Wnioskodawca zaznaczył, iż jego stanowisko w omawianej sprawie nie dotyczy napełniania butli na stacji autogazu lecz napełniania butli w punkcie do tego przystosowanym i dopuszczonym do użytkowania.

Stosownie do art. 87 ust. 1 produkcją wyrobów energetycznych w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie lub przetwarzanie wyrobów energetycznych, w tym również mieszanie lub przeklasyfikowanie komponentów paliwowych, rozlew gazu skroplonego do butli gazowych, a także barwienie i znakowanie wyrobów energetycznych.

Zgodnie z § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z 7 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonywania szczególnego nadzoru podatkowego (Dz. U. Nr 65, poz. 598 ze zm.), szczególnym nadzorem podatkowym są objęte:

1. wyroby akcyzowe objęte procedurą zawieszenia poboru podatku akcyzowego lub objęte zwolnieniem od podatku akcyzowego ze względu na przeznaczenie, określone w załączniku nr 2 do ustawy w poz.:
   1. 13, zwane dalej „piwem”,
   2. 14-16, zwane dalej „wyrobami winiarskimi”,
   3. 17, zwane dalej „alkoholem etylowym”,
   4. 18, zwane dalej „napojami spirytusowymi”;
2. wyroby akcyzowe objęte procedurą zawieszenia poboru podatku akcyzowego, określone w poz. 19-23 i 27 załącznika nr 2 do ustawy;
3. oleje smarowe otrzymywane z ropy naftowej, gdzie indziej niesklasyfikowane, o kodach CN 2710 19 71 do 2710 19 99:
   1. objęte procedurą zawieszenia poboru podatku akcyzowego,
   2. objęte zwolnieniem od podatku akcyzowego ze względu na przeznaczenie, jeżeli są przemieszczane do podmiotu pośredniczącego, o którym mowa w art. 2 pkt 23 ustawy, lub przez ten podmiot magazynowane;
4. wyroby akcyzowe, o których mowa w art. 32 ust. 1 ustawy, objęte zwolnieniem od podatku akcyzowego ze względu na przeznaczenie, jeżeli są przemieszczane do podmiotu pośredniczącego, o którym mowa w art. 2 pkt 23 ustawy, lub przez ten podmiot magazynowane;
5. wyroby akcyzowe produkowane poza składem podatkowym, o których mowa w art. 47 ust. 1 pkt 1, 2, 4 i 5 ustawy;
6. wyroby akcyzowe, w stosunku do których wprowadzony został obowiązek oznaczania znakami akcyzy na podstawie ustawy, w zakresie tego obowiązku;
7. wyroby energetyczne, w zakresie zawartości w nich substancji stosowanych do znakowania i barwienia, których rodzaje i minimalne ilości stosowane do znakowania i barwienia regulują przepisy wydane na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy.
   
   

Reasumując, sporadyczne napełnianie gazem skroplonym butli przyniesionych przez klienta, w opisanym we wniosku stanie faktycznym, w punkcie napełniania gazem, w myśl ustawy o podatku akcyzowym (art. 87 ust. 1), jest produkcją wyrobów energetycznych.

Produkcja przedmiotowych wyrobów akcyzowych, jeżeli akcyza została zapłacona w wysokości równej lub wyższej od kwoty akcyzy przypadającej do zapłaty od wyprodukowanych wyrobów akcyzowych, nie jest objęta szczególnym nadzorem podatkowym.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w stanowisku Wnioskodawcy, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.