INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 26 kwietnia 2010 r. (data wpływu 5 maja 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania przychodów uzyskanych z lokali usługowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 maja 2010 r. do tut. organu wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania przychodów uzyskanych z lokali usługowych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca stanowi Wspólnotę Mieszkaniową. Zgodnie z obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. zapisem art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Wspólnota Mieszkaniowa, na mocy podjętej uchwały corocznie ustala kwotę zaliczki na utrzymanie części wspólnych nieruchomości, którą właściciele są zobowiązani wpłacać na konto Wspólnoty Mieszkaniowej.

W skład przedmiotowej Wspólnoty Mieszkaniowej wchodzą 238 lokale mieszkalne oraz 2 lokale usługowe, z funkcjonowania których Wspólnota nie osiąga dodatkowych przychodów. Zarządca Wspólnoty dokonał rozliczenia podatku dochodowego od osób prawnych za 2008 r. i 2009 r. w ten sposób, że z uzyskanych przychodów Wspólnoty – dotyczących wpłat zaliczek na utrzymanie części wspólnych nieruchomości odjęte zostały wpłaty zaliczki dotyczące lokali usługowych.

Od poniesionych kosztów utrzymanie nieruchomości odjęte zostały koszty, (zgodnie z udziałem) przypadające na przedmiotowe lokale usługowe.

W ten sposób ustalono dochód zwolniony z opodatkowania dotyczący lokali mieszkalnych oraz ustalono dochód od którego należy zapłacić podatek dochodowy od osób prawnych dotyczący lokali usługowych. W opinii właściciela lokali usługowych takie stanowisko Zarządcy jest nieprawidłowe. Twierdzi on, że wszystkie zaliczki na utrzymanie części wspólnych wpłacane na konto Wspólnoty Mieszkaniowej przeznaczone na utrzymanie nieruchomości – zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, są wolne od podatku dochodowego od osób prawnych oraz, że właściciel lokali użytkowych poza wnoszoną zaliczką ustaloną w oparciu o obowiązującą stawkę oraz posiadaną powierzchnię lokali, nie powinien wnosić innych, dodatkowych opłat.

W związku z powyższym, zadano następujące pytania.

1. Czy przychody uzyskiwane przez Wspólnotę Mieszkaniową z tytułu wnoszenia opłat na utrzymanie części wspólnych nieruchomości przez właściciela posiadającego we Wspólnocie Mieszkaniowej lokal użytkowy, podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych...
2. Czy koszty związane z zapłatą podatku powinna ponosić Wspólnota jako podmiot, czy właściciel lokali użytkowych...

Niniejsza interpretacja stanowi odpowiedź na pytanie pierwsze, w zakresie pytania drugiego sprawa zostanie rozpatrzona odrębnymi pismem.

We własnym stanowisku w odniesieniu do pytania pierwszego Wnioskodawca wskazał, iż zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku dochodowego od osób prawnych są tylko dochody dotyczące lokali mieszkalnych, dochody dotyczące lokali usługowych podlegają opodatkowaniu pomimo faktu, że wszystkie te lokale wchodzą w skład jednej, (tej samej), Wspólnoty Mieszkaniowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Obowiązujący od 1 stycznia 2007 r. przepis art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t. Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 ze zm.), stanowi, że wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi – w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyjątkiem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Stosownie do wyżej cytowanego przepisu (wprowadzonego przepisem art. 1 pkt 18 lit. a tiret czwarte ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – Dz. U. Nr 217, poz. 1589), z dniem 1 stycznia 2007 r. – zwolnione od podatku są wyłącznie te dochody wspólnot mieszkaniowych, które zostały uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi i które zostały przeznaczone na utrzymanie tych zasobów.

Wobec tego opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają dochody uzyskane z:

• gospodarki zasobami mieszkaniowymi, które nie zostały przeznaczone na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych oraz
• innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi, nawet wówczas, gdy zostaną przeznaczone na utrzymanie zasobów mieszkaniowych.

Powołana ustawa o podatku dochodowym nie zawiera definicji: „zasobów mieszkaniowych” oraz „gospodarki zasobami mieszkaniowymi”. Zauważyć należy jednak, że w języku potocznym, pojęcie „gospodarka” – w kontekście omawianego przypadku oznacza dysponowanie i zarządzanie czymś. „Zasób” zaś to m.in. pewna nagromadzona ilość czegoś. Natomiast pojęcie „mieszkanie” jest równoznaczne w swojej treści z pomieszczeniem, w którym się mieszka. Tak więc przymiotnik „mieszkaniowy”, „mieszkaniowych”, określa rzeczy związane z mieszkaniem.

W konsekwencji przez „zasoby mieszkaniowe”, o których mowa w wyżej wymienionym przepisie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy podatkowej, należy rozumieć:

1. znajdujące się w budynku mieszkalnym lokale mieszkalne wraz przynależnymi do nich pomieszczeniami oraz wyposażenie techniczne, jak np.:



1. dźwigi osobowe i towarowe,
2. aparaty do wymiany ciepła,
3. kotłownie i hydrofornie wbudowane,
4. klatki schodowe,
5. strychy, piwnice, komórki,
6. balkony, loggie,
7. garaże,


2. pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, t.j.:



1. budynki (pomieszczenia) administracji osiedlowej,
2. kotłownie i hydrofornie wolno stojące,
3. osiedlowe warsztaty (zakłady) konserwacyjno - remontowe,


3. urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się budynki wyżej wymienione, jak:



1. zbiorniki - doły gnilne, szamba, przydomowe oczyszczalnie ścieków,
2. rurociągi i przewody sieci wodociągowo - kanalizacyjnej, gazowej i ciepłowniczej,
3. sieci elektroenergetyczne i telekomunikacyjne,
4. budowle inżynieryjne (studnie itp.), stacje transformatorowe,
5. budowle komunikacyjne, jak: drogi osiedlowe, ulice, chodniki,
6. inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych, jak np. latarnie oświetleniowe, ogrodzenia, parkingi, trawniki, kontenery na śmieci.

Związane z wyżej wymienionymi budowlami (lokalami mieszkalnymi i pomieszczeniami), obiektami i urządzeniami przychody (np. opłaty, czynsze) oraz sfinansowane z nich koszty stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Dochód powstały z tego tytułu, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolny będzie od podatku dochodowego, o ile przeznaczony zostanie na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

Ze zwolnienia nie będą natomiast korzystały dochody wspólnot mieszkaniowych otrzymane z innych źródeł niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi, nawet jeśli zostaną przeznaczone na utrzymanie tych zasobów, nie spełniony bowiem będzie jeden z kumulatywnych warunków wskazanych w cytowanym art. 17 ust. 1 pkt 44 ww. ustawy.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wspólnota uzyskuje przychody z lokali usługowych. Zauważyć należy, iż otrzymywane przez Wspólnotę środki pieniężne (pożytki) z tego tytułu nie mogą być zaliczone do dochodów z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, ponieważ nie jest to dochód z gospodarki mieszkaniowej Wspólnoty. Nieistotne w tym przypadku jest to, że otrzymane w ten sposób dochody zostaną przeznaczone na utrzymanie zasobów mieszkaniowych, w tym wypadku części wspólnej nieruchomości, bowiem nie został spełniony warunek, co do źródła ich pochodzenia. W konsekwencji otrzymane środki podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych na zasadach ogólnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu; ul. Św. Jakuba 20; 87-100 Toruń.