INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 16.04.2010 r. (data wpływu 23.04.2010 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych przewalutowania kredytów oraz skutków podatkowych spłaty uprzednio przewalutowanych kredytów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 kwietnia 2010 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych przewalutowania kredytów oraz skutków podatkowych spłaty uprzednio przewalutowanych kredytów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca – Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka”) w celu uzyskania środków finansowych niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej zawarła następujące umowy kredytowe:

1. umowa kredytowa z dnia 20 kwietnia 2001 roku zawarta z I. AG z siedzibą Austrii, na kwotę 1.760.185,37 USD,
2. umowa kredytowa z dnia 20 kwietnia 2001 roku zawarta z I. AG z siedzibą w Austrii, na kwotę 1.500.000 USD,
3. umowa kredytowa z dnia 13 grudnia 2002 roku zawarta z I. AG z siedzibą w Austrii, na kwotę 5.900.000 USD,
4. umowa kredytowa z dnia 22 października 1998 roku zawarta z B. AG z siedzibą w Niemczech, na kwotę 22.162.000 USD. W marcu 2004 roku prawa i obowiązku wynikające z tej umowy kredytowej zostały przeniesione przez ten bank na H.,
5. umowa kredytowa z dnia 8 marca 2004 roku zawarta z H. odział w Niemczech, na kwotę 3.000.000 USD.
   
   

Spółka rozważa możliwość przewalutowania ww. kredytów z USD na polskie złote (PLN). Przewalutowanie kredytów polegać będzie na zmianie waluty obcej, tj. USD, w której wyrażone zostały kredyty, na PLN poprzez zawarcie aneksów do obecnie obowiązujących umów kredytowych zawartych z bankami. W momencie przewalutowania nie dojdzie do spłaty kredytów. Kurs, po jakim nastąpi przeliczenie kwot kredytów pozostających do spłaty, będzie wynikiem ustaleń między Spółką a ww. bankami. Najprawdopodobniej jednak kurs wymiany USD na PLN, który obowiązywał w dniu otrzymania kredytów, będzie różny od kursu wymiany ustalonego dla potrzeb przewalutowania tych kredytów. Po dokonaniu przewalutowania, kredyty będą spłacane wyłącznie w PLN. Możliwa jest też jednorazowa spłata tych kredytów w PLN przez Spółkę.

Ponadto Spółka informuje, że zgodnie z art. 9b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, z późn. zm.) („Ustawa CIT”), różnice kursowe ustalane są przez nią na podstawie art. 15a Ustawy CIT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania ...

1. Czy w momencie przewalutowania kredytów zaciągniętych w walucie obcej na PLN, Spółka będzie zobowiązana rozpoznać różnice kursowe, o których mowa w art. 15a Ustawy o CIT, bądź też innego rodzaju koszty lub przychody ...
2. Czy w momencie spłaty (w jakiejkolwiek formie) uprzednio przewalutowanych z USD na PLN kredytów powstaną różnice kursowe w rozumieniu art. 15a Ustawy o CIT, albo powstanie obowiązek wykazania innego rodzaju kosztów lub przychodów ...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

W przypadku przewalutowania kredytów z USD na PLN nie powstaną różnice kursowe, gdyż transakcja taka nie stanowi spłaty otrzymanych kredytów, co jest przesłanką warunkującą możliwość powstania różnic kursowych, o których mowa w art. 15a Ustawy CIT. Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 Ustawy CIT przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Natomiast w myśl art. 15 ust. 1 Ustawy CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu. Na podstawie art. 15a ust. 1 Ustawy CIT, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

Stosownie do art. 15a ust. 2 pkt 5 Ustawy CIT, w przypadku gdy wartość kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni powstają dodatnie różnice kursowe. Natomiast ujemne różnice kursowe powstają, zgodnie z art. 15a ust. 3 pkt 5 Ustawy CIT, jeżeli wartość kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.

Na mocy art. 15a ust. 7 Ustawy CIT, za koszt poniesiony, o którym mowa w ust. 2 i 3, uważa się koszt wynikający z otrzymanej faktury (rachunku) albo innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), a za dzień zapłaty, o którym mowa w ust. 2 i 3 - dzień uregulowania zobowiązań w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności. Z treści cytowanych przepisów wynika, że różnice kursowe, mające wpływ na podstawę opodatkowania mogą powstać w dacie spłaty kredytu, który został zaciągnięty i jest spłacany w walucie obcej. Natomiast w przypadku przewalutowania kredytu, nie dochodzi do „uregulowania zobowiązań w jakiejkolwiek formie”, gdyż przewalutowanie polega jedynie na zmianie waluty kredytu. Po przewalutowaniu kredytu pożyczkobiorca nadal jest obowiązany go spłacić, a pożyczkodawca nadal może się domagać zwrotu tego kredytu. Skoro dokonanie przewalutowania kredytu nie skutkuje wygaśnięciem ciążącego na pożyczkobiorcy obowiązku spłaty zadłużenia, przewalutowanie nie może zostać uznane za uregulowanie kredytu w jakiejkolwiek formie.

W rezultacie, w świetle art. 15a ust. 2 pkt 5 i art. 15a ust. 3 pkt 5 Ustawy CIT, należy uznać, że w wyniku przewalutowania ww. kredytów z USD na PLN nie powstaną różnice kursowe. Ponadto, przewalutowanie kredytów nie będzie skutkować, dla celów podatku dochodowego od osób prawnych, powstaniem innego rodzaju kosztów lub też przychodów związanych ze zmianami kursu waluty, w której kwoty kredytów były pierwotnie wyrażone. Na potwierdzenie swojego stanowiska Spółka przywołała:

• interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie nr IPPB5/423-384/09-4/JC, z dnia 26 sierpnia 2009 r.;

• interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie nr IPPB5/423-410/09-2/AS, z dnia 6 października 2009 r.;

• interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie nr IPPB5/423-371/09-4/MB, z dnia 29 września 2009 r.
  
  

Ad. 2

Zdaniem Spółki w momencie spłaty kredytów w PLN (lub uregulowania ich w jakiejkolwiek innej formie) zaciągniętych pierwotnie w USD, a następnie przewalutowanych na PLN nie powstaną różnice kursowe dla celów podatkowych.

Zgodnie bowiem z brzmieniem art. 15a ust. 2 pkt 5 i art. 15a ust. 3 pkt 5 Ustawy CIT, różnice kursowe powstają w związku ze spłatą kredytu, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. kredyt został otrzymany w walucie obcej;
2. zwrot kredytu następuje w walucie obcej;
3. pomiędzy dniem otrzymania kredytu a dniem jego zwrotu wystąpiły różne kursy waluty obcej, w której jest wyrażony kredyt.
   
   

Ustawodawca wyraźnie odwołuje się do kursu waluty z konkretnych dni (tj. z dnia otrzymania kredytu i z dnia jego spłaty) co jednoznacznie potwierdza, że zarówno w momencie otrzymania kredytu jak i jego spłaty, zobowiązanie musi mieć charakter walutowy, tj. musi być wyrażone w walucie obcej.

Natomiast w momencie dokonania przewalutowania z USD na PLN, otrzymany kredyt traci charakter zobowiązania walutowego. Po przewalutowaniu zobowiązanie z tytułu umowy kredytowej wyrażone jest w PLN. Zatem późniejsza spłata kredytu albo regulowanie tego zobowiązania w jakiejkolwiek innej formie, dotyczy już zobowiązania określonego w PLN. Mając powyższe na uwadze, w momencie dokonania spłaty kredytów przez Spółkę, po ich wcześniejszym przewalutowaniu z USD na PLN, nie powstaną dla celów podatku dochodowego od osób prawnych, ani dodatnie ani ujemne różnice kursowe, czy też innego rodzaju koszty lub przychody związane ze zmianami kursu waluty, w której pierwotnie były wyrażone kredyty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytań oznaczonych nr 1 i 2.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.