INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 26.04.2010 r. (data wpływu 27.04.2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 14.06.2010 r. (data nadania 15.06.2010 r., data wpływu 16.06.2010 r.) złożonym na wezwanie Nr IPPB4/415-332/10-2/JS z dnia 07.06.2010 r. (data doręczenia 11.06.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego z tytułu umorzenia odsetek od kredytów bankowych zaciągniętych na prowadzenie działalności gospodarczej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27.04.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego z tytułu umorzenia odsetek od kredytów bankowych zaciągniętych na prowadzenie działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni podaje, iż kredyty które zaciągnęła w banku w 2001 r. przeznaczone były na rozwój firmy, którą prowadziła przez 16 lat. Skuteczne działania zorganizowanej grupy przestępczej w W. doprowadziły Wnioskodawczynię do upadłości firmy i tym samym do bankructwa finansowego, którego skutki do chwili obecnej ponosi Wnioskodawczyni. Centralne Biuro Śledcze i Prokuratura doprowadziła do procesu, który toczy się od wielu lat w Sądzie. Wnioskodawczyni występuje tam jako pokrzywdzona – ofiara przestępstw. Wnioskodawczyni nie posiada żadnego majątku. Utraciła cały dorobek życia (haracze, włamania, kradzieże, rozboje, napady). Wnioskodawczyni posiada jeszcze wiele zobowiązań do uregulowania. Wnioskodawczyni jest osobą samotną, nie ma żadnego wsparcia, utrzymuje się obecnie z zasiłku chorobowego, ponieważ w lutym 2010 r. przeszła operację kręgosłupa. By spłacić zadłużenie w banku, czego dotyczy umowa ugody skutkująca umorzeniem odsetek przez bank Wnioskodawczyni zmuszona była razem z synem sprzedać jedyne mieszkanie jakie posiadała i zamienić na mniejszą kawalerkę.

W uzupełnieniu z dnia 14.06.2010 r. Wnioskodawczyni wskazała, że:

1. obecnie nie posiada firmy i nie prowadzi działalności gospodarczej,
2. w momencie zaciągania dwóch kredytów w tym samym banku Wnioskodawczyni była osobą prowadzącą działalność (firma - 1 osobowa),
3. kredyty zaciągnięte były na działalność gospodarczą,
4. kredyty zostały w pełni wydatkowane na cele związane z działalnością gospodarczą i rozwój firmy,
5. 09 września 2001 r. Wnioskodawczyni zaciągnęła w Banku kredyt na rozwój działalności, w trakcie inwestycji i remontów okazało się, że zabraknie Wnioskodawczyni środków na dokończenie realizacji planów związanych z remontem. 04 grudnia 2001 r. Wnioskodawczyni poprosiła Bank o ponowny kredyt, który otrzymała (obydwa - na okres 3 lat). Kredyty były spłacane na początku systematycznie, później w miarę możliwości w różnych kwotach i terminach niż ustanowił Bank.
   
   

Mafia bardzo utrudniała Wnioskodawczyni prowadzenie firmy, pojawiły się problemy finansowe, aż wreszcie skuteczne jej działanie doprowadziło Wnioskodawczynię do upadłości firmy i tym samym do bankructwa finansowego, ale ścisły kontakt z Bankiem i procedura spłaty kredytu trwała nadal. Bank tylko w zależności do sytuacji finansowej Wnioskodawczyni zmieniał aneksem warunki i wysokość rat. W dniu 5 lutego 2009 r. Wnioskodawczyni podpisała z Bankiem ostateczną umowę ugody, która nakazała spłatę całkowitą kapitału obydwu kredytów - warunkiem tego będzie umorzenie pozostałej kwoty zadłużenia z tytułu odsetek w kwocie po 15 000 zł. na każdy z kredytów do 31 sierpnia 2009 r. Kredyty te zostały całkowicie spłacone do 10 sierpnia 2009 r. i zgodnie z umową Bank umorzył Wnioskodawczyni oprocentowanie - odsetki w kwocie łącznie 30 000 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy kwota umorzonych odsetek od kredytu winna być opodatkowana podatkiem dochodowym...

Wnioskodawczyni uważa, że nie powinna płacić żadnego podatku, ponieważ był to obrót, czy dochód bezgotówkowy, z którego Wnioskodawczyni nie odniosła żadnej korzyści finansowej. Bank przez osiem lat naliczał w różnej formie odsetki a nawet odsetki od odsetek. Część ich skapitalizował, część spłaciła Wnioskodawczyni, część umorzył.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 14 ust. 1 ww. ustawy za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 6 ww. ustawy przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość umorzonych lub przedawnionych zobowiązań, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 6, w tym z tytułu zaciągniętych kredytów (pożyczek), z wyjątkiem umorzonych pożyczek z Funduszu Pracy.

Przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 125 ( Art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie z art. 11 ust. 2a ww. ustawy wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców,
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu,
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku,
4. w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.
   
   

Jednocześnie ustawodawca nie sprecyzował, co należy rozumieć poprzez pojęcie „nieodpłatny”. Przepisy ustawy o podatku dochodowym określają jedynie sposoby i kryteria ustalania wartości nabytych nieodpłatnie rzeczy (praw) albo nieodpłatnych świadczeń. Na gruncie języka polskiego „nieodpłatny” znaczy tyle co: „nie wymagający opłaty; taki, za który się nie płaci; bezpłatny” (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN, 2003 r.).

W świetle powyższego, uznać należy, iż dla celów podatkowych, przez nieodpłatne świadczenie rozumie się te wszystkie zdarzenia prawne lub gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie w majątku podatnika mające konkretny wymiar finansowy. Wskazać przy tym należy, iż zgodnie z art. 353 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), świadczenie może polegać na działaniu albo na zaniechaniu.

Przez pojęcie nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa wyżej należy zatem rozumieć te wszystkie zjawiska, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu. Zjawiskiem takim jest m.in. korzystanie przez kredytobiorcę bez oprocentowania z cudzego kapitału, które wyraża się w tym, iż jako kredytobiorca przez określony czas korzysta z kredytu nieodpłatnie, tzn. nie ponosząc z tego tytułu jakichkolwiek ciężarów (w postaci zapłaty odsetek), dzięki czemu znajdować się będzie w sytuacji uprzywilejowanej w stosunku do podmiotów, które korzystają z kredytów na zasadach rynkowych (tj. za wynagrodzeniem w postaci odsetek).

Dla kwalifikacji umorzonych odsetek do przychodów z tytułu nieodpłatnych świadczeń, nie ma znaczenia z jakich przyczyn następuje umorzenie odsetek od kredytu. Jeżeli umowa pożyczki (kredytu) początkowo jest odpłatna, a następnie w wyniku porozumienia strony umorzą oprocentowanie, to umowa powyższa staje się umową nieodpłatną.

Natomiast w myśl art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (t. j Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665 ze zm.) przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy, na czas oznaczony w umowie, kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

Reasumując mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny spawy oraz powołane przepisy prawne stwierdzić należy, iż kwota umorzonych odsetek od kredytów bankowych udzielonych na prowadzoną działalność gospodarczą stanowić będzie dla Wnioskodawczyni przychód z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nawet w sytuacji gdy nie prowadzi ona już obecnie działalności gospodarczej.

Końcowo, należy zaznaczyć, iż przy wydawaniu niniejszej interpretacji tut. organ dokonał analizy wyłącznie okoliczności faktycznych podanych we wniosku. Dokumenty dołączone do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1Maja 10, 09-402 Płock.