INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 4 lutego 2010 r. (data wpływu 5 lutego 2010 r.) uzupełnionym w dniach 1 i 6 kwietnia 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie utraty prawa do dokonywania odliczeń w ramach dużej ulgi budowlanej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 lutego 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie utraty prawa do dokonywania odliczeń w ramach dużej ulgi budowlanej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Od 1 września 2008 r. Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą, w zakresie prowadzenia szkolnego schroniska młodzieżowego w dzierżawionym obiekcie, na podstawie wpisu do ewidencji szkół i placówek niepublicznych.

Jest to działalność jednoosobowa rozliczana na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów na zasadach ogólnych, wg skali podatkowej.

Od 1 września 2009 r. Zainteresowana rozszerzyła działalność. Rozszerzenie to polegało na otwarciu drugiego schroniska, również szkolnego, młodzieżowego .

Wnioskodawczyni uzyskała stosowny wpis w ewidencji szkół i placówek (jak poprzednio), wpis do ewidencji działalności gospodarczej - dodatkowo oraz oczywiście wszystkie zezwolenia i pozytywne opinie stosownych służb. Wszystkie wątpliwości Wnioskodawczyni, co do prawidłowego zastosowania prawa podatkowego, są związane właśnie z tym nowym miejscem wykonywania działalności gospodarczej.

Budynek, wskazany jako drugie miejsce świadczenia usług zakwaterowania, jest od 1 września 2009 r. własnością Wnioskodawczyni. z tytułu jego wybudowania Zainteresowana korzysta z tzw. dużej ulgi budowlanej, na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r., w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2002 r. - art. 27a, ust.1, pkt 1, lit. b) i korzysta nadal, zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 21 listopada 2001 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (...), ponieważ Wnioskodawczyni spełniała wszystkie warunki do objęcia ją tą ulgą. Począwszy od rozliczenia za 2000 r. do rozliczenia za 2008 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem otrzymywała zawsze zwrot nadpłaconego podatku z tytułu dużej ulgi (nie korzysta z tzw. ulgi odsetkowej). Mąż Wnioskodawczyni zmarł w 2008 r., z którym miała wspólność majątkową. Obecnie, od 1 września 2009 r. część budynku, a ściśle 49,50% całkowitej powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego Zainteresowana przeznaczyła na cele swojej działalności gospodarczej, pozostawiając sobie pozostałe 50,50% na własne cele mieszkalne. Charakter i konstrukcja budynku nie wymagały żadnych zmian budowlanych na potrzeby usług schroniska szkolnego, toteż nie było zmiany dokumentacji technicznej budynku, nie zmienił się projekt budynku ani jego pierwotne przeznaczenie, chociaż w części przeznaczonej na działalność nie jest użytkowany zgodnie z tym pierwotnym przeznaczeniem. Jednakże nie było potrzeby przeprowadzania żadnych robót adaptacyjno - budowlanych, ani innych, które na stałe zmieniłyby pierwotne przeznaczenie budynku.

W związku z przeznaczeniem od 1 września 2009 r. 49,50% powierzchni użytkowej budynku na cele działalności gospodarczej – Wnioskodawczyni miała wątpliwości co do zachowania prawa do dużej ulgi budowlanej - ale po złożeniu wniosku o interpretację do Biura Krajowej Informacji Podatkowej – Zainteresowana otrzymała odpowiedź pozytywną. Wnioskodawczyni chciałaby jednak jeszcze zwiększyć udział powierzchni użytkowej przeznaczonej na działalność gospodarczą - powiększyć obszar przeznaczony na schronisko młodzieżowe, kosztem obecnej powierzchni mieszkalnej. Po tej zmianie na własne cele mieszkalne w budynku, na który Wnioskodawczyni korzystała z ulgi budowlanej, przeznaczone byłoby 19,32 % całkowitej powierzchni użytkowej budynku, a na cele działalności gospodarczej 80,68 % powierzchni. Jednak zwiększenie takie Zainteresowana uzależnia od zachowania prawa do dużej ulgi budowlanej, z której korzystała i nadal korzysta na zasadzie praw nabytych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych.

Czy w opisanym stanie faktycznym przeznaczenie na cele użytkowe 80,68 % całkowitej powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego, w związku z którym Wnioskodawczyni korzystała i kontynuuje korzystanie z tzw. dużej ulgi budowlanej (bez ulgi odsetkowej), skutkowałoby utratą prawa do tej ulgi i koniecznością jej zwrotu do Urzędu...

Zdaniem Wnioskodawczyni, przeznaczenie na cele użytkowe 80,68 % całkowitej powierzchni użytkowej budynku nie skutkuje utratą prawa do dużej ulgi budowlanej, ponieważ nie dojdzie do zmiany w całości przeznaczenia budynku mieszkalnego na użytkowy, o czym mówi art. 27a ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w stanie prawnym do końca 2001 r., ponieważ część budynku jest nadal wykorzystywana na cele mieszkalne, nie będzie przebudowy budynku mieszkalnego na użytkowy, ani też częściowej przebudowy, która w sposób trwały zmieniłaby charakter budynku - na niemieszkalny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 27a ust. 1 pkt 1 lit. b). ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. u. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) - w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2001 r. - podatek dochodowy od osób fizycznych, o których mowa w art. 3 ust. 1, obliczony zgodnie z art. 27, obniżony zgodnie z art. 27b o kwotę składki na powszechne ubezpieczenie zdrowotne zmniejsza się na zasadach określonych w ust. 2-17, jeżeli w roku podatkowym podatnik poniósł wydatki na własne potrzeby mieszkaniowe, przeznaczone na budowę budynku mieszkalnego.

Zagadnienia związane z utratą prawa do ulgi mieszkaniowej reguluje przepis art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 2001 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. u. Nr 134, poz. 1509 ze zm.). Wynika z niego, że art. 27a ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2002 r. ma zastosowanie do wymienionych w nim zdarzeń powstałych po dniu 1 stycznia 2002 r.

Przepis art. 27a ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. u. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2002 r. stanowił, że w sytuacji gdy podatnik skorzystał z odliczeń od dochodu/przychodu lub podatku z tytułu wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe, określone w ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy (w tym budowę budynku mieszkalnego), a następnie:

1. wycofał ze spółdzielni wniesiony wkład,
2. w całości zmienił przeznaczenie lokalu lub budynku mieszkalnego na użytkowy,
3. po roku, w którym dokonano odliczeń, otrzymał zwrot odliczonych wydatków, z wyjątkiem, gdy zwrócone kwoty zaliczone zostały do przychodów podlegających opodatkowaniu,
4. wycofał oszczędności z kasy mieszkaniowej, z wyjątkiem, gdy wycofana kwota po określonym w umowie o kredyt kontraktowy okresie systematycznego oszczędzania została wydatkowana zgodnie z celami systematycznego oszczędzania na rachunku prowadzonym przez tę kasę,
5. przeniósł uprawnienia do rachunku oszczędnościowo-kredytowego na rzecz osób trzecich, z wyjątkiem dzieci własnych lub przysposobionych

   - do dochodu (przychodu) lub podatku należnego za rok, w którym zaistniały te okoliczności, dolicza się odpowiednio kwoty uprzednio odliczone z tych tytułów.

Konstrukcja przepisu art. 27a ust. 13 wskazuje, iż przypadki w nim wymienione mają charakter katalogu zamkniętego. Oznacza to, że wystąpienie innych okoliczności niż wyżej wskazane nie stanowi podstawy do zwrotu ulg mieszkaniowych wykorzystanych w latach wcześniejszych.

Reasumując, przeznaczenie na cele działalności gospodarczej 80,68 % całkowitej powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego, w związku z którym Wnioskodawczyni korzystała i kontynuuje korzystanie z tzw. dużej ulgi budowlanej, nie skutkuje utratą prawa do tej ulgi i koniecznością jej zwrotu do Urzędu, gdyż częściowe przeznaczenie budynku mieszkalnego na użytkowy nie zostało wymienione w powołanym wyżej art. 27a ust. 13 ustawy i w związku z tym wykorzystana ulga z tytułu budowy budynku mieszkalnego nie będzie podlegała zwrotowi.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wniosek w części dotyczącej ustawy o podatku od towarów i usług rozstrzygnięto w dniu 9 kwietnia 2010 r. interpretacją indywidualną nr ILPP1/443-125/10-4/BD.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.