INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni, przedstawione we wniosku z dnia 03 marca 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP 10 marca 2010 r.) uzupełnionym w dniu 14 czerwca 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu uzyskanego z tytułu sprzedaży poddasza (przeznaczonego na lokal mieszkalny) przekazanego na pokrycie wkładów członków Spółdzielni - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 marca 2010 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu uzyskanego z tytułu sprzedaży poddasza (przeznaczonego na lokal mieszkalny) przekazanego na pokrycie wkładów członków Spółdzielni.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 27 maja 2010r. Znak: IBPBI/2/423-398/10/PC wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano w dniu 14 czerwca 2010r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółdzielnia wybudowała budynek mieszkalny z garażami w przyziemiu. Inwestycja została sfinansowana wkładami członków Spółdzielni. Inwestycje rozliczono i przekazano do użytkowania.

W 2004 roku na wniosek mieszkańców i za zgodą organu samorządowego Rady Nadzorczej wykonano ogrodzenie przy tym budynku (jest to nieruchomość jednobudynkowa).

Budowę ogrodzenia potraktowano jako ulepszenie - modernizację - zgodnie z przepisami art. 31 ust. 1 ustawy o rachunkowości oraz art. 16g ust. 13 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116, ze zm.) /winno być: Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm./. Wartość początkowa środka trwałego została powiększona o koszty modernizacji.

W omawianym okresie w przypadku modernizacji budynku, członek któremu przysługiwało spółdzielcze prawo do lokalu był obowiązany uzupełnić wkład mieszkaniowy lub budowlany (art. 10 ust. 5 oraz art. 173 ust. 5 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych), a właściciel pokryć koszty modernizacji.

Koszty modernizacji zostały rozliczone z członkami i właścicielami. Kwota wynikająca do zapłaty z w/w rozliczenia stanowi zobowiązanie członków i właścicieli wobec Spółdzielni z tytułu uzupełnienia wkładów lub pokrycia kosztów modernizacji.

W 2009r Spółdzielnia sprzedała poddasze w tym budynku z przeznaczeniem na lokal mieszkalny.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca dodatkowo wyjaśnił, iż

• Rada Nadzorcza w roku 2004 na wniosek mieszkańców o budowę ogrodzenia (nieruchomość jednobudynkowa) wyraziła zgodę, zaliczając budowę ogrodzenia jako modernizację na podstawie Uchwały Nr 209 z dnia 30.07.2004r.,
• koszty modernizacji w omawianym okresie zgodnie z art. 10 ust. 5 oraz art. 173 ust. 5 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych zwiększały wkłady budowlane, a właściciele zobowiązani byli pokryć koszty modernizacji,
• budowę ogrodzenia zakończono w 2004r. i rozliczono na poszczególnych członków i właścicieli,
• kwoty z w/w rozliczenia figurują na koncie rozliczeniowym „zobowiązania z tytułu uzupełnienia wkładów i kosztów modernizacji",
• w 2009r. Spółdzielnia sprzedała poddasze z przeznaczeniem na lokal mieszkalny.
  
  

Uzyskane środki pieniężne stanowią dochód tej nieruchomości.

W 2010 roku wpłynął wniosek mieszkańców tego budynku (zgodnie z § 2 Uchwały Nr 298 Rady Nadzorczej z dnia 19.11.2004r.) o pokryciu zobowiązań członków Spółdzielni i właścicieli z tytułu uzupełnienia wkładów lub pokrycia modernizacji środkami pieniężnymi ze sprzedaży poddasza.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy dochód ze sprzedaży poddasza (czyli z gospodarki zasobami mieszkaniowymi) przeznaczony na pokrycie zobowiązań z tytułu uzupełnienia wkładów przez członków i właścicieli będzie podlegał przez spółdzielnię opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych...

(pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, dochód uzyskany ze sprzedaży poddasza, a przeznaczony na pokrycie zobowiązań członków i właścicieli nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Stosownie do treści art. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (t. j. Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116, ze zm.), celem spółdzielni mieszkaniowej, jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin, przez dostarczanie członkom samodzielnych lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych, a także lokali o innym przeznaczeniu.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi – w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

W świetle powyższego opodatkowaniu podlegać będą:

• dochody uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, które nie zostały przeznaczone na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych,
• dochody uzyskane z innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.
  
  

Przez „zasoby mieszkaniowe”, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy rozumieć nie tylko lokale mieszkalne, ale również pozostałe pomieszczenia i urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego, lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców, a także ułatwiające im dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające sprawne jego funkcjonowanie oraz administrowanie.

Zasadne jest więc zaliczenie do zasobów mieszkaniowych:

1. budynków mieszkalnych wraz z wyposażeniem technicznym oraz przynależnymi do nich pomieszczeniami, w szczególności: dźwigi osobowe i towarowe, aparaty do wymiany ciepła, kotłownie i hydrofornie wbudowane, klatki schodowe, strychy, piwnice, komórki, garaże,
2. pomieszczeń znajdujących się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związanych z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, w szczególności: budynków (pomieszczeń) administracji osiedlowej, kotłowni i hydroforni wolnostojących, osiedlowych warsztatów (zakładów) konserwacyjno-remontowych,
3. urządzeń i uzbrojenia terenów, na których znajdują się w/w budynki, w szczególności: zbiorników-dołów gnilnych, szamb, rurociągów i przewodów sieci wodociągowo-kanalizacyjnej, gazowej, ciepłowniczej, sieci elektroenergetycznych i telefonicznych, budowli inżynieryjnych (studni itp.), budowli komunikacyjnych (np: drogi osiedlowe, ulice, chodniki), innych budowli i urządzeń związanych z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mających wpływ na prawidłowe funkcjonowanie budynków mieszkalnych (np: latarnie oświetleniowe, ogrodzenia).
4. gruntów na których posadowione są budynki mieszkalne.
   
   

W języku potocznym, pojęcie „gospodarka” – w kontekście omawianego przypadku oznacza dysponowanie i zarządzanie czymś. „Zasób” zaś to m.in. pewna nagromadzona ilość czegoś. Natomiast pojecie „mieszkanie” jest równoznaczne w swojej treści z pomieszczeniem, w którym się mieszka (vide: Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, http://sjp.pwn.pl). Tak więc przymiotnik „mieszkaniowy”, „mieszkaniowych” określa rzeczy związane z mieszkaniem. W konsekwencji, z interpretacji językowej pojęcia „gospodarka zasobami mieszkaniowymi” wynika, że gospodarka ta obejmuje dysponowanie i zarządzanie zgromadzonymi rzeczami związanymi z zamieszkiwaniem.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, iż Spółdzielnia wybudowała ogrodzenie co zostało potraktowane jak modernizacja budynku. W przypadku modernizacji budynku członek, któremu przysługiwało spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu był zobowiązany uzupełnić wkład budowlany, natomiast właściciele lokali byli zobowiązani ponieść koszty modernizacji (w przypadku modernizacji budynku, członek któremu przysługiwało spółdzielcze prawo do lokalu był obowiązany uzupełnić wkład mieszkaniowy lub budowlany, a właściciel pokryć koszty modernizacji). Kwota przypadająca do zapłaty stanowi zatem zobowiązania członków i właścicieli wobec Spółdzielni. Natomiast Spółdzielnia sprzedała poddasze (lokal mieszkalny), a uzyskany z tego tytułu dochód przeznaczyła (zgodnie z wnioskiem mieszkańców) na pokrycie ich zobowiązań z tytułu uzupełnienia wkładów lub pokrycia kosztów modernizacji.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż pomieszczenie poddasza budynku przeznaczonego na lokal mieszkalny, mieści się w pojęciu zasobów mieszkaniowych Spółdzielni Mieszkaniowej, zatem dochód ze sprzedaży poddasza należy uznać za dochód z gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

Kwestią do rozstrzygnięcia pozostaje zatem jego przeznaczenie. W opisanym stanie faktycznym dochód uzyskany z gospodarki zasobami mieszkaniowymi został przeznaczony na uregulowanie zobowiązań członków spółdzielni i właścicieli lokali wobec Spółdzielni.

Dochód ze sprzedaży poddasza nie został więc przeznaczony na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych, a zatem dochód ten nie może korzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Jednocześnie dodaje się, że w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca dołączył uchwały Rady Nadzorczej. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej, działając w imieniu Ministra Finansów, nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem podanym we wniosku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach ul. Prosta 10 po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.