INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 14 maja 2010r., który został złożony w tut. Biurze w tym samym dniu, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży samochodu osobowego wykupionego po zakończeniu jego leasingu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 maja 2010r. został złożony w tut. Biurze ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży samochodu osobowego wykupionego po zakończeniu jego leasingu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka cywilna prowadzi działalność gospodarczą, opodatkowaną na zasadach ogólnych. Na podstawie umowy leasingu operacyjnego, trwającego 36 miesięcy, użytkuje samochód osobowy. Po upływie tego okresu firma dokona wykupu samochodu za kwotę 1.213,11 zł. Będzie on używany do prowadzonej działalności krócej niż 1 rok. Samochód ten nie spełnia więc definicji środka trwałego. Nie stanowi on również wyposażenia ujętego w ewidencji wyposażenia. Zakup będzie zaksięgowany w koszty (kol. 14).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy jeżeli ww. samochód po upływie sześciu miesięcy zostanie sprzedany, to czy przychód uzyskany ze sprzedaży będzie przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej...

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód ze sprzedaży przedmiotowego samochodu nie będzie przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej. Na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się tylko przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą środków trwałych, składników majątku o wartości początkowej nie przekraczającej 1.500 zł oraz wartości niematerialnych i prawnych. Samochód ten nie zostanie zaliczony do środków trwałych, nie będzie też ujęty w ewidencji wyposażenia.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010r. Nr 51 poz. 307 ze zm.), źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zasady ustalania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej zostały określone w art. 14 ustawy, który w ust. 1 stanowi, że za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Natomiast art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1 ww. ustawy, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g, nie przekracza 1.500 zł,
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi

-ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Zgodnie ze zdarzeniem przyszłym przedstawionym przez Spółkę, samochód używany jest na podstawie umowy leasingu operacyjnego. Zatem opłaty leasingowe, o ile umowa leasingu spełnia wymogi, o których mowa w art. 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mogą być zaliczane, do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. Możliwość preferencyjnego wykupu samochodu po okresie leasingu, też będzie związana z działalnością gospodarczą. Ponadto jak wskazał Wnioskodawca przedmiotowy samochód po jego wykupieniu, będzie również wykorzystywany na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, a wydatek na jego wykupienie będzie stanowił koszt uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej. W świetle powyższego istnieje ścisłe powiązanie pomiędzy tym składnikiem majątku, a prowadzoną działalnością gospodarczą.

Należy zauważyć, iż przepis art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie wymienia wszystkich przychodów z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy. Natomiast przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, wskazuje na niektóre rodzaje przychodów, również zaliczanych do przychodów z działalności gospodarczej.

Stwierdzić zatem należy, iż przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej, a więc również, że sprzedaży samochodu używanego przy prowadzeniu działalności gospodarczej, będącego wcześniej przedmiotem leasingu operacyjnego, nie wprowadzonych do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, stanowią przychód z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższego przedstawione we wniosku stanowisko jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zważywszy na fakt, iż wnioskodawcą jest Spółka Cywilna niniejsza interpretacja stosownie do postanowień m. in. art. 14k Ordynacji podatkowej jest wiążąca tylko dla tej Spółki co oznacza, iż nie wywołuje bezpośrednio skutków dla jej wspólników.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.