Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/415-165/13-6/MG
z 25 kwietnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 16.01.2013 r. (data wpływu 18.01.2013 r.) oraz w uzupełnieniu wniosku z dnia 18.03.2013 r. (data nadania 18.03.2013 r., data wpływu 20.03.2013 r.) na wezwanie tut. organu z dnia 06.03.2013 r. Nr IPPB2/415-165/13-2/MG i Nr IPPB2/436-35/13-2/MZ (data nadania 06.03.2013 r., data doręczenia 12.03.2013 r.) i w uzupełnieniu z dnia 16.04.2013 r. (data nadania 16.04.2013 r., data wpływu 18.04.2013 r.) na wezwanie tut. organu z dnia 05.04.2013 r. Nr IPPB2/415-165/13-4/MG (data nadania 05.04.2013 r., data doręczenia 09.04.2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przeznaczenia przychodu ze sprzedaży udziału w lokalu mieszkalnym nabytego w spadku na remont domu znajdującego się za granicą - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18.01.2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przeznaczenia przychodu ze sprzedaży udziału w lokalu mieszkalnym nabytego w spadku na remont domu znajdującego się za granicą.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca od 1978 r. na stałe mieszka w Norwegii. Tam pracuje, tam płaci wszystkie podatki. Posiada własny dom.

W 2012 r. po śmierci obojga rodziców – J. i H. wraz z rodzeństwem mieszkającym w Polsce Wnioskodawca stał się spadkobiercą mieszkania, które następnie zostało sprzedane – spadek został podzielony w częściach równych na 4 osoby (ksero aktu notarialnego w załączeniu).

Rodzeństwo Wnioskodawcy złożyło stosowne zeznanie podatkowe i według oświadczeń o wykorzystaniu spadku na cele remontów swoich i mieszkań w okresie 2 lat – nie będą zobowiązani do podatku od spadku.

Przedmiotowy wniosek obarczony był brakami formalnymi, w związku z tym pismem z dnia 06.03.2013 r. IPPB2/415-165/13-2/MG i Nr IPPB2/436-35/13-2/MZ (data nadania 06.03.2013 r., data doręczenia 12.03.2013 r.), na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez:

• wskazanie w zakresie jakiej ustawy ma być wydana interpretacja indywidualna, tj. tak jak zaznaczono w części D.2. poz. 42 - podatek od spadków i darowizn, czy też tak jak wskazano w części D.3. poz. 45 - podatek od spadków i darowizn oraz podatek dochodowy od osób fizycznych. Jeżeli interpretacja ma być wydana w zakresie obu wskazanych ustaw należy uiścić dodatkową kwotę opłaty w wysokości 40 zł, ewentualnie wskazać w zakresie której ustawy ma być wydania interpretacja indywidualna.
  
  
  

W sytuacji gdy interpretacja ma być wydana w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych organ podatkowy prosi o:

1. doprecyzowanie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych poprzez wyjaśnienie:
   • czy nabyte w spadku mieszkanie znajdowało się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
     
   • czy mieszkanie to stanowiło spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, czy też odrębną własność,
     
   • z jakim dniem Wnioskodawczyni nabyła udział w przedmiotowym mieszkaniu, tj. organ podatkowy prosi o podanie daty śmierci spadkodawców (ojca i matki),
     
   • z jakim dniem zostało sprzedane przedmiotowe mieszkanie,
     
   • czy Wnioskodawczyni posiada certyfikat rezydencji podatkowej potwierdzający miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Norwegii,
2. przedstawienie stanowiska Wnioskodawczyni do sformułowanych we wniosku pytań.
   
   

Wnioskodawca uzupełnił braki formalne wniosku w ustawowym terminie, pismem z dnia 18.03.2013 r. (data nadania 18.03.2013 r., data wpływu 20.03.2013 r.), w którym poinformował, iż:

1. mieszkanie nabyte w spadku to spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu,
   
2. rodzice Wnioskodawcy – J. zmarł 4 listopada 1999 r., Helena K zmarła 6 listopada 2011 r.,
   
3. mieszkanie zostało sprzedane 27 marca 2012 r.,
   
4. Wnioskodawca posiada obywatelstwo polskie i norweskie - data emigracji z Polski 19.08.1978 r., zameldowany pod obecnym adresem od 25.03.1987 r. - dom stanowi własność Wnioskodawcy,
   
5. Wnioskodawca rozlicza się z podatków na terenie Norwegii.
   
   

Wnioskodawca uzupełnił braki formalne wniosku w ustawowym terminie, pismem z dnia 18.03.2013 r. (data nadania 18.03.2013 r., data wpływu 20.03.2013 r.), w którym poinformował, iż:

Przedmiotowy wniosek obarczony był brakami formalnymi, w związku z tym pismem z dnia 05.04.2013 r. IPPB2/415-165/13-4/MG (data nadania 05.04.2013 r., data doręczenia 09.04.2013 r.), na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, ponownie wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez:

• przeformułowanie pytań sformułowanych przez Wnioskodawcę w piśmie stanowiącym odpowiedź na wezwanie tut. organu z dnia 18.03.2013 r., tak aby wniosek dotyczył pytań o wykładnię przepisów prawa materialnego i ich zastosowania w opisanym stanie faktycznym, tj. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz by w konsekwencji możliwe było wydanie w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej - pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego,
  
• przedstawienie własnego stanowiska Wnioskodawcy adekwatnie do ponownie sformułowanych pytań podatkowych.
  
  
  

Wnioskodawca uzupełnił braki formalne wniosku w ustawowym terminie, pismem z dnia 16.04.2013 r. (data nadania 16.04.2013 r., data wpływu 18.04.2013 r.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawcy, jako polskiemu obywatelowi przysługuje prawo skorzystania z ulgi podatkowej, może za środki uzyskane ze sprzedaży mieszkania nabytego w drodze spadku w 1/4 remontować swój dom w Norwegii, rozliczając się w Polsce, mimo, iż dom Wnioskodawcy jest w Norwegii?

Przedmiotowa interpretacja indywidualna została wydana w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W odniesieniu do ustawy o podatku od spadków i darowizn zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Wnioskodawcy, jako polskiemu obywatelowi przysługuje prawo skorzystania z ulgi podatkowej, może za środki uzyskane ze sprzedaży mieszkania nabytego w drodze spadku w 1/4 remontować swój dom w Norwegii, rozliczając się w Polsce, mimo, iż dom Wnioskodawcy jest w Norwegii.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ww. ustawy, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Za dochody osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przez osobę, która nie posiada miejsca zamieszkania w Polsce uważa się zgodnie z art. 3 ust. 2b pkt 4 ww. ustawy w szczególności dochody (przychody) z położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości, w tym ze sprzedaży takiej nieruchomości.

W myśl art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego i jego uzupełnienia wynika, że Wnioskodawca od 1978 r. na stałe mieszka w Norwegii, tam jest zameldowany. Posiada obywatelstwo polskie i norweskie. W Norwegii pracuje i płaci wszystkie podatki. W Norwegii Wnioskodawca posiada własny dom. Po śmierci obojga rodziców (ojciec Wnioskodawcy zmarł 04.11.1999 r., natomiast matka zmarła 06.11.2011 r.) wraz z rodzeństwem mieszkającym w Polsce Wnioskodawca stał się spadkobiercą udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego. Nabyte w spadku mieszkanie sprzedane zostało 27.03.2012 r.

Przyjmując za Wnioskodawcą, miejsce zamieszkania Wnioskodawcy znajduje się w Norwegii, a zatem w Polsce zobowiązany jest płacić podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

W świetle art. 6 ust. 1 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Norwegii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Warszawie dnia 9.09.2009 r. (Dz. U. z 2010 r., Nr 134, poz. 899), dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z majątku nieruchomego (włączając w to dochód z gospodarstwa rolnego lub leśnego) położonego w drugim Umawiającym się Państwie może być opodatkowany w tym drugim Państwie.

Określenie „majątek nieruchomy” ma takie znaczenie, jakie nadaje mu prawo tego Umawiającego się Państwa, na którego terytorium dany majątek jest położony. Określenie to obejmuje w każdym przypadku mienie przynależne do majątku nieruchomego (włączając w to żywy inwentarz oraz wyposażenie używane w gospodarstwach rolnych i leśnych), prawa, do których mają zastosowanie przepisy prawa powszechnego dotyczące własności ziemi, prawo użytkowania majątku nieruchomego, jak również prawa do zmiennych lub stałych świadczeń z tytułu eksploatacji lub prawa do eksploatacji, złoża mineralne, źródła i inne zasoby naturalne; statki morskie i statki powietrzne nie stanowią majątku nieruchomego (art. 6 ust. 2 Umowy).

Ujęcie w tym przepisie słów „może być opodatkowany” nie oznacza możliwości opodatkowania. Sformułowanie to oznacza, że sprzedaż nieruchomości położonej w danym kraju (w tym wypadku w Polsce) podlega opodatkowaniu w tym kraju o ile ustawy podatkowe danego kraju przewidują takie opodatkowanie.

Wobec osoby posiadającej miejsce zamieszkania na terytorium Norwegii, która uzyskuje dochody ze sprzedaży nieruchomości położonej na terytorium Polski, w myśl art. 6 ust. 1 i 2 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Norwegii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, zastosowanie mają przepisy powołanej powyżej ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie przepisu art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów zwolnionych na podstawie art. 21, 52, 52a i 52c wymienionej ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
   
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
   
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów
   
   
   

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości następuje po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec wyżej przywołanych regulacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przedstawionym stanie faktycznym dla opodatkowania przychodu z odpłatnego zbycia udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego istotne znaczenie ma data i forma nabycia przedmiotowego udziału.

Należy wyjaśnić, iż zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.), spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, iż dniem nabycia przez Wnioskodawczynię spadku jest data śmierci spadkodawcy.

W myśl art. 1035 ustawy Kodeks cywilny, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku.

Mając na uwadze powyższe uregulowania prawne stwierdzić należy, iż Wnioskodawca udział w przedmiotowym mieszkaniu nabył po zmarłym ojcu w 1999 r., natomiast udział po zmarłej matce w 2011 r. Tym samym sprzedaż w 2012 r. udziału w mieszkaniu nabytego w spadku po ojcu nastąpiła po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce jego nabycie, co oznacza, że przychód uzyskany ze sprzedaży tego udziału nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, podlegającego opodatkowaniu. Natomiast do przychodu, jaki Wnioskodawca uzyskał z odpłatnego zbycia udziału nabytego w drodze spadku w 2011 r. po zmarłej matce mają zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu ustawy obowiązującym w 2011 r.

Ustawą z dnia 06 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 ze zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 01 stycznia 2009 r.

I tak, w myśl art. 30e ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania (art. 22 ust. 6c ww. ustawy).

Wysokość tych nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Zgodnie z art. 45 ust. 1a pkt 3 ww. ustawy, w terminie do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym podatnicy są zobowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e.

W przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy, podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 ustawy, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

W myśl art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

1. wydatki poniesione na:
   
   
   1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
      
   2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
      
   3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
      
   4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
      
   5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego
      
   
   
   

- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej,

Na podstawie art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Stosownie do art. 21 ust. 28 ww. ustawy, za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

1. nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub
   
2. budowę, rozbudowę nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku albo jego części
   
   
   

- przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Zgodnie natomiast z treścią art. 21 ust. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku ponoszenia wydatków na cele mieszkaniowe w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, na którego terytorium podatnik ponosi wydatki na cele mieszkaniowe.

Jak wynika z powyższego ustawodawca w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 01 stycznia 2009 r. przewidział możliwość zwolnienia z opodatkowania dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, po spełnieniu określonych warunków, o których mowa w ustawie.

Powołany powyżej przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym wiąże skutki prawne w postaci zwolnienia od opodatkowania z faktem przeznaczenia – w warunkach określonych w ustawie – uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych przychodu wyłącznie na cele wymienione w przepisie art. 21 ust. 25 ww. ustawy. Zatem podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z powołanego wyżej art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - w brzmieniu obowiązującym od 01 stycznia 2009 r. - jest fakt wydatkowania począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie środków z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych na wskazane w ustawie własne cele mieszkaniowe. Ustawodawca formułując przedmiotowe zwolnienie w sposób jednoznaczny wskazał realizację celów mieszkaniowych, które pozwalają na skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania.

Jednym z takich celów jest m.in. budowa, rozbudowa, nadbudowa, przebudowa lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego, położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej (art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zatem wobec wyżej powołanych regulacji prawnych, w oparciu o przedstawiony we wniosku stan faktyczny, oraz biorąc pod uwagę brzmienie przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdzić należy, iż Wnioskodawca ma prawo do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania dochodu uzyskanego ze sprzedaży udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego, jeżeli środki uzyskane ze sprzedaży przeznaczy na jeden z celów mieszkaniowych enumeratywnie wymienionych w tym przepisie. Nie ma żadnych przeszkód prawnych do tego, aby Wnioskodawca przeznaczył uzyskany przychód z odpłatnego zbycia udziału w lokalu mieszkalnym na realizację własnego celu mieszkaniowego, tj. na remont własnego domu znajdującego się na terytorium Norwegii.

Z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od dnia 01 stycznia 2009 r. wynika wprost, że wnioskodawca może zrealizować własne cele mieszkaniowe w każdym państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej. W Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Norwegii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Warszawie dnia 9.09.2009 r. (Dz. U. z 2010 r., Nr 134, poz. 899) w art. 25 „Wymiana informacji” zapisana została podstawa prawna do uzyskania z Norwegii informacji podatkowych istotnych dla oceny przez Rzeczpospolitą Polską spełnienia warunków do zwolnienia.

Reasumując, stwierdzić należy, iż Wnioskodawcy przysługuje prawo skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży w 2012 r. udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego nabytego w spadku w 2011 r. po zmarłej matce, w oparciu o przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przeznaczając środki uzyskane ze sprzedaży tego udziału na remont domu w Norwegii.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.