INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 02.04.2010 r. (data wpływu 12.04.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur zaliczkowych oraz faktury końcowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12.04.2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur zaliczkowych oraz faktury końcowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Wraz z żoną zamierza nabyć z majątku wspólnego lokal użytkowy, który w całości będzie wykorzystywany na wynajem na cele użytkowe. W związku z tym w dniu 13.03.2009 r. Wnioskujący wraz z żoną zawarł „umowę przedwstępną ustanowienia odrębnej własności lokalu i jego sprzedaży”. Zgodnie z tą umową Wnioskodawca dokonuje wpłat zaliczek, na potwierdzenie czego sprzedawca wystawia faktury VAT, na imię i nazwisko Wnioskodawcy. Wnioskujący pomniejsza należny podatek VAT o podatek VAT wynikający z faktur zaliczkowych w miesiącach otrzymania faktur. Sprzedawca przewiduje zakończenie budowy i wystawienie końcowej faktury VAT w najbliższym czasie, tj. kwietniu lub maju br. Wnioskodawca zamierza pomniejszyć podatek należny o podatek wynikający z faktury końcowej za miesiąc, w którym otrzyma tę fakturę, tak jak dotychczas czynił w przypadku faktur zaliczkowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy postępowanie Wnioskodawcy jest prawidłowe...

Zdaniem Wnioskodawcy, jego działanie jest zgodne z przepisami, ponieważ zgodnie z art. 86 ust. 1, ust. 2 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Ustawodawca nie zdefiniował zwrotu „nabycia prawa do rozporządzania towarem” w ujęciu omawianego przepisu. Odnosząc się do tego znaczenia stwierdzić przede wszystkim należy, że istota dostawy w rozumieniu art. 7 ust. 1 ww. ustawy polega na „przeniesieniu prawa” do rozporządzania towarami jak właściciel. Pojęcie „rozporządzanie towarami jak właściciel” należy rozumieć szeroko, jako obejmujące nie tylko uprawnienie do prawnego dysponowania towarem. Przepis ustawy VAT ma zastosowanie do każdego przeniesienia prawa na inną stronę, które to przeniesienie skutkuje tym, że strona ta uzyskuje de facto, możliwość korzystania z rzeczy tak jak właściciel, nawet jeśli nie wiązało się to z przeniesieniem własności w sensie ekonomicznym wskazując na uniezależnienie opodatkowania od przeniesienia własności towarów. Znajduje to wyraz w formule „jak właściciel” co implikuje możliwość uznania za dostawę towarów również owego faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą bez względu czy w rzeczywistości w ślad za tym doszło do przeniesienia prawa własności.

Przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel w ramach dostawy towarów wiąże się z czynnością wydania towarów, jako zdarzenia, które rodzi obowiązek podatkowy po stronie dostawcy, nabywcy zaś przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w chwili otrzymania faktury, nie wcześniej jednak niż z chwilą nabycia prawa do rozporządzania jak właściciel.

Zgodnie z zapisem art. 19 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. Stosownie do ust. 4 powołanego przepisu jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

W myśl art. 19 ust. 11 ustawy, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.
   
   

Zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje: w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Natomiast ust. 11 tego artykułu stanowi, że jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

W myśl art. 86 ust. 12 ustawy, w przypadku otrzymania faktury, o której mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a lub lit. c, przed nabyciem prawa do rozporządzania towarem jak właściciel albo przed wykonaniem usługi, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje z chwilą nabycia prawa do rozporządzania towarem lub z chwilą wykonania usługi.

Zgodnie natomiast z art. 86 ust. 12a cyt. ustawy, przepisu ust. 12 nie stosuje się do przypadków, gdy:

1. faktura dokumentuje czynności, od których obowiązek podatkowy powstał zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 1, 2, 4, 7, 9-11;
2. nabycie prawa do dysponowania towarem jak właściciel lub wykonanie usługi nastąpiło przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej, w której podatnik dokonał obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktury.
   
   

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Stosownie do § 9 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2008r. Nr 212 poz. 1337 z późn. zm.), fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 10-12.

W myśl § 10 ust. 1 ww. rozporządzenia, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część lub całość należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, ratę, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano część lub całość należności od nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Wraz z żoną zamierza nabyć z majątku wspólnego lokal użytkowy, który w całości będzie wykorzystywany na wynajem na cele użytkowe. W związku z tym w dniu 13.03.2009 r. Wnioskujący wraz z żoną zawarł „umowę przedwstępną ustanowienia odrębnej własności lokalu i jego sprzedaży”. Zgodnie z tą umową Wnioskodawca dokonuje wpłat zaliczek, na potwierdzenie czego sprzedawca wystawia faktury VAT, na imię i nazwisko Wnioskodawcy. Wnioskujący pomniejsza należny podatek VAT o podatek VAT wynikający z faktur zaliczkowych w miesiącach otrzymania faktur. Sprzedawca przewiduje zakończenie budowy i wystawienie końcowej faktury VAT w najbliższym czasie, tj. kwietniu lub maju br. Wnioskodawca zamierza pomniejszyć podatek należny o podatek wynikający z faktury końcowej za miesiąc, w którym otrzyma tę fakturę, tak jak dotychczas czynił w przypadku faktur zaliczkowych.

W świetle przedstawionych wyżej przepisów prawa oraz na podstawie przedstawionego zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, iż Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, bowiem obniżenie to przysługuje czynnym podatnikom podatku od towarów i usług, jeżeli nabyte towary i usługi służą czynnościom opodatkowanym. Wnioskodawca jest podatnikiem VAT, a lokal użytkowy, o którym mowa we wniosku, w całości będzie wykorzystywany przez Wnioskodawcę do wynajmu na cele użytkowe, a zatem będzie służył do wykonywania czynności opodatkowanych.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego z otrzymanych faktur zaliczkowych przysługuje Wnioskodawcy w rozliczeniu za okres, w którym otrzyma te faktury zaliczkowe. W przypadku natomiast faktury końcowej wystawionej przez sprzedawcę, przy dokonywaniu odliczenia podatku naliczonego należy mieć na uwadze treść art. 86 ust. 12 i 12a ustawy, co oznacza, że Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym nabędzie prawo do rozporządzania lokalem jak właściciel.

Oznacza to, że Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury końcowej, w miesiącu otrzymania tej faktury, pod warunkiem, że będzie to również miesiąc przeniesienia na Wnioskodawcę prawa do rozporządzania lokalem jak właściciel. W przypadku, gdy Wnioskodawca otrzyma fakturę końcową przed nabyciem prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, prawo do odliczenia podatku naliczonego zawieszone zostaje do czasu przeniesienia prawa do rozporządzania lokalem jak właściciel, lub przysługuje z chwilą otrzymania faktury, jeśli nabycie prawa do rozporządzania lokalem jak właściciel nastąpi przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej, w której Wnioskodawca dokona obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z niej wynikający.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.