INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 03 marca 2010 r. (data wpływu 05 marca 2010 r.) uzupełnionym w dniu 12 maja 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej Ordynacji podatkowej w zakresie umorzenia zaległości podatkowej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 05 marca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej Ordynacji podatkowej w zakresie umorzenia zaległości podatkowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W ramach zawartej umowy pomiędzy firmą Wnioskodawcy, a firmą francuską na terenie Francji wykonane zostały roboty budowlane. Firma francuska nigdy nie kwestionowała zarówno jakości wykonanych prac budowlanych jak i samej należności, czego dowodem było przedstawienie faktur do zapłaty. W tej sprawie zleceniodawca nie kwestionował zobowiązań.

Faktury wystawione zostały w 2008 r. na kwotę 67 588,00 EURO i do dnia dzisiejszego nie są zapłacone. Dnia 26 września 2008 r. Spółka Adwokacka w imieniu firmy Wnioskodawcy zgłosiła wierzytelność do Sądu Gospodarczego we Francji na kwotę główną 67 588,00 EURO, oraz kwotę 509,92 EURO (za czek bez pokrycia) oraz kwotę odsetek na podstawie KC. W związku z likwidacją firmy francuskiej w listopadzie 2009 r. wierzyciel - Wnioskodawca zwrócił się z pismem do Pełnomocnika Sądowego ds. Ugody i Likwidacji Przedsiębiorstw z zapytaniem jakie są szanse na wyegzekwowanie należności. Odpowiedź od Pełnomocnika Sądowego wyrażona była jednym zdaniem cyt. „Potwierdzam niniejszym, że nie będzie żadnej nadziei na zapłatę na rzecz wierzycieli nie zabezpieczonych w ramach likwidacji firmy francuskiej, spółki, którą reprezentuję w charakterze Pełnomocnika Likwidatora”.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Następstwem upadku firmy francuskiej było i jest zachwianie kondycji finansowej Wnioskodawcy. Wystawienie faktur na rzecz kontrahenta spowodowało obowiązek podatkowy który został uiszczony.

1. Czy kwota podatku należnego może zostać umorzona przez organ podatkowy z uwagi na upadek i niewypłacalność firmy francuskiej...

Zdaniem Wnioskodawcy, kwota podatku należnego powinna zostać umorzona przez organ podatkowy z uwagi na niewypłacalność firmy francuskiej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 67a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), organ podatkowy, na wniosek podatnika, z zastrzeżeniem art. 67b, w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem podatnika lub interesem publicznym, może:

1. odroczyć termin płatności podatku lub rozłożyć zapłatę podatku na raty;
2. odroczyć lub rozłożyć na raty zapłatę zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę lub odsetki określone w decyzji, o której mowa w art. 53a;
3. umorzyć w całości lub w części zaległości podatkowe, odsetki za zwłokę lub opłatę prolongacyjną.

Stosownie do art. 67a § 2 Ordynacji podatkowej umorzenie zaległości podatkowej powoduje również umorzenie odsetek za zwłokę w całości lub w takiej części, w jakiej została umorzona zaległość podatkowa.

Biorąc pod uwagę treść powołanego powyżej przepisu art. 67a Ordynacji podatkowej należy zauważyć, iż tak brzmiące przepisy dają właściwym organom podatkowym prawo do podejmowania niezależnych decyzji o udzieleniu ulgi w spłacie zobowiązań podatkowych bądź odmowie jej udzielenia.

Jednak każdorazowo właściwy organ podatkowy – działając na podstawie przepisów prawa – prowadzi postępowanie podatkowe mające na celu ocenić, czy materiały zgromadzone w sprawie dają podstawę do stwierdzenia, że wnioskujący o ulgę w sposób dostateczny uzasadnił swój ważny interes w danej sprawie lub interes publiczny, przemawiający za potrzebą udzielenia ulgi w spłacie zobowiązań. Dopiero ta analiza pozwala na rozstrzygnięcie sprawy i podjęcie przez organ podatkowy odpowiednich decyzji.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż podatnik może, składając odpowiedni wniosek, ubiegać się o odroczenie terminu płatności podatku lub rozłożenia zapłaty podatku na raty, może również ubiegać się o odroczenie w całości lub w części zaległości podatkowej, odsetek za zwłokę. Przy czym zaległością podatkową jest zgodnie z art. 51 § 1 Ordynacji podatkowej podatek niezapłacony w terminie płatności.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż Wnioskodawca nie może ubiegać się o umorzenie podatku, ponieważ należny podatek od wystawionych faktur został uiszczony i u Wnioskodawcy nie występuje zaległość podatkowa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.