INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 05.02.2010 r. (data wpływu 15.02.2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 17.05.2010r. (data wpływu 19.05.2010r.) na wezwanie z dnia 13.05.2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zastosowania zwolnienia względem oleju fuzlowego zużywanego jako paliwo opałowe do otrzymywania energii cieplnej służącej do suszenia wywaru – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15.02.2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zastosowania zwolnienia względem oleju fuzlowego zużywanego jako paliwo opałowe do otrzymywania energii cieplnej służącej do suszenia wywaru.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 17.05.2010 r. (data wpływu 19.05.2010 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu nr IPPP3/443-146/10-2/KB z dnia 13.05.2010 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka została powołana w celu budowy i eksploatacji Zakładu Produkcji Etanolu (dalej ZPE) . ZPE posiada instalację do produkcji etanolu znajdującego zastosowanie jako komponent do produkcji paliw silnikowych. Surowcem do produkcji jest ziarno kukurydzy (opcjonalnie pszenicy). Instalacja posiada roczną zdolność produkcyjną na poziomie ok. 140 000 000 I - bioetanolu.

W ramach procesu produkcji bioetanolu Spółka będzie otrzymywała dwa produkty dodatkowe: oleje fuzlowe oraz skoncentrowane przedgony.

Produkty te Spółka chciałaby zużyć wewnętrznie w zakładzie Spółki, poprzez ich spalanie w procesie suszenia wywaru (będącego paszą dla bydła), który jest produktem ubocznym w procesie produkcji bioetanolu.

Oleje fuzlowe oraz skoncentrowane przedgony byłyby wykorzystywane jako paliwo opałowe do otrzymywania energii cieplnej służącej do suszenia w/w wywaru.

Tym samym produkty te zużywane byłyby w zakładzie Spółki na cele opałowe w urządzeniu grzewczym w wyniku spalania w procesie suszenia.

Oleje fuzlowe klasyfikowane są wg PKWiU do 24.66.48 - 99.00, kod CN 3824 90 97.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy oleje fuzlowe zużywane w zakładzie Spółki jako paliwo opałowe do otrzymywania energii cieplnej służącej do suszenia produktu ubocznego (wywaru - wyrób nieakcyzowy) w ramach procesu produkcji bioetanolu, są zwolnione od podatku akcyzowego...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z § 10 pkt 1 lit. a rozporządzenia, zwalnia się od akcyzy olej opałowy, inny niż określony w art. 90 ust. 1 pkt 1 ustawy, wykorzystywany do produkcji ciepła i mocy w skojarzeniu, w przypadkach, o których mowa w art. 32 ust. 3 ustawy.

Tym samym ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku akcyzowego wyrobu akcyzowego w przypadku spełnienia łącznie trzech przesłanek:

1. wyrób musi być zaliczony do olei opałowych, innych niż określone w art. 90 ust. 1 pkt 1 ustawy,
2. wyrób musi być wykorzystywany do produkcji ciepła i mocy w skojarzeniu,
3. w następujących przypadkach:
   - dostarczenia ze składu podatkowego na terytorium kraju do podmiotu zużywającego lub
   - dostarczenia ze składu podatkowego na terytorium kraju do podmiotu pośredniczącego lub
   - dostarczenia od podmiotu pośredniczącego do podmiotu zużywającego, lub
   - nabycia wewnątrzwspólnotowego przez zarejestrowanego handlowca w celu zużycia przez niego jako podmiot zużywający, lub
   - nabycia wewnątrzwspólnotowego przez zarejestrowanego handlowca w celu dostarczenia do podmiotu zużywającego, lub
   - importu przez podmiot pośredniczący, lub
   - importu przez podmiot zużywający, lub
   - zużycia przez podmiot prowadzący skład podatkowy występujący jako podmiot zużywający.
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy oleje fuzlowe i skondensowane przedgony, są zwolnione od podatku akcyzowego z uwagi na spełnienie łącznie trzech w/w przesłanek zwolnienia.

Spełnienie pierwszej przesłanki przez Wnioskodawcę:

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy wyroby akcyzowe oznaczają wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W załączniku nr 1 stanowiącym wykaz wyrobów akcyzowych nie zostały wymienione oleje fuzlowe ani skondensowane przedgony.

Należy również zauważyć, iż ani w ustawie, ani w rozporządzeniu, nie zostało zdefiniowane, co należy rozumieć pod pojęciem oleje opałowe.

W myśl art. 86 ust. 1 pkt 8 ustawy do wyrobów energetycznych zalicza się wyroby oznaczone kodami CN 3824 90 97, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.

Tym samym olej fuzlowy o kodzie CN 3824 90 97 zostałby zaklasyfikowany jako wyrób energetyczny ze względu na przeznaczenie u Wnioskodawcy - cel opałowy.

W myśl art. 86 ust. 1 pkt 10 do wyrobów energetycznych zalicza się pozostałe wyroby używane jako paliwa opałowe, bez względu na kod CN.

Tym samym skondensowane przedgony zostałyby zaklasyfikowane jako wyroby energetyczne, ze względu na używanie ich u Wnioskodawcy jako paliwo opałowe, bez względu na kod - (CN 2207 20 00).

Zgodnie z art. 86 ust. 3 wyroby energetyczne (oleje fuzlowe i skondensowane przedgony) używane do celów opałowych są paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż wyroby energetyczne (oleje fuzlowe i skondensowane przedgony) wykorzystywane jako paliwo opałowe do celów opałowych u wnioskodawcy, mieszczą się w definicji olei opałowych, wskazanych w § 10 pkt 1 rozporządzenia.

Z powyższego na podstawie art. 2 pkt 1 ustawy, art. 86 ust. 1 pkt 8 i 10 ustawy i art. 86 ust. 3 ustawy w zw. z § 10 pkt 1 rozporządzenia oleje fuzlowe i skondensowane przedgony, będące wyrobami akcyzowymi, ze względu na ich wykorzystanie (przeznaczenie) u Wnioskodawcy jako paliwo opałowe dla celów opałowych, są olejami opałowymi w rozumieniu ustawy i rozporządzenia (zgodnie z dokonaną przez wnioskodawcę wykładnią funkcjonalną i językową w przedmiotowej sprawie).

Nie są to oleje opałowe, określone w art. 90 ust. 1 pkt 1 ustawy, czyli oleje opałowe o wskazanych kodach CN od 2710 19 51 do 2710 19 69.

Powyższe zgodne jest również z: Interpretacją Indywidualną Ministra Finansów - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 2 czerwca 2009 r. IPPP3-443-181/09-2/JK, lex polonica nr 2044845; Interpretacją Indywidualną Ministra Finansów - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 10 stycznia 2008 r. IPPP3-443-189/07-1/DG/KAN - 1660/10/07; lex polonica nr 1876662.

Istotnym jest, iż przedmiotowe rozporządzenie dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia dyrektywy Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej.

Zapis § 10 pkt 1 rozporządzenia ma swe źródło w art. 15 ust. 1 pkt c dyrektywy, w którym wskazano możliwość zwolnienia od podatku akcyzowego „produktów energetycznych wykorzystywanych do łącznego wytwarzania ciepła i mocy”.

Tym samym w przedmiocie sprawy mamy do czynienia z rozbieżnością przywołanych regulacji krajowych - § 10 pkt 1 rozporządzenia i użytego tam terminu „oleje opałowe” - z normami prawa wspólnotowego - art. 15 ust. 1 pkt c dyrektywy i użytego tam terminu „produkty energetyczne”.

Przystępując do Wspólnoty Państwo Członkowskie obowiązane jest do rozszerzenia funkcjonującego porządku prawnego o Prawo Wspólnotowe, rozumiane jako ponadnarodowy system prawny wywodzący swoje istnienie z ograniczenia praw suwerennych poszczególnych Państw Członkowskich. Prawo to staje się integralną częścią porządku krajowego, funkcjonując wewnątrz struktur państwowych obok prawa krajowego, a obejmuje cały dorobek Wspólnoty określany mianem acquis communautaire, w skład którego wchodzi wiążące prawo pozytywne, wypracowane zasady prawa oraz dorobek orzeczniczy Europejskiego Trybunały Sprawiedliwości. Oceniając relację porządków prawnych - krajowego i wspólnotowego należy zauważyć, że Europejskie prawo pierwotne (traktatowe), charakteryzuje się m.in. następującymi cechami: pierwszeństwem (nadrzędnością), bezpośrednim skutkiem norm (bezpośrednią skutecznością) oraz prowspólnotową wykładnią prawa krajowego (pośrednią skutecznością).

Cechy te uznawane są powszechnie za zasady systemowe całego wspólnotowego porządku prawnego. Pierwszeństwo prawa wspólnotowego oznacza, że „w sytuacji, gdy przepisy prawa państwa członkowskiego są sprzeczne z (bezpośrednio skutecznymi) przepisami prawa wspólnotowego, wówczas sąd państwa członkowskiego jest obowiązany rozstrzygnąć te kolizje zgodnie z zasadą pierwszeństwa zdefiniowaną przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości” (A. Wrobel, w: A. Wrobel (red.), Wprowadzenie do prawa Wspólnot Europejskich (Unii Europejskiej), Kraków 2004, s. 145). W orzeczeniu w sprawie Costa (C-6/64) Trybunał Sprawiedliwości stwierdził, że w odróżnieniu od zwykłych umów międzynarodowych, Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą (obecnie: Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, dalej: TWE) powołał do życia własny system prawny, który z dniem wejścia w życie postanowień Traktatu stał się integralną częścią systemu prawnego państw członkowskich i który ich sądy (oraz organy administracji państwowej) mają obowiązek stosować.

Z zasady skutku pośredniego, zwanej również obowiązkiem prowspólnotowej wykładni prawa krajowego wynika, że sądy oraz organy administracyjne państw członkowskich mają obowiązek interpretować prawo krajowe zgodnie z prawem wspólnotowym.

Część porządku prawnego stanowią niewątpliwe dyrektywy, mające na celu harmonizację praw państw członkowskich, a zbliżenie prawodawstwa państw członkowskich, umożliwiające właściwe funkcjonowanie wspólnego rynku, jest jednym z głównych celów TWE. Winny być one implementowane do porządku prawnego państw członkowskich, zaś odpowiedzialność za prawidłowy przebieg tego procesu ponosi państwo członkowskie. W przypadku zaniedbania tego obowiązku lub jego nieprawidłowej realizacji obywatele zachowują prawo powoływania się w swoich relacjach z państwem członkowskim na bezpośredni skutek dyrektyw.

Istotne z punktu widzenia rozpoznawanej sprawy jest również stwierdzenie, że implementacja winna być przeprowadzana tak aby zachować ducha i cel dyrektywy, najistotniejsze z tego punktu widzenia jest zapewnienie im pełnej praktycznej efektywności i w ten sposób pełne osiągnięcie wyznaczonego rezultatu.

Z powyższego należy zauważyć, iż pojęcie oleje opałowe wskazane w § 10 pkt 1 rozporządzenia winno być rozumiane zgodnie z art. 15 ust. 1 pkt c dyrektywy - jako produkt energetyczny, zgodnie z zasadą pierwszeństwa prawa wspólnotowego i zasadą prowspólnotowej wykładni prawa krajowego.

Tym samym to produkty energetyczne (w rozumieniu dyrektywy) są zwolnione od akcyzy na podstawie § 10 pkt 1 rozporządzenia.

Dyrektywa w art. 2 ust. 1, 2 i 3 wymienia listę produktów, które należy uznać za produkty energetyczne. Istotnym jest, iż w art. 2 ust. 3 dyrektywy wskazano, iż do produktów energetycznych zalicza się również produkty wykorzystywane jako paliwo do ogrzewania.

Art. 2 ust. 1, 2 i 3 dyrektywy zostały inkorporowane do porządku krajowego poprzez treść art. 86 ust. 1, 2 i 3 ustawy o podatku akcyzowym. W art. 86 ust. 1, 2 i 3 ustawy o podatku akcyzowym zostało wskazane jakie wyroby zalicza się do wyrobów energetycznych.

Zgodnie z zasadą pierwszeństwa prawa wspólnotowego oraz prowspólnotowej wykładni prawa krajowego, wskazane w ustawie „wyroby energetyczne” są „produktami energetycznymi” w rozumieniu dyrektywy.

Mając na uwadze prawo wspólnotowe oraz dokonaną wykładnię prawa krajowego, należy przyjąć, iż na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy i art. 86 ust. 3 ustawy w zw. z § 10 pkt 1 rozporządzenia zgodnie z treścią art. 2 ust. 3 i art. 15 ust. 1 pkt c dyrektywy oleje fuzlowe i skondensowane przedgony, są wyrobami (produktami) energetycznymi, ze względu na ich wykorzystanie (przeznaczenie) u Wnioskodawcy jako paliwo opałowe (paliwo do ogrzewania) dla celów opałowych (grzewczych), są olejami opałowymi wskazanymi w § 10 pkt 1 rozporządzenia, gdyż pojęcie „oleje opałowe” zgodnie z zasadą bezpośredniości prawa wspólnotowego prowspólnotowej wykładni prawa krajowego mieści się w definicji pojęcia „produktu energetycznego” w rozumieniu art. 2 ust. 3 i art. 15 ust. 1 pkt c dyrektywy.

Spełnienie drugiej przesłanki przez Wnioskodawcę:

Zgodnie z § 10 pkt 1 rozporządzenia zwolniony wyrób musi być wykorzystywany do produkcji ciepła i mocy w skojarzeniu (tj. zgodnie z art. 15 ust. 1 pkt c dyrektywy „wykorzystywany do łącznego wytwarzania ciepły i mocy”).

Oleje fuzlowe oraz skoncentrowane przedgony będą wykorzystywane w zakładzie Wnioskodawcy (w suszarni) jako paliwo opałowe (paliwo do ogrzewania) do otrzymywania energii cieplnej (tj. produkcji ciepła i mocy) zużywanej do suszenia produktu ubocznego - wywaru (będącego paszą dla bydła), w ramach procesu produkcji bioetanolu.

Spełnienie trzeciej przesłanki przez Wnioskodawcę

Wyrób jest zwolniony od podatku akcyzowego w enumeratywnie wskazanych w ustawie (art. 32 ust.3) przypadkach.

Zwolnienie od akcyzy wyrobów - olei fuzlowych i skoncentrowanych przedgonów, miałoby miejsce z uwagi na możliwy zaistniały przypadek u Wnioskodawcy jakim jest:

• zużycie (wyrobu) przez podmiot prowadzący skład podatkowy występujący jako podmiot zużywający.
  
  

Należy zauważyć, iż:

• u Wnioskodawcy w zakładzie następuje zużycie wyrobów - olei fuzlowych i skoncentrowanych przedgonów - jako paliwa opałowego do otrzymania energii cieplnej (produkcji ciepła i mocy) w celu wysuszenia wywaru;
• Wnioskodawca jest podmiotem prowadzącym skład podatkowy (w rozumieniu art. 2 pkt 10 i 11 ustawy o podatku akcyzowym), czyli jest podmiotem, któremu wydano zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego, tj. miejsca, w którym określone wyroby akcyzowe są: produkowane, magazynowane, przeładowywane lub do którego wyroby te są wprowadzane.
• Wnioskodawca jest podmiotem zużywającym (w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy o podatku akcyzowym), czyli jest podmiotem: mającym siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju (siedziba i zakład wnioskodawcy jest w Polsce), oraz wyroby akcyzowe (oleje fuzlowe i skoncentrowane przedgony) objęte zwolnieniem ze względu na ich przeznaczenie (są one przeznaczone do produkcji ciepła i mocy w zakładzie Wnioskodawcy), zużywa na cele uprawniające do zwolnienia (Wnioskodawca zużywa te wyroby jako olej opałowy na cele opałowe wykorzystywane do produkcji ciepła i mocy zgodnie z uprawnieniem do zwolnienia przewidzianym w § 10 pkt 1 lit. a rozporządzenia).
  
  

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny oleje fuzlowe i skondensowane przedgony są zwolnione od podatku akcyzowego z uwagi na spełnienie przez Wnioskodawcę łącznie trzech omówionych powyżej przesłanek zwolnienia.

Wnioskodawca wskazuje jednoczenie, iż sprawa (w przedmiotowym zapytaniu co do zdarzenia przyszłego) została, już rozstrzygnięta przez organ podatkowy w Interpretacji Indywidualnej z dnia 29 stycznia 2009 r. (IPPP3/443-79/08-4/SM) oraz w Interpretacji Indywidualnej z dnia 29 stycznia 2009 r. (IPPP3/443-80/08-4/SM), ale w oparciu o nieobowiązujące przepisy ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2004 r. Nr 29, poz. 257 ze zm.) i rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 kwietnia 2004 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (tj. Dz. U. z 2006 r. Nr 72 poz. 500 ze zm.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 3 z 2009 r., poz. 11 ze zm.), zwana dalej ustawą, określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy (art. 1 ust. 1).

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy, wyroby akcyzowe – są to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Z pozycji 41 załącznika nr 1 do ustawy, zawierającym „wykaz wyrobów akcyzowych” wynika, że spośród ogółu wyrobów klasyfikowanych do kodu CN 3824 90 97 za wyrób akcyzowy uznaje się „pozostałe produkty chemiczne i preparaty przemysłu chemicznego lub przemysłów pokrewnych (włączając te składające się z mieszanin produktów naturalnych), gdzie indziej niewymienione ani niewłączone – jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych”.

Ponadto w świetle uregulowań art. 86 ust. 1 pkt 8 ustawy wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby oznaczone kodami CN 3824 90 91 i 3824 90 97, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych.

Wobec powyższego fakt przeznaczenia wyrobu klasyfikowanego do kodu CN 3824 90 97 do celów opałowych lub napędowych, w świetle przepisów ustawy o podatku akcyzowym, determinuje konieczność zaklasyfikowania go do grupy wyrobów akcyzowych, a ściślej do grupy wyrobów energetycznych.

Wskazać w tym miejscu należy, iż zgodnie z art. 86 ust. 3 ustawy paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem paliw silnikowych.

Przy czym stosownie do ust. 2 cytowanego artykułu paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych.

W treści wniosku Spółka wskazuje, iż posiada instalację do produkcji etanolu znajdującego zastosowanie jako komponent do produkcji paliw silnikowych. Surowcem do produkcji jest ziarno kukurydzy (opcjonalnie pszenicy). W ramach procesu produkcji bioetanolu Spółka będzie otrzymywała dwa produkty dodatkowe: oleje fuzlowe oraz skoncentrowane przedgony. Produkty te Spółka chciałaby zużyć wewnętrznie w zakładzie, poprzez ich spalanie w procesie suszenia wywaru (będącego paszą dla bydła), który jest produktem ubocznym w procesie produkcji bioetanolu. Oleje fuzlowe oraz skoncentrowane przedgony byłyby wykorzystywane jako paliwo opałowe do otrzymywania energii cieplnej służącej do suszenia w/w wywaru. Tym samym produkty te zużywane byłyby w zakładzie Spółki na cele opałowe w urządzeniu grzewczym w wyniku spalania w procesie suszenia. Jak podnosi Spółka, oleje fuzlowe klasyfikowane są wg PKWiU do 24.66.48 - 99.00, kod CN 3824 90 97.

Wątpliwości Spółki związane są z możliwością zastosowania zwolnienia wobec olei fuzlowych zużywanych w zakładzie Spółki jako paliwo opałowe do otrzymywania energii cieplnej służącej do suszenia wywaru, który nie jest wyrobem akcyzowym.

Wnioskodawca twierdzi przy tym, iż w przedmiotowej sprawie znajdzie zastosowanie zwolnienie wynikające z § 10 pkt 1 lit. a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego.

Odnosząc się do stanowiska Wnioskodawcy należy zauważyć, iż na podstawie uregulowań zawartych w § 10 pkt 1 lit. a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. nr 32, poz. 228), zwanego dalej rozporządzeniem, zwalnia się od akcyzy olej opałowy, inny niż określony w art. 90 ust. 1 pkt 1 ustawy, wykorzystywany do produkcji ciepła i mocy w skojarzeniu, w przypadkach, o których mowa w art. 32 ust. 3 ustawy

- jeżeli spełnione są warunki, o których mowa w art. 32 ust. 5-13 ustawy.

Z powyższych przepisów wynika, iż przedmiotowe zwolnienie stosuje się do wyrobów innych niż oleje opałowe o kodach CN od 2710 19 51 do 2710 19 69, z których 30 % lub więcej objętościowo destyluje przy 350°C lub których gęstość w temperaturze 15°C jest niższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny, wykorzystywanych do produkcji ciepła i mocy w skojarzeniu, w przypadkach, o których mowa w art. 32 ust. 3 ustawy, jeżeli spełnione są warunki, o których mowa w art. 32 ust. 5-13 ustawy.

Zasadnym jest przy tym wskazanie, iż Wnioskodawca słusznie zauważył, iż wyżej powołane zwolnienie wynika z uregulowań zawartych w Dyrektywie Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. U. EU L z 2003r., nr 283, str. 51 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą energetyczną. W myśl art. 15 ust. 1 lit. c Dyrektywy energetycznej bez uszczerbku dla innych przepisów wspólnotowych, Państwa Członkowskie mogą przyznawać, pod kontrolą fiskalną, całkowite lub częściowe zwolnienia lub obniżki w zakresie poziomu opodatkowania wobec produktów energetycznych i energii elektrycznej wykorzystywanych do łącznego wytwarzania ciepła i mocy.

Jednocześnie bezsasadne jest twierdzenie Wnioskodawcy, iż w przedmiocie sprawy mamy do czynienia z rozbieżnością przywołanych regulacji krajowych - § 10 pkt 1 rozporządzenia i użytego tam terminu „oleje opałowe” – z normami prawa wspólnotowego – art. 15 ust. 1 lit. c dyrektywy i użytego tam terminu „produkty energetyczne”. Należy bowiem wskazać, iż zgodnie z art. 86 ust. 3 ustawy paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem paliw silnikowych. Tak więc definicja olei opałowych traktuje o wyrobach energetycznych. Biorąc pod uwagę niniejsze należy stwierdzić, zwolnienie wynikające z art. 15 ust. 1 lit. c Dyrektywy energetycznej zostało bezpośrednio zaimplementowane do przepisów krajowych o podatku akcyzowym.

Mając na uwadze ww. przepisy podkreślić należy, iż zwolnienie określone w § 10 pkt 1 lit. a rozporządzenia oraz w art. 15 ust. 1 lit. c Dyrektywy energetycznej dotyczy ściśle określonego celu tj. produkcji ciepła i mocy w skojarzeniu.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka przedmiotowe oleje fuzlowe chciałaby zużyć wewnętrznie w zakładzie Spółki, poprzez ich spalanie w procesie suszenia wywaru (będącego paszą dla bydła), który jest produktem ubocznym w procesie produkcji bioetanolu. Oleje fuzlowe byłyby wykorzystywane jako paliwo opałowe do otrzymywania energii cieplnej służącej do suszenia w/w wywaru. Tym samym – jak wskazuje Wnioskodawca - produkty te zużywane byłyby w zakładzie Spółki na cele opałowe w urządzeniu grzewczym w wyniku spalania w procesie suszenia.

Jak wyżej wykazano olej opałowy wymieniony w § 10 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia korzysta ze zwolnienia z akcyzy pod warunkiem wykorzystania go do produkcji ciepła i mocy w skojarzeniu, w przypadkach o których mowa w art. 32 ust. 3 ustawy przy spełnieniu warunków, o których mowa w art. 32 ust. 5-13 ustawy.

W sytuacji przedstawionej w zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca planuje wykorzystywać olej opałowy – o kodzie CN 3824 90 97, jedynie do wytwarzania ciepła na potrzeby suszenia wywaru (będącego paszą dla bydła). Przedmiotowy olej nie będzie zatem wykorzystywany do produkcji ciepła i mocy w skojarzeniu.

Zgodnie z powyższym, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, olej fuzlowy zużywany na cele opałowe w urządzeniu grzewczym w wyniku spalania w procesie suszenia nie będzie korzystał ze zwolnienia od podatku akcyzowego określonego w § 10 pkt 1 lit. a rozporządzenia.

Jednocześnie wskazać należy, iż w niniejszej sprawie nie znajdzie zastosowanie żadne inne zwolnienie przewidziane w ustawie z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym oraz wydanym na podstawie delegacji ustawowej wynikającej m.in. z upoważnienia określonego w art. 39 rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka ma zamiar zużywać w celach opałowych wyprodukowany przez siebie olej fuzlowy klasyfikowany do kodu CN 3824 90 97.

Zatem przedmiotowy olej fuzlowy jest wyrobem energetycznym, który przeznaczony do celów opałowych jest paliwem opałowym.

W następstwie powyższego, stwierdzić należy iż w takim przypadku zastosowanie znajdzie regulacja zawarta w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. a ustawy zgodnie z którą stawka akcyzy na wyroby energetyczne wynosi dla pozostałych paliw opałowych w przypadku gdy ich gęstość w temperaturze 15°C jest:

• niższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny – 232,00 zł/1.000 litrów,
• równa lub wyższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny – 60,00 zł/1.000 kilogramów.
  
  

Wobec powyższego, w zależności od gęstość wyrobu energetycznego (oleju fuzlowego) w temperaturze 15°C zastosowanie znajdzie jedna z ww. stawek podatku akcyzowego.

Reasumując, w oparciu o przedstawione przez Wnioskodawcę zdarzenie przyszłe oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny należy stwierdzić, że oleje fuzlowe zużywane w zakładzie Spółki jako paliwo opałowe do otrzymywania energii cieplnej służącej do suszenia produktu ubocznego jakim jest wywar (wyrób nieakcyzowy) nie podlegają zwolnieniu z podatku akcyzowego zatem w stosunku do przedmiotowych olei fuzlowych należy stosować stawkę podatku akcyzowego wynikającą z art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. a ustawy.

Odnosząc się do przywołanych przez Stronę interpretacji nr IPPP3-443-181/09-2/JK oraz IBPP3/443-189/07-1/DG zauważyć należy, iż dotyczą one całkowicie odrębnych stanów faktycznych. W interpretacji nr IPPP3-443-181/09-2/JK mamy do czynienia z sytuacją w której spółka kupuje olej ciężki o kodzie CN 2710 19 65 natomiast w interpretacji nr IBPP3/443-189/07-1/DG mamy do czynienia z sytuacją w której spółka będzie sprzedawać olej grzewczy bio ponadto niniejsza interpretacja została wydana w stosunku do stanu prawnego obowiązującego do 28 lutego 2009 r. Tak więc nie można odnosić wskazanych przez Stronę interpretacji do przedmiotowej sytuacji, w której Spółka ma zamiar zużywać w celach opałowych wyprodukowany przez siebie olej fuzlowy klasyfikowany do kodu CN 3824 90 97.

Jednocześnie wskazuje się, iż zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, do celów poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy stosuje się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 roku w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, ze zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, ze zm.).

Należy zaznaczyć, iż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 roku w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania wyrobów akcyzowych.

Biorąc pod uwagę przytoczoną regulację, tut. Organ nie dokonywał klasyfikacji wyrobów, przyjmując klasyfikację wskazaną we wniosku przez Wnioskodawcę.

Ponadto, w zakresie zastosowania zwolnienia względem skoncentrowanych przedgonów używanych w procesach produkcyjnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 6, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.