INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 13 maja 2010 r. (data wpływu 17 maja 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania samochodów osobowych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 maja 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania samochodów osobowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Dnia 8 lipca 2009 r. Wnioskodawca nabył od kontrahenta niemieckiego samochód kempingowy typu „CAMPER” na podwoziu samochodu marki Ford Transit. W dokumentach rejestracyjnych tego pojazdu jak i w homologacji niemieckiej w pozycji „J” określającej rodzaj pojazdu widniał zapis „M1”, który jak się później dowiedział Zainteresowany jednoznacznie określa – w klasyfikacji europejskiej oraz Ministra Infrastruktury – samochód osobowy.

Wnioskodawca był przekonany, że jest to pojazd specjalistyczny typu „CAMPER” i że jest on jako taki zwolniony od podatku akcyzowego.

Na związane z tym zawiłości prawa podatkowego została mu zwrócona uwaga przez Wydział Komunikacji w(…), który ten pojazd rejestrował. Na życzenie Wydziału Komunikacji Zainteresowany wystąpił do Naczelnika (…) Urzędu Celnego z wnioskiem o opinię w tej sprawie, tj. czy od przedmiotowego pojazdu należny jest podatek akcyzowy.

Odpowiedź Wnioskodawca otrzymał pismem z dnia 31 lipca 2009 r., która wykazywała na bezwzględną potrzebę poboru przez Urząd Celny podatku akcyzowego od powyższego zdarzenia. W sentencji uzasadnienia Naczelnik Urzędu Celnego powołał się na art. 100 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym z dnia 6 grudnia 2008 r. (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz.11 ze zm.) w powiązaniu z ust. 4 jw. – według którego to pojazdy mechaniczne ujęte pozycją CN 8703 objęte są podatkiem akcyzowym.

Naczelnik w swej wypowiedzi zwrócił uwagę na zapis w ust. 4 art. 100 ustawy o podatku akcyzowym określenie towarzyszące kodowi CN 8702 i 8703 jako pojazdy samochodowe „zasadniczo przeznaczone do przewozu osób” włącznie z pojazdami typu „kombi” oraz osobowo towarowymi. Odpowiedź taka zrodziła wątpliwości co do przypadków, które miały lub mogły by mieć miejsce w firmie i które mogą mieć miejsce w przyszłości

Wątpliwości Wnioskodawcy są tym bardziej zasadne – jak wyjaśnia – z uwagi na niejednoznaczny zapis w ustawie o akcyzie z dnia 6 grudnia 2008 r., która w ust. 1 pkt 1-3 odwołuje się do przepisów o ruchu drogowym, natomiast w ust. 4 używa sformułowania „zasadniczo przeznaczonych do przewozu osób”.

Zdaniem Urzędu Celnego oznacza to rozszerzenie pojęcia samochodu osobowego dla potrzeb ustawy o akcyzie, o niektóre rodzaje samochodów ciężarowych.

Ważna zatem jest odpowiedź, który samochód objęty jest kodem nomenklatury scalonej 8702, lub 8703 i podlega podatkowi akcyzowemu, a który samochód powinien być przyporządkowany do kodu 8704 jako pojazd ciężarowy nie podlegający obowiązkowi podatkowemu, tj. w akcyzie.

Ponadto otrzymana w tej treści informacja Urzędu Celnego zakłada w swojej istocie, że ocena czy pojazd jest pojazdem osobowym czy pojazdem ciężarowym w rozumieniu przepisów o akcyzie może stać się kwestią uznaniową pojedynczych urzędników celnych, a nie uregulowań prawnych bez względu na stan faktyczny, opinię diagnostów czy rzeczoznawców samochodowych.

Stan obecny Zainteresowany scharakteryzował na podstawie poniższych przypadków.

Firma dla celów handlowych w ramach prowadzonej działalności kupuje za granicą na terenie różnych krajów Unii Europejskiej samochody nowe i używane – osobowe i ciężarowe, także ciężarowe do 3,5 tony i właśnie takie samochody są przedmiotem zapytania w kwestii przyporządkowania do właściwego kodu CN i tym samym opodatkowania podatkiem akcyzowym.

W tej kwestii art. 100 ust. 4 ustawy o podatku akcyzowym wprowadza bowiem odmienne kryteria nie sprecyzowane i zbyt ogólne, odmienne jak w przepisach o ruchu drogowym.

Wszystkie opisane zdarzenia, były zdarzeniem przeszłym - zostały wskazane jako przykładowe, a z racji rodzaju działalności mogą się zdarzyć w przyszłości.

W związku z powyższym Wnioskodawca czuje się motywowany do zadania pytań oczekując wiążącej odpowiedzi.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Co zasadniczo jest pojazdem: „zasadniczo przeznaczonym do przewozu osób”, w świetle rozumienia ustawy o akcyzie, a co nim nie jest...

Kto w myśl ustawy każdorazowo w pojedynczych, konkretnych przypadkach jest umocowany prawem do rozstrzygania tego dylematu: urzędnik skarbowy, diagnosta czy rzeczoznawca samochodowy...

Zdaniem Wnioskodawcy, jedynym kryterium definiującym pojazdy według ich rodzaju, przed ich pierwszą rejestracją na terytorium kraju, są przepisy o ruchu drogowym zgodnie z brzmieniem art. 100 ust. 1. Stanowisko to w ocenie Zainteresowanego podzielają wydziały komunikacyjne, na których zgodnie z rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 22 lipca 2002 r. też ciąży obowiązek weryfikacji dokumentów pod względem podatku akcyzowego i nie żądają dokumentu zapłaty akcyzy w przypadku gdy w dokumentach rejestracyjnych pojazdu widnieje zapis samochód ciężarowy, lub w pozycji „J” tych dokumentów jest zapis jednoznacznie określający pojazd jako ciężarowy.

Wnioskodawca pragnie zwrócić uwagę, że w dokumencie zapłaty akcyzy jest jednoznaczne stwierdzenie, iż dokument ten wydano na samochód osobowy a nie na pojazd zasadniczo osobowy, lub zasadniczo przeznaczony do przewozu osób, o właściwym numerze VIN. Urząd celny tym samym wydaje ocenę takiego samochodu, co do jego kategorii i przeznaczenia. Zaś jedynym kryterium w ocenie polskich wydziałów komunikacji kategorii pojazdów jest kodeks drogowy.

Trudno jest też pogodzić się z myślą – jak wskazał Wnioskodawca – że w pozostałych krajach wspólnoty istniałby podobny do naszego bałagan prawny w rozumieniu pojęcia rodzaj pojazdu, wobec czego samochód oznaczony jako ciężarowy posiadał by inną nomenklaturę scaloną niż to co określa dowód rejestracyjny.

Osobiście Zainteresowany uważa, że jedynym kryterium definiującym pojazdy według ich rodzaju przed ich pierwszą rejestracją na terytorium kraju są przepisy o ruchu drogowym zgodne z europejską nomenklaturą scaloną. Logiczny i bezsporny powinien być fakt że skoro samochód utracił status samochodu osobowego lub go nigdy nie posiadał zgodnie z przepisami o ruchu drogowym tym samym nie spełnia kryterium z art. 100 ustawy o akcyzie pkt 1-4. Powszechny jest też fakt, że stanowisko takie podzielają wydziały komunikacji, które nie żądają dokumentu zapłaty akcyzy w przypadku gdy w dokumentach rejestracyjnych pojazdu widnieje zapis samochód ciężarowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie podkreślić należy, iż kwestie dotyczące klasyfikacji statystycznych, nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). w związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego klasyfikacji statystycznej wyrobów.

Zgodnie natomiast z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania wyrobów lub usług.

Za prawidłową klasyfikację wyrobu odpowiedzialny jest zatem Wnioskodawca. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania, należy zwrócić się do Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego.

Wyjaśnić następnie należy, iż zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 ze zm.), zwanej dalej ustawą, ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy do celów poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy stosuje się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.).

W świetle uregulowań art. 100 ust. 1 ustawy w przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. import samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym;
2. nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym;
3. pierwsza sprzedaż na terytorium kraju samochodu osobowego niezarejestrowanego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym:
   1. wyprodukowanego na terytorium kraju,
   2. od którego nie została zapłacona akcyza z tytułu czynności, o których mowa w pkt 1 albo 2.
   
   

W tym miejscu zauważyć należy, iż samochody osobowe w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym są to pojazdy samochodowe i pozostałe pojazdy mechaniczne objęte pozycją CN 8703 przeznaczone zasadniczo do przewozu osób, inne niż objęte pozycją 8702, włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi, z wyłączeniem skuterów śnieżnych o kodzie CN 8703 10 11, pojazdów typu meleks o kodzie CN 8703 10 18 oraz pojazdów typu quad o kodzie CN 8703 10 18 (art. 100 ust. 4 ustawy).

W tej kwestii Wnioskodawca uważa, iż pojazdy kempingowe są pojazdami przeznaczonymi do celów pojazd specjalistyczny typu „CAMPER” i nie podlegają w związku z tym podatkowi akcyzowemu.

Należy zatem rozstrzygnąć czy przedmiotowe pojazdy są samochodami osobowymi.

Kwestia opodatkowania akcyzą nabywanych wewnątrzwspólnotowo przez Wnioskodawcę pojazdu rozstrzygana będzie na gruncie ustawy o podatku akcyzowym, w której ustawodawca wskazał definicję samochodu osobowego podlegającego opodatkowaniu podatkiem akcyzowym (art. 100 ust. 4 ustawy). Stwierdzić należy, iż zaklasyfikowanie samochodu do grupy samochodów osobowych w nabyciu wewnątrzwspólnotowym winno nastąpić na podstawie analizy Nomenklatury Scalonej, o której mowa w art. 3 ust. 1 ustawy.

Powyższe oznacza, że pojęcia pojazdu osobowego zawarte w szczególności w Kodeksie drogowym nie mają zastosowania do celów określenia przedmiotu opodatkowania podatkiem akcyzowym, gdyż ustawa o podatku akcyzowym samodzielnie definiuje jakie pojazdy zostały zaliczone do samochodów osobowych podlegających opodatkowaniu akcyzą.

Pozycja 8703 Scalonej Nomenklatury obejmuje pojazdy samochodowe i pozostałe pojazdy mechaniczne przeznaczone zasadniczo do przewozu osób (inne niż te objęte pozycją 8702), włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi.

Wg not wyjaśniających zawartych w obwieszczeniu Ministra Finansów z 1 czerwca 2006 r. w sprawie wyjaśnień do Taryfy celnej (M.P. Nr 86, poz. 880) pozycja 8703 obejmuje m.in. samochody mieszkalne (kempingowe itd.), pojazdy do przewozu osób specjalnie wyposażone do zamieszkiwania (z miejscami do spania, przygotowywania posiłków, toaletami, itd.)

Dodatkowo klasyfikacja pewnych pojazdów mechanicznych objętych niniejszą pozycją jest wyznaczona przez pewne cechy, które wskazują, że te pojazdy są głównie przeznaczone raczej do przewozu osób, niż do transportu towarów (pozycja 8704). Cechy te są szczególnie pomocne przy określaniu klasyfikacji pojazdów mechanicznych, których masa brutto wynosi 5 ton i które posiadają pojedynczą zamkniętą przestrzeń wewnątrz dla kierowcy i zawierają inną przestrzeń dla pasażerów, którą można wykorzystać do transportu zarówno osób, jak i towarów. Do tej kategorii pojazdów mechanicznych włączone są te powszechnie znane jako pojazdy „wielozadaniowe”((np. pojazdy typu van, SUV-y (Sports Utility Vehicles), niektóre pojazdy typu pickup)). Przejawem cech projektowych zwykle stosowanych do pojazdów, które objęte są tą pozycją, są następujące cechy:

1. obecność stałych siedzeń z wyposażeniem zabezpieczającym (np. pasy bezpieczeństwa lub punkty kotwice oraz wyposażenie do zainstalowania pasów bezpieczeństwa) dla każdej osoby lub obecność stałych punktów kotwiących i wyposażenie do zainstalowania siedzeń i wyposażenia zabezpieczającego w przestrzeni tylnej powierzchni dla kierowcy i przestrzeni siedzeń pasażerów; takie siedzenia mogą być zamocowane na stałe, składające się ze zdejmowanych z punktów kotwiących lub składane;
2. obecność tylnych oknien wzdłuż dwubocznych paneli;
3. obecność przesuwnych, wahadłowych lub podnoszonych drzwi (jedne lub więcej) z oknami na bocznych panelach lub z tyłu;
4. brak stałego panela lub przegrody pomiędzy przestrzenią dla kierowcy i przednich siedzeń pasażerów a przestrzenią tylną, która może być używana do przewozu zarówno osób, jak i towarów;
5. wyposażenie całego wnętrza pojazdu w sposób kojarzony z częścią pojazdu przeznaczoną dla pasażerów (np. dywaniki, wentylacja, oświetlenie, popielniczki).

Z kolei noty wyjaśniające odnoszące się do poz. CN 8705 wskazują, że pozycja ta nie obejmuje samochodów mieszkalnych (8703).

Powyższa wyjaśnienia stanowią równocześnie odpowiedź na pytanie Wnioskodawcy w kwestii zasadniczego przeznaczenia do przewozu osób. Nie służą zatem takiemu celowi pojazdy klasyfikowane do poz. CN 8705, gdyż są to inne pojazdy od tych, które zostały zasadniczo zbudowane do przewozu osób lub towarów (na przykład pojazdy pogotowia technicznego, dźwigi samochodowe, pojazdy strażackie, betoniarki samochodowe, zamiatarki, polewaczki, przewoźne warsztaty, ruchome stacje radiologiczne).

Stosownie zatem do powyższego w myśl Nomenklatury Scalonej samochody kempingowe powinny być klasyfikowane do kodu CN 8703 (samochody osobowe), przez co ich wewnątrzwspólnotowe nabycie podlega, zgodnie z art. 100 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym, opodatkowaniu z akcyzą.

Na marginesie należy zauważyć, iż CAMPERY są pojazdami, które spełniają określone warunki uprawniające je do przewozu osób oraz służą dodatkowo innym celom, tj. mieszkalnym. Z reguły mogą one przewozić do kilku osób (z zasady pięciu) i w odróżnieniu od innych samochodów osobowych zapewniają określony standard mieszkalny.

Odpowiadając na drugie z zadanych we wniosku pytań, stwierdzić należy, iż zgodnie z uregulowaniem art. 106 ust. 2 ustawy, podatnik z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego jest obowiązany po dokonaniu jego przemieszczenia na terytorium kraju, bez wezwania organu podatkowego złożyć deklarację uproszczoną, według ustalonego wzoru, właściwemu naczelnikowi urzędu celnego w terminie 14 dni, licząc od dnia powstania obowiązku podatkowego, nie później jednak niż w dniu rejestracji samochodu osobowego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Podatnik z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego jest obowiązany po dokonaniu jego przemieszczenia na terytorium kraju, bez wezwania organu podatkowego dokonać obliczenia i zapłaty na rachunek właściwej izby celnej, akcyzy w terminie 30 dni, licząc od dnia powstania obowiązku podatkowego, nie później jednak niż w dniu rejestracji samochodu osobowego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym (art. 106 ust. 3 ustawy).

Każdorazowo zatem to na podatniku ciąży obowiązek złożenia deklaracji podatkowej od dokonanego nabycia wewnątrzwspónotowego. Jest to konsekwencja przyjętej w krajowym systemie podatku akcyzowego zasady samoopodatkowania.

Jak wskazano na wstępie Zainteresowany sam klasyfikuje swoje towary. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania, należy zwrócić się do Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego. W tym przypadku żaden ze wskazanych we wniosku podmiotów nie dokonuje takiej klasyfikacji.

W niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku akcyzowego w przedmiocie opodatkowania samochodów osobowych. Wniosek w zakresie klasyfikacji do kodów CN samochodów marek: VW T4 (z pięcioma fotelami), VW T4 (z trzema miejscami pierwszego rzędu), BMW X6, został rozstrzygnięty postanowieniem o odmowie wszczęcia postępowania z dnia 3 sierpnia 2010 r. nr ILPP3/443-67/10-3/TW.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.