Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/415-944/12/HK
z 30 stycznia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 października 2012 r. (data wpływu do tut. Biura – 30 października 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania wartości zwracanych zawodnikom kosztów, poniesionych w związku z dojazdem na treningi i mecze – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 października 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania wartości zwracanych zawodnikom kosztów, poniesionych w związku z dojazdem na treningi i mecze.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Klub (Wnioskodawca) jest stowarzyszeniem kultury fizycznej wpisanym do ewidencji klubów sportowych.

W miesiącu wrześniu 2012 r. został złożony wniosek do Krajowego Rejestru Sądowego celem wpisania stowarzyszenia do rejestru stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz publicznych zakładów opieki zdrowotnej oraz rejestru przedsiębiorców.

Stowarzyszenie jest zwolnione z podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Celem statutowym Klubu jest propagowanie siatkówki, jako sportu masowego, a w szczególności:

• integracja środowiska siatkarskiego,
• popularyzacja gry w piłkę siatkową halową i plażową wśród młodzieży,
• aktywizacja byłych zawodników i sympatyków piłki siatkowej,
• organizacja otwartych turniejów i meczy siatkówki halowej i plażowej,
• uczestnictwo w zawodach organizowanych przez inne organizacje krajowe lub zagraniczne,
• reprezentowanie członków stowarzyszenia na zewnątrz,
• współpraca z innymi organizacjami o podobnym charakterze działania,
• organizacja szkoleń, wykładów i imprez integrujących środowisko,
• organizacja zajęć sportowych dla młodzieży oraz osób niepełnosprawnych,
• wspieranie i upowszechnianie kultury fizycznej.
  
  

Obecnie drużyna bierze udział w rozgrywkach III ligi piłki siatkowej mężczyzn. W związku z powyższym Klub zamierza podpisać z zawodnikami kontrakty płatne (spełniające warunki umowy zlecenia - według art. 750 Kodeksu cywilnego). Osoby te nie będą więc pracownikami Klubu. Wnioskodawca, oprócz wypłaty podstawowego wynagrodzenia, chce się zobowiązać również do zorganizowania dojazdów na treningi i mecze lub do pokrycia tych kosztów, ponieważ treningi będą się odbywały cztery razy w tygodniu. Zawodnicy dojeżdżają na treningi z różnych miejscowości, głównie własnymi środkami transportu (samochody osobowe). Część zawodników to studenci, część – osoby bezrobotne, a pozostali świadczą pracę w innych zakładach pracy w pełnym wymiarze.

Niektórzy zawodnicy będą mieli kontrakty niepłatne.

Wszyscy zawodnicy, którzy będą chcieli uzyskać zwrot kosztów dojazdu na treningi, będą się rozliczać z Wnioskodawcą na podstawie ewidencji przebiegu pojazdu według stawki za kilometr, która będzie niższa niż obowiązująca na podstawie art. 34a ustawy z dnia 06 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 125, poz. 1371 ze zm.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zwrot zawodnikom kosztów dojazdu na treningi i zawody podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych (czy ma znaczenie, że kontrakt jest płatny/bezpłatny)?

Zdaniem Wnioskodawcy, zwrot kosztów dojazdu na treningi i zawody będzie zwolniony od podatku, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) w związku z ust. 13 pkt 2 (przepis wymagający ponoszenia tego rodzaju wydatków w celu realizacji zadań Klubu związanych z kulturą fizyczną) ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych. Stosownie bowiem do art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej (t.j. Dz. U. z 2001 r. Nr 81, poz. 889 ze zm.) klub sportowy jest podstawową jednostką realizującą cele i zadania w zakresie kultury fizycznej - realizując cele statutowe.

Zatem – w ocenie Klubu - bez względu na to czy zawodnicy mają płatne kontrakty czy też nie, zwrot kosztów dojazdu na treningi i mecze będzie zwolniony z podatku dochodowego.

Cytując art. 21 ust. 1 pkt 16 i ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca stwierdził, iż z treści tychże przepisów jednoznacznie wynika, że ustawodawca dokonał bardzo ogólnego podziału zwolnienia, wyróżniając dwie kategorie podatników: posiadających status pracownika oraz nieposiadających tego statusu. Przy czym odrębnie określił warunki korzystania ze zwolnienia od podatku w przypadku tych dwóch grup podatników. W przypadku pracowników zwolnieniem objęte są wyłącznie diety i inne należności za czas podróży służbowej, natomiast u osób niebędących pracownikami mowa jest o tego rodzaju świadczeniach otrzymywanych w związku z szeroko rozumianą podróżą, o ile spełnione są przesłanki wymienione w ust. 13 art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów (zleceniobiorcy) i zostały poniesione między innymi „w celu realizacji zadań organizacji i jednostek organizacyjnych działających na podstawie przepisów odrębnych ustaw” (pkt 2 ust. 13 art. 21).

W świetle powyższego, w opinii Wnioskodawcy, objęty zwolnieniem może być zwrot kosztów dojazdu na treningi i mecze zarówno kontraktów płatnych i niepłatnych. Należy jedynie ustalić, że nie stanowią one kosztów uzyskania przychodów u zleceniobiorców.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 16 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas:

1. podróży służbowej pracownika,
2. podróży osoby niebędącej pracownikiem

-do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.

Stosownie do treści art. 21 ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepis ust. 1 pkt 16 lit. b) stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione:

1. w celu osiągnięcia przychodów lub
2. w celu realizacji zadań organizacji i jednostek organizacyjnych działających na podstawie przepisów odrębnych ustaw, lub
3. przez organy (urzędy) władzy lub administracji państwowej albo samorządowej oraz jednostki organizacyjne im podległe lub przez nie nadzorowane, lub
4. przez osoby pełniące funkcje obywatelskie, o których mowa w art. 13 pkt 5, w związku z wykonywaniem tych funkcji.
   
   

Ze zwolnienia korzystają jedynie należności do wysokości określonej w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1990 ze zm.).

Z przepisu § 3 pkt 1 ww. rozporządzenia wynika, iż z tytułu podróży odbywanej w terminie i miejscu określonym przez pracodawcę pracownikowi przysługują diety oraz zwrot kosztów przejazdów.

Zgodnie z art. 5 § 3 ww. rozporządzenia na wniosek pracownika pracodawca może wyrazić zgodę na przejazd w podróży samochodem osobowym, motocyklem lub motorowerem niebędącym własnością pracodawcy. W takim przypadku pracownikowi przysługuje zwrot kosztów przejazdu w wysokości stanowiącej iloczyn przejechanych kilometrów przez stawkę za jeden kilometr przebiegu, ustaloną przez pracodawcę, która nie może być wyższa niż określona w przepisach wydanych na podstawie art. 34a ust. 2 ustawy z dnia 06 września 2001 r. o transporcie drogowym (t.j. Dz. U. z 2004 r. Nr 204, poz. 2088 ze zm.).

Z treści art. 21 ust. 1 pkt 16 ww. ustawy wynika, że ustawodawca dokonał bardzo ogólnego podziału zakresu zwolnienia, wyróżniając dwie kategorie podatników: posiadających status pracownika oraz nieposiadających tego statusu.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że zawodnicy, którym Klub będzie zwracał koszty dojazdu na treningi i mecze nie posiadają statusu pracownika, są studentami, osobami bezrobotnymi i osobami świadczącymi pracę w innych zakładach pracy. Klub zawarł z częścią ww. osób kontrakty płatne (spełniające warunki umów zlecenia) a z częścią kontrakty niepłatne. Tym samym część zawodników będzie od Klubu otrzymywać wynagrodzenie na podstawie umowy zlecenia, natomiast część zawodników otrzyma od Klubu jedynie zwrot kosztów dojazdu na treningi i mecze.

Wszyscy zawodnicy, którzy będą chcieli uzyskać zwrot kosztów dojazdu, będą się rozliczać z Wnioskodawcą na podstawie ewidencji przebiegu pojazdu według stawki za kilometr, która będzie niższa niż obowiązująca na podstawie art. 34a ustawy o transporcie drogowym.

Jeżeli osobą wypłacającą należność jest organizacja lub jednostka organizacyjna działająca na podstawie odrębnych ustaw, prawo zwolnienia od podatku diet i innych należności za czas podróży powstaje wtedy, gdy podróż odbywa się w celu realizacji zadań tej organizacji lub jednostki organizacyjnej.

Ze złożonego wniosku wynika, że celem statutowym klubu sportowego jest m.in. integracja środowiska siatkarskiego, popularyzacja gry w piłkę siatkową halową i plażową wśród młodzieży, aktywizacja byłych zawodników i sympatyków piłki siatkowej, organizacja otwartych turniejów i meczy w siatkówkę halową i plażową, uczestnictwo w zawodach organizowanych przez inne organizacje krajowe lub zagraniczne, współpraca z innymi organizacjami o podobnym charakterze działania, organizacja szkoleń, wykładów i imprez integrujących środowisko, organizacja zajęć sportowych dla młodzieży oraz osób niepełnosprawnych, wspieranie i upowszechnianie kultury fizycznej.

Zatem jeżeli istotnie koszty dojazdu na treningi i mecze ponoszone są w celu realizacji zadań Klubu, działającego na podstawie odrębnych przepisów, to ich zwrot nie będzie dla zawodników generował przychodu podlegającego opodatkowaniu (przychód z tego tytułu będzie korzystał ze zwolnienia na mocy art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), pod warunkiem, że otrzymane z tego tytułu świadczenia nie zostaną zaliczone do kosztów uzyskania przychodów ww. zawodników.

Dodatkowo nadmienić należy, że zwolnienie określone w treści art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma zastosowanie także wówczas, gdy świadczeniodawca (tutaj byłby to klub sportowy) ponosi dane świadczenie w celu uzyskania przychodu przez siebie (art. 21 ust. 13 pkt 1 cyt. ustawy).

Reasumując, wolne od podatku są świadczenia otrzymywane przez osoby niebędące pracownikami w związku z każdą podróżą odbytą w celu realizacji zadań stowarzyszenia. Przy czym bez znaczenia pozostaje, czy dany zawodnik – poza zwrotem kosztów dojazdu na treningi i mecze – będzie otrzymywał od Klubu wynagrodzenie na podstawie umowy zlecenia.

Powyższe oznacza, że w przedmiotowej sprawie stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.