Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB3/423-427/10-4/JG
z 5 sierpnia 2010 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Interpretacje podatkowe
 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ILPB3/423-427/10-4/JG
Data
2010.08.05


Referencje


Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu


Temat
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Przychody --> Przychody


Słowa kluczowe
faktura
przychód
przychód nienależny


Istota interpretacji
Czy Spółka ma płacić podatek dochodowy od osób prawnych od wystawianych faktur (wartość netto), czy też może go nie płacić w tej sytuacji ?



Wniosek ORD-IN 3 MB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 06 maja 2010 r. (data wpływu 13 maja 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku zapłaty tego podatku od wystawianych faktur – jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 13 maja 2010 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony pismem z dnia 21 lipca 2010 r. (data wpływu 23 lipca 2010 r.) – o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku zapłaty tego podatku od wystawianych faktur.


W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka jako wierzyciel i zarządca na zlecenie Sądu Rejonowego w S. – ochrania i zarządza nieruchomością należącą do X spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Spółka X przestała funkcjonować z dnia na dzień z niewiadomych przyczyn, zarząd tej spółki nie złożył wniosku o upadłość, zarząd tej spółki składa się z cudzoziemców, jedynie prokurentem była Polka.

Wnioskodawca jako wierzyciel, uzyskał wyrok zapłaty za faktury, wierzycielami są też Miasto i Gmina L. oraz dostawca energii. Sprawa trafiła do komornika przy Sądzie Rejonowym w S. Ponieważ Spółka posiada stosowne uprawnienia, między innymi koncesję MSWiA, sprawuje Ona zarząd nad nieruchomością należącą do dłużnika X sp. z o.o. oraz ochrania ją - na zlecenie Sądu.

Koszty zarządu i ochrony są kosztami egzekucji komorniczej i znajdują się w kategorii pierwszej dochodzonych należności. Procedura jest następująca: po każdym miesiącu zarządu i ochrony - Spółka sporządza stosowne sprawozdanie za dany miesiąc i przesyła je do Sądu. Sąd weryfikuje sprawozdanie za dany okres i przysyła postanowienie o jego akceptacji do siedziby Wnioskodawcy. Następnie Spółka występuje do Sądu o wydanie klauzuli prawomocności tego postanowienia. Sąd wydaje klauzulę, że postanowienie jest prawomocne i podlega wykonaniu. Operacja ta trwa około jednego do dwóch miesięcy. Następnie Spółka wysyła oryginał postanowienia do komornika, który koszty te zalicza do kosztów egzekucji oraz Spółka wystawia fakturę VAT, stosownie do prawomocnego postanowienia Sądu na dłużnika X sp. z o.o. Kopia faktury zostaje w firmie Wnioskodawcy.

Faktura ta jest kosztem egzekucji wobec X sp. z o.o., a dla Spółki jako zarządcy nad nieruchomością sprawującego ochronę - przychodem podlegającym opodatkowaniu. Spółka otrzymuje za każdy miesiąc kwotę netto plus podatek VAT, co jest wyraźnie zapisane w prawomocnym postanowieniu Sądu.

Spółka płaci podatek dochodowy od osób prawnych oraz podatek od towarów i usług, pomimo braku otrzymania zapłaty od komornika. Część przedmiotowych faktur została zapłacona przez komornika, jednak większość jeszcze nie. Wynika to z tego, że egzekucja była prowadzona z ruchomości (sprzedaż złomu i innych ruchomości z obiektu), a obecnie egzekucja prowadzona jest z nieruchomości, której jak na razie nikt nie nabył.


Pismem uzupełniającym z dnia 21 lipca 2010 r. (data wpływu 23 lipca 2010 r.) Wnioskodawca doprecyzował opisany stan faktyczny o informacje przedstawione poniżej.


Wykonywane na rzecz X sp. z o.o. czynności zaliczane są do usług dozoru, ochrony mienia oraz zarządzania nieruchomością – wszystkie te czynności Wnioskodawca wykonuje na zlecenie Sądu.


Na fakturach jest określony termin płatności 30 dni, za każdym razem Sąd wydaje postanowienie, które po jego uprawomocnieniu jest podstawą do wystawienia faktury.


W związku z powyższym zadano następujące pytanie dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych.


Czy Spółka ma płacić podatek dochodowy od osób prawnych od wystawianych faktur (wartość netto), czy też może go nie płacić w tej sytuacji...


Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka musi płacić podatek dochodowy od osób prawnych, a w przypadku, gdyby egzekucja okazała się bezskuteczna, wartość faktur będzie w całości wliczona w ciężar kosztów.


Stan faktyczny: Spółka płaci podatek dochodowy od osób prawnych od przedmiotowych faktur, zaliczając je do przychodów podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty (…). Dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.


W tym miejscu należy wskazać, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji przychodu podatkowego.


Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przykładowych przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii.

Zgodnie z ww. przepisem, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, wartość umorzonych lub przedawnionych zobowiązań (art. 12 ust. 1 pkt 1 – 3 powyższej ustawy).

Na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, można więc stwierdzić, że co do zasady przychodem jest każda wartość wchodzącą do majątku podatnika, powiększającą jego aktywa, mającą definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną.

Stosownie natomiast do postanowień zawartych w art. 12 ust. 3 tej ustawy, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.


Przyjęcie zasady, że opodatkowany jest przychód należny oznacza, że należy zadeklarować przychód dla celów podatkowych niezależnie od faktycznego otrzymania środków pieniężnych.

Zgodnie z przepisem art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c - 3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

  1. wystawienia faktury albo
  2. uregulowania należności.


Ponadto, jeżeli strony ustalą, iż usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku (art. 12 ust. 3c ww. ustawy).

W tym miejscu należy wskazać na treść art. 12 ust. 4 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, iż do przychodów nie zalicza się należnego podatku od towarów i usług. Za należny podatek od towarów i usług w rozumieniu powyższego przepisu uważa się podatek wynikający z dokumentów sprzedaży lub ewidencji, a w przypadku gdy prawidłową wysokość należnego podatku od towarów i usług określa organ podatkowy, za należny podatek od towarów i usług uważa się podatek wynikający z decyzji tego organu.


W konsekwencji, w świetle powyższych uregulowań, przychodem Spółki dla celów podatku dochodowego od osób prawnych jest wartość netto określona na wystawionych przez Nią fakturach.

Jednocześnie podkreślić należy, że tut. Organ wydając przedmiotową interpretację indywidualną wskazał zakres i sposób zastosowania norm prawa podatkowego zawartych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz postawionego pytania. Nie podlegała natomiast ocenie prawidłowość zasady zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wartości faktur w przypadku bezskutecznej egzekucji.


Ponadto dodaje się, że wniosek Spółki w zakresie zaistniałego stanu faktycznego dotyczącego podatku od towarów i usług został rozpatrzony odrębną interpretacją wydaną w dniu 03 sierpnia 2010 r. nr ILPP1/443-538/10-4/BD.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


Referencje


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj