INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 23 marca 2010 r. (data wpływu 24 marca 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 18 maja 2010 r. (data wpływu 19 maja 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia miejsca świadczenia usługi korzystania z telefonu hotelowego stanowiącej część usługi hotelowej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 marca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia miejsca świadczenia usługi korzystania z telefonu hotelowego stanowiącej część usługi hotelowej. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 18 maja 2010 r. (data wpływu 19 maja 2010 r.) o podpisy osób upoważnionych do występowania w imieniu Spółki z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej oraz o doprecyzowanie zadanego pytania.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka otrzymała rachunek za usługę hotelową wykonaną za granicą – nocleg pracownika. Na rachunku wyszczególniono wartość noclegu (około 2900 zł) oraz wartość usługi telekomunikacyjnej (około 13 zł). Zatem, wyodrębniona usługa telekomunikacyjna stanowi niewielką wartość w porównaniu do wartości całej usługi hotelowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

1. Czy należy rozliczyć import usług od usługi telekomunikacyjnej, jeśli została ona wyodrębniona na rachunku hotelowym i podano jej wartość...
2. Czy korzystanie z telefonu hotelowego może stanowić część usługi hotelowej, której to miejscem świadczenia jest miejsce położenia nieruchomości...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 28b ustawy o podatku od towarów i usług, miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik posiada siedzibę. Zaś zgodnie z art. 28e ustawy, miejscem świadczenia usług zakwaterowania w hotelach jest miejsce położenia nieruchomości. Usługa hotelowa jest usługą związaną z nieruchomością, zatem nie należy od niej rozliczać importu usług. Korzystanie z telefonu hotelowego stanowi w rozumieniu Zainteresowanego część usługi hotelowej, tym bardziej, że wartość tej pojedynczej usługi przy wartości całego rachunku jest niewielka. Jednak usługa telekomunikacyjna jest usługą kwalifikującą się do art. 28b ustawy, zatem ze względów bezpieczeństwa Spółka rozliczyła od niej import usług. Wnioskodawca wystawił fakturę wewnętrzną na kwotę wartości usługi telekomunikacyjnej i wykazał VAT należny i naliczony, mimo braku pewności, że takie postępowanie jest prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z opisu sprawy wynika, iż Spółka otrzymała rachunek za usługę hotelową wykonaną za granicą – nocleg pracownika. Na rachunku wyszczególniono wartość noclegu (około 2900 zł) oraz wartość usługi telekomunikacyjnej (około 13 zł). W opinii Zainteresowanego, w przedmiotowej sprawie usługa hotelowa jest usługą związaną z nieruchomością, zatem nie należy od niej rozliczać importu usług. Korzystanie z telefonu hotelowego stanowi w rozumieniu Wnioskodawcy część usługi hotelowej, tym bardziej, że wartość tej pojedynczej usługi przy wartości całego rachunku jest niewielka. Jednak usługa telekomunikacyjna – zdaniem Spółki – jest usługą kwalifikującą się do art. 28b ustawy, zatem ze względów bezpieczeństwa rozliczyła ona od niej import usług. Wnioskodawca wystawił fakturę wewnętrzną na kwotę wartości usługi telekomunikacyjnej i wykazał VAT należny oraz naliczony.

W niniejszej sprawie zwrócić należy uwagę, że co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów określenia jej miejsca świadczenia. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia usługi nie powinny być dzielone dla tych celów wówczas, gdy tworzą jedną usługę zasadniczą, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi zasadniczej.

Aby móc wskazać, iż dana usługa jest usługą złożoną (kompleksową), winna składać się ona z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na usługę złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast usługę należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza usługa traktowana jest zatem jak element usługi kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną.

Z informacji zawartych w złożonym wniosku wynika, iż na usługę hotelową wykonaną za granicą na rzecz Spółki, składa się również świadczenie usługi telekomunikacyjnej. Tym samym, mamy w niniejszej sprawie do czynienia z tzw. zasadniczą usługą, której głównym celem jest usługa zakwaterowania pracownika w hotelu. Świadczenie to stanowi usługę złożoną, składającą się z kombinacji różnych czynności, bowiem wymienione we wniosku świadczenie usługi telekomunikacyjnej wchodzące w skład zasadniczej usługi, służy wykonaniu czynności głównej.

W związku z powyższym, korzystanie z telefonu hotelowego (usługa telekomunikacyjna), dla celów ustalenia miejsca świadczenia stanowi część usługi zasadniczej (usługi hotelowej).

W przypadku świadczenia usług, bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dane świadczenie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania Rozdziału 3 „Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług”:

1. ilekroć jest mowa o podatniku – rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

Ogólna zasada dotycząca określenia miejsca świadczenia usług wykonywanych na rzecz podatników zawarta jest w art. 28b ust. 1 ustawy, zgodnie z którym miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

Natomiast zasada dotycząca określenia miejsca świadczenia usług wykonywanych na rzecz niepodatników określona została w art. 28c ust. 1 ustawy, który stanowi, że miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 28d-28f, art. 28g ust. 2, art. 28h-28n.

Jednak tut. Organ zwraca uwagę na fakt, iż ustawodawca dla usług związanych z nieruchomościami przewidział w art. 28e ustawy, szczególny sposób określenia miejsca świadczenia. Zgodnie z tym przepisem, miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

W przepisie tym przyjęto, że usługi związane z nieruchomościami są zawsze opodatkowane w kraju położenia nieruchomości, niezależnie od tego dla jakiego podmiotu są wykonywane, gdzie ma siedzibę usługodawca oraz gdzie faktycznie (fizycznie) wykonuje tę usługę. Zasada ta ma zastosowanie wówczas, gdy usługę można przyporządkować do konkretnej nieruchomości, która jest możliwa do zlokalizowania, co do miejsca jej położenia.

Przepisowi art. 28e polskiej ustawy o podatku od towarów i usług odpowiada zapis art. 47 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L z 2006 r. Nr 347, str. 1 ze zm.), zgodnie z którym miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług rzeczoznawców i agentów nieruchomości, usług zakwaterowania w sektorze hotelarskim lub sektorach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub w miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, przyznawanie prawa użytkowania nieruchomości oraz usług związanych z przygotowywaniem i koordynacją prac budowlanych, takich jak usługi architektów i biur nadzoru budowlanego, jest miejsce, w którym znajduje się dana nieruchomość.

Wskazując na zasadę definiowania miejsca świadczenia usług związanych z nieruchomościami, należy zwrócić uwagę na szeroki zakres jej stosowania. Ustawodawca krajowy i prawodawca unijny nie ograniczają tego zakresu do grupy konkretnych i określonych z nazwy usług, które stanowiłyby zamkniętą grupę i byłyby umiejscowione w jednym grupowaniu klasyfikacji statystycznej (w Polsce PKWiU).

Z analizy wniosku wynika, iż Zainteresowany nabył usługę hotelową wykonaną za granicą (usługę noclegową), na którą składa się również usługa telekomunikacyjna, która w przedmiotowej sprawie nie wystąpiłaby bez świadczenia usługi noclegowej.

Ustawodawca w przepisie art. 28e ustawy wskazał, że miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym m.in. usług zakwaterowania w hotelach, jest miejsce położenia nieruchomości, nie wskazał jednak jakie świadczenia mogłyby się mieścić pod pojęciem usług zakwaterowania w hotelach. Również w pozostałych przepisach ustawy nie można dopatrzeć się odniesień do tego rodzaju usług.

Wobec powyższego stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie usługa telekomunikacyjna, która nie wystąpiłaby bez świadczenia usługi noclegowej, i która jest ściśle związana z usługą hotelową, dla ustalenia miejsca świadczenia usług, objęta jest regulacją art. 28e ustawy. Tym samym, miejscem jej opodatkowania jest miejsce położenia nieruchomości, czyli w przedmiotowej sprawie nie jest to terytorium kraju.

Pojęcie importu usług zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 9 ustawy, jako świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju.

Przepisy ust. 1 pkt 4 i 5 stosuje się również w przypadku, gdy usługodawca lub dokonujący dostawy towarów posiada stałe miejsce prowadzenia działalności na terytorium kraju, przy czym to stałe miejsce prowadzenia działalności lub inne miejsce prowadzenia działalności usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów, jeżeli usługodawca lub dokonujący dostawy towarów posiada takie inne miejsce prowadzenia działalności na terytorium kraju, nie uczestniczy w tych transakcjach (art. 17 ust. 1a ustawy).

W myśl art. 17 ust. 2 ustawy, przepisów ust. 1 pkt 4 i 5 nie stosuje się w przypadku świadczenia usług i dostawy towarów, od których podatek należny został rozliczony przez usługodawcę lub dokonującego dostawy towarów na terytorium kraju, z wyjątkiem świadczenia usług, do których stosuje się art. 28b, oraz dostawy gazu w systemie gazowym lub energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, dla których w każdym przypadku podatnikiem jest usługobiorca lub nabywca towarów.

Przepis ust. 1 pkt 4 stosuje się, jeżeli usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b, również osoba prawna niebędąca takim podatnikiem, zarejestrowana jako podatnik VAT UE, zgodnie z art. 97 (art. 17 ust. 3 ustawy).

W świetle powyższych przepisów przez import usług rozumie się zatem usługi spełniające łącznie następujące warunki:

• miejscem świadczenia (opodatkowania) usługi – zgodnie z przepisami ustawy – jest terytorium Polski,

• usługodawcą jest podatnik mający siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium Polski, niezależnie od tego czy na terenie Wspólnoty, czy też poza jej terytorium,

• usługobiorcą jest osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, bądź osoba fizyczna, będący podatnikami, o których mowa w art. 15, mający siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu na terytorium Polski,

• usługodawca nie rozliczył w Polsce podatku należnego z tytułu wykonanej usługi na rzecz polskiego usługobiorcy (z wyjątkiem świadczenia usług, do których stosuje się art. 28b, oraz dostawy gazu w systemie gazowym lub energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, dla których w każdym przypadku podatnikiem jest usługobiorca lub nabywca towarów).
  
  

W przedmiotowej sprawie nie dochodzi do świadczenia usług, których miejscem opodatkowania jest terytorium Polski, tym samym nie znajdzie w niej zastosowania art. 2 pkt 9 ustawy. Zatem, Wnioskodawca nie miał obowiązku rozliczenia importu usług z tytułu nabycia przedmiotowej usługi telekomunikacyjnej, ponieważ miejscem jej świadczenia (opodatkowania) nie jest terytorium kraju.

W związku z tym, że we własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego Wnioskodawca wskazał, iż ze względów bezpieczeństwa rozliczył import usługi, wystawił fakturę wewnętrzną na kwotę wartości tej usługi i wykazał podatek VAT należny i naliczony – stanowisko Zainteresowanego należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w treści wniosku, które nie zostały objęte pytaniem – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – w wydanej interpretacji rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.