INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 kwietnia 2010 r. (data wpływu 26 kwietnia 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 19 lipca 2010 r. (data wpływu 22 lipca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odsetek od renty wyrównawczej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 kwietnia 2010 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odsetek od renty wyrównawczej.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b 3 ustawy Ordynacja podatkowa w związku z czym pismem z dnia 9 lipca 2010 r. nr ILPB2/415-539/10-2/ES na podstawie art. 169 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia tego wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia

Wezwanie wysłano w dniu 9 lipca 2010 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 12 lipca 2010 r.), natomiast w dniu 22 lipca 2010 r. (data nadania 20 lipca 2010 r.) do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Zainteresowany uzupełnił ww. wniosek.

Tak więc pismo z dnia 19 lipca 2010 r. stanowiące odpowiedź na wezwanie z dnia 9 lipca 2010 r. Zainteresowany nadał w urzędzie pocztowym w dniu 20 lipca 2010 r., czyli po upływie terminu. W związku z powyższym w niniejszej interpretacji odniesiono się tylko do stanu faktycznego. pytania podatkowego i własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego zawartego we wniosku z dnia 20 kwietnia 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 6 kwietnia 1995 r. Wnioskodawca uległ wypadkowi w pracy, na skutek czego doszło do amputacji kończyn dolnych na wysokości podudzia. Na podstawie orzeczenia z dnia 6 lipca 1995 r. Okręgowa Komisja do Spraw Inwalidztwa i Zatrudnienia zaliczyła Zainteresowanego do I grupy inwalidztwa.

Dnia 29 lipca 1998 r. ze względu na pogorszenie zdrowia Wnioskodawca został uznany za całkowicie niezdolnego do pracy i samodzielnej egzystencji na stałe w związku z wypadkiem w pracy.

Ponadto Zainteresowany poinformował iż w dniu 17 listopada 1999 r. sąd okręgowy przyznał Mu miesięcznie 100 zł renty dodatkowej na zakup lekarstw. W tym czasie zakład pracy zaprzestał wypłacać Wnioskodawcy rentę wyrównawczą z różnicy zarobków, choć był zobowiązany umową pozasądową. W 2004 r. sąd rejonowy przyznał Zainteresowanemu odszkodowanie za utracone zarobki od dnia 18 września 2001 r. do 20 grudnia 2004 r. Bez uwzględnienia dalszych płatności. W tym czasie Zainteresowany utracił rentę wyrównawczą za okres od 17 listopada 1999 r. do 18 września 2001 r. w związku z przedawnieniem. Wnioskodawca nadmienił również, iż w dniu 20 lutego 2006 r. złożył do sądu pozew o zasądzenie stałej renty wyrównawczej. Wyrokiem sądu rejonowego z dnia 5 grudnia 2008 r. zostało zasądzone za okres od 21 grudnia 2004 r. tytułem renty odszkodowanie w kwocie 13 525,83 zł oraz odsetki od nieterminowej wypłaty wynagrodzeń w wysokości 10 974,85 zł. Od I grudnia 2008 r. została zasądzona renta wyrównawcza stała w kwocie 207,99 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy odsetki od zasądzonej wyrokiem sądu na rzecz Wnioskodawcy renty wyrównawczej, z tytułu doznanej szkody w związku z wypadkiem przy pracy — podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy, podatek dochodowy od zasądzonej renty wyrównawczej nie powinien być odprowadzony, gdyż na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 95 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody z tytułu odsetek z tytułu nieterminowej wypłaty wynagrodzeń i świadczeń z tytułu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, a więc i renty zwolnione są z podatku dochodowego od osób fizycznych.

W ocenie Zainteresowanego przepis ten ogólnie wskazuje pojęcie „renta”, tak więc renta otrzymana z tytułu niewypłaconych wynagrodzeń mieści się w ww. zakresie. Ponadto Wnioskodawca, w oparciu o wyjaśnienia Ministra Finansów w odpowiedzi na interpelację poselską wywiódł, że nie ma On obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych od kwoty odsetek, które zostały zasądzone wraz z rentą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r., Nr 51 poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na mocy art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione od podatku, bądź od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Katalog źródeł przychodów został uregulowany w art. 10 ust. 1 ustawy. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 tej ustawy źródłami przychodów są stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Z kolei podstawę prawną do dochodzenia renty wyrównawczej stanowi przepis art. 444 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.).

Zgodnie z treścią tego przepisu, jeżeli poszkodowany utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej albo jeżeli zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły widoki powodzenia na przyszłość, może on żądać od zobowiązanego do naprawienia szkody odpowiedniej renty.

Tymczasem instytucję prawną odsetek za zwłokę reguluje art. 481 Kodeksu cywilnego, Przepis ten stanowi, iż jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe Jednakże gdy wierzytelność jest oprocentowana według stopy wyższej niż stopa ustawowa, wierzyciel może żądać odsetek za opóźnienie według tej wyższej normy.

Odsetki za zwłokę (opóźnienie) stanowią zatem świadczenie uboczne, niezależnie od tego, czy i w jakiej wysokości podatnik poniósł szkodę. Odsetek za zwłokę nie można utożsamiać z odszkodowaniem (naprawieniem szkody), stąd otrzymane odsetki za zwłokę w wykonywaniu zobowiązania cywilnoprawnego są — co do zasady — przychodem wierzyciela podlegającym opodatkowaniu.

Jednakże w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych przewidziano wyjątki od powyższej reguły i w katalogu zwolnień przedmiotowych wymieniono wprost odsetki wolne od podatku. Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 95 ww. ustawy wolne od podatku są odsetki z tytułu nieterminowej wypłaty wynagrodzeń i świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1, tj. stosunku służbowego, stosunku pracy, w tym spółdzielczego stosunku pracy, członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, pracy nakładczej, emerytury lub renty.

Z kolei przez rentę — w myśl art. 12 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - rozumie się łączną kwotę świadczeń rentowych wraz ze wzrostami i dodatkami, z wyłączeniem dodatków rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz dodatków dla sierot zupełnych do rent rodzinnych. Przytoczona wyżej definicja nie ogranicza pojęcia renty wyłącznie do świadczeń rentowych wypłacanych z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Obejmuje również renty mające charakter odszkodowawczy, otrzymane na podstawie przepisów prawa cywilnego.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika m. in., że Wnioskodawca uległ wypadkowi w pracy. W lipcu 1998 r. Zainteresowany został uznany za całkowicie niezdolnego do pracy samodzielnej egzystencji na stałe w związku z tym wypadkiem. Skutkiem złożonego, w dniu 20 lutego 2006 r. pozwu o zasądzenie stałej renty wyrównawczej było w dniu 5 grudnia 2008 r. - zasądzenie za okres od 21 grudnia 2004 r. tytułem renty odszkodowania w kwocie 13 525,83 zł oraz odsetek od nieterminowej wypłaty wynagrodzeń w wysokości 10 974,85 zł.

Reasumując należy stwierdzić, iż przychód w postaci zasądzonych na rzecz Wnioskodawcy odsetek od renty wyrównawczej, z tytułu doznanej szkody w związku z wypadkiem przy pracy - jest zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 95 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tak więc na Zainteresowanym nie ciąży obowiązek zapłaty podatku od przychodu uzyskanego z tytułu odsetek.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.