INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm. ) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 19.05.2010r. (data wpływu 14.06.2010r.), uzupełnione pismem nadanym w polskiej placówce pocztowej dnia 03.08.2010r. (data wpływu 04.08.2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14.06.2010r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest właścicielem działki rolnej nr 334 o powierzchni 2,4396 ha. Działkę Wnioskodawczyni dostała od swojego ojca jako darowiznę dnia 15 grudnia 2008r. Wg ewidencji gruntów i budynków działka oznaczona jest jako: grunty orne RIVa (1,8266 ha), łąki trwałe ŁIV (0,4701 ha), pastwiska trwałe PS IV (0,0935 ha), rowy W (0,094 ha).

Gmina S. dnia 28 kwietnia 2006r. podjęła uchwałę o przystąpieniu do opracowania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (uchwała: z dnia 28 kwietnia 2006 roku w sprawie przystąpienia do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miejscowości S. i Ż; z dnia 7 marca 2008 roku w sprawie zmiany uchwały Rady Gminy S. z dnia 28 kwietnia 2006 roku w sprawie przystąpienia do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miejscowości S. i Ż.). W opracowywanym planie działka przeznaczona będzie jako tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej. Planowany termin wejścia w życie planu miejscowego - lipiec/sierpień 2010.

Po uprawomocnieniu się miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Wnioskodawczyni planuje podział gruntu na 16 działek budowlanych wraz z wewnętrzną drogą dojazdową. Nowo wydzielone działki przeznaczone będą do sprzedaży w latach 2010/2011.

Z uzupełnienia do złożonego wniosku wynika iż:

Wnioskodawczyni nie wykorzystywała nigdy przedmiotowej nieruchomości do działalności rolniczej. Nie posiada statusu rolnika ryczałtowego ani nie jest podatnikiem podatku VAT. Nigdy nie sprzedawała produktów rolniczych pochodzących z własnej działalności rolniczej oraz nie dokonywała wcześniej sprzedaży działek. Przedmiotowy grunt nie był udostępniany innym osobom. 18 lutego 2010r. Wnioskodawczyni zakupiła, jako lokatę kapitału, działkę rolną o powierzchni 2,3865 ha. Na dzień dzisiejszy nie ma żadnych planów odnośnie tej nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni będzie płatnikiem podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawczyni, według jej wiedzy podatnikiem VAT jest osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą i wykonanie czynności w ramach tej działalności jest działalnością opodatkowaną. W przypadku opisanym powyżej, Wnioskodawczyni, jako osoba fizyczna, niebędąca przedsiębiorcą, dokonując sprzedaży działek z majątku prywatnego, a więc pozostając osoba prywatną, nie działającą jako podatnik VAT nie będzie płatnikiem podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – mocą ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawczyni jest właścicielem działki rolnej, którą dostała od swojego ojca jako darowiznę. W opracowywanym przez Gminę miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego działka przeznaczona będzie jako tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej. Po uprawomocnieniu się planu zagospodarowania przestrzennego Wnioskodawczyni zamierza podzielić grunt na 16 działek budowlanych wraz z wewnętrzną drogą dojazdową. Nowo wydzielone działki przeznaczone będą do sprzedaży w latach 2010/2011. Wnioskodawczyni nie wykorzystywała nigdy przedmiotowej nieruchomości do działalności rolniczej. Nie posiada statusu rolnika ryczałtowego ani nie jest podatnikiem podatku VAT. Nigdy nie sprzedawała produktów rolniczych pochodzących z własnej działalności rolniczej oraz nie dokonywała wcześniej sprzedaży działek.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe wskazać należy, iż grunty spełniają definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, jednak w przedmiotowej sprawie Wnioskodawczyni nie można uznać za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ustawy.

Nic nie wskazuje na to, iż dokonując sprzedaży działek gruntu Zainteresowana działała w charakterze handlowca. Pod pojęciem handel należy bowiem rozumieć dokonywanie w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich odsprzedaży. W analizowanej sprawie nie można stwierdzić, iż grunt został nabyty w celu odsprzedaży, ponieważ pochodzi z majątku nabytego w drodze darowizny.

Wnioskodawczyni sprzedając przedmiotowe działki gruntu korzysta z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a zatem czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Reasumując, zamierzona sprzedaż przedmiotowych działek nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ze względu na brak przesłanek skutkujących uznaniem Wnioskodawczyni – w związku z opisaną dostawą – za podatnika podatku od towarów i usług, tym samym Wnioskodawczyni w przedmiotowej sprawie nie będzie podatnikiem tego podatku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydawania interpretacji.

Należy nadmienić, iż na mocy ustawy z dnia 10 lipca 2008r. o zmianie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 141, poz. 888), która zmieniała treść art. 14f § 1 ustawy Ordynacja Podatkowa od dnia 20 września 2008 r. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega opłacie w wysokości 40 zł. Oznacza to, że wszystkie wnioski, które wpływają do organów od wymienionej daty podlegają opłacie w wysokości 40 zł. Z uwagi na fakt, iż Strona opłaciła wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w kwocie 75 zł w dniu 19.05.2010r., różnica w kwocie 35 zł zostanie zwrócona zgodnie z § 18 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 czerwca 2006r. w sprawie gospodarki finansowej jednostek budżetowych, zakładów budżetowych i gospodarstw pomocniczych oraz trybu postępowania przy przekształceniu w inną formę organizacyjno – prawną (Dz. U. Nr 116, poz. 783 ze zm.), na wskazany przez Stronę adres we wniosku w części B.3.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.