INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 13 maja 2010 r. (data wpływu 17 maja 2010 r.), uzupełnionym w dniu 22 lipca 2010 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu importu usług pośrednictwa w pozyskaniu klienta - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 maja 2010 r. złożono wniosek, uzupełniony w dniu 22 lipca 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu importu usług pośrednictwa w pozyskaniu klienta.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka otrzymuje od kontrahentów zagranicznych faktury dotyczące prowizji za pośrednictwo w pozyskiwaniu klientów. Faktury te związane są z określonymi fakturami sprzedaży Spółki, za które przysługuje pośrednikom prowizja. Nie są zawierane umowy dotyczące prowizji za pośrednictwo, w których byłby określony termin rozliczeń pomiędzy Spółką a ww. kontrahentami. Nie mają oni narzuconych wymagań odnośnie terminu rozliczenia. Faktury wystawiane są przez pośredników po okresie jednego, dwóch, a nawet sześciu miesięcy od momentu zrealizowania przez Spółkę transakcji potwierdzonej fakturą sprzedaży. Najczęściej pośrednicy wystawiają faktury dotyczące prowizji związanej ze sprzedażą Spółki z jednego konkretnego miesiąca, ale zdarza się, iż dotyczą prowizji od transakcji sprzedaży Spółki z kilku miesięcy. Spółka posiada zestawienia faktur sprzedaży, w których zawarta jest dokładna data dokonania sprzedaży, w związku z którą przysługuje prowizja.

Zgodnie z art. 28b ustawy o podatku od towarów i usług, miejscem świadczenia usługi jest miejsce siedziby nabywcy. Spółka jako nabywca usługi wykazuje import usług i jednocześnie je opodatkowuje, stosując kurs z dnia poprzedzającego dzień powstania obowiązku podatkowego. Dzień ten, czyli moment wykonania usługi, Spółka ustala na ostatni dzień każdego z miesięcy, na podstawie załączonych przez nią zestawień, zawierających podsumowania sprzedaży dla każdego miesiąca.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w w/w stanie faktycznym Spółka prawidłowo wykazuje moment wykonania usługi na podstawie załączonych przez nią zestawień, sumując sprzedaż danego miesiąca i wykazując import usług z ostatnim dniem tego miesiąca...
2. Czy jako moment wykonania usługi Spółka powinna przyjąć dzień każdej faktury sprzedaży oddzielnie z danego miesiąca...

Zdaniem Wnioskodawcy wskazującego, iż w związku ze zmianą od 1 stycznia 2010 r. art. 19 ust 19 i 19a ustawy o podatku od towarów i usług, problem stanowi ustalenie momentu wykonania usługi w ww. sytuacji, nie jest możliwe ujęcie w rejestrze VAT jednej faktury z trzydziestoma różnymi momentami wykonania usług, gdyż każdego dnia w danym miesiącu może być wystawiona faktura sprzedaży, której dotyczy prowizja. Dlatego też ustalenie obowiązku podatkowego na podstawie załączonych zestawień, z podsumowaniem sprzedaży z danego miesiąca, uzasadnia wykazanie importu usług z ostatnim dniem tego miesiąca.

Spółka wyjaśniła, że usługi pośrednictwa wykonane przez kontrahentów zagranicznych, z tytułu których Spółka wypłaca prowizję, mają na celu zdobycie jak największej ilości zamówień na dostawę towarów, zwiększając tym samym wielkość sprzedaży. W momencie zrealizowania zamówienia na dany towar, potwierdzonego fakturą sprzedaży, kontrahentowi zagranicznemu przysługuje prowizja za pośrednictwo w pozyskaniu klienta. Następnie zagraniczny kontrahent wystawia Spółce fakturę za usługę pośrednictwa na kwotę przysługującej mu prowizji. Faktura ta w opisie zawiera miesiąc albo produkt, za który przysługuje należność. Spółka wskazała, że załącza zestawienie wszystkich faktur sprzedaży składających się na łączną kwotę wykazaną w fakturze dokumentującej usługę pośrednictwa. Zestawienie to zawiera dokładną datę dokonania sprzedaży dla każdej z faktur.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 2 pkt 9 ww. ustawy, przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Według treści art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju.

Natomiast stosownie do ust. 3 ww. artykułu, przepis ust. 1 pkt 4 stosuje się, jeżeli usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b, również osoba prawna niebędąca takim podatnikiem, zarejestrowana jako podatnik VAT UE, zgodnie z art. 97.

Na mocy art. 28b ust. 1 powołanej ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Według ust. 4 ww. artykułu, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Na podstawie ust. 19 powołanego artykułu, m. in. przepisy ust. 1, 4 i 5 stosuje się odpowiednio do importu usług, z zastrzeżeniem ust. 19a i 19b.

Stosownie do ust. 19a powołanego artykułu, w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b, stanowiących import usług, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wykonania usług, z tym że:

1. usługi, dla których, w związku z ich świadczeniem, ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonane z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te rozliczenia lub płatności, do momentu zakończenia świadczenia tych usług,
2. usługi świadczone w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla których, w związku z ich świadczeniem, w danym roku nie upływają terminy rozliczeń lub płatności, uznaje się za wykonane z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tych usług.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka korzysta z usług pośrednictwa w pozyskiwaniu klientów, świadczonych przez kontrahentów zagranicznych.Wykonane usługi dokumentują fakturami, obejmującymi zwykle usługi wykonane w okresie danego miesiąca, ale zdarza się, że dotyczą usług z okresu kilku miesięcy. Strony nie zawarły umów i nie określiły terminów, ani okresów rozliczeń. Faktury za pośrednictwo związane są z określonymi fakturami sprzedaży Spółki, za które przysługuje pośrednikom prowizja. Każdorazowo Spółka dysponuje zestawieniami tych faktur, zawierającymi dokładną datę dokonania sprzedaży. Spółka jako nabywca usługi wykazuje import usług i jednocześnie je opodatkowuje. Moment powstania obowiązku podatkowego ustala na ostatni dzień każdego z miesięcy, na podstawie zestawień faktur, zawierających podsumowania sprzedaży dla każdego miesiąca.

Mając na uwadze powyższe oraz powołane przepisy prawa, należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie nie można określać momentu powstania obowiązku podatkowego w oparciu o art. 19 ust. 19a ustawy, gdyż z kontrahentami wykonującymi usługi pośrednictwa nie ustalono następujących po sobie terminów płatności lub rozliczeń, wobec czego nie jest możliwe określenie momentu upływu okresów, do których odnoszą się rozliczenia z kontrahentami. W tej sytuacji moment powstania obowiązku podatkowego należy określać zgodnie z zasadą ogólną wynikającą z art. 19 ust. 1 pkt 4 ustawy, tj. z chwilą wystawienia faktury za usługę pośrednictwa, nie później niż w 7. dniu, licząc od dnia wykonania usługi, przy czym za dzień wykonania usługi należy przyjąć dzień zawarcia transakcji sprzedaży z nabywcami pozyskanymi przez pośredników.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii miejsca świadczenia i opodatkowania przedmiotowych usług, gdyż nie przedstawiono w tym zakresie stanowiska oraz nie zadano pytania, a interpretacji udzielono w oparciu o treść wniosku, z którego wynika, że miejscem opodatkowania usług jest Polska, w związku z czym Spółka rozpoznaje import usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.