INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 maja 2010 r. (data wpływu 28 maja 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia podmiotowego dla Jednostki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 maja 2010 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia podmiotowego dla Jednostki.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest jednostką budżetową - szkołą publiczną. Szkoła nie jest zarejestrowana, jako podatnik VAT czynny. W 2009 r. Szkoła prowadziła sprzedaż następujących usług:

• usług zwolnionych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. sprzedaż posiłków w stołówce szkolnej dla dzieci i pracowników szkoły;

• usług wynajmu sal szkolnych dla innych podmiotów gospodarczych.

Stołówka szkolna jest prowadzona przez personel szkoły dla uczniów i pracowników i nie stanowi odrębnego podmiotu gospodarczego, a jej działalność jest ściśle związana z działalnością szkoły, sklasyfikowana wg PKWiU w grupowaniu 80, jako usługi w zakresie edukacji. Wysokość sprzedaży w 2009 r. z tytułu usług edukacyjnych – sprzedaż posiłków dla dzieci i pracowników szkoły to kwota 100.000 zł. Natomiast z tytuły usług wynajmu pomieszczeń szkolnych dla innych podmiotów gospodarczych wysokość sprzedaży wyniosła 28.000 zł. Z tytułu sprzedaży usług z wynajmu pomieszczeń Szkoła korzystała w 2009 r. ze zwolnienia na podstawie przepisu art. 113 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów usług, ponieważ nie przekroczyła limitu sprzedaży opodatkowanej, tj. kwoty 50.000 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy słuszne jest stanowisko, że zwalnia się Szkołę z tytułu sprzedaży usług w postaci wynajmu sal szkolnych w kwocie 28.000 zł na podstawie art. 113 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług, mimo że Szkoła równocześnie prowadzi sprzedaż usług zwolnionych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 113 ust. 1 i 2 ustawy z dnia marca 2004 r. o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000, gdzie w przedstawionym przypadku sprzedażą opodatkowaną są wyłącznie przychody z wynajmu sal. Do limitu wartości sprzedaży, o której mowa wyżej (50.000 zł), nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a w tym przypadku przychodów z tytułu świadczenia usług żywienia dzieci i pracowników szkoły.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

W myśl art. 113 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 215, poz. 1666), kwotę o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, dla 2010 r. przyjmuje się w wysokości 100.000 zł. Natomiast stosownie do zapisu art. 2 ust. 2 ww. ustawy, w 2010 r. podatnicy, u których łączna wartość sprzedaży opodatkowanej w 2009 r. była wyższa niż 50.000 zł i nie przekroczyła 100.000 zł, mogą skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego w terminie do 15 stycznia 2010 r.

A zatem podatnik, u którego wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczy kwoty o której mowa w powołanych przepisach, może korzystać ze zwolnienia podmiotowego. W chwili przekroczenia tej kwoty zwolnienie traci moc, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że Szkoła świadczy usługi w zakresie wydawania obiadów przez stołówkę, zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (poz. 7 załącznika nr 4 do ustawy), których wartość za rok 2009 wyniosła 100 000 zł. Poza powyższymi usługami Szkoła świadczy usługi najmu, które podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wartość sprzedaży opodatkowanej za rok 2009 r. wyniosła 28.000 zł.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa, stwierdzić należy, iż skoro w 2009 r. osiągnięty obrót podlegający opodatkowaniu (najem pomieszczeń) nie przekroczył łącznie kwoty 50.000 zł, to Jednostka może korzystać ze zwolnienia podmiotowego, zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy do czasu przekroczenia kwoty, o której mowa w tym przepisie, a która dla 2010 r. wynosi 100.000 zł.

Wskazać należy, że w niniejszej interpretacji nie dokonano oceny prawidłowości stosowania zwolnienia dla usług stołówki szkolnej, dlatego rozstrzygnięcie podjęto przy założeniu, że usługi te faktycznie korzystają ze zwolnienia – zagadnienie to nie było bowiem przedmiotem zapytania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.