INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 8 marca 2010 r. (data wpływu 15 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie druku książek z własnych materiałów oraz stawki podatku dla sprzedaży książek – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 marca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie druku książek z własnych materiałów oraz stawki podatku dla sprzedaży książek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

1. Wnioskodawca na zlecenie wykonuje czynność polegającą na produkcji poligraficznej i jest zobowiązany do:
   1. Nabycia we własnym imieniu papieru niezbędnego do wydrukowania określonej liczby książek.
   2. Wytworzenia form do druku tekstu oraz wykonania we własnym zakresie innych czynności (np. płyty CTP) poprzedzających druk.
   3. Wydrukowania zamówionej przez klienta ilości egzemplarzy wraz z obróbką końcową.
   4. Przekazania zamawiającemu wydrukowanych egzemplarzy w postaci gotowego produktu w określonym w umowie terminie.
   5. Przeniesienia na wydawcę książki prawa do rozporządzania tym produktem jak właściciel.

 Ksiązki (PKWiU 22.11) są oznaczone stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISBN.

2. Spółka zakupiła towar (ksiązki z symbolami ISBN, PKWiU 22.11) ze stawką 0% od drukarni.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w stosunku do stanu faktycznego w świetle art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. Wnioskodawca dokonuje dostaw towaru, czy też świadczy usługę w rozumieniu art. 8 ustawy VAT...
2. Czy Zainteresowany może sprzedać te ksiązki ze stawką 0%...

Zdaniem Wnioskodawcy, dostawą towaru jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy VAT), natomiast definicja usługi (art. 8 ust. 1 ustawy VAT) brzmi: każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Drukarnia na zlecenie klienta dokonuje czynności druku z materiałów własnych i do czasu oddania gotowego produktu dysponuje nim jako właściciel. Wydawca jest jedynie właścicielem praw autorskich. Po zakończeniu procesu druku następuje przekazanie gotowego produktu na rzecz Zleceniodawcy. Dopiero fakt wydania książki bądź czasopisma, powoduje iż konkretna pozycja wydawnicza może być przedmiotem dalszego obrotu realizowanego przez wydawcę.

Zdaniem Wnioskodawcy dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarami, gdyż Zainteresowany umożliwia rozporządzenie towarem jakimi są poszczególne egzemplarze książek w takim zakresie jaki odpowiada prawu własności. w konsekwencji Wnioskodawca przenosi prawa do rozporządzania towarem. Minister Finansów w piśmie Nr x z dnia 30 grudnia 2004 r. dopuszcza uznanie czynności wykonawczych przez drukarnie za dostawę towarów, jeżeli ma miejsce wytworzenie gotowego produktu z materiałów własnych i przeniesienie na nabywcę prawa do rozporządzenia tym produktem jak właściciel. Materiały potrzebne do procesu produkcyjnego w trakcie, którego powstają nowe dobra materialne – książki i czasopisma są własnością zakładu, którymi drukarnia ma prawo rozporządzać do momentu przekazania ich zamawiającemu, tym samym jest podmiotem uprawnionym do przeniesienia prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel na inny podmiot – nabywcę. Stanowisko to zostało również potwierdzone przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 14 października 2008 r. (nr interpretacji IPPP2/443-1163/08-2/AZ).

W konsekwencji, w oparciu o § 9 ust. 1 pkt 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 212, poz. 1336) obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku, stosuje się również do dostaw w kraju i wewnątrzwspólnotowego nabycia:

1. książek (PKWiU ex 22.11) - z wyłączeniem książek adresowych o zasięgu krajowym, regionalnym i lokalnym, książek telefonicznych, teleksów i telefaksów (PKWiU 22.11.20 -60.10), nut, map i ulotek - oznaczonych stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISBN,
2. czasopism specjalistycznych.

Drukarnia ma prawo stosować stawkę podatku VAT w wysokości 0%, jeżeli dana czynność zostanie rozpoznana jako dostawa towarów.

Symbol PKWiU świadczonych przez Wnioskodawcę usług w zakresie druku książek wg rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. (Dz. u. n 42, poz. 264 ze zm.) to 22.22.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów – w myśl art. 7 ust. 1 ustawy – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Treść cytowanego przepisu ma swój odpowiednik w art. 14 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. u. UE. l 2006.347.1 ze zm.), zgodnie z którym „dostawa towarów” oznacza przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Analiza powołanych przepisów – w szczególności treści art. 2 pkt 6 oraz art. 8 ust. 3 ustawy – wskazuje, iż towary i usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystki, o których mowa w art. 119.

Ponadto zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach.

W tym miejscu należy zauważyć, że w myśl § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. u. Nr 207, poz. 1293 ze zm.), do celów m.in. opodatkowania podatkiem od towarów i usług - do dnia 31 grudnia 2010 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. u. Nr 42, poz. 264 ze zm.).

W myśl pkt 4.1 Zasad metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług – zakres rzeczowy PKWiU (rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług – Dz. u. Nr 42, poz. 264 ze zm.), Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług jest klasyfikacją produktów pochodzenia krajowego oraz z importu, przy czym:

• pod pojęciem wyrobów rozumie się surowce, półfabrykaty, wyroby finalne oraz zespoły i części tych wyrobów – o ile występują w obrocie,
• pod pojęciem usług rozumie się:
  1. wszelkie czynności świadczone na rzecz jednostek gospodarczych prowadzących działalność o charakterze produkcyjnym nie tworzące bezpośrednio nowych dóbr materialnych – usługi na rzecz produkcji;
  2. wszelkie czynności świadczone na rzecz jednostek gospodarki narodowej oraz na rzecz ludności przeznaczone dla celów konsumpcji indywidualnej, zbiorowej i ogólnospołecznej.
  
  

Zatem – odnosząc definicję usługi zawartą w ww. rozporządzeniu do definicji usługi zawartej w art. 8 – wyjaśnić należy, iż pojęcie usług wynikające z powołanego rozporządzenia nie jest tożsame z definicją usługi zawartej w art. 8 ustawy o VAT, a pojęcie dostawy towaru w powołanym rozporządzeniu nie występuje.

W konsekwencji, dokonując oceny określonej czynności należy badać czy jest ona usługą w rozumieniu ustawy o VAT, a następnie ustalić czy usługa ta została wymieniona w klasyfikacji usług.

Natomiast, dla oceny czy w przedmiotowej sprawie ma miejsce dostawa towaru uregulowana w art. 7 ust. 1 ustawy, kluczowe jest ustalenie czy następuje – w ramach tej czynności – przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Proces wydrukowania książki w oparciu o własne materiały jest procesem wytworzenia nowego dobra materialnego (rzeczy), o funkcji całkiem odmiennej od tej, związanej z wykorzystanymi materiałami, które staje się przedmiotem obrotu w momencie przeniesienia prawa na wydawcę do rozporządzenia nim jak właściciel. Bez znaczenia są przy tym prawa autorskie przynależne wydawcy do drukowanego utworu, gdyż nie one są w tym przypadku przedmiotem obrotu, lecz rzeczowa postać tegoż utworu jakim jest książka. Wytworzone w takim procesie produkcyjnym książki są rzeczami ruchomymi w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy, co do których drukarnia – aby wydawca mógł nimi rozporządzać jak właściciel – musi przenieść prawo ich posiadania na nabywcę.

Kiedy mowa o „przeniesieniu prawa do rozporządzania” nie należy tego zwrotu utożsamiać jedynie z przeniesieniem prawa własności w sensie prawnym, gdyż w pojęciu tym mieszczą się wszelkie formy przeniesienia prawa, które nabywcy umożliwiają rozporządzanie dobrami materialnymi (rzeczami) jak właścicielowi.

W tym przypadku niewątpliwie drukarnia wyzbywa się własności użytych do tej produkcji materiałów, surowców i komponentów, które w ramach tego procesu produkcyjnego przybrały postać rzeczową książek. Przeniesienie własności tych towarów na wydawcę wymaga ich wydania, jako rzeczy określonych co do gatunku - art. 155 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. u. Nr 16, poz. 93 ze zm.), czyli przeniesienia również ich posiadania na wydawcę, co pozwala temu ostatniemu na rozporządzanie tymi rzeczami jak właściciel. Tym samym, następuje w takim przypadku przeniesienie przez drukarnię na wydawcę prawa do rozporządzania jak właściciel wyprodukowanym przez drukarnię majątkiem rzeczowym, co czyni tę czynność dostawą towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca na zlecenie wykonuje czynność polegającą na produkcji poligraficznej i jest zobowiązany do nabycia we własnym imieniu papieru niezbędnego do wydrukowania określonej liczby książek, wytworzenia form do druku tekstu oraz wykonania we własnym zakresie innych czynności (np. płyty CTP) poprzedzających druk, wydrukowania zamówionej przez klienta ilości egzemplarzy wraz z obróbką końcową. Następnie Wnioskodawca przekazuje zamawiającemu wydrukowane egzemplarze w postaci gotowego produktu w określonym w umowie terminie. Ponadto zostaje przeniesione na wydawcę książki prawo do rozporządzania tym produktem jak właściciel. Książki (PKWiU 22.11) są oznaczone stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISBN. Wnioskodawca również zakupił towar (książki z symbolami ISBN, PKWiU 22.11) ze stawką 0% od drukarni.

Zdaniem Zainteresowanego w oparciu o § 9 ust. 1 pkt 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, drukarnia ma prawo zastosować obniżoną stawkę podatku VAT w wysokości 0%, jeżeli dana czynność zostanie rozpoznana jako dostawa towarów.

Jak wynika zatem z opisu stanu faktycznego Wnioskodawca wytwarza – angażując do tego określone własne materiały – produkt mający postać książki i przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania tym produktem jak właściciel. Taki charakter czynności przesądza na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, o dostawie towaru, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, podstawowa stawka podatku VAT wynosi 22%. Jednakże zarówno w samej ustawie, jak też i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.

W myśl art. 41 ust. 2 w związku z poz. 48 załącznika nr 3 do ustawy, opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 7% podlegają książki o symbolu PKWiU ex 22.11 (oznaczone stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISBN), nuty, mapy – wytwarzane metodami poligraficznymi, z wyłączeniem: książek adresowych o zasięgu krajowym, regionalnym i lokalnym; książek telefonicznych, teleksów i telefaksów (PKWiU 22.11.20-60.10) i ulotek.

Natomiast zgodnie z § 39 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 224, poz. 1799), w okresie do dnia 31 grudnia 2010 r. obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku, stosuje się do dostaw w kraju i wewnątrzwspólnotowego nabycia:

1. książek (PKWiU ex 22.11) - z wyłączeniem książek adresowych o zasięgu krajowym, regionalnym i lokalnym, książek telefonicznych, teleksów i telefaksów (PKWiU 22.11.20 -60.10), nut, map i ulotek - oznaczonych stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISBN,
2. czasopism specjalistycznych.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opis stanu faktycznego należy stwierdzić, iż Wnioskodawca wytwarzając książki z własnych materiałów, a następnie przenosząc prawo do rozporządzania tymi towarami jak właściciel na wydawcę, dokonuje dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Natomiast przy dostawie książek, które zgodnie z informacjami zawartymi we wniosku, mieszczą się w grupowaniu PKWiU 22.11, oznaczonych symbolem ISBN, zastosowanie ma stawka podatku od towarów i usług w wysokości 0%, o ile książki te, są książkami o których mowa w § 39 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Powyższe dotyczy zarówno książek wytworzonych przez Wnioskodawcę (pkt i opisu stanu faktycznego) jak i książek, które Spółka zakupiła (pkt II opisu stanu faktycznego).

Należy przy tym zaznaczyć, że 0% stawka nie ma zastosowania do dostawy książek adresowych o zasięgu krajowym, regionalnym i lokalnym, książek telefonicznych, teleksów i telefaksów, nut, map i ulotek.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy odnośnie stawki podatku dla sprzedaży książek należy uznać za prawidłowe, jednakże w oparciu o inną podstawę prawną niż wskazana w stanowisku Zainteresowanego. Powołany bowiem przez Wnioskodawcę przepis § 9 ust. 1 pkt 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania, gdyż rozporządzenie to utraciło moc z dniem 1 stycznia 2010 r.

Podkreślić należy, że analiza prawidłowości dokonanej przez Zainteresowanego we wniosku klasyfikacji statystycznej drukowanych książek, będących przedmiotem dostawy, do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego.

A zatem, Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska przedstawionego przez Wnioskodawcę w zakresie klasyfikacji statystycznej czynności będącej przedmiotem wniosku. Wobec powyższego, niniejsza interpretacja wydana została w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane przez Zainteresowanego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.