Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB3/423-268/10-2/GC
z 17 czerwca 2010 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Interpretacje podatkowe
 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ILPB3/423-268/10-2/GC
Data
2010.06.17



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu


Temat
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Przychody --> Przychody

Podatek dochodowy od osób prawnych --> Koszty uzyskania przychodów --> Pojęcie kosztów uzyskania przychodów


Słowa kluczowe
gwarancje
gwarancje
koszty uzyskania przychodów
koszty uzyskania przychodów
odszkodowania
odszkodowania
przychód
przychód
reklamacje
reklamacje
rękojmia
rękojmia
wady
wady


Istota interpretacji
1. Czy koszty związane z usunięciem wad w ramach zgłoszonej przez kontrahenta reklamacji, można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu?
2. Czy ewentualne, uzyskane od betoniarni odszkodowanie stanowić będzie dla Firmy Sp. z o. o. przychód, który podlegać będzie opodatkowaniu?



Wniosek ORD-IN 458 kB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 15 marca 2010 r. (data wpływu 22.03.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie wydatków związanych z usunięciem wad w ramach zgłoszonej reklamacji przez kontrahenta – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 marca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie wydatków związanych z usunięciem wad w ramach zgłoszonej reklamacji przez kontrahenta.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Firma zawarła niedawno ze swoim kontrahentem umowę o wykonanie posadzki przemysłowej, w której była wykonawcą ww. posadzki.

Z powodu wykrytej wady posadzki, została wszczęta przez kontrahenta procedura reklamacyjna, podczas której zażądał on od Firmy pilnego skucia wadliwej posadzki i wykonania jej na nowo. Firma zgodziła się na żądania reklamacyjne kontrahenta, gdyż dalsza zwłoka w pozostawieniu wadliwej posadzki, generowała dodatkowe koszty związane z opóźnieniem otwarcia sklepu, zatrudnieniem personelu, strat i utraconych zysków.

Koszty przeprowadzonego skucia i położenia nowej posadzki również były bardzo wysokie, gdyż oprócz kosztów materiałów czy robocizny, wchodziły w grę koszty skucia posadzki, naprawy podłoża, zabezpieczenie innych wykonanych już robót itp. Firma. musiała jednak uwzględnić ww. reklamację, ponieważ w wypadku przestoju koszty byłyby coraz większe. Jednakże Firma stoi na stanowisku, że za wadę posadzki odpowiedzialność ponosi betoniarnia, od której Firma Sp. z o. o. zakupiła beton w celu wykonania ww. posadzki.

W związku z powyższym, Firma. zamierza wystąpić na drogę prawną o odszkodowanie wobec firmy betoniarskiej, która nie uznaje swojej winy w tej sprawie. Firma zdaje sobie sprawę, że dochodzenie ww. odszkodowania na drodze sądowej może być długotrwałe i trudno ocenić z jakim skutkiem.

Wobec powyższego, jak wyżej wykazano, Firma podjęła decyzję o uwzględnieniu reklamacji swojego kontrahenta, żeby nie narażać się na generowanie dodatkowych kosztów, po czym zamierza odzyskać należność, jaką poniosła z tytułu reklamacji, od betoniarni na drodze sądowego procesu o odszkodowanie, o ile biegły sądowy potwierdzi, iż przyczyną powstania wady posadzki była wada tkwiąca w zakupionym przez Sp. z o. o. betonie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

  1. Czy koszty związane z usunięciem wad w ramach zgłoszonej przez kontrahenta reklamacji, można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu...
  2. Czy ewentualne, uzyskane od betoniarni odszkodowanie stanowić będzie dla Firmy przychód, który podlegać będzie opodatkowaniu...


Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Ponadto, w ocenie Spółki koszty związane z usunięciem wady przedmiotu umowy zawartej przez Firmę. z Jej kontrahentem służą niewątpliwie osiągnięciu przychodu.

Zgodnie z ww. umową, Firma zobowiązana jest do usunięcia wad wykonanej posadzki. w przeciwnym razie, drugiej stronie przysługuje prawo do dochodzenia roszczeń z udzielonej w umowie gwarancji i / lub rękojmi. Przy braku reakcji z Jej strony na zgłoszoną reklamację, kontrahent Spółki mógłby od umowy odstąpić i zażądać zwrotu zapłaconej części wynagrodzenia, obciążyć Firmę. karami umownymi za odstąpienie od umowy oraz odszkodowaniem za poniesione szkody łącznie z utraconymi korzyściami.

Natomiast, w przypadku uzyskania odszkodowania od betoniarni na drodze sądowej, wobec uznania przez sąd jako przyczyny powstania wady posadzki, wady tkwiącej w dostarczonym Firmie betonie, odzyskana należność stanowić będzie przychód Firmy podlegający opodatkowaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. u. z 2000 r. Dz. u. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli podatnik wykaże, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów m.in. kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad albo zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług.

Jeśli zatem wada dostarczonych towarów lub wykonanych usług oraz zwłoka w dostarczeniu towaru, wykonaniu usługi lub zwłoka w usunięciu wad towaru lub wykonanych robót i usług jest powodem do zapłaty kary lub odszkodowania, to jest podstawową przyczyną do eliminacji z kosztów podatkowych.

Wydatki związane z usunięciem wad w ramach gwarancji stanowią koszty uzyskania przychodów (wydatki te nie stanowią ani kar, ani odszkodowania).

Treść wniosku wskazuje, iż Spółka zawarła umowę o wykonanie posadzki przemysłowej u kontrahenta. Usługa została wykonana wadliwie. w wyniku wszczętej przez kontrahenta procedury reklamacyjnej Spółka została zobowiązana do skucia wadliwej posadzki i wykonania jej na nowo. Do kosztów z tym związanych należą: koszty skucia położonej wcześniej posadzki, naprawy podłoża, zabezpieczenia innych wykonanych już robót oraz koszty robocizny i materiałów. Ponadto, Wnioskodawca wskazał na możliwość poniesienia wyższych kosztów w razie nie uwzględnienia reklamacji, tj. zwrot części wynagrodzenia, kary umowne, odszkodowanie za utracone korzyści (opóźnienie otwarcia sklepu).

W myśl art. 556 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. u. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.), sprzedawca jest odpowiedzialny względem kupującego, jeżeli rzecz sprzedana ma wadę zmniejszającą jej wartość lub użyteczność ze względu na cel w umowie oznaczony albo wynikający z okoliczności lub z przeznaczenia rzeczy, jeżeli rzecz nie ma właściwości, o których istnieniu zapewnił kupującego, albo, jeżeli rzecz została kupującemu wydana w stanie niezupełnym (rękojmia za wady fizyczne).

Stosownie zaś do treści art. 577 § 1 Kodeksu cywilnego, w wypadku, gdy kupujący otrzymał od sprzedawcy dokument gwarancyjny, co do jakości rzeczy sprzedanej, poczytuje się w razie wątpliwości, że wystawca dokumentu (gwarant) jest obowiązany do usunięcia wady fizycznej rzeczy lub do dostarczenia rzeczy wolnej od wad, jeżeli wady te ujawnią się w ciągu terminu określonego w gwarancji.

Z treści przytoczonych powyżej przepisów wynika, że w przypadku, gdy przekazany towar okazuje się wadliwy, na sprzedawcy (wykonawcy usługi) ciąży obowiązek jego naprawy lub wymiany.

Z powyższego wynika, że opisane przez Spółkę wydatki spełniają definicję kosztów uzyskania przychodów i nie mieszczą się w dyspozycji art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Art. 12 ust. 1 pkt 1 cytowanej wyżej ustawy, stanowi, iż przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności:

  1. otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe,
  2. wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń (…).


Wskazane regulacje jako zasadę przyjmują, że przychodem są otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym różnice kursowe. Regułą zatem jest, że przychody ustalane są na zasadzie kasowej, co oznacza, że przychodem są wartości faktycznie otrzymane. Zatem, momentem powstania przychodu pieniężnego jest moment wpływu środków pieniężnych do majątku podatnika względnie na jego rachunek, skutkującego po stronie podatnika możliwością dysponowania tymi środkami. w obrocie bezgotówkowym będzie to dzień uznania rachunku bankowego podatnika jako rachunku wierzyciela.

Wnioskodawca wykonał usługę, jak twierdzi, z wadliwego betonu. w związku z tym nosi się z zamiarem wystąpienia na drogę sądową o ewentualne odszkodowanie od sprzedawcy – betoniarni.

Odszkodowanie ma wyrównać uszczerbek majątkowy powstały w wyniku zdarzenia wyrządzonego szkodą. Celem odszkodowania jest naprawienie szkody, które może nastąpić, według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłacenie odpowiedniej sumy pieniężnej (art. 363 Kodeksu cywilnego). Naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono (art. 361 § 2 Kodeksu cywilnego).

Każde odszkodowanie za szkody związane z prowadzeniem działalności gospodarczej jest przychodem z tej działalności. w przedstawionej sytuacji ma zastosowanie przepis powołanego wyżej art. 12 ust. pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, bowiem otrzymane przez podatnika odszkodowanie nie stanowi zwrotu wydatków. Odszkodowanie jest zapłatą za wyrządzoną szkodę, poniesione straty, utracone korzyści. Stanowi ono ekwiwalent, którego celem jest naprawienie powstałej szkody. w analizowanym przypadku dotyczy przedstawionych przez Spółkę dodatkowych wydatków związanych z wykonaniem warunków reklamacji.

Reasumując, koszty związane z usunięciem wad, w ramach zgłoszonej przez kontrahenta reklamacji, stanowią koszty uzyskania przychodów – zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, natomiast ewentualne odszkodowanie otrzymane od sprzedawcy betonu Spółka winna zaliczyć do przychodów podatkowych – zgodnie z regulacją art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj