INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz.770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej przedstawione we wniosku z dnia 31 maja 2010 r. (data wpływu 04 czerwca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki celowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 04 czerwca 2010 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony pismem z dnia 10 sierpnia 2010 r. (data wpływu 16 sierpnia 2010 r.) – o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki celowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka jest właścicielem budynku biurowego wybudowanego etapami na zlecenie Spółki (dalej: „Nieruchomość”).

W związku z restrukturyzacją działalności, rozważane jest obecnie wydzielenie ze Spółki Nieruchomości w formie wkładu niepieniężnego (aportu) do nowoutworzonej spółki celowej w celu wydzielenia z działalności Spółki odrębnej gałęzi działalności, jaką jest administracja i najem Nieruchomości. Przedmiotem aportu będzie Nieruchomość wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu, niezbędną częścią personelu Spółki, a także z przeniesieniem umów najmu Nieruchomości oraz wierzytelności z nich wynikających. Do przedmiotu aportu włączone także zostaną zobowiązania związane z Nieruchomością, w tym także zobowiązania z tytułu pożyczki udzielonej Spółce na sfinansowanie budowy Nieruchomości.

Pismem uzupełniającym z dnia 10 sierpnia 2010 r. Spółka wyjaśniła, co następuje.

1. Wydzielona część przedsiębiorstwa („Nieruchomość”) będzie wchodziła w skład odrębnego od Spółki podmiotu gospodarczego, tj. spółki celowej. Podmiot ten będzie podmiotem powiązanym Spółki.
2. Wnioskodawca rozważa wniesienie przedmiotowego wkładu niepieniężnego do spółki celowej posiadającej formę prawną spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.
3. Wydzielenie części przedsiębiorstwa („Nieruchomości”) będzie wiązało się z nadaniem tej jednostce autonomii (samodzielności) w podejmowaniu decyzji dotyczących wyodrębnionej części przedsiębiorstwa oraz ustanowieniem „władz” kierujących jej działalnością. Spółka pragnie przy tym wskazać, iż wydzielenie Nieruchomości dokonane będzie do odrębnego podmiotu gospodarczego, który posiadać będzie odrębny personel zarządzający wydzieloną częścią przedsiębiorstwa.
4. Przedstawiony we wniosku zespół składników majątkowych będzie wystarczający do samodzielnego wykonywania zadań i samodzielnej realizacji celów gospodarczych (uzyskiwania przychodów i zysków), a prowadzenie działalności przez wydzieloną część przedsiębiorstwa nie będzie wymagać udziału pozostałych struktur Spółki.
5. Przedstawiony przez Spółkę jako Wnioskodawcę we wniosku zespół składników majątkowych (tj. „Nieruchomość” wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu, prawa i zobowiązania wynikające z umów najmu Nieruchomości, zobowiązania związane z Nieruchomością, zobowiązania z tytułu pożyczki udzielonej Spółce na sfinansowanie budowy Nieruchomości) zostanie wyodrębniony:
• na płaszczyźnie organizacyjnej, tj. stanowić on będzie wyodrębnioną organizacyjnie część operacyjną, do której można będzie przyporządkować poszczególne składniki majątkowe. Powyższe uzasadnia fakt, iż zespół ten posiadać będzie pełną odrębność niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym w postaci odrębnego od Spółki podmiotu gospodarczego oraz posiadać będzie cechę zorganizowania.
• na płaszczyźnie finansowej - spółka celowa, do której rozważane jest wniesienie zespołu składników majątkowych, posiadać będzie odrębną od Spółki ewidencję księgową, na podstawie której możliwe będzie przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do wyodrębnionej działalności, przez co możliwe będzie określenie jej wyniku finansowego. Tym samym możliwe będzie oddzielenie finansów Spółki od finansów jego zorganizowanej części wniesionej aportem do spółki celowej.
• na płaszczyźnie funkcjonalnej - przedmiotowy zespół składników majątkowych rozważany do wniesienia aportem do spółki celowej, stanowić będzie potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze (tj. najem i administracja powierzchni biurowych). Spółka celowa przejmując powyższy zespół będzie w stanie samodzielnie realizować wyznaczone jej cele gospodarcze.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wniesienie Nieruchomości wraz z towarzyszącymi jej elementami wskazanymi w stanie faktycznym jako wkładu niepieniężnego do spółki celowej uznać należy za wniesienie zorganizowanej części przedsiębiorstwa na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i tym samym uznać, iż wydana w zamian nominalna wartość udziałów spółki celowej nie będzie stanowić przychodu Spółki na moment wniesienia...

Zdaniem Wnioskodawcy, wnoszone w formie wkładu niepieniężnego do spółki celowej rzeczowe składniki majątku, Nieruchomość, prawa i obowiązki z umów najmu, użytkowanie wieczyste, należności handlowe i zobowiązania stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Tym samym, nominalna wartość udziałów wydanych w zamian za wniesione składniki majątku w formie wkładu niepieniężnego do spółki celowej nie będzie stanowić, w momencie aportu, przychodu Spółki a contrario przepisu art. 12 ust. 1 pkt 7 wskazanej ustawy.

Zgodnie z definicją legalną art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (oraz analogicznie art. 2 ust. 27e ustawy VAT), zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Przyjmuje się, że dla uznania grupy składników materialnych i niematerialnych za „zorganizowaną część przedsiębiorstwa” niezbędne jest, aby powyższa grupa była w dostateczny sposób wyodrębniona i zorganizowana w ramach funkcjonującego przedsiębiorstwa, a tym samym mogła stanowić samodzielne przedsiębiorstwo realizujące określone zadania gospodarcze (tak m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacjach: z 16 lutego 2009 r. sygn. IPPB5/423-165/08-6/MB oraz z 13 sierpnia 2008 r. sygn. IP-PB3-423-796/08-2/MB oraz w piśmie Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego z dnia 14 czerwca 2006 r. sygn. 1472/ROP1/423-106-180/06/AJ).

Z powyższej definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa wynika również (na co wskazują także organy podatkowe, najaktualniej w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16 marca 2010 r. sygn. IPPP2/443-7/10-3/MM oraz z dnia 22 marca 2010 r. sygn. IPPB5/423-811/09-4/MB), iż aby zespół składników majątkowych (materialnych i niematerialnych) mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa muszą zostać spełnione łącznie następujące przesłanki:

1. istnienie zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
4. zespół tych składników może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania gospodarcze.

W analizowanym stanie faktycznym, do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie najmu Nieruchomości Spółka wykorzystuje zarówno składniki materialne (np. Nieruchomość wraz z towarzyszącą jej infrastrukturą), jak i niematerialne. Ponadto z tą działalnością związane są należności z tytułu najmu, wszelkie zobowiązania (dostawy mediów, usługi dotyczące aportowanej Nieruchomości, itp.), a w szczególności dług z tytułu umowy pożyczki zaciągniętej na obsługę zobowiązań wynikających z budowy Nieruchomości. Zatem, w ocenie Spółki, spełniona zostanie przesłanka wynikająca expressis verbis z definicji zawartej w art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Kolejnym warunkiem uznania danego zespołu składników za zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest wydzielenie zespołu składników w istniejącym przedsiębiorstwie podatnika. Wyodrębnienie to powinno zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej.

Wyodrębnienie organizacyjne.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika. W analizowanym stanie faktycznym, zespół składników mających stanowić przedmiot aportu jako całość wykorzystywana jest do realizacji określonego rodzaju działalności, jakim jest administracja i najem Nieruchomości. Jak zauważają organy podatkowe, odrębność organizacyjna nie oznacza jakiegokolwiek zorganizowania masy majątkowej, ale pełną odrębność niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym (tak. m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 23 lipca 2009 r. sygn. ITPP1/443-396/09/BK). Planowana transakcja aportu Nieruchomości związana jest z wyodrębnieniem prowadzonych przez Spółkę dwóch głównych linii biznesowych (tj. windykacja wierzytelności oraz administracja budynkiem własnym). Zgodnie z powyższym, zespół składników mających stanowić przedmiot aportu nie jest i nie będzie wykorzystywany do prowadzenia pozostałej działalności Spółki. Ponadto należy wskazać, iż spółka celowa będzie kontynuować działalność Spółki w zakresie najmu powierzchni biurowych.

Wyodrębnienie finansowe.

Wyodrębnienie finansowe zorganizowanej części przedsiębiorstwa występuje w sytuacji formalnej, gdy poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Powyższe potwierdza m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 16 lipca 2009 r. (sygn. lLPP2/443-543/09-4/GZ), gdzie wskazuje, iż: „wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa”.

Przychody i rozchody z danego rodzaju działalności będą odrębnie rejestrowane w księgach rachunkowych spółki celowej, do której wniesiona aportem zostanie Nieruchomość. Tym samym możliwe będzie oddzielenie finansów przedsiębiorstwa od finansów jego zorganizowanej części. Zorganizowana część przedsiębiorstwa będzie w stanie samodzielnie prowadzić działalność i istnieć niezależnie od Spółki jako przedsiębiorstwa macierzystego. Spółka pragnie również wskazać, że przenoszone wraz z Nieruchomością zobowiązania można wyodrębnić oraz przyporządkować organizacyjnie i finansowo do wyodrębnionej i aportowanej Nieruchomości.

Aktualnie dla potrzeb sprawozdawczości skonsolidowanej i zarządczej w księgach Spółki są prowadzone urządzenia ewidencyjne, dzięki którym można ustalić wszelkie elementy dotyczące działalności najmu w Nieruchomości, w tym sporządzić bilans (zestawienie aktywów i pasywów), rachunek zysków i strat oraz sprawozdanie z przepływów pieniężnych.

Wyodrębnienie funkcjonalne.

Jako wyodrębnienie funkcjonalne rozumieć należy przeznaczenie danego zespołu składników do realizacji określonych zadań gospodarczych oraz ustalenie czy wyodrębniona organizacyjnie całość jest w stanie przejąć zadania oraz samodzielnie funkcjonować na rynku. Podobnie w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 6 czerwca 2008 r. (sygn. I SA/Wr 355/08) wskazano, iż dla ustalenia charakteru wkładu istotne jest kryterium funkcjonalności i celowości. Uznanie wniesionych składników majątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa zależy od tego czy byłyby one w stanie zapewnić samodzielnie realizację celów gospodarczych. Również w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 17 października 2000 r. (sygn. akt I CKN 850/98) stwierdzono, że strony - jak wynika z art. 552 Kodeksu cywilnego - mają pozostawioną swobodę co do tego, jakie elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa objąć przedmiotem czynności prawnej, z tym że swoboda w wyłączeniu poszczególnych składników nie może iść tak daleko, aby zakres wyłączeń przekreślił istotę przedsiębiorstwa (art. 551 Kodeksu cywilnego). Dlatego też zbycie przedsiębiorstwa powinno obejmować co najmniej te składniki, które determinują funkcje spełniane przez przedsiębiorstwo. Powyższe zostało również potwierdzone w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 13 sierpnia 2009 r. (sygn. I SA/Ke 225/09).

Zgodnie z powołanym warunkiem (wyodrębnienia funkcjonalnego) uznania danej grupy składników majątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, można o niej mówić, gdy przenoszone składniki zapewniają możliwość funkcjonowania jako niezależne i samodzielne przedsiębiorstwo. Z kolei zgodnie z art. 4a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za „przedsiębiorstwo” rozumieć należy przedsiębiorstwo w rozumieniu ustawy Kodeks cywilny. Według art. 55(1) ustawy Kodeks cywilny, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   

Powyższa definicja opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiący przedmiot prawa w szerokim znaczeniu. Przedsiębiorstwo, czy też zorganizowana część przedsiębiorstwa jako przedmiot zbycia musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co w istocie oznacza, iż najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że w konsekwencji zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych mu przypisanych.

Należy wskazać, iż zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 8 kwietnia 2003 r. (sygn. IV CKN 51/01) „nawet wyłączenie niektórych składników nie uniemożliwia przyjęcia, że doszło do zbycia (...) przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 KC, jeżeli na nabywcę przeszło minimum dóbr materialnych i niematerialnych oraz środków i sposobów, jakie są konieczne do podjęcia przez niego takiej działalności gospodarczej, jaką prowadził zbywca”. Podobnie Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 18 września 2002 r. (sygn. I SA/Wr 2713/00) stwierdził, że: „ocena czy doszło do nabycia przedsiębiorstwa jest więc możliwa in concreto, a miarodajne jest ustalenie czy nabyto minimum środków, bez których kontynuowanie przez nabywcę działalności gospodarczej realizowanej przed zbyciem nie jest możliwe”.

Powyższe stanowisko sądów znajduje potwierdzenie również w stanowisku Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu przedstawionym w interpretacji indywidualnej z dnia 30 stycznia 2009 r. (sygn. ILPP2/443-1023/08-2/AD), w której powyższy organ uznał, że „w praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej (…) Jeśli wyłączone ze zbycia składniki przedsiębiorstwa nie mają istotnego znaczenia dla funkcjonowania przedsiębiorstwa, jako takiego, wówczas czynność (...) taka uznana będzie za sprzedaż przedsiębiorstwa, chociaż nie obejmuje ona wszystkich jego składników”.

Spółka pragnie wskazać również na stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 12 lutego 2010 r. (sygn. IPPP1-443-1368/09-2/JB), w której organ potwierdził stanowisko podatnika, zgodnie z którym: „transakcja mająca za przedmiot przedsiębiorstwo ma miejsce wtedy, gdy wszystkie wymienione w art. 551 KC elementy (o ile występują w danym stanie faktycznym), stanowiące zorganizowany zespół zostaną przekazane nabywcy.”

Należy w tym miejscu podkreślić, że w analizowanym stanie faktycznym dochodzi do transferu wszystkich wskazanych, istniejących w Spółce oraz możliwych do zbycia elementów związanych z działalnością gospodarczą związaną z zespołem rzeczowego majątku trwałego będącego przedmiotem aportu, co oznacza spełnienie niezbędnych warunków do zaistnienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Zespół elementów będących przedmiotem aportu stanowić będzie jednorodną całość umożliwiającą kontynuowanie działalności gospodarczej w zakresie administracji i najmu Nieruchomości.

W analizowanym stanie faktycznym, Nieruchomość jest przeznaczona do prowadzenia działalności gospodarczej związanej z jej administracją oraz wynajmem jako odrębnej od pozostałej działalności Spółki (windykacja wierzytelności na zlecenie). Po wniesieniu przez Spółkę zespołu składników do odrębnej spółki celowej ich przeznaczenie nie zmieni się i w dalszym ciągu będą wykorzystywane w celu realizacji zadań gospodarczych - prowadzenia działalności w zakresie najmu powierzchni biurowych. Ponadto, spółka celowa, do której wniesiona zostanie Nieruchomość będzie posiadać zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot gospodarczy.

W opisanym zdarzeniu przyszłym podkreślić należy, iż przedmiotem aportu będzie zespół elementów niezbędnych do prowadzenia odrębnej i samodzielnej działalności, w tym budynek z częścią personelu Spółki przeznaczonego do jego zarządzania oraz obsługi, a także przeniesienie umów najmu oraz wierzytelności z nich wynikających, jak również wszystkich zobowiązań dotyczących aportowanej Nieruchomości. Elementy aportu tworzą wszystkie niezbędne składniki pozostające we wzajemnych relacjach co sprawia, iż stanowią one zorganizowaną całość, a nie zbiór przypadkowych aktywów / pasywów w posiadaniu jednego podmiotu. Zatem, w świetle powyższych wyjaśnień, przedmiot aportu może samodzielnie stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące założone zadania gospodarcze, co jest kluczową przesłanką określoną w art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodem jest nominalna wartość udziałów objętych w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część. A contrario przytoczonego przepisu, udziały objęte w zamian za wkład niepieniężny stanowiący zorganizowaną część przedsiębiorstwa nie będą stanowiły przychodu Spółki w momencie ich objęcia.

W związku z powyższym, Spółka zwraca się z prośbą o potwierdzenie przedstawionego powyżej stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W odniesieniu do powołanych przez Spółkę interpretacji stwierdzić należy, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Ponadto należy wskazać, iż powołane w treści wniosku orzeczenia sądów nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa należy stwierdzić, iż zdaniem organu podatkowego, tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w przedmiotowym postępowaniu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.