INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 10.06.2010 r. (data wpływu 21.06.2010 r.), uzupełnionym w dniu 29.07.2010r. (data wpływu do BKIP w Płocku) o dokument potwierdzający prawo do reprezentacji Spółki przez Pana Romana Z. (Dyrektora Finansowego) oraz Pana Janusza N. (Dyrektora Generalnego) na wezwanie z dnia 15.07.2010 r. Nr IPPB3/423-367/10-2/MS (data doręczenia 20.07.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kalkulacji wysokości zwolnienia przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21.06.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kalkulacji wysokości zwolnienia przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

A. Sp. z o.o. (przed zmianą nazwy: I. Sp. z o.o., dalej: Spółka), prowadzi działalność gospodarczą na terenie Tarnobrzeskiej Specjalnej Strefy Ekonimicznej (dalej: Strefa) na podstawie zezwolenia z dnia 27 grudnia 2006 r. (dalej: Zezwolenie).

Jednym z warunków zezwolenia jest „poniesienie wydatków inwestycyjnych w rozumieniu § 6 ust. 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14.09.2004r. w sprawie Tarnobrzeskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej (Dz. U. nr 226, poz. 2286 z późn. zm.):

1. nie mniej niż 26 975 000 PLN do dnia 31 marca 2008r.
2. narastająco nie mniej niż 40 636 000 PLN do dnia 31 marca 2009r.”
   
   

Zgodnie z biznes planem (przedstawionym przez Spółkę w trakcie procedury ubiegania się o zezwolenie) planowane wydatki inwestycyjne znacznie przekraczały kwotę minimalną określoną w Zezwoleniu przez Agencję Rozwoju Przemysłu (dalej: ARM)

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka może skalkulować wysokość zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w oparciu o kwotę wydatków faktycznie poniesionych w związku z realizacją inwestycji na terenie Strefy w całym okresie obowiązywania Zezwolenia... W szczególności Spółka wnosi o potwierdzenie, iż podstawą kalkulacji ww. Zwolnienia będą również koszty inwestycji przekraczające wartość minimalną określoną w Zezwoleniu, w tym koszty inwestycji poniesione po dniu określonym w Zezwoleniu jako termin poniesienia wydatków w kwocie minimalnej (czyli po dniu 31 marca 2009 r.)...

Zdaniem Wnioskodawcy

Wysokość zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jest kalkulowana w oparciu o kwotę wydatków faktycznie poniesionych w związku z realizacją inwestycji na terenie Strefy w całym okresie obowiązywania Zezwolenia. W szczególności, podstawą kalkulacji ww. zwolnienia są również koszty inwestycji przekraczające wartość minimalną określoną w Zezwoleniu, w tym koszty inwestycji poniesione po dniu określonym w Zezwoleniu jako termin poniesienia wydatków w kwocie minimalnej (czyli po dniu 31 marca 2009r.).

Zgodnie z art. 16 ust.1 ustawy o sse w brzmieniu obowiązującym na dzień udzielenia Spółce Zezwolenia: ”podstawą do korzystania z pomocy publicznej (…) jest zezwolenie na prowadzenie działalności na terenie danej strefy”. Jak z kolei ust. 2 wskazanego artykułu stanowi: ”zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności:

1. zatrudnienie przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy przez określony czas określonej liczby pracowników,
2. dokonania przez przedsiębiorcę inwestycji na terenie strefy o wartości przewyższającej określoną kwotę”.
   
   

Jak wynika z powyższego, ustawa o sse wskazuje jedynie, iż zezwolenie ma nałożyć na przedsiębiorców pewne wymogi w zakresie wysokości nakładów inwestycyjnych oraz ilości miejsc pracy, które mają powstać w związku z inwestycją. Jednocześnie należy podkreślić, iż ustawa o sse – w brzmieniu obowiązującym Spółkę- nie wprowadza ograniczeń, co do maksymalnych kosztów inwestycji/maksymalnej wysokości pomocy publicznej udzielonej w formie zwolnienia podatkowego.

Do podobnych wniosków należy dojść analizując zapis Zezwolenia, które zobowiązuje Spółkę do „poniesienia na terenie Strefy wydatków inwestycyjnych w rozumieniu § 6 ust. 1 Rozporządzenia Rady ministrów z dnia 14.09.2004r. w sprawie tarnobrzeskiej specjalnej strefy ekonomicznej (…) narastająco nie mniej niż 40 636 000,00 PLN do dnia 31 marca 2009r.” Zatem, Zezwolenie również wprowadza jedynie minimalne wymogi w odniesieniu do nakładów inwestycyjnych i nie zawiera żadnych ograniczeń dotyczących maksymalnej wysokości nakładów, a w konsekwencji pomocy publicznej.

Równocześnie jednak art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wskazuje na ograniczenia w wysokości zwolnienia podatkowego dostępnego przedsiębiorcom działającym w strefach. Zgodnie bowiem z tym przepisem wolne od podatku są dochody „uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia (…) przy czym wielkość pomocy publicznej udzielonej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.”

Do odrębnych przepisów, o których mowa w ww. artykule ustawy o pdop, należą przede wszystkim rozporządzenia ustanawiające poszczególne strefy. Spółka otrzymała Zezwolenie dnia 27 grudnia 2006 r,, a zatem w trakcie obowiązywania rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 listopada 2006 r. w sprawie tarnobrzeskiej specjalnej strefy ekonomicznej (Dz.U. nr 215 poz. 1581; dale: „Rozporządzenie”).

Zgodnie z § 3 ust. 1 Rozporządzenia „pomoc regionalna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (…) stanowi pomoc regionalną z tytułu:

1. kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących sio do objęcia pomocą określonych odpowiednio w § 6-8, lub
2. (…)”.
   
   

Z powyższego wynika, iż wielkość pomocy publicznej w formie zwolnienia podatkowego uzależnione jest w szczególności od wartości kosztów kwalifikujących.

Zgodnie z § 6 ust. 1 Rozporządzenie, w brzmieniu obowiązującym w dniu wydania Zezwolenia (brzmienie tego przepisu jest tożsame z brzmieniem § 6 ust. 1 rozporządzenia w sprawie tarnobrzeskiej specjalnej strefy ekonomicznej z dnie 14.09.2004r., o którym mowa w Zezwoleniu), za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w trakcie obowiązywania zezwolenia w związku z realizacją inwestycji na terenie strefy na:

1. zakup albo wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub ich spłatę określoną w umowie leasingu lub innej umowie o podobnym charakterze z wyłączeniem środków transportu nabywanych przez przedsiębiorcę prowadzącego działalność gospodarczą w sektorze transportu, pod warunkiem zaliczenia ich zgodnie z odrębnymi przepisami - do składników majątku podatnika,
2. rozbudowę lub modernizację istniejących środków trwałych
   - zaliczone do wartości początkowej tych środków trwałych zgodnie z przepisami o podatku dochodowym.”
   
   

Z literalnego brzmienia ww. przepisu wynika, że za wydatki kwalifikujące (tj. wydatki, które następnie stanowią podstawę do obliczenia dopuszczalnej pomocy publicznej) należy uznać te wydatki, które łącznie spełniają następujące kryteria:

1. zostały poniesiona w trakcie obowiązywania zezwolenia,
2. są związane z realizacją inwestycji na terenie strefy,
3. dotyczą zakupu, wytworzenia, rozbudowy lub modernizacji środków trwałych.
   
   

W szczególności należy zwrócić uwagę, iż powyższy przepis nie wskazuje, iż kosztami kwalifikującymi mogą być wyłącznie koszty poniesione do wysokości i dnia wskazanego w Zezwoleniu.

Podsumowując ani przepisy ustawy o sse, ani treść Zezwolenia, ani regulacje Rozporządzenie obowiązujące Spółkę, nie nakładają, górnych ograniczeń wysokości kosztów, które mogą stanowić podstawę do kalkulacji pomocy publicznej w formie zwolnienia podatkowego. Powyższe regulacje nie wskazują również innych (poza istnieniem Strefy i okresem obowiązywanie Zezwolenia) ograniczeń czasowych dla kwalifikowalności wydatków inwestycyjnych.

Biorąc pod uwagę powyższe, wysokość zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o odop, jest kalkulowana w oparciu o kwotę wydatków poniesionych w związku z realizacją inwestycji na terenie Strefy w całym okresie obowiązywania Zezwolenia (pod warunkiem, iż spełniają pozostałe wymogi z § 6 ust. 1 Rozporządzenia). W szczególności podstawą kalkulacji ww. zwolnienia są również koszty inwestycji przekraczające wartość minimalną określoną w Zezwoleniu, w tym koszty inwestycji poniesione po dniu określonym w Zezwoleniu jako termin poniesienie wydatków w kwocie minimalnej (czyli po dniu 31 marca 2009 r.).

Należy nadmienić, iż podobne do zaprezentowanego przez Spółkę stanowisko w analizowanej kwestii było wielokrotnie prezentowane również przez organy podatkowe (np. Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 25.12.2007 r. sygn. ILPB3/423-131/07-2/HS; Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 30 września 2008, sygn. IBPB3/423-571/08/AM; Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 11.12.2008, sygn. ILPB3/423-576/08-2; Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 07.10.2008, sygn. ILPB3/423-432/08-2).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.