INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 07 marca 2010r. (data wpływu do Organu – 12 marca 2010r.), uzupełnionym w dniach 24 maja 2010r., 26 maja 2010r. oraz 30 czerwca 2010r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku wystawienia podatnikowi informacji PIT-11 przez płatnika:

• w części dotyczącej wykazania w informacji PIT-11 zaliczki na podatek – jest prawidłowe,
• w części dotyczącej braku podstaw do pobrania dwukrotnie zaliczki na podatek – jest prawidłowe,
• w części dotyczącej przedawnienia zobowiązania – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 12 marca 2010r. wpłynął do Organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku wystawienia podatnikowi informacji PIT-11 przez płatnika.

Z uwagi na braki formalne wniosku, pismami z dnia 04 maja 2010r. i z dnia 09 czerwca 2010r. Znak: IBPB II/1/415-301/10/MK wezwano wnioskodawcę do jego uzupełnienia.

Wniosek uzupełniono w dniach 24 maja 2010r., 26 maja 2010r. oraz 30 czerwca 2010r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Firma miała zapłacić wnioskodawcy należne wynagrodzenie w październiku 2002r. a wypłaciła go po szczęściu latach w 2008r. Od wynagrodzenia autorskiego wnioskodawca zapłacił w maju 2008r. zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych i otrzymał druk PIT-11 w marcu 2009r., w którym firma potwierdza, że pobrała jako płatnik kwotę 4.465 zł. W styczniu 2010r. firma zażądała ponownej zapłaty podatku od osób fizycznych, zagroziła sądem i podaniem do Krajowego Rejestru Dłużników itp. Wnioskodawca jest zdziwiony takim sposobem załatwienia sprawy. W internecie podano „ustawa ustanawiająca, że płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych jest zakład pracy, organ ten, jako płatnik w ciągu całego roku kalendarzowego do obliczenia, potrącenia podatnikom z wypłaconych należnych zaliczek na poczet podatku dochodowego i odprowadzenia tych kwot do urzędu skarbowego”.

Z uzupełnienia wniosku z dnia 23 maja 2010r., które wpłynęło do tut. Biura w dniu 26 maja 2010r. wynika, iż ww. firma zajmuje się handlem i pośrednictwem licencyjnym. Wielu inżynierów – twórców wynalazków składa w tej firmie projekty wynalazcze, z których powstają wynalazki, wzory użytkowe, wzory zdobnicze. Wnioskodawca dokonał zgłoszenia 5 wynalazków obejmujących kompleksowo produkcję lin górniczych stalowo-gumowych. Ww. firma dokonała sprzedaży (jako uprawniona) z patentów całej technologii i otrzymała z tego tytułu opłatę licencyjną w 2002r. w wysokości 100.000 zł. Zgodnie z umową z kwoty tej firma miała wypłacić twórcom 50.000 zł wynagrodzenia. Obiecanej wnioskodawcy kwoty firma nie wypłaciła. Sprawa znalazła się w Sądzie Okręgowym. Z wyroku wynika, iż zasądzono na rzecz wnioskodawcy kwotę 23.500 zł z ustawowymi odsetkami od kwot: 17.625 zł – od 04 października 2002r.; 5.875 zł – od 24 października 2002r. Dalsza część wyroku dotyczy kosztów sądowych.

Dnia 25 czerwca 2008r. przesłano za pośrednictwem Poczty kwotę 37.467,26 zł i tego samego dnia w domu wnioskodawcy zjawił się prezes zarządu firmy, który pobrał zaliczkę na podatek od osób fizycznych w wysokości 4.465 zł. Stwierdził przy tym, że zaliczka będzie wykazana w druku PIT-11. Fakt pobranej zaliczki istnieje na druku PIT-11. Według wnioskodawcy być może popełnił błąd nie biorąc pokwitowania pobranej zaliczki. Firma na druku PIT-11 potwierdziła, że potrąciła zaliczkę. A więc sprawa winna być załatwiona.

W miesiącu styczniu 2010r. Wnioskodawca dostał wezwanie sądowe o zwrot podatku od osób fizycznych w kwocie 4.465 zł. Wnioskodawca nadmienia, iż nie otrzymał żadnej informacji na jakiej podstawie prawnej otrzymał pieniądze, gdyż:

1. nie może to być lub jest z tytułu wynagrodzenia autorskiego (brak decyzji). Okres za jaki wypłacono – 2002r., wypłata – 2008r.,
2. czy zwrot długu po 6 latach z odsetkami jak podaje wyrok Sądu Okręgowego.
   
   

Z uzupełniena wniosku z dnia 25 czerwca 2010r., który wpłynął do tut Biura w dniu 30 czerwca 2010r. wynika, iż w ww. wyroku Sądu Okręgowego podano kwotę zapłaty, wyrok nie określa za co została dokonana. Według wnioskodawcy dopiero akta spawy określają, że kwota dotyczy opłaty licencyjnej z tytułu stosowania wynalazków, których autorem jest wnioskodawca. W momencie zapłaty w 2008r. jak również wpływu licencyjnego strony nie były związane żadną z trzech form: stosunek pracy, umowy zlecenia, umowy o dzieło. W 1999r. wnioskodawca był pracownikiem etatowym ww. firmy. Wnioskodawca dokładnie nie pamięta, ale zgłoszenia wynalazków dokonał na początku lat 1990 w firmie, kiedy był pracownikiem i obowiązywała umowa o pracę.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy wystawiony przez firmę druk PIT-11 po dziewięciu miesiącach od zaistnienia sprawy świadczy o tym, że wnioskodawca zapłacił ten podatek...
2. Czy dopuszczalne jest aby firma pobierała dwukrotnie ten sam podatek...
3. Czy można dochodzić roszczeń podatkowych po upływie ośmiu lat od obowiązku wypłaty...
4. Czy można dochodzić roszczeń podatkowych po upływie dwóch lat... (podatek wnioskodawca zapłacił w czerwcu 2008r., roszczenie – styczeń 2010r.)
5. Jakie są okresy przedawnienia...
   
   

Zdaniem wnioskodawcy, wystawiony druk PIT-11 świadczy, że to wnioskodawca a nie ktoś inny zapłacił podatek. Gdyby nie zapłacił, to w poz. 73 winno być zero. Według wnioskodawcy od kogo innego mogła być pobrana zaliczka... Jedyną osobą jest ta co jest wpisana na pierwszej stronie druku PIT-11, gdyż innej osoby nie ma.

Wnioskodawca stwierdza również, iż niedopuszczalne jest aby firma dwukrotnie pobierała podatek.

Według niego ww. wynalazki dotyczą dwóch okresów prawnych obowiązujących w Polsce. Według wnioskodawcy firma powinna wystawić decyzje o wynagrodzeniach (2002r.) z datą wypłaty (czerwiec 2008r.) a zatem jasno z tego wynika, że sprawa podatku od osób fizycznych została przedawniona. Druga sprawa zdaniem wnioskodawcy, to obniżka podatku związana z kosztami uzyskania przychodów.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Na wstępie należy zaznaczyć, iż przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest wyłącznie rozstrzygnięcie dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku wystawienia podatnikowi informacji PIT-11 przez płatnika.

W pozostałym zakresie, tj. w zakresie roszczenia firmy wobec wnioskodawcy o zwrot podatku w wysokości 4.465 zł, dokonano odrębnego rozstrzygnięcia.

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm. w brzmieniu obowiązującym w 2008r.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji Podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 11 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W art. 10 ust. 1 ww. ustawy zostały określone źródła przychodów. W pkt 7 tego artykułu wymienione zostały kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c.

Z przepisu art. 18 ww. ustawy wynika, iż za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Biorąc pod uwagę stan faktyczny należy stwierdzić, iż przychód uzyskany przez wnioskodawcę w związku z wyrokiem Sądu Okręgowego – pomimo braku wskazania w wyroku z jakiego tytułu kwota 23.500 zł jest należna – jest następstwem zgłoszonych w firmie, w której był zatrudniony na umowę o pracę, projektów wynalazczych. Jak bowiem stwierdza sam wnioskodawca – wypłata dotyczy opłaty licencyjnej z tytułu stosowania wynalazków.

W świetle powołanego powyżej przepisu art. 18 ustawy, przychody z powyższego tytułu należy zakwalifikować do przychodów z tytułu praw majątkowych. Przepisem tym, co wynika z jego treści, będą objęte wszelkie przychody, które wynikają z ww. projektów wynalazczych, w tym również z ich odpłatnego zbycia. Oznacza to, że wszystko co uzyska wnioskodawca, a co związane jest z powyższymi projektami wynalazczymi może być zakwalifikowane do źródła o jakim mowa w art. 18 ustawy.

Uzyskanie przez wnioskodawcę przychodu, o którym mowa w art. 18 ustawy nakłada na firmę wypłacającą jako płatnika obowiązek obliczenia, pobrania i odprowadzenia na konto właściwego urzędu skarbowego należnej zaliczki na podatek oraz wystawienia podatnikowi odpowiedniej informacji.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa m.in. w art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie, zmniejsza się, z zastrzeżeniem art. 27b ust. 1 pkt 2 i ust. 2, o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne pobranej przez płatnika, o którym mowa w ust. 1, zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (art. 41 ust. 1a ww. ustawy).

Z przepisu art. 42 ust. 1 ww. ustawy wynika, iż płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Natomiast w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio (art. 42 ust. 1a ustawy).

Przepis art. 42 ust. 2 pkt 1 ustawy stanowi, iż w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11).

W świetle powyższego na firmie jako płatniku ciąży obowiązek obliczenia należnej zaliczki na podatek dochodowy zgodnie z obowiązującymi w roku, w którym dokonano wypłaty (w tym wypadku w 2008r.), przepisami – również przy zastosowaniu odpowiednich kosztów uzyskania przychodów – oraz wystawienia informacji PIT-11. W informacji tej płatnik zobowiązany jest do wykazania m.in. uzyskanego przychodu i pobranej zaliczki na podatek. Przy czym płatnik zaliczkę od tego samego przychodu pobiera tylko raz. Nie ma bowiem żadnych przepisów, które od tego samego przychodu nakazują dwukrotny pobór zaliczki na podatek dochodowy.

Ze stanu faktycznego wniosku wynika, iż dnia 25 czerwca 2008r. przesłano za pośrednictwem Poczty kwotę 37.467,26 zł (obejmującą kwotę świadczenia w wysokości 23.500 zł oraz należne odsetki) i tego samego dnia w domu wnioskodawcy zjawił się prezes zarządu firmy, który pobrał zaliczkę na podatek od osób fizycznych w wysokości 4.465 zł. Wynika również, że fakt pobranej zaliczki istnieje na druku informacji PIT-11.

Można zatem przyjąć, iż skoro płatnik wykazał w informacji PIT-11 za 2008r. zaliczkę na podatek to kwota wykazana stanowi w istocie zaliczkę pobraną. Należy jednak zauważyć, iż biorąc pod uwagę powołane powyżej przepisy prawa płatnik pobiera należną zaliczkę na podatek na zasadach określonych w ww. przepisach.

Płatnik wypłaca osobie uprawnionej wysokość świadczenia po pomniejszeniu tego świadczenia o prawidłowo naliczoną zaliczkę na podatek. Firma wypłaciła wnioskodawcy całą należną kwotę świadczenia wynikającą z wyroku w wysokości 23.500 zł a powinna wypłacić kwotę pomniejszoną o wysokość należnej zaliczki na podatek, tj. kwoty 4.465 zł. Należy jednak wyjaśnić, że Biuro Krajowej Informacji Podatkowej nie jest uprawnione do kontroli prawidłowości poboru przez płatnika zaliczki na podatek dochodowy.

W świetle powyższego stanowisko wnioskodawcy w części dotyczącej wykazania w informacji PIT-11 zaliczki na podatek oraz w części dotyczącej braku podstaw do pobrania dwukrotnie zaliczki na podatek – jest prawidłowe.

Natomiast nie można zgodzić się z wnioskodawcą, iż z faktu, że firma powinna wystawić decyzje o wynagrodzeniach (2002r.) z datą wypłaty (czerwiec 2008r.) jasno wynika, że sprawa podatku od osób fizycznych została przedawniona.

Biorąc pod uwagę treść art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy stwierdzić, iż świadczenie z tytułu ww. praw majątkowych zostało wypłacone wnioskodawcy w 2008r. Zatem świadczenie to stanowi przychód 2008r. pomimo, że dotyczy świadczeń należnych w 2002r. Z punktu widzenia przepisu art. 11 ustawy nie jest ważne, jakiego okresu świadczenie dotyczy, ale kiedy zostało wypłacone.

W tym wypadku świadczenie zostało wypłacone w 2008r.

Należy zauważyć, iż zgodnie z art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

Zatem w świetle powołanych wyżej przepisów okres przedawnienia wynosi – co do zasady - pięć lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. W niniejszej spawie wypłata wynagrodzenia miała miejsce w 2008r., czyli termin płatności zaliczki na podatek upłynął w 2008r.

Wyjaśnia się ponadto, że przepisy prawa podatkowego regulują kwestie dochodzenia zobowiązań podatkowych przez organy skarbowe oraz ustanawiają okresy przedawnienia tych zobowiązań podatkowych, czyli okresy w jakich organy skarbowe mogą dochodzić zobowiązań od podatników i płatników.

Biorąc powyższe pod uwagę stanowisko wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Do wniosku wnioskodawca dołączył dokument. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.