Powrót

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 listopada 2012 r. (wpływ do tut. Biura – 19 listopada 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zapłacenia przez pracodawcę składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne oraz wykazania w informacji PIT-8C przychodów w związku z umorzeniem byłemu pracownikowi zobowiązania z tytułu niezwrócenia tych składek pracodawcy – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 listopada 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie skutków podatkowych zapłacenia przez pracodawcę składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne oraz wykazania w informacji PIT-8C przychodów w związku z umorzeniem byłemu pracownikowi zobowiązania z tytułu niezwrócenia tych składek pracodawcy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jako podmiot zatrudniający pracowników jest płatnikiem zarówno składek na ubezpieczenia społeczne określone w ustawie z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz zdrowotne uregulowane ustawą z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (dalej zwane łącznie: składkami ubezpieczeniowymi), jak również zaliczek na podatek dochodowy tych osób.

W przeszłości, do września 2012 r. włącznie, Wnioskodawca zawierał ze swoimi pracownikami dodatkowe umowy o przeniesienie praw autorskich, nie odprowadzając składek ubezpieczeniowych od wynagrodzeń wynikających z tych dodatkowych umów (dalej, dla odróżnienia od wynagrodzeń z tytułu stosunku pracy, określane jako wynagrodzenia autorskie). Postępowanie takie nie było wcześniej (tj. w trakcie kontroli zakończonej w 2006 r.) kwestionowane przez ZUS, natomiast w ramach kolejnej kontroli obejmującej lata 2005-2009 zostało uznane za nieprawidłowe. Decyzja ZUS została zaskarżona na drodze sądowej, ale orzeczenia sądów zarówno pierwszej, jak i drugiej instancji, były dla Wnioskodawcy negatywne. Obecnie spór prawny toczy się na poziomie skargi kasacyjnej złożonej od niekorzystnego wyroku Sądu Apelacyjnego.

Zważywszy na przebieg postępowania sądowego, Wnioskodawca postanowił – w celu minimalizacji grożących mu negatywnych konsekwencji z tytułu niewypełniania obowiązków płatnika – uiścić składki ubezpieczeniowe od wynagrodzeń autorskich wypłacanych za późniejszy, nieobjęty kontrolą ZUS okres od października 2010 r. do września 2012 r. Składki ubezpieczeniowe przypadające na wynagrodzenia autorskie za miesiące październik - grudzień 2010 r. zostały zapłacone w listopadzie 2012 r., natomiast te przypadające na wynagrodzenia autorskie za lata 2011-2012 zostaną przez Wnioskodawcę uiszczone na początku 2013 r. (przewidziana jest zapłata w styczniu - lutym).

Istotne jest, że Wnioskodawca nie zamierza jednak pokrywać ich w całości z własnych środków. Pozyskał bowiem od pracowników (z pewnymi wyjątkami, które zostaną wspomniane w dalszej części) ich zgody na potrącanie z bieżących wynagrodzeń z tytułu stosunku pracy tych części zaległych składek ubezpieczeniowych, które zgodnie z przepisami prawa powinny być finansowane ze środków osób ubezpieczonych. Ponieważ jednak kwoty zaległych składek są na tyle znaczne, że albo fizycznie albo z powodów prawnych albo ze względu na zasady współżycia społecznego (aby nie pozbawiać pracowników bieżących środków do życia) nie zawsze jest możliwe ich całkowite potrącenie z bieżącego wynagrodzenia pracownika w tym miesiącu, w którym Wnioskodawca uiścił lub uiści je na konto ZUS, do potrąceń będzie dochodziło sukcesywnie również w kolejnych miesiącach. Dla przykładu: zaległe składki za lata 2011-2012, które płatnik zamierza łącznie uiścić na początku 2013 r., będą potrącane pracownikom sukcesywnie z pensji za kolejne miesiące 2013 r., a w niektórych przypadkach może się zdarzyć, że również z pensji w dalszych latach. Z drugiej strony istnieją również tacy pracownicy, którzy są gotowi bezpośrednio z prywatnego majątku zwrócić Wnioskodawcy kwoty przypadających na nich części zaległych składek ubezpieczeniowych, nie czekając na ich potrącenie z kolejnych pensji.

Wnioskodawca zaznacza, że wynagrodzenia autorskie nie stanowiły dochodu zwolnionego od podatku dochodowego ani dochodu, od którego zaniechano poboru podatku.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. W informacji PIT-11, za który rok Wnioskodawca jako płatnik powinien wykazać podlegające odliczeniu od dochodu kwoty ww. zaległych składek na ubezpieczenia społeczne i oraz podlegające (częściowemu) odliczeniu od podatku kwoty ww. zaległych składek na ubezpieczenie zdrowotne, które zostały przez niego zapłacone na konto ZUS, a następnie są sukcesywnie potrącane pracownikom z bieżących wynagrodzeń...
2. W informacji PIT-11, za który rok Wnioskodawca jako płatnik powinien wykazać podlegające odliczeniu od dochodu kwoty ww. zaległych składek na ubezpieczenia społeczne i oraz podlegające (częściowemu) odliczeniu od podatku kwoty ww. zaległych składek na ubezpieczenie zdrowotne, które zostały przez niego zapłacone na konto ZUS, gdy są one mu zwracane przez pracowników z ich prywatnego majątku...
3. Część osób, które otrzymywały w latach ubiegłych wynagrodzenia autorskie, przestała już w międzyczasie być pracownikami Wnioskodawcy, więc nie można im potrącić składek z bieżącego wynagrodzenia. Zobowiązały się one jednak wobec Wnioskodawcy do zwrócenia mu stosownych kwot składek ubezpieczeniowych przypadających na otrzymane w przeszłości wynagrodzenia autorskie. Kiedy i w jaki sposób Wnioskodawca ma uwzględnić ten fakt w informacji PIT-11, by umożliwić im odliczenie tych kwot od dochodu/podatku...
4. Kolejna grupa osób, która otrzymała w latach ubiegłych wynagrodzenia autorskie, a przestała już w międzyczasie być pracownikami Wnioskodawcy, nie wyraziła zgody na zwrot kwot składek ubezpieczeniowych. Wnioskodawca jest gotów w niektórych przypadkach umorzyć pewnym osobom ich dług wynikający z niezwróconych składek. Jakie obowiązki związane z rozliczeniem takiego przychodu osoby fizycznej ciążą na Wnioskodawcy w przypadku umorzenia...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Zaległe składki ubezpieczeniowe powinny zostać wykazane w informacji PIT-11 za rok, w którym dochodzi do fizycznego potrącenia zaległych składek z wynagrodzenia pracownika. Zdaniem Wnioskodawcy błędne byłoby zarówno uwzględnianie tych składek (poprzez korektę) w PIT-11 za rok, za który składka była należna i powinna była zostać (ale nie została) uiszczona, jak i uwzględnianie tych składek w PIT-11 za okres, w którym płatnik przekazał całość składek na rzecz ZUS, ale jeszcze nie zdołał ich potrącić z bieżącego wynagrodzenia pracownika. W obu tych przypadkach naruszyłoby to, zdaniem Wnioskodawcy, przepisy art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b) oraz art. 27b ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z 26 lipca 1991 r., które stanowią o odliczeniu składek ubezpieczeniowych w momencie ich potrącenia/pobrania ze środków podatnika. Do takiego potrącenia/pobrania dochodzi - zdaniem Wnioskodawcy - dopiero w momencie, gdy faktycznie pomniejsza się pensje pracowników o kwoty zaległych składek ubezpieczeniowych.

W mniemaniu Wnioskodawcy ten sposób rozumowania jest również spójny z linią interpretacyjną, jaką reprezentuje Minister Finansów (przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 24 lutego 2012, sygnatura IPTPB1/415-328/11-2/ASZ, wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi).

Ad. 2 i 3.

Podlegające odliczeniu kwoty zaległych, a zapłaconych przez Wnioskodawcę składek ubezpieczeniowych powinny zostać wykazane w informacji PIT-11 za rok, w którym (były lub aktualny) pracownik zwróci mu te składki z prywatnego majątku. To właśnie w tym okresie (były lub aktualny) pracownik ponosi ekonomiczny ciężar składek pomniejszający jego majątek, a więc spełnione jest kryterium pobrania/potrącenia składek ze środków podatnika. Rozwiązanie takiej sytuacji nie powinno się zatem różnić od rozwiązania przedstawionego powyżej, w uzasadnieniu stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego pytania nr 1.

W przypadku byłych pracowników może się zatem zdarzyć, że podatnik otrzyma od Wnioskodawcy informację PIT-11 za dany rok, w której, z racji braku bieżących dochodów otrzymywanych przez daną osobę od Wnioskodawcy, Wnioskodawca nie wykaże żadnych kwot przychodów, natomiast wykaże kwoty podlegających odliczeniu składek ubezpieczeniowych. Jest to jednak w mniemaniu Wnioskodawcy prawidłowe rozwiązanie, gdyż z jednej strony pozwala płatnikowi zadośćuczynić rygorom art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b) oraz art. 27b ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zakazującym odliczenia składek przed ich pobraniem/potrąceniem, a jednocześnie daje podatnikowi możliwość skorzystania z ustawowo przyznanego mu prawa do odliczenia składek (oczywiście, o ile wykaże w swoim rocznym zeznaniu podatkowym inne dochody, od których będzie w stanie owe składki odliczyć).

Ad. 4.

Jeśli danej osobie umorzony zostanie jej dług wobec Wnioskodawcy, powstały z tytułu niezwrócenia składek ubezpieczeniowych, to w takiej sytuacji dla podatnika, tj. byłego pracownika, powstanie dodatkowy przychód (inaczej w sytuacjach opisanych w pytaniach 1-3, gdzie podatnicy zwracając bezpośrednio lub sukcesywnie kwoty składek ubezpieczeniowych, takiego przysporzenia majątkowego od Wnioskodawcy nie otrzymują). Przychód taki, zdaniem Wnioskodawcy, należy zakwalifikować do przychodów z innych źródeł w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z art. 20 tej ustawy. Wynikający z umorzenia przychód osoby fizycznej nie jest bowiem wynagrodzeniem za jakiekolwiek świadczenia (przykładowo: świadczenia pracy czy przekazania praw autorskich, itd.) ze strony tych osób na rzecz Wnioskodawcy, lecz ma swoją samoistną genezę w decyzji Wnioskodawcy o umorzeniu danej osobie jej zobowiązania.

W związku z tym Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do pobrania zaliczki na podatek dochodowy, natomiast zgodnie z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wystawi podatnikowi za rok, w którym dojdzie do umorzenia informację PIT-8C.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi ocenę stanowiska Wnioskodawcy zajętego na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie skutków podatkowych zapłacenia przez pracodawcę składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne oraz wykazywania w informacji PIT-8C przychodów w związku z umorzeniem byłemu pracownikowi zobowiązania z tytułu niezwrócenia tych składek pracodawcy.

W zakresie oceny ww. stanowiska zajętego na tle przedstawionego stanu faktycznego oraz oceny stanowiska, zajętego na tle zdarzenia przyszłego i przedstawionego stanu faktycznego odnoszącego się do:

• wykazania w informacji PIT-11 kwot zaległych składek na ubezpieczenie społeczne i ubezpieczenie zdrowotne zapłaconych przez pracodawcę za pracownika, potrącanych przez pracodawcę z bieżących wynagrodzeń pracownika,
• wykazania w informacji PIT-11 kwot zaległych składek na ubezpieczenie społeczne i ubezpieczenie zdrowotne zapłaconych przez pracodawcę za pracownika, zwróconych przez pracownika z jego prywatnego majątku,
• wykazania w informacji PIT-11 kwot zaległych składek na ubezpieczenie społeczne i ubezpieczenie zdrowotne zapłaconych za byłego pracownika a następnie zwróconych przez niego pracodawcy

wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania. W myśl tej zasady, wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 11 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Na podstawie art. 12 ust. 1 ww. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z art. 31 ww. ustawy, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Z przepisu art. 32 ust. 2 ww. ustawy wynika, iż za dochód, o którym mowa w ust. 1 i 1a, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody w rozumieniu art. 12 oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez płatnika, po odliczeniu kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 pkt 1 lub 3 oraz po odliczeniu potrąconych przez płatnika w danym miesiącu składek na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b lub pkt 2a. Jeżeli świadczenia w naturze, świadczenia ponoszone za podatnika lub inne nieodpłatne świadczenia przysługują podatnikowi za okres dłuższy niż miesiąc, przy obliczaniu zaliczek za poszczególne miesiące przyjmuje się ich wartość w wysokości przypadającej na jeden miesiąc. Jeżeli nie jest możliwe określenie, jaka część tych świadczeń przypada na jeden miesiąc, a doliczenie całej wartości w miesiącu ich uzyskania spowodowałoby niewspółmiernie wysoką zaliczkę w stosunku do wypłaty pieniężnej, zakład pracy, na wniosek podatnika, ograniczy pobór zaliczki za dany miesiąc i pobierze pozostałą część zaliczki w następnych miesiącach roku podatkowego.

Zgodnie z art. 39 ust. 1 ww. ustawy w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11), z zastrzeżeniem ust. 5. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46 i 74. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca jako podmiot zatrudniający pracowników jest płatnikiem zarówno składek na ubezpieczenia społeczne określone w ustawie z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz zdrowotne uregulowane ustawą z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków, jak również zaliczek na podatek dochodowy tych osób.

W przeszłości, do września 2012 r. włącznie, Wnioskodawca zawierał ze swoimi pracownikami dodatkowe umowy o przeniesienie praw autorskich, nie odprowadzając składek ubezpieczeniowych od wynagrodzeń wynikających z tych dodatkowych umów (dalej, dla odróżnienia od wynagrodzeń z tytułu stosunku pracy, określane jako wynagrodzenia autorskie). Postępowanie takie nie było wcześniej (tj. w trakcie kontroli zakończonej w 2006 r.) kwestionowane przez ZUS, natomiast w ramach kolejnej kontroli obejmującej lata 2005-2009 zostało uznane za nieprawidłowe. Decyzja ZUS została zaskarżona na drodze sądowej, ale orzeczenia sądów zarówno pierwszej, jak i w drugiej instancji, były dla Wnioskodawcy negatywne. Obecnie spór prawny toczy się na poziomie skargi kasacyjnej złożonej od niekorzystnego wyroku Sądu Apelacyjnego.

Zważywszy na przebieg postępowania sądowego, Wnioskodawca postanowił w celu minimalizacji grożących mu negatywnych konsekwencji z tytułu niewypełniania obowiązków płatnika, uiścić składki ubezpieczeniowe od wynagrodzeń autorskich wypłacanych za późniejszy, nieobjęty kontrolą ZUS okres od października 2010 r. do września 2012 r. Składki ubezpieczeniowe przypadające na wynagrodzenia autorskie za lata 2011-2012 zostaną przez Wnioskodawcę uiszczone na początku 2013 r. (przewidziana jest zapłata w styczniu - lutym).

Istotne jest, że Wnioskodawca nie zamierza jednak pokrywać ich w całości z własnych środków. Pozyskał bowiem od pracowników (z pewnymi wyjątkami, które zostaną wspomniane w dalszej części) ich zgody na potrącanie z bieżących wynagrodzeń z tytułu stosunku pracy tych części zaległych składek ubezpieczeniowych, które zgodnie z przepisami prawa powinny być finansowane ze środków osób ubezpieczonych. Ponieważ jednak kwoty zaległych składek są na tyle znaczne, że albo fizycznie albo z powodów prawnych albo ze względu na zasady współżycia społecznego (aby nie pozbawiać pracowników bieżących środków do życia) nie zawsze jest możliwe ich całkowite potrącenie z bieżącego wynagrodzenia pracownika w tym miesiącu, w którym Wnioskodawca uiścił lub uiści je na konto ZUS, do potrąceń będzie dochodziło sukcesywnie również w kolejnych miesiącach. Dla przykładu: zaległe składki za lata 2011-2012, które płatnik zamierza łącznie uiścić na początku 2013 r., będą potrącane pracownikom sukcesywnie z pensji za kolejne miesiące 2013 r., a w niektórych przypadkach może się zdarzyć, że również z pensji w dalszych latach.

Część osób, które otrzymywały w latach ubiegłych wynagrodzenia autorskie, przestała już w międzyczasie być pracownikami Wnioskodawcy, więc nie można im potrącić składek z bieżącego wynagrodzenia. Zobowiązały się one jednak wobec Wnioskodawcy do zwrócenia mu stosownych kwot składek ubezpieczeniowych przypadających na otrzymane w przeszłości wynagrodzenia autorskie.

Kolejna grupa osób, która otrzymała w latach ubiegłych wynagrodzenia autorskie, a przestała już w międzyczasie być pracownikami Wnioskodawcy, nie wyraziła zgody na zwrot kwot składek ubezpieczeniowych. Wnioskodawca jest gotów w niektórych przypadkach umorzyć pewnym osobom ich dług wynikający z niezwróconych składek.

W kontekście przedstawionego zdarzenia przyszłego nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, iż przychód – w związku z zapłaceniem składek przez niego – powstaje tylko w sytuacji, gdy pracownik składek nie zwróci, i że wskazany przychód należy zaliczyć do tzw. innych przychodów.

Z ogólnej definicji przychodów zawartej w art. 11 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, iż przychodami są w szczególności otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przy czym przez pojęcie „otrzymane” - zgodnie ze Słownikiem języka polskiego - należy rozumieć takie pieniądze i wartości pieniężne, które zostały podatnikowi dane. Mając na uwadze istnienie wielu form rozliczeń, należy uznać, że otrzymane pieniądze to nie tylko wypłacona gotówka, ale również kwota, która wpłynęła na rachunek bankowy podatnika.

Natomiast „postawionymi do dyspozycji” są takie pieniądze i wartości pieniężne, które podatnik - wykazując określoną aktywność - ma możliwość włączyć do swojego władztwa. Innymi słowy, podatnik ma możliwość skorzystania z tychże pieniędzy, a nie jest to uzależnione od dodatkowej zgody osoby stawiającej określone środki do dyspozycji.

Zatem do przychodu należy zaliczyć każdy rodzaj świadczenia, które dana osoba (podatnik) otrzymuje kosztem majątku innej osoby. Takim świadczeniem jest m.in. wykonanie zobowiązania danej osoby przez inny podmiot (np. zapłacenie składki przez pracodawcę środkami z jego majątku w sytuacji, gdy winno ono być sfinansowane środkami pracownika).

Z definicji pojęcia przychodu jako świadczenia otrzymanego czy też w niektórych przypadkach postawionego do dyspozycji wnosić można również o momencie jego uzyskania. Określenie momentu uzyskania przychodu ma bardzo istotne znaczenie, przede wszystkim z tego powodu, że podatek dochodowy od osób fizycznych rozliczany jest w danym czasie. Konieczne jest zatem określenie momentu uzyskania przychodu, by przyporządkować przychód do danego okresu rozliczeniowego - roku podatkowego, a w niektórych przypadkach również - miesiąca (w przypadku zaliczkowego rozliczania podatku).

Dlatego też zapłacone do ZUS przez Wnioskodawcę w styczniu lub lutym 2013 r., z własnych środków, niepotrącone za lata 2011-2012 składki na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne w części, w której powinny być one pokryte z dochodu pracowników (byłych i aktualnych), w świetle art. 11 ust. 1 ww. ustawy, stanowić będą dla tych osób przysporzenie majątkowe (przychód) mające swoje źródło w przychodach ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Użyty bowiem przez ustawodawcę w art. 12 ust. 1 ww. ustawy zwrot „w szczególności” oznacza, że wymienione kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika (również byłego pracownika) z pracodawcą (byłym pracodawcą) stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Będzie to przychód miesiąca stycznia lub lutego 2013 r. Pracownicy (aktualni i byli) otrzymają bowiem nieodpłatne świadczenie od pracodawcy, gdyż pracodawca zapłaci z własnych środków składki (składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne), które powinny być finansowane ze środków pracowników. Tym samym inny podmiot (tutaj Wnioskodawca) wykona kosztem swego majątku zobowiązanie, które winno być sfinansowane z majątku pracowników (aktualnych i byłych). Przychód powstanie więc u wszystkich pracowników. Przy czym należy jeszcze raz podkreślić, iż przychód wszystkich pracowników (tj. aktualnych i byłych) powstanie w dacie zapłaty ww. składek przez Wnioskodawcę do ZUS, a nie w dacie ich umorzenia. Zatem zaległe składki za lata 2011-2012 zapłacone przez Wnioskodawcę do ZUS w styczniu lub lutym 2013 r. z własnych środków będą przychodami pracowników (aktualnych i byłych) osiągniętymi w styczniu lub lutym 2013 r. Od ww. przychodu płatnik obowiązany będzie do obliczenia i odprowadzenia zaliczek na podatek dochodowy na zasadach określonych w art. 32 i art. 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jeżeli Wnioskodawca w tym czasie nie przekaże żadnego świadczenia pieniężnego, z którego można byłoby pobrać zaliczkę na podatek z ww. tytułu, to wówczas w informacji wystawionej za dany rok podatnikowi (aktualnemu lub byłemu) wykaże tylko samą kwotę przychodu.

Przychód ten dla byłych pracowników – wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy – nie będzie zatem przychodem z innych źródeł, tj. o którym mowa w art. 20 ust. 1 ww. ustawy, lecz będzie przychodem ze stosunku pracy, gdyż ma ono źródło w umowie o pracę łączące w przeszłości Wnioskodawcę z byłym pracownikiem.

W świetle powyższego – wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy – winien on będzie wystawić za 2013 r., na podstawie art. 39 ust. 1 cyt. ustawy informację PIT-11, a nie informację PIT-8C, o której mowa w art. 42a ww. ustawy.

Zgodnie z art. 42a ustawy osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Wskazany przepis art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak wyżej wykazano, nie będzie miał tutaj zastosowania .

W informacji PIT-11 za 2013 r., o której mowa w art. 39 ust. 1 ww. ustawy, należy więc będzie wykazać jako przychód ze stosunku pracy zapłacone do ZUS w styczniu lub lutym 2013 r. za pracownika ww. składki, bez względu na to czy jest on aktualnym czy byłym pracownikiem.

Należy zauważyć, iż przychód, o którym mowa powyżej powstanie w momencie zapłacenia składek. Wtedy bowiem dojdzie do powstania korzyści majątkowych. Tym samym fakt umorzenia przez pracodawcę zobowiązania z tytułu uregulowania tych składek pozostaje w kontekście powyższego bez znaczenia dla powstania przychodu czy też określenia momentu jego powstania. Jednak w przedstawionej sytuacji umorzenie będzie skutkowało tym, że skoro były pracownik nie dokona zwrotu składek, to nie będzie miał możliwości odliczenia tych składek – odpowiednio – od dochodu i od podatku.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Powrót