INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 11 marca 2010r. (data wpływu 15 marca 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 maja 2010r. (data wpływu 11 maja 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku VAT 7% dla usług odbioru i zagospodarowania odpadów paleniskowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 marca 2010r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 10 maja 2010r. (data wpływu 11 maja 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku VAT 7% dla usług odbioru i zagospodarowania odpadów paleniskowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca zawiera umowy na odbiór i zagospodarowanie odpadów paleniskowych: popiół lotny o kodzie 10 01 01, popiół lotny fluidalny o kodzie 10 01 82 z Elektrowni.

W ramach niniejszej umowy Wnioskodawca odbiera powyższy odpad oraz dokonuje transportu (zewnętrzne firmy transportowe) na miejsce zagospodarowania:

1. miejscem zagospodarowania jest kontrahent Wnioskodawcy, który wykorzystuje powyższy popiół w procesie produkcyjnym wytwarzanych produktów,
2. miejscem zagospodarowania jest kopalnia, która dokonuje utylizacji co potwierdza poprzez wystawienie faktury na usługę zagospodarowania odpadu.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy stawka podatku VAT od wykonywanych usług w wysokości 7% jest prawidłowa...

Stanowisko Wnioskodawcy:

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust 213, art. 122 i art. 129 ust 1.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne: 7%, 3% i 0%.

Stosownie do przepisu art. 41 ust. 2 ww. ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust 1. Pod pozycją 153 ww. załącznika wymienione zostały usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 90.0, tj. „usługi w zakresie gospodarki ściekami oraz wywozu i unieszkodliwiania odpadów, usługi sanitarne i pokrewne".

Wnioskodawca wskazał, że według klasyfikacji PKWiU wprowadzonej rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 18 marca 1997r. stosowanej dla celów podatkowych usługi odbioru i wywozu odpadów paleniskowych (do których należy popiół) z elektrowni i dostarczanie ww. odpadów np. podmiotowi, który wykorzystuje popiół w procesie produkcyjnym, kopalni która dokonuje utylizacji, przez firmę, która świadczy przedmiotowe usługi (w ramach zawartej umowy) korzystając z przewoźników samochodowych i kolejowych zostały sklasyfikowane w grupie 90.00.21 „Usługi w zakresie wywożenia odpadów". Takie stanowisko w zakresie usług spółki wyraził Urząd Statystyczny w Łodzi. Nie ma przy tym znaczenia, czy popioły będą przeznaczone do utylizacji poprzez złożenie w kopalni czy sprzedane do podmiotu, który wykorzysta go w procesie produkcyjnym np. cementowni.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, usługi zagospodarowywania odpadów paleniskowych zaklasyfikowane przez Urząd Statystyczny do grupowania PKWiU 90.00.21. „usługi w zakresie wywożenia odpadów", stosownie do przepisu art. 41 ust. 2 w związku z poz. 153 załącznika nr 3 do ustawy o VAT, podlegają opodatkowaniu obniżoną do 7% stawką podatku od towarów i usług.

.W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Dla szczegółowego określenia zakresu przedmiotowego stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, w tym stawek podatkowych dla świadczonych usług, ustawodawca posłużył się odesłaniem do klasyfikacji statystycznych, poprzez zapis w art. 8 ust. 3 ustawy o VAT, zgodnie z którym usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Identyfikacja usług za pomocą klasyfikacji statystycznych oznacza, że to klasyfikacja decyduje o zakresie przedmiotowym danej usługi i jej przyporządkowaniu do określonego grupowania, a w konsekwencji decyduje o stawce podatku od towarów i usług.

Ponadto klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU). Na podstawie § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.) do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264, z późn. zm.).

Co do zasady, stawka podatku od towarów i usług – na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT - wynosi 22%, jednakże w samej ustawie o podatku od towarów i usług ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.

W myśl art. 41 ust. 2 ww. ustawy dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W załączniku tym, pod pozycją nr 153 umieszczone zostały „usługi w zakresie gospodarki ściekami oraz wywozu i unieszkodliwiania odpadów, usługi sanitarne i pokrewne” – PKWiU 90.0.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zawiera umowy na odbiór i zagospodarowanie odpadów paleniskowych: popiół lotny o kodzie 10 01 01, popiół lotny fluidalny o kodzie 10 01 82 z Elektrowni.

W ramach niniejszej umowy Wnioskodawca odbiera powyższy odpad oraz dokonuje transportu, przez zewnętrzne firmy transportowe, na miejsce zagospodarowania, którym jest:

1. kontrahent Wnioskodawcy, który wykorzystuje powyższy popiół w procesie produkcyjnym wytwarzanych produktów,
2. kopalnia, która dokonuje utylizacji co potwierdza poprzez wystawienie faktury na usługą zagospodarowania odpadu.
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy usługi, o których mowa wyżej, należy zaklasyfikować do PKWiU 90.00.21 „Usługi w zakresie wywożenia odpadów”.

Mając na uwadze przywołane wyżej przepisy prawa oraz stan faktyczny należy stwierdzić, że o ile wskazane we wniosku usługi świadczone przez Wnioskodawcę, faktycznie należy klasyfikować według PKWiU do grupowania 90.00.21, wówczas podlegać one będą opodatkowaniu według 7% stawki podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, w związku z poz. 153 załącznika nr 3 do tej ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności dokonanego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania opisanych we wniosku usług (odbioru i zagospodarowania odpadów paleniskowych) według PKWiU. Należy bowiem zauważyć, że tut. organ nie jest właściwy do weryfikacji poprawności dokonanej klasyfikacji usługi, świadczonej przez Wnioskodawcę, według PKWiU, bowiem zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje towary i usługi według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania wyrobu lub usługi według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zainteresowany podmiot może zwrócić się o udzielenie informacji w tym zakresie do Urzędu Statystycznego w Łodzi. Tak więc to podatnika obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania wykonywanych usług, a w razie wątpliwości podatnik może w tym zakresie zwrócić się do Urzędu Statystycznego w Łodzi.

W związku z powyższym tut. organ dokonując niniejszej interpretacji przyjął klasyfikację wskazaną przez Wnioskodawcę, bez oceny jej prawidłowości.

Należy ponadto podkreślić, że niniejsza interpretacja traci swoją ważność w sytuacji zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (w szczególności innego, niż wskazał Wnioskodawca, zaklasyfikowania według PKWiU ww. usług) lub prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku–Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.