INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 marca 2010r. (data wpływu 10 marca 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 czerwca 2010r. (data wpływu 9 czerwca 2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy usługa stałego pozostawania w gotowości do usunięcia ewentualnych powstałych awarii, ale tylko na terenie zakładu w Polsce, zlecona Wnioskodawcy przez włoską firmę, winna być opodatkowana stawką 22%, czy też nie podlega opodatkowaniu w Polsce - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 marca 2010r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy usługa stałego pozostawania w gotowości do usunięcia ewentualnych powstałych awarii, ale tylko na terenie zakładu w Polsce, zlecona Wnioskodawcy przez włoską firmę, winna być opodatkowana stawką 22%, czy też nie podlega opodatkowaniu w Polsce.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 4 czerwca 2010r. (data wpływu 9 czerwca 2010r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 27 maja 2010r., znak: IBPP2/443-225/10/RSz.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Włoska firma wykonała wewnątrz zakładu C. w Polsce instalacje elektryczne, na które udzieliła gwarancji na odpowiedni okres. W ramach tej gwarancji firma włoska podpisała umowę z firmą Wnioskodawcy między innymi na „Usługę stałego pozostawania do dyspozycji zleceniodawcy w celu usunięcia ewentualnych awarii” w zakładzie C. Za ww. usługę uzgodniono stałą kwotę miesięczną, na którą to na koniec miesiąca Wnioskodawca wystawia fakturę na firmę włoską ze stawką 22% VAT.

W uzupełnieniu do złożonego wniosku Wnioskodawca wskazał, iż włoska firma, posiadająca swoją siedzibę oraz stałe miejsca prowadzenia działalności we Włoszech, wykonała wewnątrz budynków (biurowych oraz hal produkcyjnych) zakładu C. w Polsce, instalacje elektryczne polecające na położeniu przewodów elektrycznych, podłączeniu maszyn i urządzeń do zasilania, itp. Na wykonanie tej usługi włoska firma udzieliła firmie C. gwarancji na wymagany okres. Ww. budynki są trwale związane z gruntem. Wykonane instalacje związane są z budynkami służącymi użytkowaniu w ramach prowadzenia działalności firmy C. Firma włoska jest podatnikiem, o których mowa w art. 28a ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług. W ramach udzielonej gwarancji włoska firma podpisała umowę z Wnioskodawcą na usługę stałego pozostawania do dyspozycji zleceniodawcy, w celu usunięcia ewentualnych awarii dotyczących wykonanych przez włoską firmę instalacji elektrycznych w zakładzie C.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zgodnie ze zmianami przepisów ustawy o podatku od towarów i usług obowiązującymi od 1 stycznia 2010r. usługa stałego pozostawania w gotowości do usunięcia ewentualnych powstałych awarii, ale tylko na terenie zakładu C. w Polsce, zlecona Wnioskodawcy przez włoską firmę, winna być opodatkowana stawką 22%, czy też nie podlega opodatkowaniu w Polsce...

Pytanie o wyżej wskazanej treści zostało sformułowane w uzupełnieniu z dnia 4 czerwca 2010r.

Zdaniem Wnioskodawcy, powyższa usługa powinna być opodatkowana stawką 22% VAT. Pozostawanie w ciągłej gotowości do prowadzenia akcji czynnej w zakładzie C. w Polsce, czyli prowadzenie akcji biernej, kwalifikuje wg Wnioskodawcy tę usługę do uznania jej jako usługi wykonywanej na nieruchomości zgodnie z art. 28e ustawy o podatku od towarów i usług wg wersji obowiązującej od 1 stycznia 2010r. i do opodatkowania jej w Polsce stawką 22% ze względu na położenie zakładu C.

W uzupełnieniu do złożonego wniosku Wnioskodawca wskazał, iż jego zdaniem, zgodnie z art. 28e ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług, miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami jest miejsce położenia tychże nieruchomości. Ponieważ zlecona Wnioskodawcy przez włoską firmę usługa pozostawania w ciągłej gotowości do prowadzenia akcji czynnej dotyczy tylko i wyłącznie awarii występujących w zakładzie C. w Polsce, dlatego Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż usługa ta winna być opodatkowana stawką 22% VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie, z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Przy określaniu miejsca świadczenia usług, usługi są identyfikowane za pomocą klasyfikacji statystycznych, jeżeli dla tych usług przepisy ustawy oraz przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne (art. 8 ust. 4 ww. ustawy o VAT).

W przypadku świadczenia usług bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Zasady ogólne określenia miejsca świadczenia usług w przyjętych rozwiązaniach legislacyjnych Działu V rozdziału 3 „Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług”, uzależniają określenie tego miejsca od tego, czy usługi świadczone są na rzecz podatnika, czy też na rzecz podmiotów niebędących podatnikami.

W art. 28a ww. ustawy o VAT wskazano, iż na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

Powyższa definicja ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Definicja ta nie uzależnia posiadania statusu podatnika od miejsca wykonywania działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, dlatego też przyjąć należy, iż obejmuje ona swoim zasięgiem również podmioty wykonujące działalność uznawaną za działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Z kolei art. 28b ust. 1 ww. ustawy o VAT określa, iż miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności (art. 28b ust. 2 ustawy o VAT).

Od przyjętych ogólnych zasad określenia miejsca świadczenia usług przyjęto wyjątki. Wyjątkiem od zasady wyrażonej w art. 28b ust. 1 ustawy o VAT jest świadczenie usług związanych z nieruchomościami.

W myśl art. 28e ww. ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

Przepisowi art. 28e polskiej ustawy o podatku od towarów i usług odpowiada zapis art. 47 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1 ze zm.), zgodnie z którym miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług rzeczoznawców i agentów nieruchomości, usług zakwaterowania w sektorze hotelarskim lub sektorach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub w miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, przyznawanie prawa użytkowania nieruchomości oraz usług związanych z przygotowywaniem i koordynacją prac budowlanych, takich jak usługi architektów i biur nadzoru budowlanego, jest miejsce, w którym znajduje się dana nieruchomość.

Wskazując na zasadę definiowania miejsca świadczenia usług związanych z nieruchomościami, należy zwrócić uwagę na szeroki zakres jej stosowania. Ustawodawca krajowy i prawodawca unijny nie ograniczają tego zakresu do grupy konkretnych i określonych z nazwy usług, które stanowiłyby zamkniętą grupę i byłyby umiejscowione w jednym grupowaniu klasyfikacji statystycznej (w Polsce PKWiU).

Wprowadzenie takiego rozwiązania ma zapewnić realizację podstawowej zasady wspólnego systemu VAT jaką jest zasada opodatkowania transakcji w miejscu faktycznej konsumpcji towaru lub usługi. Efekt czynności związanych z nieruchomościami jest bowiem w większości przypadków wykorzystywany w miejscu lokalizacji nieruchomości.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż włoska firma wykonała wewnątrz zakładu C. w Polsce instalacje elektryczne, na które udzieliła gwarancji na odpowiedni okres. W ramach tej gwarancji firma włoska podpisała umowę z firmą Wnioskodawcy między innymi na „Usługę stałego pozostawania do dyspozycji zleceniodawcy w celu usunięcia ewentualnych awarii” w zakładzie C. Za ww. usługę uzgodniono stałą kwotę miesięczną, na którą to na koniec miesiąca Wnioskodawca wystawia fakturę na firmę włoską ze stawką 22% VAT.

W uzupełnieniu do złożonego wniosku Wnioskodawca wskazał, iż włoska firma, posiadająca swoją siedzibę oraz stałe miejsca prowadzenia działalności we Włoszech, wykonała wewnątrz budynków (biurowych oraz hal produkcyjnych) zakładu C. w Polsce, instalacje elektryczne polecające na położeniu przewodów elektrycznych, podłączeniu maszyn i urządzeń do zasilania, itp. Na wykonanie tej usługi włoska firma udzieliła firmie C. gwarancji na wymagany okres. Ww. budynki są trwale związane z gruntem. Wykonane instalacje związane są z budynkami służącymi użytkowaniu w ramach prowadzenia działalności firmy C. Firma włoska jest podatnikiem, o których mowa w art. 28a ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług. W ramach udzielonej gwarancji włoska firma podpisała umowę z Wnioskodawcą na usługę stałego pozostawania do dyspozycji zleceniodawcy, w celu usunięcia ewentualnych awarii dotyczących wykonanych przez włoską firmę instalacji elektrycznych w zakładzie C.

Ponadto, jak wskazał Wnioskodawca, pozostawanie w ciągłej gotowości do prowadzenia akcji czynnej w zakładzie C. w Polsce, czyli prowadzenie akcji biernej, kwalifikuje według Wnioskodawcy tę usługę do uznania jej, jako usługi wykonywanej na nieruchomości.

Biorąc pod uwagę powyżej przywołaną definicję świadczenia usług należy stwierdzić, że każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady usługę w rozumieniu ustawy o VAT.

Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

• w następstwie zobowiązania, w wykonaniu, którego usługa jest świadczona, druga strona jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
• świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).
  
  

Należy podkreślić, iż oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Aby zatem dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia, przy czym związek pomiędzy otrzymywanym wynagrodzeniem a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie. Wynagrodzenie musi być zatem należne za wykonanie tego świadczenia.

W zaistniałej sytuacji Wnioskodawca świadczy usługę na rzecz firmy włoskiej polegającą na pozostawaniu w ciągłej gotowości do prowadzenia akcji czynnej. Tak, więc, zdaniem tut. organu, w przedmiotowej sprawie dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Jednocześnie usługa dotyczy tylko i wyłącznie awarii występujących w zakładzie C. w Polsce. Zatem miejscem świadczenia usług wykonywanych przez Wnioskodawcę, zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, a tym samym ich opodatkowania jest terytorium Polski.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy należy stwierdzić, że usługi w zakresie stałego pozostawania w gotowości do usunięcia ewentualnych powstałych awarii, ale tylko na terenie zakładu C. w Polsce, zlecone Wnioskodawcy przez włoską firmę mają charakter usług związanych z nieruchomością i tym samym spełniają dyspozycję art. 28e ustawy o VAT. W związku z powyższym, miejscem świadczenia a tym samym opodatkowania, opisanych we wniosku, usług jest miejsce położenia nieruchomości, według stawki właściwej dla tego rodzaju usług na terytorium Polski, a więc stawką 22%.

W konsekwencji powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.