INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 17 lutego 2010 r. (data wpływu 18 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 marca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W 2008 r. Wnioskodawca zawarł umowę o pracę z obywatelem Ukrainy, mającym miejsce zamieszkania na Ukrainie. Pracownik ten został zatrudniony na stanowisku przedstawiciela handlowego. Miejscem wykonywania przez niego pracy nie jest terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, lecz wyłącznie terytorium Ukrainy. W okresie zatrudnienia przez Zainteresowanego ww. pracownik nie pracował na terytorium Rzeczpospolitej Polski przez ani jeden dzień.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca ma obowiązek pobierać i odprowadzać zaliczki na podatek dochodowy z tytułu wypłacanego obywatelowi Ukrainy wynagrodzenia za pracę wykonywaną na Ukrainie...
2. Czy Zainteresowany ma obowiązek wystawiać jakikolwiek dokument, z którego wynikałaby wysokość wynagrodzenia wypłaconego pracownikowi z Ukrainy (PIT-11, IFT albo inny)...

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 15 ust. 1 polsko-ukraińskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania płace, uposażenia i inne podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Zainteresowany argumentując słuszność swojego stanowiska wskazał, iż zgodnie z Komentarzem do Modelowej Konwencji w Sprawie Podatku od Dochodu oraz Majątku praca jest wykonywana w miejscu, w którym osoba fizyczna przebywa, gdy wykonuje pracę, za którą otrzymuje wynagrodzenie.

W związku z tym, że ww. pracownik ma miejsce zamieszkania na Ukrainie i wykonuje pracę na terytorium Ukrainy – uzyskane przez niego przychody z umowy o pracę zawartej z Wnioskodawcą nie podlegają opodatkowaniu w Polsce, tylko na Ukrainie.

Zainteresowany wskazuje, iż w myśl art. 32 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zakład pracy nie pobiera zaliczek na podatek dochodowy od dochodów uzyskanych przez pracownika z pracy wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pod warunkiem, że dochody te podlegają lub będą podlegać opodatkowaniu poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W związku z powyższym, zdaniem Zainteresowanego nie ma On obowiązku poboru zaliczek na podatek dochodowy od wynagrodzenia wypłacanego pracownikowi, o którym mowa wyżej. Wnioskodawca nie ma również obowiązku wystawiać żadnego dokumentu potwierdzającego wysokość wypłaconego na rzecz tego pracownika wynagrodzenia, gdyż żaden przepis prawa nie nakłada takiego obowiązku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Natomiast, w myśl art. 3 ust. 2a wyżej cytowanej ustawy, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zatrudnia na umowę o pracę pracownika, będącego obywatelem Ukrainy oraz posiadającego miejsce zamieszkania na terytorium Ukrainy. Ponadto wskazano, iż pracownik ten wykonuje pracę wyłącznie na terytorium Ukrainy.

W związku z powyższym, w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdą przepisy Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Ukrainy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Kijowie dnia 12 stycznia 1993 r. (Dz. U. z 1994 r. Nr 63, poz. 269).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 wyżej cytowanej Konwencji, z uwzględnieniem postanowień artykułów 16, 18, 19 i 20 płace, uposażenia i inne podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie (na Ukrainie) osiąga z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie (w Polsce). Jeżeli praca jest tam wykonywana, to osiągane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

W związku z powyższym, przychód uzyskany przez pracownika mającego miejsce zamieszkania na terytorium Ukrainy, z tytułu pracy wykonywanej w tym państwie, nie podlega opodatkowaniu w Polsce.

W konsekwencji, na Zainteresowanym – występującym w roli pracodawcy – nie ciąży obowiązek pobierania i odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy, jak również wystawienia jakiegokolwiek dokumentu o wysokości wypłaconego temu pracownikowi wynagrodzenia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.