INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 4 marca 2010 r. (data wpływu 8 marca 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 29 kwietnia 2010 r. (data wpływu 4 maja 2010 r.) oraz pismem z dnia 7 maja 2010 r. (data wpływu 19 maja 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczonych usług projektowania oprogramowania - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 marca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczonych usług projektowania oprogramowania. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 29 kwietnia 2010 r. (data wpływu 4 maja 2010 r.) o doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego oraz pismem z dnia 7 maja 2010 r. (data wpływu 19 maja 2010 r.) o sprostowanie informacji zawartych w odpowiedzi na wezwanie.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na projektowaniu oprogramowania do odbioru telewizji na komputerze. Powyższe oprogramowanie wysyła do swoich klientów e-mailem.

Klientami Zainteresowanego są osoby fizyczne zamieszkałe na terenie Unii Europejskiej, a także na terenie krajów niebędących w Unii Europejskiej (USA, Kanada).

Sprzedaż jest prowadzona w 90% poza granicami kraju. Należność za oprogramowanie jest regulowana za pomocą systemu P w wartościach: EURO, funtach szterlingach, dolarach amerykańskich.

Z przesłanego uzupełnienia do wniosku oraz jego sprostowania wynika, iż:

• usługi wykonywane przez Wnioskodawcę związane są z projektowaniem oprogramowania i rozwojem oprogramowania o symbolu PKWiU 62.01.11,

• Zainteresowany korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług,

• usługi te wykonywane są na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej zamieszkujących na terytorium Unii Europejskiej, a także poza jej terytorium (USA, Kanada); oprogramowanie do odbiorców krajowych i zagranicznych wysyłane jest elektronicznie,

• usługi świadczone na rzecz osób fizycznych zamieszkałych na terytorium Polski wynoszą około 10% przychodu, natomiast poza terytorium Polski 90% przychodu.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy po przekroczeniu przychodu powyżej 100.000 zł usługi świadczone przez Zainteresowanego winny być opodatkowane podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód z tych usług powyżej 100.000 zł, nie powinien wskazywać na opodatkowanie podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Art. 8 ust. 3 ustawy wskazuje, iż usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Art. 2 pkt 26 ustawy stanowi, iż przez usługi elektroniczne rozumie się usługi, o których mowa w art. 11 rozporządzenia nr 1777/2005, z uwzględnieniem art. 12 tego rozporządzenia.

Na mocy art. 11 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L. 05.288.1), zwanego dalej rozporządzeniem, do usług świadczonych drogą elektroniczną, o których mowa w art. 9 ust. 2 lit. e) tiret dwunaste i załączniku L dyrektywy 77/388/EWG, należą usługi świadczone za pomocą Internetu lub sieci elektronicznej, których świadczenie jest zautomatyzowane i które wymagają niewielkiego udziału człowieka, a ich wykonanie bez wykorzystania technologii informacyjnej jest niemożliwe.

Stosownie do art. 11 ust. 2 rozporządzenia, usługami wchodzącymi w zakres ust. 1 są następujące usługi, w szczególności jeśli świadczone są przez Internet lub sieć elektroniczną:

1. ogólnie produkty w formie cyfrowej łącznie z oprogramowaniem, jego modyfikacjami i nowszymi wersjami oprogramowania;
2. usługi umożliwiające lub wspomagające obecność przedsiębiorstw lub osób w sieci elektronicznej, takie jak witryna lub strona internetowa;
3. usługi generowane automatycznie przez komputer i przesyłane Internetem lub siecią elektroniczną w odpowiedzi na określone dane wprowadzone przez usługobiorcę;
4. odpłatne przekazywanie prawa do wystawiania na aukcji towaru lub usługi za pośrednictwem witryny internetowej działającej jako rynek on-line, na którym potencjalni kupcy przedstawiają swoje oferty przy wykorzystaniu automatycznych procedur oraz na którym strony są informowane o dokonaniu sprzedaży za pomocą poczty elektronicznej generowanej automatycznie przez komputer;
5. pakiety usług internetowych oferujących dostęp do informacji, w których aspekty telekomunikacyjne są natury pomocniczej lub drugorzędnej (czyli pakiety wykraczające poza oferowanie samego dostępu do Internetu i obejmujące inne elementy, takie jak strony, które umożliwiają dostęp do aktualnych wiadomości, informacji meteorologicznych lub turystycznych; gier; umożliwiają hosting witryn internetowych; dostęp do grup dyskusyjnych; etc.);
6. usługi wyszczególnione w załączniku I.

Załącznik I wymienia następujące usługi:

1. Punkt 1 załącznika L do dyrektywy 77/388/EWG
   1. Tworzenie i hosting witryn internetowych.
   2. Automatyczna konserwacja oprogramowania, zdalnie i on-line.
   3. Zdalne zarządzanie systemami.
   4. Hurtownie danych on-line, umożliwiające elektroniczne przechowywanie i wyszukiwanie konkretnych danych.
   5. Dostarczanie on-line przestrzeni na dysku na żądanie.
2. Punkt 2 załącznika L do dyrektywy 77/388/EWG
   1. Uzyskiwanie dostępu on-line i pobieranie oprogramowania (w szczególności programy w zakresie zamówień publicznych/księgowości, programy antywirusowe) oraz jego uaktualnień.
   2. Oprogramowanie blokujące pojawianie się banerów reklamowych.
   3. Sterowniki do pobierania, takie jak programy ustawiające interfejsy komputera i urządzeń peryferyjnych (np. drukarek).
   4. Automatyczna instalacja on-line filtrów na witrynach internetowych.
   5. Automatyczna instalacja on-line zabezpieczeń typu firewalls.
3. Punkt 3 załącznika L do dyrektywy 77/388/EWG
   1. Uzyskiwanie dostępu i pobieranie motywów pulpitów.
   2. Uzyskiwanie dostępu i pobieranie obrazów, fotografii i wygaszaczy ekranu.
   3. Zawartość książek w formie cyfrowej i innych publikacji elektronicznych.
   4. Prenumerata gazet i czasopism on-line.
   5. Dzienniki logowania i statystyki odwiedzania stron internetowych.
   6. Wiadomości, informacje o sytuacji na drogach oraz prognozy pogody on-line.
   7. Informacje generowane automatycznie on-line przez oprogramowanie po wprowadzeniu przez klienta określonych danych, takich jak dane prawne lub finansowe (w szczególności stale uaktualniane kursy giełdowe).
   8. Dostarczanie przestrzeni reklamowej, szczególnie banerów reklamowych na stronach lub witrynach internetowych.
   9. Korzystanie z wyszukiwarek i katalogów internetowych.
4. Punkt 4 załącznika L do dyrektywy 77/388/EWG
   1. Uzyskiwanie dostępu i pobieranie muzyki na komputery i telefony komórkowe.
   2. Uzyskiwanie dostępu i pobieranie sygnałów dźwiękowych, urywków nagrań, dzwonków i innych dźwięków.
   3. Uzyskiwanie dostępu i pobieranie filmów.
   4. Pobieranie gier na komputery i telefony komórkowe.
   5. Uzyskiwanie dostępu do automatycznych gier on-line, które wymagają użycia Internetu lub innych podobnych sieci elektronicznych, gdy gracze są od siebie oddaleni.
5. Punkt 5 załącznika L do dyrektywy 77/388/EWG
   1. Automatyczne nauczanie na odległość, którego funkcjonowanie wymaga użycia Internetu lub podobnej sieci elektronicznej, wymagające niewielkiego bądź niewymagające żadnego udziału człowieka, łącznie z klasami wirtualnymi, z wyjątkiem sytuacji, gdzie Internet lub podobna sieć elektroniczna wykorzystywana jest jako proste narzędzie służące komunikowaniu się nauczyciela z uczniem.
   2. Ćwiczenia wypełniane przez ucznia on-line i sprawdzane automatycznie, bez udziału człowieka.
   
   

Natomiast art. 12 rozporządzenia zawiera katalog usług, które nie są zaliczane do usług elektronicznych:

1. usługi nadawcze radiowe i telewizyjne, o których mowa w art. 9 ust. 2 lit. e) tiret jedenaste dyrektywy 77/388/EWG;
2. usługi telekomunikacyjne w rozumieniu art. 9 ust. 2 lit. e) tiret dziesiąte dyrektywy 77/388/EWG;
3. dostawy następujących towarów i świadczenie następujących usług:
   li>towary, w przypadku których zamawianie i obsługa zamówienia odbywa się elektronicznie;
   1. płyty CD-ROM, dyskietki i podobne nośniki fizyczne;
   2. materiały drukowane, takie jak książki, biuletyny, gazety i czasopisma;
   3. płyty CD, kasety magnetofonowe;
   4. kasety wideo, płyty DVD;
   5. gry na płytach CD-ROM;
   6. usługi świadczone przez osoby takie jak prawnicy lub doradcy finansowi, którzy udzielają swym klientom porad za pomocą poczty elektronicznej;
   7. usługi edukacyjne, w ramach których treść kursu przekazywana jest przez nauczyciela za pomocą Internetu lub sieci elektronicznej (czyli poprzez zdalne połączenie);
   8. usługi fizyczne off-line naprawy sprzętu komputerowego;
   9. hurtownie danych off-line;
   10. usługi reklamowe, w szczególności w gazetach, na plakatach i w telewizji;
   11. centra wsparcia telefonicznego (ang. helpdesk);
   12. usługi edukacyjne świadczone korespondencyjnie, zwłaszcza za pośrednictwem poczty;
   13. konwencjonalne usługi aukcyjne, przy których niezbędny jest udział człowieka, niezależnie od sposobu składania ofert;
   14. usługi telefoniczne z elementem wideo, znane też pod nazwą usług wideofonicznych;
   15. dostęp do Internetu i stron World Wide Web;
   16. usługi telefoniczne świadczone przez Internet.
   
   

Jak z powyższego wynika, warunkiem koniecznym uznania usługi za usługę elektroniczną jest, aby była ona świadczona za pomocą Internetu lub podobnej sieci elektronicznej. Warunek ten jednak nie jest wystarczający do uznania danej usługi za usługę elektroniczną w rozumieniu powołanych wyżej przepisów. Istotne jest wystąpienie następujących cech świadczonych usług:

• realizacja za pomocą Internetu lub sieci elektronicznej;

• świadczenie jest zautomatyzowane, a udział człowieka jest niewielki;

• ich wykonanie bez wykorzystania technologii informacyjnej jest niemożliwe.
  
  

Dopiero łączne spełnienie powyższych warunków pozwala na zaklasyfikowanie usługi jako usługi elektronicznej.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca projektuje oprogramowanie do odbioru telewizji na komputerze (INTER TV), które wysyła do swoich klientów e-mailem.

W ocenie tut. Organu, usług świadczonych przez Zainteresowanego nie można zaliczyć do usług elektronicznych, o których mowa w art. 2 pkt 26 ustawy w zw. z art. 11 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005. Nie są bowiem spełnione łącznie wszystkie powołane powyżej warunki. Co najistotniejsze, nie można uznać, że świadczenie tych usług jest zautomatyzowane, a udział człowieka jest niewielki. Działalność Wnioskodawcy polega bowiem na projektowaniu oprogramowania do odbioru telewizji na komputerze, które to czynności projektowe związane są ściśle z jego udziałem i pracą. Natomiast forma elektroniczna (e-mail), za pomocą której przesyła on zaprojektowane oprogramowanie pełni, w tym wypadku wyłącznie rolę medium, za pomocą którego efekt wykonanej przez Zainteresowanego usługi został udostępniony nabywcy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca wykonuje przedmiotowe usługi na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej zamieszkujących na terytorium Polski, Unii Europejskiej, a także poza jej terytorium (USA, Kanada). Oprogramowanie do odbiorców krajowych i zagranicznych wysyłane jest elektronicznie. Usługi świadczone na rzecz osób fizycznych zamieszkałych na terytorium Polski wynoszą około 10% przychodu Zainteresowanego, natomiast poza terytorium Polski 90% jego przychodu. Dla przedmiotowych usług Wnioskodawca przedstawił klasyfikacje statystyczną o symbolu PKWiU 62.01.11 wskazując, że są to usługi związane z projektowaniem oprogramowania i rozwojem oprogramowania.

W przypadku świadczenia usług bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ogólna zasada dotycząca określania miejsca świadczenia usług wykonywanych na rzecz podatników zawarta została w art. 28b ust. 1 ustawy, zgodnie z którym miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

Powołany przepis wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy o podatku od towarów i usług. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji, jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Biorąc pod uwagę fakt, iż Zainteresowany będzie świadczył usługi na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (podmiotów niebędących podatnikami), powołany przepis art. 28b ust. 1 ustawy, nie będzie miał zastosowania w niniejszej sprawie.

Stosownie natomiast do art. 28c ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 28d-28f, art. 28g ust. 2, art. 28h-28n.

Zgodnie z art. 28l ustawy, będącym zastrzeżeniem art. 28c ust. 1, w przypadku świadczenia na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, mających siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub miejsce zwykłego pobytu poza terytorium Wspólnoty, usług:

1. sprzedaży praw lub udzielania licencji i sublicencji, przeniesienia lub cesji praw autorskich, patentów, praw do znaków fabrycznych, handlowych, oddania do używania wspólnego znaku towarowego albo wspólnego znaku towarowego gwarancyjnego, albo innych pokrewnych praw,
2. reklamy,
3. doradczych, inżynierskich, prawniczych, księgowych oraz podobnych usług, w tym w szczególności usług:
   1. doradztwa w zakresie sprzętu komputerowego (PKWiU 72.1),
   2. doradztwa w zakresie programowania (PKWiU 72.2),
   3. prawniczych, rachunkowo-księgowych, badania rynków i opinii publicznej, doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania (PKWiU 74.1),
   4. architektonicznych i inżynierskich (PKWiU 74.2) - z zastrzeżeniem art. 28e,
   5. w zakresie badań i analiz technicznych (PKWiU 74.3),
4. przetwarzania danych, dostarczania informacji oraz usług tłumaczeń,
5. bankowych, finansowych i ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, z wyjątkiem wynajmu sejfów przez banki,
6. dostarczania (oddelegowania) personelu,
7. wynajmu, dzierżawy lub innych o podobnym charakterze, których przedmiotem są rzeczy ruchome, z wyjątkiem środków transportu, za które uznaje się również przyczepy i naczepy oraz wagony kolejowe,
8. telekomunikacyjnych;
9. nadawczych radiowych i telewizyjnych,
10. elektronicznych,
11. polegających na zapewnieniu dostępu do systemów gazowych lub elektroenergetycznych,
12. przesyłowych:
    1. gazu w systemie gazowym,
    2. energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym,
13. bezpośrednio związanych z usługami, o których mowa w pkt 11 i 12,
14. polegających na zobowiązaniu się do powstrzymania się od dokonania czynności lub posługiwania się prawem, o którym mowa w pkt 1-13

    - miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie podmioty te posiadają siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub miejsce zwykłego pobytu.

Zdaniem tut. Organu, świadczone przez Wnioskodawcę usługi należy zakwalifikować do usług wymienionych w art. 28l pkt 1 ustawy. Biorąc pod uwagę powyższe oraz powołane przepisy dotyczące określenia miejsca świadczenia należy stwierdzić, iż miejscem opodatkowania wykonywanych przez Zainteresowanego usług na rzecz:

• osób fizycznych zamieszkałych na terytorium Polski będzie terytorium kraju;

• osób fizycznych niebędących podatnikami, zamieszkałych na terytorium Unii Europejskiej, stosownie do art. 28c ust. 1 ustawy, będzie Polska;

• podmiotów niebędących podatnikami, zamieszkałych poza terytorium Wspólnoty (USA, Kanada), w myśl art. 28l ustawy, będzie miejsce, gdzie podmioty te posiadają stałe miejsce zamieszkania.
  
  

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Oprócz stawki podstawowej, dla wybranych grup towarów i usług, ustawodawca przewidział także stawki preferencyjne, tj. 7%, 3% i 0% oraz zwolnienia od podatku.

Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca nie przewidział opodatkowania usługi związanych z projektowaniem oprogramowania i rozwojem oprogramowania o symbolu PKWiU 62.01.11 stawkami obniżonymi lub zwolnieniem od podatku. Zatem, w tym przypadku zastosowanie znajdzie art. 41 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym usługa ta opodatkowana będzie stawką podatku w wysokości 22%.

Zatem, świadczone przez Wnioskodawcę usługi wykonywane na rzecz osób fizycznych z terytorium kraju oraz państw Unii Europejskiej, których miejscem świadczenia (opodatkowania) będzie Polska, podlegać będą opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 22%.

Z opisu sprawy wynika, iż Zainteresowany korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Od dnia 1 stycznia 2011 r. ustawą o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 2 grudnia 2009 r. (Dz. U. Nr 215, poz. 1666) przepis ten otrzyma brzmienie - zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Jednakże art. 2 ww. ustawy wskazuje, iż kwotę o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1, dla 2010 r. przyjmuje się w wysokości 100.000 zł.

Podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1 (art. 113 ust. 9 ustawy).

Z powołanych przepisów wynika, iż do wartości limitu określonego w art. 113 ustawy, uprawniającego podatnika do korzystania ze zwolnienia od podatku, wlicza się sprzedaż opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze opis sprawy stwierdzić należy, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej będzie projektował oprogramowanie do odbioru telewizji na komputerze (INTER TV), które następnie wysyłać będzie do swoich klientów e-mailem. Nabywcami niniejszych usług będą osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej zamieszkałe na terytorium Unii Europejskiej oraz poza terytorium Wspólnoty. Z dokonanych powyżej ustaleń wynika, że usługi świadczone dla nabywców z terytorium państw członkowskich oraz z Polski opodatkowane będą przez Zainteresowanego na terytorium kraju podatkiem od towarów i usług w wysokości 22%. Natomiast, przedmiotowe usługi świadczone na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej spoza terytorium Wspólnoty, nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski.

Zgodnie więc z treścią powołanych przepisów ustawy, do wartości sprzedaży opodatkowanej, uprawniającej Wnioskodawcę do korzystania ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub ust. 9 ustawy, nie będzie on wliczał wartości sprzedaży dokonywanej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, zamieszkałych poza terytorium Unii Europejskiej.

Wartość pozostałej sprzedaży, tj. dokonanej zarówno na rzecz osób fizycznych zamieszkałych na terenie Wspólnoty, jak i Polski, która podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, będzie on zobowiązany wliczać do wartości sprzedaży opodatkowanej, o której mowa w art. 113 ust. 1 bądź ust. 9 ustawy.

W myśl art. 109 ust. 1 ustawy, podatnicy zwolnieni od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży za dany dzień, nie później jednak niż przed dokonaniem sprzedaży w dniu następnym.

Przepis art. 96 ust. 1 ustawy stanowi, iż podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Stosownie do treści art. 96 ust. 3 ustawy, podmioty wymienione w art. 15, zwolnione od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 i art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, (…), utracą zwolnienie od podatku (…), obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, (…), w terminie przed dniem, w którym podatnik traci prawo do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku utraty tego prawa (art. 96 ust. 5 pkt 2 ustawy).

Reasumując, po przekroczeniu limitu sprzedaży opodatkowanej, o którym mowa w art. 113 ustawy, z tytułu wykonywanych przez Wnioskodawcę usług na rzecz osób fizycznych z terytorium kraju oraz państw Unii Europejskiej, będzie on zobowiązany do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 96 ust. 1 ustawy oraz ich opodatkowywania podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju.

Zatem stanowisko Zainteresowanego, zgodnie z którym, przychód z tych usług powyżej 100.000 zł nie powinien wskazywać na opodatkowanie podatkiem VAT, należy uznać za nieprawidłowe. Bowiem jak wskazano w niniejszej interpretacji, po przekroczeniu limitu wartości sprzedaży opodatkowanej, określonego w art. 113 ustawy, utraci on zwolnienie od podatku i będzie zobligowany do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, stosownie do art. 96 ust. 5 pkt 2 ustawy oraz opodatkowania podatkiem od towarów i usług wykonywanych usług, których miejscem świadczenia będzie terytorium kraju.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem oraz własnym stanowiskiem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.