INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 13.07.2010r. (data wpływu 15.07.2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15.07.2010r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Przedmiotem interpretacji będzie zdarzenie przyszłe dotyczące opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek budowlanych, wydzielonych z niezabudowanej nieruchomości figurującej w ewidencji gruntów jako działka nr 122 o powierzchni 1,46 hektara. Działka powyższa została odłączona od nieruchomości o obszarze 2,87 hektara stanowiącej pierwotnie własność Elżbiety G. i przekazana na podstawie darowizny dokonanej w formie aktu notarialnego z dnia 01 marca 2001 r. sporządzonego przez notariusza Ryszarda D. prowadzącego Kancelarię Notarialną w R.

Wnioskująca o interpretację Halina J. nabyła przedmiotowa działkę o nr ew. 122 składającą się na gospodarstwo rolne na podstawie paragrafu 7 pkt 1 wskazanego aktu notarialnego od rodzonej siostry Elżbiety G. udział wynoszący 1/2 (jedna druga) we współwłasności. Według ewidencji z rejestru gruntów przedmiotowa działka nr 122 stanowi użytki rolne, co obrazuje załączony do wniosku o interpretację wypis z rejestru gruntów. Stan prawny gruntów obrazują załączone do wniosku o interpretację kserokopie dokumentów w postaci aktu notarialnego, miejscowego planu zagospodarowania uchwalonego Uchwałą Rady Gminy R z dnia 10 września 2009 r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego części terenów położonych we wsiach D, DB, L, PN - obszar II mapy z projektem podziału nieruchomości uregulowanej w KW … - dz.ewid.122, wypisu z rejestru gruntów z dnia 05.07.2010, postanowienia w sprawie zaopiniowania projektu podziału nieruchomości.

Teren, na którym położona jest działka nr ew.122 objęty jest obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego uchwalonym Uchwała Rady Gminy z dnia 10 września 2009 r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego części terenów położonych we wsiach D, DB, L, PN - obszar II (Dziennik Urzędowy Województwa Nr 180, poz. 5112 z dnia 13 listopada 2009 r.). Według wyżej wskazanego planu zagospodarowania przestrzennego działka o nr ew. 122 położona jest w obszarze oznaczonym w tekście planu jako teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej oznaczonej symbolem 31MN, w części zachodniej w liniach rozgraniczających drogi dojazdowej 19aKD o szerokości 10 metrów. Skrajna wschodnia cześć działki znajduje się także w strefie ograniczonego użytkowania dla Portu Lotniczego zgodnie z paragrafem 22 ww. planu zagospodarowania przestrzennego.

W uzupełnieniu wniosku, Wnioskodawczyni wskazuje, iż pismem z dnia 11 stycznia 2010 współwłaściciele w/w nieruchomości wnieśli o wydanie decyzji zatwierdzającej podział w/w nieruchomości. Dnia 27.04.2010 Wójt Gminy wydał postanowienie w sprawie zaopiniowania projektu podziału nieruchomości. Projekt podziału został zaopiniowany pozytywnie. W wyniku podziału nieruchomości wydzielono 12 działek, wydzielono działkę pod projektowaną drogę dojazdową o symbolu 19aKD. W wyniku tego podziału wydzielono też działkę przeznaczoną pod drogę wewnętrzną, pod warunkiem dołączenia w formie aktu notarialnego dokonania połączenia jej z działkami innych właścicieli stanowiącymi łącznie drogę wewnętrzną (akt ten do dzisiaj - 23.08.2010 nie został podpisany). Decyzja o zatwierdzeniu projektu podziału nie została jeszcze wydana. Sprzedaż wydzielonych działek będzie możliwa po wydaniu decyzji o zatwierdzeniu projektu podziału. Sprzedaż części działek może być dokonana we współwłasności z bratem, a części po zniesieniu współwłasności.

Ponadto w odpowiedzi na wezwanie Wnioskująca informuje o źródłach przychodów. W roku otrzymania darowizny, czyli 2001 do dnia 27 lutego 2004 jedynym źródłem przychodów Zainteresowanej było wynagrodzenie i inne przychody ze stosunku pracy, o których mowa w art. 45 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991 o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosunek pracy ustał w wyniku rozwiązania umowy w związku z przejściem na emeryturę, która stała się jedynym źródłem przychodu (emerytura, o której mowa w art. 34 ust. 7 ustawy z 26.07.1991 o podatku dochodowym od osób fizycznych).Tym samym nie miało/nie ma miejsce wykorzystywanie w okresie od nabycia przedmiotowej nieruchomości do działalności gospodarczej lub rolniczej. Wnioskodawczyni nie posiadała/nie posiada statusu rolnika ryczałtowego, nie dokonywała/nie dokonuje sprzedaży produktów rolnych pochodzących z własnej działalności. Grunt nie był udostępniany odpłatnie bądź nieodpłatnie innym osobom. Nie dokonywała sprzedaży działek.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle art. 15 ust. 1-3 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2004 r. Nr 54, poz.535 z późn. zm.) sprzedaż wcześniej nabytej od najbliższej rodziny w drodze dziedziczenia oraz darowizny do majątku prywatnego nieruchomości rolnej po jej uprzednim podzieleniu na działki budowlane i określeniu w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną podlega podatkowi od towarów i usług...

Zdaniem pytającego przedmiotowe zbycie opisanych w zapytaniu działek w takim stanie faktycznym nie podlega podatkowi VAT. Zgodnie bowiem z przepisami ustawy o VAT, aby transakcja podlegała VAT, muszą być spełnione łącznie dwie przesłanki: przedmiotowa - czynność powinna podlegać VAT i podmiotowa - czynność powinna być wykonana przez osobę podlegającą VAT, czyli podatnika VAT.

W opisanym stanie faktycznym pytający tj. Halina J. nie jest podatnikiem VAT. W świetle art. 15 ust. 1-3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2004 r. Nr 54,poz.535 z późn.zm.) (dalej nazywana w skrócie ustawa o VAT) podatnikami są m.in. osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na jej cel lub rezultat. Na gruncie ustawy o VAT transakcja jest opodatkowana VAT tylko wówczas, gdy sprzedawca w tej konkretnej transakcji działa jako podatnik. Zatem osoba dysponująca swoim prywatnym majątkiem, co również wielokrotnie podkreślił w swoim orzecznictwie NSA nie jest podatnikiem VAT, lecz jedynie osobą działającą jako przedsiębiorca. Majątek prywatny nabywany jest bowiem na potrzeby własne, a nie z przeznaczeniem do działalności handlowej. Zatem jego sprzedaż czy to w części, czy w całości jednemu lub wielu nabywcom, z zyskiem lub bez zysku, nie może być uznana za działalność handlową skutkującą koniecznością uznania sprzedającego grunt za podatnika VAT. Wyprzedaż majątku prywatnego, chociażby w szeregu transakcji, nie może być uznana za działalność gospodarczą podlegającą podatkowi VAT. Wnosząca o interpretację, czyli Halina J sprzedając w przyszłości działki budowlane nie będzie działać w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą jako handlowiec. Działalność nie będzie mieć zorganizowanego charakteru, cechującego się wcześniejszym nabyciem sprzedawanych gruntów w celu ich późniejszej odsprzedaży. Grunty zostały bowiem nabyte od bliskiej rodziny w drodze dziedziczenia i darowizny, co wyklucza zamiar prowadzenia działalności w momencie ich nabywania. W konsekwencji zbycie przez pytającą nawet kilkunastu działek budowlanych, powstałych z podziału gruntu rolnego nabytego na cele prywatne i po zmianie przeznaczenia tego gruntu nie jest działalnością handlową podlegającą VAT. Przyszła czynność zbycia działek budowlanych zostanie wykonana poza zakresem działań danej osoby, będącej producentem, handlowcem czy usługobiorcą i z tego powodu pytający nie może zostać uznany za podatnika VAT bez względu na to, czy czynności zbycia działek, gruntu wykona w przyszłości jednorazowo czy też wielokrotnie. Brak jest przesłanek wskazujących na zawodowy jej charakter, przy czym w czasie nabycia danej nieruchomości nie został ujawniony w żaden sposób zamiar wykorzystania jej w celach handlowych.

Dlatego w niniejszym przypadku zdaniem pytającego czynność zbycia działek budowlanych obciążona będzie podatkiem wyłącznie od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia „częstotliwości”, przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat), ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne, było dokonywanie tej czynności wielokrotnie.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Z przedstawionych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie, w warunkach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą. Aby zatem dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej. Nie jest i nigdy nie była rolnikiem ryczałtowym. Nie prowadzi i nie prowadziła gospodarstwa rolnego. Wnioskodawczyni nigdy nie prowadziła na przedmiotowych gruntach działalności, w tym rolniczej, przedmiotowe grunty nie były także przedmiotem umów najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze.

Wnioskująca o interpretację nabyła udział wynoszący 1/2 (jedna druga) we współwłasności przedmiotowej działki o nr ew. 122 składającą się na gospodarstwo rolne na podstawie aktu notarialnego od rodzonej siostry Elżbiety G. Według ewidencji z rejestru gruntów przedmiotowa działka nr 122 stanowi użytki rolne.

Teren, na którym położona jest działka nr ew.122 objęty jest obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Według planu zagospodarowania przestrzennego działka o nr ew. 122 położona jest w obszarze oznaczonym w tekście planu jako teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej.

Wnioskodawczyni wskazuje, iż pismem z dnia 11 stycznia 2010 współwłaściciele w/w nieruchomości wnieśli o wydanie decyzji zatwierdzającej podział w/w nieruchomości. Dnia 27.04.2010 Wójt Gminy R wydał postanowienie w sprawie zaopiniowania projektu podziału nieruchomości. Projekt podziału został zaopiniowany pozytywnie. W wyniku podziału nieruchomości wydzielono 12 działek, wydzielono działkę pod projektowaną drogę dojazdową o symbolu 19aKD. W wyniku tego podziału wydzielono też działkę przeznaczoną pod drogę wewnętrzną, pod warunkiem dołączenia w formie aktu notarialnego dokonania połączenia jej z działkami innych właścicieli stanowiącymi łącznie drogę wewnętrzną (akt ten do dzisiaj - 23.08.2010 nie został podpisany). Decyzja o zatwierdzeniu projektu podziału nie została jeszcze wydana. Sprzedaż wydzielonych działek będzie możliwa po wydaniu decyzji o zatwierdzeniu projektu podziału. Sprzedaż części działek może być dokonana we współwłasności z bratem, a części po zniesieniu współwłasności.

Z powyższego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawczyni nie można uznać za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w odniesieniu do transakcji sprzedaży ww. gruntów, bądź udziałów w gruncie pochodzących z majątku osobistego, w rozumieniu art. 15 ustawy. Nic nie wskazuje na to, aby dokonując sprzedaży działek Wnioskodawczyni działała w charakterze handlowca, a okoliczności będące przyczyną transakcji sprzedaży nieruchomości gruntowych, nie wskazują, iż miałyby być one czynione z zamiarem wykonywania w sposób częstotliwy.

Wnioskodawczyni otrzymała przedmiotowe grunty w drodze darowizny, zatem nie można przypisać Wnioskodawczyni, w momencie nabycia działek rolnych, zamiaru ich późniejszej sprzedaży. Wnioskodawczyni nie czerpała żadnych pożytków z gruntów i stanowią one jej majątek osobisty.

Wnioskodawczyni sprzedając grunty, bądź udziały w gruntach korzysta z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Zatem w ocenie tut. organu czynność w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie mieści się w definicji działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, a co za tym idzie sprzedaż przedmiotowej nieruchomości gruntowej nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie należy zaznaczyć, iż zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej wyczerpujący opis stanu faktycznego winien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a nie z załączonych do niego dokumentów w związku z czym nie były one przedmiotem merytorycznej analizy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.