INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 1 czerwca 2010 r. (data wpływu 4 czerwca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania dochodów uzyskanych z tytułu udostępniania innym podmiotom miejsca na reklamę na własnej stronie internetowej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 czerwca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania dochodów uzyskanych z tytułu udostępniania innym podmiotom miejsca na reklamę na własnej stronie internetowej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest uczestnikiem internetowego programu partnerskiego, którego organizatorem jest firma z siedzibą w Irlandii. Osiąga przychody z tytułu udostępniania temu podmiotowi zagranicznemu miejsca na reklamy na własnej stronie internetowej. Gromadzi środki pieniężne wyrażone w EURO, które uzyskiwane są poprzez umieszczanie reklam internetowych dostarczanych przez firmę zagraniczną na prowadzonej przez Wnioskodawcę prywatnej stronie internetowej. Do programu partnerskiego Wnioskodawca przystąpił poprzez akceptację za pomocą Internetu warunków współpracy zawartych na stronie firmy.

Zasady współpracy są następujące. Każdy uczestnik programu otrzymuje kod reklamowy, który musi umieścić na swojej stronie www. Poprzez wystawianie na stronie internetowej Wnioskodawcy bannerów reklamowych firmy zagranicznej, otrzymuje on wynagrodzenie za każde kliknięcie bannera reklamowego przez odwiedzających jego stronę internetową. Wynagrodzenie za umieszczanie bannerów reklamowych przysługuje Wnioskodawcy dopiero w momencie, gdy na swoim koncie zgromadzi sumę 70 EURO. Dopóki wynagrodzenie z tytułu uczestnictwa w programie partnerskim nie przekroczy 70 EURO, całość środków gromadzona jest w Irlandii przez organizatora programu. Po przekroczeniu kwoty przychodu 70 EURO firma zagraniczna przelicza na złotówki daną kwotę i przelewem bankowym wpłaca środki na konto Wnioskodawcy w polskim banku. Reklamy umieszczane są na prywatnej stronie internetowej Wnioskodawcy przez firmę zagraniczną, Wnioskodawca natomiast udostępnia tylko miejsce na swojej witrynie. Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie mają charakteru zorganizowanego i ciągłego, a należności z najmu powierzchni reklamowej nie uzyskuje regularnie co miesiąc.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaką formę opodatkowania należy zastosować rozliczając przychody z tytułu uczestnictwa w programie partnerskim...

Zdaniem Wnioskodawcy, podpisany przez niego regulamin z firmą zagraniczną można zaliczyć do umowy mającej charakter zbliżony do umowy najmu. Można bowiem uznać, że wynajmuje określoną powierzchnię swojej strony internetowej na reklamy firmy zagranicznej w zamian za co otrzymuje określoną opłatę. Wynagrodzenie wypłacane przez firmę zagraniczną, osobie fizycznej - właścicielowi strony internetowej (nie prowadzącemu w tym zakresie działalności gospodarczej) z tytułu umowy pozwalającej na korzystanie z części strony internetowej i zamieszczanie reklam w części oddanej do korzystania, należy zakwalifikować jako przychody z tytułu umów nienazwanych o podobnym charakterze do umów dzierżawy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym Wnioskodawca złożył w urzędzie skarbowym przed dniem uzyskania przychodu oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, założył ewidencję przychodów i odprowadza podatek w wysokości 8,5% od uzyskanych przychodów do 20-go następującego miesiąca, a za grudzień - w terminie złożenia zeznania. Zeznanie roczne na druku PIT-28 złoży do 31 stycznia następującego roku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 9 ust. 2 tej ustawy, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 3 i 9 wyżej powołanej ustawy, źródłami przychodów są odpowiednio pozarolnicza działalność gospodarcza oraz inne źródła. Zgodnie z art. 5a pkt 6, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

• prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Jak wynika z powyższych regulacji, dla celów podatkowych dana działalność prowadzona przez podatnika może być uznana za działalność gospodarczą pod warunkiem, że uzyskiwane przychody nie stanowią jednego ze źródeł przychodów, o których mowa wyżej, czyli nie są to przychody m.in. z:

• działalności wykonywanej osobiście,

• najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innej umowy o podobnym charakterze,

• odpłatnego zbycia innych rzeczy.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych opiera się na trzech przesłankach:

1. zarobkowym celu działalności,
2. wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,
3. prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.

W myśl natomiast art. 20 ust. 1 ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach. Sformułowanie „w szczególności” wskazuje, iż definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe. Do przychodów z innych źródeł należy zatem zaliczyć każdy przychód, który spełnia łącznie dwa warunki: po pierwsze – nie jest zaliczany do źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ustawy, a po drugie – nie jest wyłączony z przedmiotowego zakresu podatku dochodowego od osób fizycznych.

Z kolei, w myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Obowiązki podatkowe zależą zatem od okoliczności uzyskania przychodów, o których mowa w powołanych wyżej przepisach. W sytuacji, gdy wykonywanie usług dokonywane jest przez podatnika w sposób ciągły i zorganizowany, we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek, w celu zarobkowym, tzn. z nastawieniem na zysk, wówczas posiada znamiona pozarolniczej działalności gospodarczej.

W przedstawionym stanie faktycznym czynności związane z udostępnianiem miejsca na reklamy na własnej stronie internetowej nie noszą znamion pozarolniczej działalności gospodarczej w świetle przytoczonej powyżej definicji, nie wypełniają wszystkich przesłanek ustawowej definicji. Wnioskodawca przede wszystkim wskazał, iż czynności nie mają charakteru zorganizowanego i ciągłego. Poza tym przychód nie jest uzyskiwany w sposób regularny.

Nie jest również spełnione - niezbędne do uznania świadczonych usług za prowadzenie działalności gospodarczej - kryterium zorganizowania w ramach podmiotu określonego administracyjnoprawnie, uczestniczącego w obrocie gospodarczym.

Opis stanu faktycznego wskazuje ponadto, że umowę stanowiącą podstawę do udostępnienia powierzchni reklamowej na stronie internetowej należy zaliczyć do umów nienazwanych – stosunki prawne regulowane umową kreowane są przez strony w sposób dowolny oraz odpowiadający stronom i nie można jej jednoznacznie przypisać cech umowy najmu (dzierżawy) czy umowy zlecenia. Dlatego też przychodu z tego tytułu nie można kwalifikować do źródła „najem”, „dzierżawa” określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy.

W konsekwencji, uzyskany przez Wnioskodawcę przychód podlegał będzie – w roku uzyskania - opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako przychód z innych źródeł, o którym stanowią przepisy art. 10 ust. 1 pkt 9 i art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosownie do art. 45 ust. 1 ustawy, winien być wykazany w zeznaniu rocznym składanym za określony rok podatkowy (rok uzyskania dochodu) jako przychód z innych źródeł. Jednocześnie wskazać należy, że w odniesieniu do tego rodzaju dochodów ustawodawca nie przewidział obowiązku uiszczania zaliczek w ciągu roku podatkowego.

Dochód ten podlega zatem opodatkowaniu - łącznie z pozostałymi dochodami osiągniętymi przez Wnioskodawcę - wg skali określonej w art. 27 ust. 1 ustawy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87 – 100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.